Wat moet ik doen?

Als je er zelf niet veel behoefte aan hebt zou ik vanaf nu duidelijk zijn, dat je het leuk vindt om af en toe samen een bak koffie te drinken maar dat je al een druk intensief sociaal leven hebt en ook ruimte voor jezelf wil hebben. 
Ik zou alleen niet schromen vanwege je eerdere nare ervaring, dit zijn andere mensen en een nieuwe situatie.
Man en ik hebben ook minder gemeenschappelijke vrienden maar ik vind dit juist fijn. Ik heb vriendinnen vanaf kleutertijd en daar heb ik heel andere gesprekken mee dan met onze gezamenlijke vrienden. Als wij uitgaan hoeft het ook niet altijd samen en het scheelt weer oppas

je zou ook kunnen vragen aan de buurvrouw wat haar verwachtingen zijn van deze avond.

het is heel vervelend wat je eerder hebt meegemaakt maar daar kun je de rest van je leven niet op af laten hangen. Niet iedereen is hetzelfde niet iedereen reageert hetzelfde. Vriendschappen komen en gaan. Dat jij daar zo mee zit zegt waarschijnlijk meer over hoe jij over vriendschappen denkt. Persoonlijk vind ik dat je er te zwaar aan tilt,
Hou de communicatie open.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Met Jolanda eens. Ik snap dat je misschien wat huiverig bent, gezien wat er eerder gebeurd is. Maar niet iedereeen is zo en je bent er zelf ook bij. Je kan zelf op de rem trappen als je het idee krijgt dat het te close wordt. Persoonlijk vind ik het best heftig als je al je sociale contacten gaat afhouden omdat je bang bent teleurgesteld te raken.
En dat je man en jij helemaal geen gezamelijke vrienden hebben vind ik best raar. Ik zeg niet dat het raar is, maar ik vind het raar, omdat het bij ons ondenkbaar zou zijn. Natuurlijk heb ik ook eigen vrienden, maar we hebben samen ook een groot sociaal "netwerk". Het lijkt me helemaal niet leuk als je altijd alles alleen moet doen.
Dit is geen oordeel over jou, maar zelf zou ik dat niet kunnen op die manier.

overdenk het niet zoveel...

als jij wel wilt en je man niet dan ga je alleen en zeg je dat je man geen tijd/zin oid. heeft... als jij het luchtig brengt en houdt dan heeft een ander er ook vaak geen probleem mee.

als jij het ook niet wilt dan zeg je dat je het de komende tijd erg druk hebt of andere dingen aan je hoofd maar dat je een kopje koffie zo nu en dan super gezellig vindt. 

vraagt ze je vaak mee dan zeg je gewoon nee. je hoeft geen uitleg te geven en je neemt gewoon nog even de tijd om verder te kijken. lijkt het je een keertje wel leuk dan zeg je Ja en geniet dan gewoon van dat moment zonder verwachtingen.

laat de negatieve ervaring van eerder los en geef deze nieuwe ervaring op je eigen tempo en manier een kans. 

Als jij zelf zin hebt om op de uitnodiging voor een kopje in te gaan gewoon doen, maar als je man daar geen zin in heeft is dat zijn goed recht lijkt mij.
Gewoon je/jullie eigen gevoel volgen daarin.

Je kunt mensen niet verplichten bij elkaar op de koffie te gaan en vrienden te worden ( vriendelijk tegen elkaar doen uiteraard wel).
Een praatje over de kinderen kun je ook doen bij het spreekwoordelijke tuinhekje of als je toevallig beiden de container buiten zet.


Erg jammer trouwens wat jij post Debbel, jij kunt toch niet voor een ander bepalen wat zij wel en wat zij niet willen en dat dan triest noemen nog wel 


Trek het je niet aan TO en doe wat bij jullie past!

Ik zou er ook niet op zitten wachten, heb er ook geen tijd voor. Mijn man en ik hebben al 25 jaar 3 andere stellen die onze beste vrienden zijn. En zelf heb ik nog 2 beste vriendinnen van vroeger en mijn man heeft ook zijn eigen vriendenkring.

Maar dat wil niet zeggen dat ik het niet zou doen. Een bakkie koffie drinken zou ik wel doen, maar daarna eventuele uitnodigingen subtiel afslaan  

Als mijn man niet mee zou willen, zou ik vreemd vinden, maar respecteren, dan zou ik alleen gaan.

djeez, wat doen een aantal van julie moeilijk. Ze vraagt je niet om getuige te zijn van je huwelijk. Maar een kopje koffie met een nieuwe buuf. Elkaar even wat beter leren kennen zonder kinderen.

Ik zou mijn man opporren en anders alleen gaan. Maak het niet groter dan het is.

Hihi ik denk er net zo over. Of worden we teveel ingeinspireerd door het boek van Saskia Noort, nieuwe buren.....

Soms heb je gewoon die behoefte NIET..kan toch


zelf geef ik er geen drol om, af en toe ff leuteren maar verder geen geplande avonden, maar ik ben ook op mezelf, dus voel die behoefte ook voor geen meter

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Dat kan zeker Minou, maar er zit ook een keerzijde aan het verhaal wat TO hier verteld.. Zij wilt niet omdat ze bang is dat ze weer op haar neus gaat qua vriendschap. TO heeft in haar hoofd dat een avondje kennismaken meteen een dikke vriendschap is met de daarbij behorende "verplichtingen". Daarom ook mijn idee om eerst met de buurvrouw te gaan praten wat haar verwachtingen zijn. 

Wij hebben goed contact met de buren maar ga er echt niet op de koffie / avondje op visite. Maar in nood / vakantie zijn we er voor elkaar. We houden elkaar sociaal in de gaten. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Heb zelf ook al eens iemand uitgenodigd, gewoon heel spontaan, bedoelde er niks mee, gewoon voor de gezelligheid. Kreeg ik te horen dat ze mijn aanbod afsloegen, want ze hadden al genoeg vrienden. Haha, denken ze dat ik gelijk vrienden wil worden, pff. Vond dat zo raar.

toch zijn dat soort dingen best lastig.. Ik heb een vriendin, maar ik heb vriendinnen die me veel dierbaarder zijn en die ik al veel langer ken..  Zij doet of we hartsvriendinnen zijn, zet dit ook op facebook, samen met andere meiden met wie we gezellig wel eens weggaan. die andere meiden zijn er ook van geschrokken, die zien het net als ik.. We wonen in hetzelfde dorp, hebben zo af en toe dezefde interesses en gaan soms samen naar concerten, tochten maken of ergens koffie drinken....

Ik zou even wat gaan drinken en dan weer mooi op tijd naar huis.
Zo ben je er geweest en heb je na die tijd nog voor jezelf.