nog niet willen door slapen

Een oplossing is er vrees ik niet voor.
Joa heeft tot hij 3 jaar was niet doorgeslapen. Minstens 1 keer per nacht wakker. Terwijl Jada met 10 weken al doorsliep. Sliep vanaf 6 mnd tot ze 3 was van 19.30-9.30 ( indien mogelijk)
Misschien om en om eruit gaan?

ik heb geen oplossing voor je.. mijn dochter is nu 3 jaar en slaapt nog niet door.

Om en om uit bed gaan en in het weekend ieders 1 dag uitslapen en hopen dat je dochter vanzelf weer gaat doorslapen.
Succes!

Hier een oplossing die niemand wil horen, maar wat wel werkte voor ons: wij legden hem beneden in het campingbedje.
Ik was kapot na 6 maanden tig keer er uit 's nachts. Het ging niet meer. Het was kiezen: of ik kapot en overspannen, of hem even laten huilen.
Heb hem dus 2x een uurtje laten huilen beneden. Toen was het over. Sindsdien slaapt hij liever in zijn campingbedje en slaapt hij weer hele nachten door.

Mijn moeder heeft het altijd zo gedaan, zij had er 6, waarvan 1 ernstig gehandicapt, en kon er echt niet constant voor iedereen uit. Het is een wat hardere methode om een kind te leren doorslapen als het geen voeding meer nodig heeft 's nachts.

Je moet het doen zoals je zelf wilt en waar jij je prettig bij voelt. Ik voelde me hier niet prettig bij, maar moest wel uiteindelijk. En na 2 nachten af en toe wat huilen was het voorbij, hij slaapt als een roosje.
Bij mijn zoontje was het echt huilen om aandacht. Hij vond het prachtig dat hij 's nachts een fles kreeg en wat aandacht. En dat 4 of 5 x per nacht. Ik vind: aandacht mag hij krijgen, zo vaak als hij wil, maar niet 's nachts. 's nachts slapen we.

Ik hoop dat de gouden tip hier erbij zit voor je, succes!

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Gewoon doorgaan. Elkaar idd afwisselen. Niet doorslapen hoort er bij veel kinderen nu eenmaal bij, gaat vanzelf een keer over

Quote SismvNick:

Ja zeg dat wel!

Hr had Stella de fase ook en ik stond er alleen voor. Het cb raadde me toen ook aan met het campingbedje beneden..maar dat kon ik niet over mijn hart krijgen. Eng idee ook.
Stella kwam 23u, sliep in 1u, kwam weer 3u en sliep 5u en 5:30 was Amber wakker..een hel voor maanden.

Maar..uiteindelijk ging het vanzelf beter.
Heb haar ook wel eens wat langer laten huilen, maar het resultaat was..2 meiden wakker

Sorry dat ik niet echt tips heb meis, ik kan alleen maar zeggen dat ik weet hoe je ( en je man) je voelt. Het sloopt.

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Verstand op nul en doorgaan. Mijn dochter is net een jaar en slaapt -op een enkele uitzondering na- niet door. Ik doe geen moeite om het af te dwingen. Ze ligt in de cosleeper naast me en ik loop echt niet op mn tandvlees van vermoeidheid hoor.
Niet teveel over nadenken.

het nadeel is dat ik door alles wat wij hebben mee gemaakt al gesloopt ben
daarom laat mijn man als hij overdag moet werken snachts liggen anders red ik het overdag namelijk niet
en ga dan ook nog wel eens smiddags en savonds er op tijd in
maar het rare lijkt wel dat ze onverzadig baar is
is een forte voeding met pap ook mogelijk

en als mijn man nacht dienst heeft hoor ik haar wel maar ga er niet gauw uit en dan slaapt ze wel
lijkt net of ze weet als mijn man er is

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Ooh meis..heb je ook dat je elke avond denkt: hoe zal deze nacht weer verlopen?? En elke keer maar hopen dat het goed zal gaan.
Stella had toen ook fase's ( man was weg: Afghanistan) dat ze 32 keer kwam...dacht dat ik gek werd.

Lastige fase..zo ziek ik het..een fase..maar wel een hele zware.

Om me heen sliepen alle kinderen door...nou ja..volgens de verhalen dan..?? En ik maar denken: waarom zij nou niet?

