Kinderen vertellen dat je gaat scheiden

Zijn er nu wel of geen anderen in het spel? Omdat je ook zegt koek is gewoon op?.

Ligt ook geheel aan de leeftijd van de kinderen. Maar zou er gewoon open en eerlijk over zijn. Dat jullie niet meer van elkaar houden en besloten hebben om uit elkaar te gaan. Maar dat het niks met de kinderen te maken heeft en dat jullie beide nog heel veel van de kinderen houden en dat papa ergens anders gaat wonen.

Ik zou het open en eerlijk vertellen. Ze zijn op een leeftijd, vooral de oudste, dat ze weten wat scheiden inhoudt. En ik zou me voorbereiden op vragen die ze kunnen stellen. Vooral de omgangsregeling is voor hun belangrijk. Je oudste mag ook aangeven wat hij wil, geef hem die stem ook. Kinderen willen gehoord worden. Misschien wil hij liever bij vader blijven. 
Maar hou vooral in het oog wat belangrijk is voor de kinderen en niet wat jullie willen. En vertel ze dit ook. Scheiden is geen feestje, maar je kan het wel zo makkelijk mogelijk laten verlopen. 
Succes!

Verteller samen en vertel het eerlijk, maar kies je woorden goed. Vertel dat je niet meer verliefd bent op elkaar en alsjeblieft niet dat je niet meer van elkaar houdt. Dat geeft kinderen het idee dat houden van kan stoppen en je houdt ook van hen. Wat het beste werkt, is eerlijk vertellen en daarna ze alle vragen laten stellen die ze hebben. En geef ze ook in de dagen en weken erna alle ruimte om er over te praten en vragen te stellen. Hun hele wereld staat op zijn kop en dat geeft veel onzekerheid.

sterkte. Leuk zal het niet zijn, maar als je het goed aanpakt, kan je veel invloed hebben op hoe ze er mee om gaan.

Wat moeilijk, heel veel sterkte. En ik vind de laatste tip erg belangrijk: zeg inderdaad dat de verliefdheid over is, maar niet het houden van.

Ongetwijfeld is dit een heel moeilijk gesprek in een heel moeilijke tijd. Naast bovengenoemde tips wil ik nog meegeven dat het het beste is om er niet omheen te praten maar het kort en duidelijk uit te spreken en daarna ruimte te bieden voor emoties, die er hoe dan ook zullen zijn bij de kinderen. Laat die er ook vooral zijn, hoe moeilijk het ook is. Zeg bijvoorbeeld dat het oké is als ze boos of verdrietig zijn en dat dat mag, maar ook dat ze er altijd over kunnen praten met jullie als ze dat willen en dat ze alles mogen vragen. Dan houd je het proces open en is de kans het grootst dat de kinderen zich gehoord en betrokken voelen.
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst.

Hoe ga je dat dan uitleggen waarom gaan jullie uit elkaar als jullie nog steeds van elkaar houden?

Hier gaf de psychiater aan dat je beter wel kan zeggen dat je niet meer van elkaar houdt maar dat jullie beide nog wel van de kinderen houden. Dit omdat ze in hun latere leven ook verliefd worden en wat als dat gevoel over is? Ze hebben geleerd dan ben je niet meer verliefd ga je uit elkaar. 

Mijn zoon was 6 jaar toen de vragen kwamen. Waarom zijn jullie niet meer bij elkaar? Houden jullie nog wel van mij? Dus eerlijk gezegd papa en mama houden niet meer van elkaar. Maar houden beide heel veel van jou. Mama woont nu met jou ergens anders. Maar je gaat elk weekend naar papa. Je blijft op dezelfde school, houdt dezelfde vriendjes. Alleen zonder dat papa en mama in 1 huis wonen. 

Quote Harleysmama:

Hoe ga je dat dan uitleggen waarom gaan jullie uit elkaar als jullie nog steeds van elkaar houden?

Hier ben ik het mee eens. Als de liefde er nog is, maar de verliefdheid niet meer... ga je dan sowieso uit elkaar?
Lijkt me niet een goeie boodschap om mee te geven aan kinderen die zelf nog een liefdesleven moeten gaan opbouwen.
Wij zijn bijna 20 jaar getrouwd hier, waarschijnlijk allang niet meer verliefd, maar er is wat anders voor in de plaats gekomen. 
Sterkte met het brengen van de boodschap, ik zou niet graag in jullie schoenen staan.

