Mama-life
| Sila schreef op: 16-03-2015 13:51:23 |
Ben ik de enige moeder die niet altijd haar geduld kan bewaren en dan hele domme dingen zegt? Ik heb
4 kinderen. 3 hele makkelijke en 1 hele moeilijke. De oudste. Hij heeft al meerdere keren het voor elkaar gekregen dat ik totaal mijn geduld verlies en dingen tegen hem ga roepen waar ik achteraf vaak spijt van heb. Hij is nu 11 en heeft tegenwoordig op alles een weerwoord. Vanmorgen begon hij al brutaal en steeds viel er iets voor. Ik hield me keurig in en bleef heel pedagogisch. Dat is altijd zo...het gaat heel lang goed maar hij haalt dan zo het bloed van onder mijn nagels en blijft zo doorgaan dat ik ontplof. Ik had een bord in mijn hand en toen ik vroeg waarom hij de tafel zoals afgesproken niet had gedekt wist meneer nergens vanaf. Hij ontkent altijd zijn eigen aandeel. Maar goed daarna kreeg ik het zoveelste brutale antwoord dat ik flipte en riep : Nu je kop houden want anders gooi ik dit bord tegen je hoofd. Wie roept er nu zoiets als moeder?  Ik dus....dan
ga ik tekeer als een gek terwijl ik weet dat ik precies het verkeerde er mee bereik. Hij gaat ook
uit zn dak, de jongste zit te huilen aan tafel maar dan ben ik zo woest. Hij vliegt naar boven al
schreeuwend en ik ben zo de jongste naar school gaan brengen. Toen ik terug kwam was hij ook naar
school. Helemaal fout dus om zo weg te fietsen maar toch doe ik het. En nu spijt en kwaad op mezelf.
Waarom kan ik mezelf niet inhouden? Ik weet nu dat hij zich hardstikke rot voelt en dat er dikke
kans is dat het op school ook goed fout gaat omdat het niet goed afgerond en uitgepraat is. En
natuurlijk ga ik zeggen dat ik ook fout was en dat ik dit niet tegen hem had mogen zeggen maar ben
zo benieuwd of jullie ook wel eens van die momenten hebben of dat ik gewoon een knopje mis ofzo. Bij
de andere 3 verlies ik nooit mezelf maar bij hem dus wel. (heeft ook ADHD en kenmerken van autisme) |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 16-03-2015 13:55:33 |
wel herkenbaar hoor. Ik kan ook heeeeeel lang pedagogisch gezien goed bezig zijn, maar soms... Als ik het voel opkomen dan geef ik dit vaak ook aan en zeg ik dat hij even naar zijn kamer moet,
of ik ga boven was vouwen zodat we beide weer rustig kunnen worden. |
| Quote |
| Suus schreef op: 16-03-2015 13:58:43 |
Ja hoor absoluut. Dat is niet slecht, je bent een mens die ook maar een grens heeft. Liever dat ze
mij zien flippen dan juf ;-) daar leren ze van. Ik praat het altijd uit, dat zou ik wel proberen te doen. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 16-03-2015 14:09:24 |
Geloof me maar, dat gebeurt elke moeder weleens hoor. En slecht? Nee vind ik niet, ze mogen best
leren dat ook moeders gevoelens hebben en boos en verdrietig kunnen zijn. Natuurlijk is het niet goed om te zeggen, maar kom op je geeft zelf al aan dat je niet zomaar zo reageert. Ik had het gister, voelde me onwijs schuldig later.. Kids waren al de hele dag stront vervelend, en ik had een rot dag en heel erg veel pijn, ze wilde niet luisteren, maakte steeds ruzie, hadden een hele grote mond, lagen te vechten. Afijn is was aan het koken, met pijn aan moeiten. En ze zaten alvast aan tafel, alleen maar te kooien, en ineens zegt de oudste 'waar blijft mijn eten?' maar echt op zo'n nare eissende toon, en de jongste roept, 'ja joh schiet eens op met dat eten' waarop de oudste zegt 'we willen eten NU' en slaat nog met zijn vuist op tafel ook. Ik heb het gas uitgedraaid, ben naar ze toegelopen, heb tegen ze 'geschreeuwd' of ze wel goed bij hun hoofd waren, en dat ze het maar uitzoeken met hun eten erbij. waarop ik een bijdehandte opmerking kreeg van de oudste 'oke dan maken we toch zelf eten, dan krijgen we tenminste lekker wat we zelf willen' toen heb ik hem bij zijn arm gepakt, naar de gang gesleept, en geroepen 'oprotten naar boven, jij krijgt helemaal geen eten meer' waarop de jongste bij de hand kwam doen 'blijf van me broer af' waarop ik die ook heb beet gepakt en richting te trap heb geduwd en heb gezegd ik wil jullie allebei niet meer zien vandaag. |
| Quote |
| Marli schreef op: 16-03-2015 14:22:16 |
Tja, ik kan ook niet altijd mijn geduld bewaren hoor...