Sterkte meis!

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Quote Anna28:

Hier een oplossing die niemand wil horen, maar wat wel werkte voor ons: wij legden hem beneden in het campingbedje. Ik was kapot na 6 maanden tig keer er uit 's nachts. Het ging niet meer. Het was kiezen: of ik kapot en overspannen, of hem even laten huilen. Heb hem dus 2x een uurtje laten huilen beneden. Toen was het over. Sindsdien slaapt hij liever in zijn campingbedje en slaapt hij weer hele nachten door. Mijn moeder heeft het altijd zo gedaan, zij had er 6, waarvan 1 ernstig gehandicapt, en kon er echt niet constant voor iedereen uit. Het is een wat hardere methode om een kind te leren doorslapen als het geen voeding meer nodig heeft 's nachts. Je moet het doen zoals je zelf wilt en waar jij je prettig bij voelt. Ik voelde me hier niet prettig bij, maar moest wel uiteindelijk. En na 2 nachten af en toe wat huilen was het voorbij, hij slaapt als een roosje. Bij mijn zoontje was het echt huilen om aandacht. Hij vond het prachtig dat hij 's nachts een fles kreeg en wat aandacht. En dat 4 of 5 x per nacht. Ik vind: aandacht mag hij krijgen, zo vaak als hij wil, maar niet 's nachts. 's nachts slapen we. Ik hoop dat de gouden tip hier erbij zit voor je, succes!

dat zou ik dus nooit doen...mijn hart zou breken als mijn kindje een verdieping lager om hulp (want een baby huilt niet voor niks!)zou huilen. en ja,je kind slaapt na een paar dagen wel door,het heeft immers geleerd dat er toch niemand komt
ik vind dat als ouders voor een kind kiezen,daar dus nu eenmaal ook minder leuke dingen bij horen.dat weet je als je aan kinderen begint als het goed is

dus ik zou daar nooooit voor kiezen,ik vind dat echt heel erg!
tips heb ik verder niet,je zal er doorheen moeten...
1 ding is wel zeker,als je kindje 16 is,zal het heus niet meer voor een voeding komen

En daar komt bij, ze is nog geen 9 maanden oud, dus nog een baby.
Wat bovenstaande ook zegt: ze huilen niet voor niets.

En ja het is heel vermoeiend. Joa had ook nachten dat hij 4/5 keer wakker was, maar heb 'm nooit laten huilen/ roepen.
Nou slaap ik zo weer in, dus 9 van de 10 keer ging ik er uit. Terwijl ik ook altijd 3 dagen per week werk sinds de kinderen er zijn.

Op een dag slapen ze echt door, hoe rot het nu ook is.

sterker nog,ik ben alleenstaand en mijn jongste slaapt ook nog niet door,hij komt soms wel 4 x voor een voeding...en toch ben ik niet oververmoeid,ik let wel op dat ik op tijd naar bed ga,drink geen alcohol etc

Hier een baby van 8 maanden die op een enkele nacht na niet doorslaapt. Hij heeft gewoon de bevestiging nodig dat er nog iemand is, heel af en toe een fles. Hier helpt het als hij bij me op de kamer slaapt, maar dat kan alleen als mijn man er niet is, want die snurkt hem alsnog wakker. Ik geef er maar an toe, loop als een zombie naar zin kamer, leg hem recht, stop hem in, speen erin, kus en weer slapen. Amber sliep ook pass door bij een maand of 10 en Naomi met 2 weken. Vind het ook zwaar, maar helaas hoort het erbij.

tja loop/liep er ook me ete klugelen

hier was dus tot nu geen nacht doorslapen (nou ja wellicht 3 keer)
hier was t een combi van bij ons slapen was te onrustig en te veel aan veoding waardoorr ie last van zijn buik kreeg ofzo
nu we hem sinds weekend op zijneigen kamer hebben
slaapt hij door ook is de heoveelheid flessen inmiddels behoorijk afgenomen
hij si zo veel rustiger in zijn eigen omgeving alleen

wellicht is bedje verplaatsen
is zonder pap proberen
nachtlampje
is ze niet te warm of te koud
goed ingestopt of juist te goed
slaapzakje
knuffeltje
bepaald geluidje