En toch is dit vanuit pedagogisch standpunt een heel kwetsbare uitspraak. Want hetgeen je jouw kind zegt, is dat je van hem/haar houdt. En dan zeg je dus nu dat houden van eindig kan zijn. Dat is echt heel riskant!

maar goed, ieder zijn eigen mening. Ik ben blij dat we het hier niet hebben gezegd op die manier. 

Quote mamajenti:

En toch is dit vanuit pedagogisch standpunt een heel kwetsbare uitspraak. Want hetgeen je jouw kind zegt, is dat je van hem/haar houdt. En dan zeg je dus nu dat houden van eindig kan zijn. Dat is echt heel riskant! maar goed, ieder zijn eigen mening. Ik ben blij dat we het hier niet hebben gezegd op die manier.

Dat hangt er maar net vanaf hoe je het brengt! Je kunt zeker naar kids op die leeftijd uitleggen dat houden van je kinderen nooit overgaat, ook niet als je boos of verdrietig bent omdat dat onvoorwaardelijke liefde is. houden van je partner kan wel overgaan, dat is voorwaardelijke liefde. 
--
Het is zeker een lastig gesprek. Mijn ervaring is dat ik er vooraf meer tegenop had gezien dan nog was. 
wij hebben wel gewacht met vertellen aan de kinderen totdat er meer duidelijk was omtrent de omgang en woonsituatir want dat zijn voor de kinderen vaak de eerste vragen. Ik heb het als prettig ervaren dat ik daar direct antwoord op kon geven. 

Succes! 

Hm, ik heb er gelukkig geen ervaring mee, maar ik vind de hele verliefdheid/houden van discussie wel interessant om over na te denken.

zou het ook geen mogelijkheid zijn om uit te leggen dat jullie niet meer samen gelukkig zijn als man en vrouw, maar dat juliie wel nog samen gelukkig zijn als ouders van hen? En dat dit laatste nooit zal voorbijgaan?
maar dan ook wel - op de een of andere manier - dat dit laatste jammergenoeg niet voldoende is om samen te blijven als koppel? Dat lijkt me lastiger, zeker aangezien kinderen hun ouders altijd wel het liefst weer samen zouden zien...

veel moed!

En heb je het al verteld?

Ik denk ook dat houden van kan eindigen. Alleen moet je hen duidelijk maken dat houden van je kinderen niet stopt! Daarom nog een paar tips: 

• Vertel duidelijk en zonder veel omwegen dat jullie besloten hebben uit elkaar te gaan/te scheiden.


• Leg uit dat het niet de schuld van de kinderen is. Zeker pubers hebben zitten in een fase waarin de wereld rond hen draait en denken dat zij de oorzaak zijn van ruzie, scheiding,...


• Vertel dat scheiden iets is wat grote mensen doen en dat kinderen daar geen invloed op hebben. Kinderen hebben namelijk heel vaak het gevoel dat zij de oorzaak zijn van de scheiding, dat zij de schuld zijn van de scheiding tussen hun ouders. 


• Vertel de kinderen dat jullie allebei heel veel van hen houden en zullen blijven houden. De liefde voor jullie kinderen gaat nooit over. Het is misschien de eerste keer dat de kinderen doormaken dat ‘iemand graag zien’, kan stoppen. Ze gaan dit voor de eerste keer inzien. Maar je moet ze wel geruststellen dat de liefde voor je kind niet stopt. De kinderen gaan er zelf niet naar vragen, maar je moet het zeker expliciet zeggen.


• Vertel de kinderen dat zij niet te hoeven te kiezen voor de ene of de andere ouder.


• Vertel de kinderen bondig wat de gevolgen op korte termijn zijn: waar gaan de kinderen wonen, of blijven zij in hetzelfde huis, hoe vaak zullen zij iedere ouder zien, en blijven zij op dezelfde school? Leg niet teveel nadruk op de verhuizing, het leidt alleen maar af van waar het om gaat: de kinderen en hun reactie.


• Praat niet negatief over de andere ouder. Laat de kinderen niet kiezen tussen jullie beiden. De kinderen kunnen daardoor in een loyaliteitsconflict komen.


• Vraag tenslotte wat de kinderen ervan vinden en reageer begrijpend, ook als kinderen boos op je worden. Herhaal wat ze zeggen, geef aan dat dat gevoel goed of terecht is en geef aan dat je open staat om er meer over te praten. Blijf rustig en steun je kinderen op dit moment, hoe moeilijk het wellicht ook voor jezelf is.