|
| Quote |
| Mv5 schreef op: 16-03-2015 14:28:09 |
ja ik ken het. ik ben niet zo'n moeder met eeuwig geduld. en puberbuien, dan ga ik ook schreeuwen
(teken van onmacht, ik weet het) en gaat het hard tegen hard en daarna heb ik altijd spijt en voel
ik me een slechte moeder. mijn oudste is heel makkelijk, maar o wee als iets onrechtmatig vind, daar kan ze echt niet tegen en dan is het ook echt ruzie. tweede heeft wat meer nukken en is wat meer van het uitdagen, middelste heb ik nooit last van, alleen van vieze/kapotte broeken en lawaai, met de vierde lig ik (en de rest) de laatste tijd om de haverklap in de clinch (lang leve de puberteit) en de jongste kan ook echt uitdagen en expres vervelend doen om mij te irriteren, doet ze al haar hele leven. opvoeden is soms echt wel moeilijk hoor, en je bent echt niet de enige die dit overkomt. |
| Quote |
| Sila schreef op: 16-03-2015 14:35:10 |
Pfft dat lucht wel een beetje op gelukkig. Ik kan het van mezelf gewoon niet uitstaan dat ik me zo
kan laten gaan dan. Aan de ene kant denk ik wel van ik ben ook maar n mens maar dat andere stemmetje
zegt : ja hallo, jij bent de volwassene die zelf het goede voorbeeld moet geven. Het is ook stom natuurlijk. De volgende keer gaat hij dreigen met n bord gooien vrees is. Maar ik heb dat altijd met hem. Heb m ook wel eens flink geslagen terwijl ik de
anderen nooit met een vinger heb aangeraakt. Op de een of andere manier lijkt hij er gewoon soms om
te vragen. Dan escaleert het flink, word het daarna uitgepraat en pas daarna gaat het vaak beter.Heb soms t idee dat moeders onder elkaar zo de schijn op kunnen houden. Dan ga k twijfelen. Zijn die andere moeder nou echt zo perfect? Maar goed daar doe ik zelf ook aan mee want ik ga ook niet tegen een andere moeder zeggen dat ik dit tegen mijn kind heb gezegd natuurlijk. Dat weerwoord he ? Stapeldol word ik er van. Naar mijn gevoel durfde ik dat vroeger echt niet hoor. Maar ja volgens mij weet hij hele goed dat ik daar woest om word, misschien moet ik het negeren of zo een poosje... |
| Quote |
| Sila schreef op: 16-03-2015 14:36:52 |
Zie echt op tegen de puberteit. Ik heb liever hulpeloze baby's  |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 16-03-2015 14:43:58 |
Sila, denk dat sommigen echt de schijn ophouden of het niet zien van zichzelf. TUurlijk zijn er
moeders die het echt allemaal mega goed kunnen. Ongetwijfeld. Laatst wilde een moeder mij de les lezen over mijn zoon terwijl ze zelf echt grof is naar de
kinderen. EN maar vertellen hoe zij het allemaal deed, maar ken haar een beetje, en wat je ziet op
de straat is totaal anders als wat ze beweerde. |
| Quote |
| Queen@home schreef op: 16-03-2015 14:45:51 |
Nou ik heb het ook hoor. Ik heb er ook 4 in de leeftijd van 5-11 jaar en ik wordt soms echt knetter van ze. De oudste pubert dus daar hebben wesoweiso veel ruzie mee Die daaronder heeft ADD en geeft ook veel problemen daaronder een heel makkelijk meisje de jongtse is dareentegen echt onmogelijk, luiestert nooit stronteigenwijs nou enzovoorts ik kan me ook lang inhouden maar als de een na de ander begint te zeiken ergens over dan kan i ze allemaal wel wat doen. Ineens hoor je je zelf dan schreeuwen ook al wil je het niet. En dingen roepen die je helemaal niet wil. tis gewoon doodvermoeiend dat opvoeden. Ik zou wleeens een weekje alleen wegwillen. en ik geloof dat ik het ga doen ook. |
| Quote |
| Mv E.l.s schreef op: 16-03-2015 14:47:31 |
Het leven is geen facebook hahaha. Begrijp je helemaal. Voor het slapen of wegfietsen naar school, heb ik het wel weer goed gemaakt, dat dan weer wel  Ik heb 2 puberdochters. De oudste haalt me ook vaak het bloed onder de nagels vandaan. Echt zooooo onredelijk kan ze zijn. En ja, dan laat ik me ook wel eens gaan. Ook wel eens niet, volgens mij heeft dat ook met mijn eigen hormonen te maken of zo. Ik heb periodes dat mijn lontje extra kort is. |