ik noem maar even iets
wij zijn aan experimenteren geslagen en goed op huiltjes gaan letten
we kunnen het slaap huiltje (ff nog gene 5 min mopperen )
en het niet slapen huiltj en honger huiltje goed herkennen

het blijft lastig hoor kan niet zijn dat er een sprongetje is ofzo
en anders tja soms hebben kindjs het ndoig
ik weet hoe vermoeiend het is
maar wij hadden zoiets van zolang je niet doorslaapt slaap je bij ons misschien werkt dat voor jullie dochter juist wel

de tip van Anna, die kreeg ik jaren geleden al voor mijn dochter die 's nachts ook zo vreselijk veel deed huilen. En die tip kreeg ik van het CB.
Er werd tegen mij gezegd dat als ik zeker wist dat ze geen honger had, geen vieze luier had en dat ze niet ziek was, dan was het aandacht vragen en dat moest echt doorbroken worden. Esmee moest echt gaan leren dat 's nachts slaaptijd is en overdag speeltijd en tijd voor aandacht.....Wij hebben geprobeerd haar te laten hulen, dus negeren..is helaas niet gelukt, omdat de huizen waar wij woonden nogal gehorig waren en de buren ook geen oog dicht deden als we haar lieten huilen.
Gevolg is geweest dat Esmee bijna 5 jaar lang 's nachts de tent op z'n kop zette. Van pure ellende ging papa in het logeerbed en kwam esmee bij mij liggen........
Zoals je ziet een tip heb ik niet....we hebben er zelf jarenlang mee geworsteld, veel sterkte in ieder geval het is killing.......

Nou ja, zet ik gisteren een heel verhaal neer, slaapt meneer vannacht gewoon door, zal je altijd zien. Hopelijk zit er en goeie tip voor je bij. Sterkte

Ik kan alleen vertellen hoe ik de nachten doorkom, mijn advies wil toch vaak niemand horen

Kindje lekker naast je in bed, borsten bloot zodat het kan drinken wanneer het wil en gewoon lekker slapen. En als je het niet gewend bent duurt het even een paar nachten voor je echt lekker slaapt, maar dan heb je ook echt een goede ononderbroken nachtrust.

Je schrijft een maand geleden gestopt te zijn met de borstvoeding, dus voor het nachtdrinken zou het eventueel nog kunnen.

Verder denk ik niet zozeer dat ze echt etenshonger heeft 's nachts. Hier worden de kinderen meer wakker voor een mamahonger, even willen knuffelen, even lekker tutten aan de borst en dan langzaam tegen mama in slaap vallen.

En hier een mannetje wat de 26e 2 jaar wordt en ook nog 's nachts wakker wordt, maar heb er geen last van. Vind het zelfs wel gezellig als hij echt eens wakker wakker word, dus echt me in mijn gezicht aait, kusjes en knuffeltjes geeft en nu de laatste tijd wil hij nog wel eens neusie neusen midden in de nacht, heeeerlijk knus.

zo doe ik dat ook hoor melissa.
en idd,de eerste paar nachten slaap je slechter als je kind in je bed ligt,maar dat is na een paar nachten echt over!
ik heb dat vanaf de geboorte van mijn zoon gedaan,hij kan drinken wanneer hij wil,doet dat ook gerust nog 4 x soms,maar ik merk het niet eens,vaak heb ik de volgende ochtend gen idee hoevaak hij nou gedronken heeft.
ik ben alleenstaand met 4 kinderen,moet er elke ochtend uit om er een paar naar school te brengen,en doe alles zelf..en toch ben ik niet echt moe ofzo.
maarja,dat kan natuurlijk alleen als je borstvoeding geeft.
maar mischien wil je baby wel gewoon bij je zijn? de bevestiging dat mama er nog is? ze is nog zo jong...

Zoals Melissa en Mv Vier het deden, deed ik het de eerste 3-4 maanden ook en het werkte echt, hij werd wel vaak wakker 's nachts, maar merkte er weinig van, hij lag altijd in mijn armen, maar dronk eigenlijk nooit uit zichzelf. Het ging prima, tot Chris wakker ging worden van het gesnurk van mijn man dan, toen was het echt voorbij voor ieders nachtrust

Ik heb het net als anna28 gedaan, niet beneden gezet maar wel laten huilen.
Hij was 9 maanden en was al die maanden twee keer trouw voor een voeding gekomen, ik was kapot, BV was gestopt met 9 maanden.

