Mama-life
| Vraagje schreef op: 31-05-2015 15:17:02 |
Wie kan mij vertellen hoe ik hier mee om moet gaan? Ik heb een moeder gesproken die mij dingen vertelde die een andere moeder verteld over hoe het op mijn werkplek er aan toe gaat. Ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat veel er van niet zo is, een paar dingen weet ik niet omdat het niet binnen mijn verantwoordingen vallen. Maar veel van wat gezegd is is gewoon echt onjuist, en het schaadt enorm het beeld van de medewerkers en de plek waar ik werk... Hoe ga je hier mee om? Moet je dit juist delen op het werk? Of laat je het gebeuren? Is dat nou eenmaal het risico als je met mensen werkt? (heb hier nog niet veel ervaring mee). In het gesprek mag ik natuurlijk niet praten over of het leugens zijn of wat dan ook. Heb diegene wel bedankt voor het delen (die geloofd de moeder) maar pffff het liefst had ik gewoon willen vertellen dat de gedeelten waarvan ik weet dat het niet waar is... Ik denk overigens niet dat het lelijkheid is om het lelijk zijn, ik denk dat het echt gaat om emoties die enorm hoog zitten. Maar ik merk gewoon dat het mij ineens stilzet bij hoe makkelijk mensen een negatief beeld krijgen van een plek op basis van wat gezegd wordt, terwijl wat beweerd wordt gewoon niet gebeurd... |
| Quote |
| Myself schreef op: 31-05-2015 15:29:12 |
Wij delen dit op het werk, proberen te kijken wat we er aan kunnen doen, beseffen ook heel goed dat
je dit niet kan voorkomen wanneer er iemand onvrede heeft. En de negatieve klanken roddelen
natuurlijk nu eenmaal lekkerder dan de positieve. Juist door het bespreekbaar te maken blijft het voor ons als team heel open en kan je ideeën opdoen van hoe je kunt reageren als je bv in zo'n situatie al die van jou terecht komt. |
| Quote |
| Xxx schreef op: 31-05-2015 15:41:06 |
Ligt eraan wat je beroep is. Ik heb in het onderwijs regelmatig ouders gehad die dingen zeiden die niet waar waren. Dat heb ik de ouders gelijk mee geconfronteerd. Als het om een kind gaat. Bedank je een ga je op "onderzoek" uit. Als het om de organisatie gaat kun je best zeggen hoe en wat. Tja..... Misschien ben ik te makkelijk. |
| Quote |
| Mrtj schreef op: 31-05-2015 16:50:01 |
Ik merk dat ik het moeilijk inleven vind, zo zonder context (oftewel: wat voor werk doe je) |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 31-05-2015 17:24:48 |
Ik zou naar je leidinggevende gaan. Ik zie niet in waarom dit onder beroepsgeheim zou vallen? Zeker niet richting je eigen baas en team. Het lijkt mij juist heel normaal om dat te delen. |
| Quote |
| Stefke schreef op: 31-05-2015 20:26:11 |
Je had toch ook zoiets kunnen zeggen als: 'door mijn beroepsgeheim kan ik hier niet open over
spreken, maar geloof maar dat het grootste deel van wat je mij vertelt niet klopt'....? |
| Quote |
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 31-05-2015 20:33:32 |
En die andere moeder (A) is een medewerker? Dan zou ik haar zeggen dat het niet zo netjes is wat zij
naar buiten heeft gebracht. Tegen de moeder die het jou vertelde zou ik zeggen ach iedereen heeft
zijn mening, jammer dat moeder A het zo heeft geinterpreteerd, meer kan ik er niet over zeggen. |
| Quote |
| Ffzo schreef op: 31-05-2015 21:00:03 |
Ik zou haar er persoonlijk over aan spreken. Misschien was deze moeder het even zat! En wilde even haar frustratie kwijt. Ik denk dat iedereen dat weleens heeft... Ik zou er niet zo'n heisa van maken! |
| Quote |
| Kate schreef op: 31-05-2015 21:35:05 |
Als ik het goed begrijp heb je van een moeder gehoord wat een andere moeder zegt over jouw
werk(gever)? Waarom trek je je zo veel aan van wat kletspraat van een paar moeders? Je weet niet wat
er precies gezegd is. De een verzint er wat bij, de ander haalt er wat af, de volgende interpreteert
het weer op haar manier en voor je het weet heb je een raar/vaag verhaal. Dat iedereen weer vergeten
is als het volgende kletspraatje zich aandient. Als je dat gaat voeden door in de verdediging te schieten of mensen er zelfs op aan te gaan spreken, dan stook je het vuurtje alleen nog maar meer op toch? Je kunt praatjes niet voorkomen. Op beeldvorming heb je invloed door je werk uitstekend te doen, goede resultaten te bereiken en en fatsoenlijk te communiceren als organisatie of bedrijf. Niet door als medewerker kennissen aan te spreken op wat ze wel en niet gezegd zouden hebben over het werk en de organisatie. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 01-06-2015 07:24:08 |
Eerst naar je leifinggevende... dat valt sowieso niet onder je je beroepsgheim... |
| Quote |
| Vraagje schreef op: 01-06-2015 09:31:21 |
Het punt is niet dat ik me er veel van aantrek, het is een situatie die ik tegenkom waarbij ik
graag advies wil hoe je hier het beste mee om kan gaan. |
| Quote |
| Vraagje schreef op: 01-06-2015 09:32:34 |
Beroepsgeheim is trouwens misschien een verkeerde woordkeuze... In gedachten zat ik bij het stukje dat ik niets kan vertellen aan ouders... Dat ik daarin een
beroepsgeheim heb. Meer van: welke weg bewandel ik nu... |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 01-06-2015 10:35:57 |
Bespreek het met je vm! Wie weet heeft zij een passende oplossing. |
| Quote |