| Quote |
| M&j schreef op: 16-03-2015 15:04:33 |
Herkenbaar hoor, moeders hebben ook grenzen Twee ADHD-ers hier (en dan ik er nog bij) die moeite hebben met remmingen en grenzen en dan ook nog de puberteit. Ik schiet regelmatig uit mijn slof. Het enige dat ik kan adviseren is in de gaten houden of één van je kinderen er niet teveel onder gaat lijden en anders hulp zoeken. |
| Quote |
| Cindy Mv F&f schreef op: 16-03-2015 15:31:21 |
ik denk ook dat heel veel moeders niet durven te uiten.. bang voro weerwoord en commentaar voor
anderen. ik heb dan zo soort dingen (nog) niet tegen mijn kinderen gezegd, maar als ze me echt het bloed onder de nagels halen schiet ik ook wel eens uit mijn slof.. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 16-03-2015 15:34:16 |
Natuurlijk gaan andere moeders niet vertellen dat ze dat ook wel eens hebben. Jij zelf zal dit ook
niet op het schoolplein vertellen toch. Hier in de buurt net als boterbloem een moeder die het altijd beter weet bij andere.. ze weet het oh zo goed te vertellen, maar ondertussen maakt ze der kind continu voor kut kind of pleuris kind uit. en ja tegen het kind zelf. eerlijk ik zeg ook wel eens wat een kut kind, maar dat horen ze echt niet hoor... Zij zegt gewoon tegen haar, je bent echt een kut kind jij.. En echt waar, die moeder doet zo'n beetje alles fout wat je fout kan doen, kind krijgt overal haar zin in, steelt, liegt, schopt en slaat haar moeder als ze haar zin niet krijgt, word niet eens wat van gezegd.. maar bij andere weet ze het allemaal zo goed joh. om schijtziek van te worden. En dan is ook alles nog een wedstrijd 'mijn kind kon eerder los fietsen' 'mijn kind kon eerder zwemmen' Echt het halve schoolplein kotst der uit, maar ze heb zo'n plaat dat ze het niet eens door heeft... vreselijk. |
| Quote |
| Mv5 schreef op: 16-03-2015 15:51:44 |
serieus sis? kutkind zeggen tegen haar eigen kind? dat vind ik wel echt heel erg. sowieso dat dat kind blijkbaar alles mag en strontverwend is, zegt genoeg over haar opvoeding. ik kan daar echt niet tegen als mensen denken dat ze mijn kinderen op moeten voeden of denken alles beter te weten dan anderen. toen ik mijn kids nog naar school bracht, had ik altijd zo'n hekel aan die mensen. en ook aan van die mensen die op stonden te scheppen over hoe snel hun kinderen wel niet waren met alles. alsof dat beter is ofzo. het leven is geen wedstrijd, ik heb liever dat mijn kinderen wat langer ergens over doen, maar het dan wel goed doen, dan dat ze alles als eerste kunnen en dat het nergens op lijkt. al zijn die van mij de allerlaatste die iets kunnen, nou en? als ze het dan uiteindelijk toch goed kunnen. de mensen die dat doen zijn vaak trouwens hartstikke onzeker over hun eigen opvoeding. die hebben het nodig om tegen alles en iedereen ongevraagd te verkondigen wat voor een geweldige moeders ze zijn met dito opvoeding. die denken; als ik dat maar hard en vaak genoeg roep, dan ga ik er zelf misschien wel in geloven. |
| Quote |
| Jomi schreef op: 16-03-2015 15:52:10 |
Ik heb het nooit gehad, maar sinds mijn oudste aan het puberen is.... Ik baal er van, maar schaam me er niet voor hoor. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 16-03-2015 15:54:53 |
Ja echt serieus, zelfs midden op het schoolplein!! Weet nog goed, dat ze pas op school zaten (meisje en nick zijn even oud en in dezelfde klas) en we staan bij het raam te zwaaien met heel veel moeders, en ze bonkt op het raam en zegt, dat kut kind van mij kijkt weer niet, wat een pleuris kind is het toch ook... iedereen stond echt met open mond.. Maar ze zegt het ook echt tegen het kind zelf.. echt meerdere keren per dag.. en ze vind het nog grappig ook.. Ze moeten soms letters mee naar school, dus iets wat begint met een K was laatst, en ze schuift het kind naar binnen, zo hier is het KUT KIND.. genoeg k's.... |