Het heeft twe eof drie nachten geduurd en ik ging wel naar hem toe om even te troosten en weer weg.

He tis even hard misschien maar ik ga dus echt geen 5 jaar met een kind lopen tobbe die ;s nachts iedere keer maar wakker wordt.
Ze slapen hier dus allemaal gewoon 's nachts, hij is nu 15 en heeft echt geen verlatingsangst of stoornis ervan overgehouden hoor, dat vind ik altijd zo'n onzin, dat er beweerd wordt dat het vertrouwen beschadigd wordt, dat het zo schadelijk is dat ze op die manier leren dat mama er niet is voor hun, kom op zeg, vroeger hadden ze enorm grote gezinnen en zijn dat allemaal onevenwichtige mensen geworden?

Maar goed....een ieder moet doen wat hij fijn vind, ik zou het als het nu aan de orde was precies weer zo doen.

Mama van drie, ik ben zeker van mening dat het wel een hechtingsstoornis kan veroorzaken, of andere psychische beschadigingen. En in de afgelopen decennia zijn zoveel mensen die last hebben van allerlei mentale aandoeningen, GGZ heeft zijn handen vol eraan. Niet dat ik zeg dat het puur hierdoor komt hoor. En trouwens een groot gezin betekend niet dat je geen tijd hebt voor je kindje hoor, vrienden van ons hebben er 6 en nr 6 slaapt ook bij de ouders in bed , heeft 24/7 toegang tot de borst en hoeft nooit te huilen. Dus het een sluit het ander niet uit.

Ik heb hier een zoontje van 8 maanden. Geen honger 's nachts. Wel veel ongemak. En dan ben ik er voor hem. Sommige nachten lopen we de hele nacht met hem op, andere nachten slaapt hij vanaf half in de nacht naast me omdat het anders niet gaat. Ik denk dat hij 3 nachten doorgeslapen heeft tot nu.
Ja ik vind het loeizwaar, ook overdag slaapt hij bij mij. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om hem alleen te laten met zijn verdriet, ongemak en vaak pijn.
Ik ben zijn moeder, ik moet er voor hem zijn. Als hij zijn ouders niet meer kan vertrouwen, wie dan wel?

Hier kun je niet zoveel aan doen, 9 maanden is nog jong hoor. Ieder kind is anders maar hier is er van ruim 3 die nog nooit lekker doorgeslapen heeft. Gevalletje van pech denken wij dan maar. Niet altijd leuk maar je kunt een kind ook niet zomaal aan zijn lot overlaten.

Quote mama van drie:

Ik heb het net als anna28 gedaan, niet beneden gezet maar wel laten huilen. Hij was 9 maanden en was al die maanden twee keer trouw voor een voeding gekomen, ik was kapot, BV was gestopt met 9 maanden. Het heeft twe eof drie nachten geduurd en ik ging wel naar hem toe om even te troosten en weer weg. He tis even hard misschien maar ik ga dus echt geen 5 jaar met een kind lopen tobbe die ;s nachts iedere keer maar wakker wordt. Ze slapen hier dus allemaal gewoon 's nachts, hij is nu 15 en heeft echt geen verlatingsangst of stoornis ervan overgehouden hoor, dat vind ik altijd zo'n onzin, dat er beweerd wordt dat het vertrouwen beschadigd wordt, dat het zo schadelijk is dat ze op die manier leren dat mama er niet is voor hun, kom op zeg, vroeger hadden ze enorm grote gezinnen en zijn dat allemaal onevenwichtige mensen geworden? Maar goed....een ieder moet doen wat hij fijn vind, ik zou het als het nu aan de orde was precies weer zo doen.

Ieder moet het doen zoals ze dat zelf het fijnst vind. soms heb je gewoon even geen keuze. Als je er als moeder helemaal doorheen zit en nacht in, nacht uit met een vervelend kind zit, dan moet je op een keer dat ritme doorbreken. Bij mij werkte het na 2 nachten. En nee, hij huilde toen niet uren, hooguit een kwartiertje. Als hij nu huilt snachts dan ga ik altijd naar hem toe, omdat er dan echt wat is.
Wat hij deed was puur aandacht vragen; een spelletje ervan maken. Als mama kwam was het dikke pret, spelen, lachen, flesje drinken.... wegleggen in bed? dan ga ik weer krijsen... Dat wilde ik dus niet meer. Ik had ook echt geen zin om de komende jaren met een kind te zitten die elke nacht wakker is.

