Het leed dat kerstboom heet

Even een nieuwe poging, de tekst staat nu vreemd en smal en daardoor lastig te lezen, hoop dat deze poging beter is, anders geef ik het op ;-)






Het leed dat kerstboom heet.

We gaan op pad voor een mooie kerstboom.
Een echte, met naalden die uit de boom vallen nog voor het kerst is.
Gelukt, een mooi exemplaar, mooie takken, gewoon perfect.
We zetten hem in de standaard.
Die moet gevuld worden met water, veel water.
Iets teveel water blijkt achteraf, het komt er via een gaatje aan de bovenkant er net zo hard weer uitgelopen.
Dweilen, leegscheppen en de overige liters water blijven keurig waar ze behoren te zijn, in de bak.

Mijn dochter gaat uit haar dak van plezier met het versieren van de boom.

We zijn een aantal dagen verder....
Man moet werken en staat vroeg op om mij vervolgens om 06.15uur te roepen met de geinige mededeling dat de kerstboom is omgevallen.
Dan blijkt dat er best nog wel heel erg veel water in de bak zat....en dat ligt nu overal, samen met kerstballen met veel glitters en dennennaalden.

Slaapdronken de tafel weggehaald en op zijn kop gezet, de tafel is van hout en dacht na jaren van totale onthouding feest te hebben en heeft al wat water via de tafelpoten opgezogen.
De stoelen, waar ik overigens net nieuwe viltjes onder geplakt had en die dus nog erg goed alles opnemen wat ze tot zich krijgen, hadden hetzelfde idee als de tafel, dus deze ook op het kleed, op de kop om te drogen.
Liters water dweil ik op en veeg voorzichtig de ballen bij elkaar.

Om 07.15uur sluip ik op mijn tenen naar boven en wil net mijn eerste voet, waar de dennennaalden nog onder zitten en deze nu in mijn bed liggen, in bed leggen of ik hoor een heel lief stemmetje: “Mama, goedemorgen, ik heb lekker geslapen.”
Goed, geen moment dus om te slapen.
Geeft niets, ik ga douchen en ook daar zie ik nog dennennaalden het putje in gaan...zaten ze ook in mijn onderbroek?

Naar beneden met frisse moed om de kerstboom weer op te gaan tuigen.
We zijn nog geen minuut beneden en we zien de kerstboom zo een nieuwe snoekduik maken.

Hij wil echt geen ballen in zijn takken hebben hangen, die vliegen er met een klap uit en ik kom tot de conclusie dat er toch nog wat water in de bak zat.

Oké.....diepe zucht en een aantal woorden die niet voor herhaling vatbaar zijn ontsnappen aan mijn mond. Waarop mijn dochter besluit dat ze die woorden best erg grappig vind en ze vervolgens met groot enthousiasme begint te herhalen....en te herhalen....en te herhalen.

Weer dweil en stofzuiger erbij gepakt.
Net alles schoon, boom staat in de hoek en lacht me heel hard uit.
Ik hoor het gewoon, ik hoor de takken ritselen en ze moeten zo hard lachen dat ze spontaan een derde keer richting de grond gaan.
Nu zijn zo’n 80% van de ballen uit de boom, en nee, ze zijn niet van plastic.
(Volgend jaar wel, want we hebben zo geen ballen meer....)

De boom ligt nog na te schudden op de grond als ik hem resoluut oppak met wat krachttermen die dochterlief onmiddellijk herhaalt, en herhaalt...
De boom gaat met een grote zwieper zo de tuin in.
Na nog een keer gezogen te hebben, overal glitters, echt een kerstsfeer, en gedweild te hebben houd ik het voor gezien.
We hebben een buitenboom die door de schuifpui goed te bewonderen is.
Ik hoor de boom nog grinniken....
Volgend jaar een kunstboom....