| Quote |
| Mv5 schreef op: 16-03-2015 16:14:32 |
omg nee dat meen je niet?! dat vind ik echt heel erg, vooral voor het kind, zo enorm sneu. en het
zijn nog maar kleuters he, die van mij kenden dat woord niet eens op die leeftijd. tuurlijk kan ik
die van mij ook wel eens achter het behang plakken, maar zoiets zou ik dan weer nooit doen, zeker
niet op school. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 16-03-2015 16:19:30 |
Joh, ze zien gewoon dat je een mens bent.. heeft elke moeder wel eens denk ik... |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 16-03-2015 16:25:49 |
ik verlies ook wel eens mijn geduld, maar gelukkig verlies ik me niet in de dingen die ik zeg. Ook
niet bij ruzie tussen mijn man en mij (al hebben we zelden ruzie) wordt niet gescholden of nare
dingen gezegd. Ik kan wel mijn stem verheffen en ook echt wel heel boos zijn. Op de één of andere manier vind ik het een heel slecht voorbeeld voor mijn kind en hou ik me daarom in? Weet niet of dat kan hoor, maar wil gewoon echt niet dat hij leert dat schreeuwen de manier van communiceren is. Je kunt gewoon praten, dat doet mama ook. Wij zijn de grootste voorbeelden. maar we zijn allemaal mens en het is zo begrijjpelijk als je uit je slof schiet! Toch hebben ze je dan precies waar ze je hebben willen ofzo, en dat wil ik dan juist niet. Misschien scheelt het dat ik op mijn werk altijd mijn emoties onder controle moet houden al 13 jaar? Altijd neutraal reageren op agressie en geweld, altijd rustig blijven en kalm als je uitgescholden, toegeschreeuwd of bespuugd wordt. Het is een mooi handvat voor de opvoeding van een zeer driftig manneke hier. |
| Quote |
| Minou schreef op: 16-03-2015 16:47:46 | ||
 wat een kut zeg  | ||
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 16-03-2015 17:25:40 |
Ja ik vind het ook heel sneu.. Maar het meisje lijkt er geen last van te hebben. Mijn kids kennen het woord wel.. Kijk ik ben ook niet heilig, als ik iets uit mijn handen laat vallen floept er ook nog wel eens iets uit.. Zeker als ik al gefrustreerd ben omdat mijn handen het weer eens niet doen, dan is het echt godverdomme die kut/klote/tering handen ook Onbewust gaat dat.. Voor ik kids kreeg was dat veel erger, ik ben zelf zo opgegroeid, bij ons vlogen de scheldwoorden de hele dag door het huis, mijn vader zei zowat overal kanker bij.. dat zeg ik dan weer nooit (vroeger als puber wel). Dus het gaat vanzelf soms. Ik probeer er heel erg op te letten, en doe het al 10000x minder als voor ik de kids had.. maar soms gebeurt het gewoon.. En de kids corrigeren mij dan 'ohhhhhhhhhhh mama dat is een stout woord, dat mag je niet zeggen!!' En heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel soms betrap ik Nick op het woord kut.. Als hij zich heel erg pijn doet ofzo... Tja slecht voorbeeld he.. Kan het kind ook niks aan doen, is mijn schuld. Ik ben in een hele andere wereld op gegroeid als waar ik nu in leef, ik voed mijn kinderen in een hele andere omgeving op als waar ik zelf ben opgegroeid. Ik ben echt in een tokkie gezin opgegroeid. Zelf wil ik helemaal niet zo zijn, maar het is wel zo dat je bepaalde dingen gewent bent en geleerd heb, en dat is best wel eens moeilijk om af te leren. Mijn man is totaal anders, die is behoorlijk kak.. in mijn ogen dan he.. voor andere is dat gewoon netjes haha. Maar door mijn eigen jeugd zie ik het als kak lol. Dus soms levert dat weleens grappig situaties op. We hebben bijna nooit ruzie, maar als we ruzie of gedoe hebben dan gebruikt hij nette woorden.. Maar echt van die kak woorden, 'ik distantieer mij van deze situatie' en ik word dan woest  Kan daar helemaal niet tegen haha.. Maar goed ik probeer mijn kinderen ver te houden van hoe ik zelf ben groot gebracht, maar soms is dat wel lastig hoor. Zeker als mijn vader hier is, die is nog steeds zo, heb ik vaak woordewisselingen met hem over, en hij doet wel heel erg zijn best, maar het gaat vaak vanzelf ofzo.. ik weet het niet. maar als opa is geweest heb ik altijd een taak om de kinderen uit te leggen dat sommige dingen echt niet oke zijn. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 16-03-2015 17:26:10 |