Slechte methode? misschien wel.... maar ik denk van niet. Als je weet dat er niks aan de hand is, alles goed is en je alles gecontroleeerd hebt, en je kindje (vanaf 6 maanden oud) spookt toch iedere nacht, dan is het aandacht wat hij vraagt. En nogmaals: aandacht krijgt hij volop, maar 's nachts niet. Mits er echt iets aan de hand is, dan ga ik gelijk naar hem toe. Tegenwoordig huilt hij alleen als er echt iets is, dan ga ik gelijk naar hem toe. Je hoort het verschil erg goed tussen 'echt huilen' en 'zeurderig huilen'.

Quote mv vier:

sterker nog,ik ben alleenstaand en mijn jongste slaapt ook nog niet door,hij komt soms wel 4 x voor een voeding...en toch ben ik niet oververmoeid,ik let wel op dat ik op tijd naar bed ga,drink geen alcohol etc

Het feit dat jij niet oververmoeid daarvan raakt: super! Ik ben blij dat jij het kunt voor je kind. En 4 nachtvoedingen zijn best pittig. Als jij je er goed bij blijft voelen ben ik de laatste die er iets op tegen heb
Maar bij mij was het anders, ik kreeg al snel na mijn spoedkeizersnee longembolies en heb ernstig ziek in het ziekenhuis gelegen. Het herstel daarvan is zeer slopend en zwaar geweest. Nog steeds heb ik dagelijks last van zware benauwdheid en veel pijn en heb ik alle energie nodig om overdag voor mn ventje te zorgen en om goed te blijven ademhalen. (hulp in de huishouding krijg ik regelmatig aangeboden gelukkig)
Ik heb vrede met de manier waarop ik het heb gedaan. Mn kereltje is een tevreden en vrolijk ventje die 's nachts heerlijk doorslaapt. Op een paar nachten per maand na als hij verdrietig is of pijn heeft van de tandjes, en dan ben ik er voor hem.

Ik denk dat dat gewoon een verschil is in visie waarom een kindje huilt.

Mijn zoontje huilt dus niet 's nachts, en waarom zou hij? Borst binnen handbereik, mama om tegenaan te nestelen. En ik breng hem om 19:00 naar zijn eigen bed waar hij zonder huilen alleen in slaap valt, hij slaapt echt binnen 5 minuten al, en dan rond 01:00 word hij wakker en slaapt hij bij mij verder, zonder huilen.

En soms probeert hij het even uit, tot hoever kan ik gaan. EN dan laat ik hem heel duidelijk zien, ik ben er ALTIJD voor je , ook midden in de nacht , en zo is hij al een keertje wakker geweest van 01:30 tot 06:30, tja doe je niets aan, hij wilde echt niet meer slapen, ben met hem beneden gaan zitten babytv kijken omdat hij mijn man ook wakker hield bij ons in bed.

Heeft drie nachten geduurt en toen viel hij weer in zijn oude patroon.

En zo probeert hij af en toe ook om sanvonds niet te willen slapen, prima dan niet. En dat duurt 2 avonden en de derde slaapt hij weer als vanouds MET het vertrouwen dat mama er voor hem is wat er ook gebeurd (zo zie ik het dan).

Mijn oudste daarentegen was echt een hele slechte slaper, maar toen probeerde ik ook nog moeilijk te doen met in zijn eigen bed te laten slapen, steeds terugleggen enzo. Dat was echt slopend toen. Pas toen wij hem helemaal naar ons bed verhuisde sliep ik weer 's nachts.

ik heb overdag de energie ook behoorlijk nodig om mijn kinderen te verzorgen dus het komt snachts als hij er is op mijn man aan

heb het idee dat ze heel erg hongerig is overdag maar geef haar naar mijn weten genoeg

vannacht heeft ze van half 8 tot 6 geslapen ( ze slaapt heel sporadisch nog door ) maar hoorde haar gister avond om een uur of 10

moet zeggen bij ons op de kamer is geen optie ze slaapt erg licht en op haar kamer kan er niet geschoven worden is te klein voor

ze heeft gister avond om half 7 warm gehad is een hele tijd buiten geweest en heeft geslapen als een roos dus als dat is wat er voor nodig is dan is het klaar

moet wel zeggen dat er heel veel tanden op door breken staan ze er druk met ontwikkelen bezig is

maar ze heeft soms echt honger want dan gaat de fles ook leeg en dan jammert ze niet maar dan brult ze gewoon

en waar om doet ze het niet als mijn man nacht dienst heeft?

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Quote anna28 niet ingelogd:

[...] Ieder moet het doen zoals ze dat zelf het fijnst vind. soms heb je gewoon even geen keuze. Als je er als moeder helemaal doorheen zit en nacht in, nacht uit met een vervelend kind zit, dan moet je op een keer dat ritme doorbreken. Bij mij werkte het na 2 nachten. En nee, hij huilde toen niet uren, hooguit een kwartiertje. Als hij nu huilt snachts dan ga ik altijd naar hem toe, omdat er dan echt wat is. Wat hij deed was puur aandacht vragen; een spelletje ervan maken. Als mama kwam was het dikke pret, spelen, lachen, flesje drinken.... wegleggen in bed? dan ga ik weer krijsen... Dat wilde ik dus niet meer. Ik had ook echt geen zin om de komende jaren met een kind te zitten die elke nacht wakker is. Slechte methode? misschien wel.... maar ik denk van niet. Als je weet dat er niks aan de hand is, alles goed is en je alles gecontroleeerd hebt, en je kindje (vanaf 6 maanden oud) spookt toch iedere nacht, dan is het aandacht wat hij vraagt. En nogmaals: aandacht krijgt hij volop, maar 's nachts niet. Mits er echt iets aan de hand is, dan ga ik gelijk naar hem toe. Tegenwoordig huilt hij alleen als er echt iets is, dan ga ik gelijk naar hem toe. Je hoort het verschil erg goed tussen 'echt huilen' en 'zeurderig huilen'.

en met aandacht vragen verschillen we in mening,een baby van 6 maanden die aandacht vraagt,heeft dat ook nodig in mijn ogen...6 maanden is erg jong nog!

zelf vind IK dat mijn baby van niet MOET leren wat dag en nachtritme is,mijn baby MOET niks,want daar is het een baby voor,ik heb gekozen om een kind te krijgen,dan vind ik het niet eerlijk tegenover mijn baby om mijn baby in MIJN ritmes of wat gebruikelijk (via cb etc)is te dwingen.
ik dwing mijn baby nergens is. mijn baby hoeft zich niet aan te passen aan mij,maar ik aan hem.tot op zekere hoogte natuurlijk,als hij de borst wil,terwijl ik op schoolplein sta,zal hij even moeten wachten,maar dat is dan hooguit 10 minuten.

en dat valt mij wel vaker op,(en nee ik zeg niet dat jij dat doet of wie dan ook,maar het is in het algemeen) babys moeten zoveel tegenwoordig.
er word haast van verwacht dat ze rond 3 maanden al doorslapen,het liefst in een eigen bedje op een eigen kamer,want daar zouden ze zelfstandig van worden bla bla,dan denk ik,kom op zeg,een baby zelfstandig worden?
maar goed,ik dwaal af,maar dit is mijn mening,ik vind het jammer dat er zoveel naar het ik gekeken word.(IK ben moe,IK ben gesloopt,IK moet tijd voor mezelf hebben) en ik ben ook wel eens moe,alleen ik til er niet zwaar aan,ik ga gewoon vroeger naar bed en ik heb alleen savonds tijd voor mezelf als de oudsten in bed liggen,maar ik zit er niet mee,ik geniet van een uurtje rust,maar ben wel blij dat IK er altijd voor mijn kinderen kan zijn,en zij weten dat ik er altid voor ze ben :d

echt,ik snap niet waarom een baby geen aandacht zou mogen hebben als ie er om vraagt,al is het in de nacht...dan heeft een baby het gewoon nodig! een baby doet dat niet om je te pesten,maar enkel omdat hij er BEHOEFTE aan heeft...