Sorry voor het offtopic gaan Maar zoals je
ziet TO, er zijn maar weinig moeders die het niet eens hebben hihi. |
| Quote |
| Anne schreef op: 16-03-2015 18:56:13 |
Ach dat heeft iedereen toch weleens,  ben er niet trots op maar soms frustreerd het me enorm, mijn zoon maakt echt continue geluidjes, dan probeer ik wel tot tien te tellen maar roep ik alsnog "mond dichtttt" meestalben ik vijf min later wel weer afgekoeld, en zeg ik sorry dat ik zo riep  |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 16-03-2015 20:58:03 |
Nee, je bent daar niet de enige in dus en het is idd heel menselijk en begrijpelijk. Maar...je baalt er zelf van, je zoon heeft er last van en ook je andere kinderen. Als het dan ook nog regelmatig aan de orde is kan dat reden zijn om er wel wat mee/ aan te gaan doen. Vooral ook omdat er waarschijnlijk een achterliggende reden is dat hij die instructies blijkbaar niet zo makkelijk oppikt. Ga eens na welke momenten dit aan de orde is en kijk eens of je het voor kan zijn. |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 16-03-2015 20:58:44 |
Nee, je bent daar niet de enige in dus en het is idd heel menselijk en begrijpelijk. Maar...je baalt er zelf van, je zoon heeft er last van en ook je andere kinderen. Als het dan ook nog regelmatig aan de orde is kan dat reden zijn om er wel wat mee/ aan te gaan doen. Vooral ook omdat er waarschijnlijk een achterliggende reden is dat hij die instructies blijkbaar niet zo makkelijk oppikt. Ga eens na welke momenten dit aan de orde is en kijk eens of je het voor kan zijn. |
| Quote |
| Mamami schreef op: 16-03-2015 21:55:05 |
Ach ik heb een bijnapuber met Asperger, nou geloof me hier schiet ik ook wel eens uit mijn slof. Ik
heb ook een grens hoor, geef altijd wel aan dat die bijna bereikt is (zoon ziet dat zelf echt niet
dus ik maak het hem nog makkelijk door het te benoemen), maar als hij er dan overheen gaat ga ik ook
uit mijn pan. Daar is een viswijf niks bij  Laatst was ik zo boos op allebei dat ik in mezelf zei...klotekids... staat er een achter me... ooooooo dat mag je niet zeggen, echt ik moet het nu nog horen. |
| Quote |
| Kees schreef op: 16-03-2015 21:59:04 |
na het lezen hier voel ik me een slechte moeder ik zeg zo vaak kutkinderen tegen de jongens en niet uit boosheid maar als een dolletje als ze me in de zeik nemen ofzo.... de kut is hier eigenlijk een soort van ingeburgerd woord. erg? welnee..iedereen gebruikt het toch? gelukkig zeggen ze dit soort woorden alleen binnenshuis (oke, en soms op een niet handig moment) maar het uit je plaat gaan, tja..herkenbaar ik vind het wel vreselijk als het gebeurd en bied direct mn excuus aan. meestal als er iets anders dwars zit reageer ik dat af op mn kinderen. het boos uit elkaar gaan of met ruzie gaan slapen moet je proberen af te leren hoor |
| Quote |
| Bepje schreef op: 16-03-2015 22:57:17 |
Je bent ook maar een mens en soms gaat het gewoon moeizaam allemaal. Dan haalt er een het bloed
onder je nagels vandaan. Dat heeft iedereen wel eens. Ik schreeuw ook wel eens, weinigen zullen dat
niet doen. Het feit dat hij en jij er last van hebben kan het de volgende keer misschien
voorkomen door iets af te spreken. Van tevoren, dus voor het oploopt tot over het kookpunt, hij uit
de kamer of jij. Of een codewoord ofzo, dat kunnen jullie samen bedenken. |
| Quote |
