Corine86 schreef op: 30-01-2015 22:16:25 |
onze lieverd van 20 weekjes, wil pertinent niet in zijn eigen bed slapen s avonds en s nachts. Overdag is het geen enkel probleem maar vanaf een uur of 19 wordt het lastig en vanaf 21u is het niet mogelijk om hem in zijn eigen be te laten slapen. Hij krijst de heleboel bij elkaar en flink overstuur. Ik laat hem max 10 minuten huilen en dan ga ik bij hem kijken Heb al het volgende geprobeerd; - in wieg bij ons op de kamer - in wieg op eigen kamer - in wagenbak bij ons - in wagenbak (in ledikant) op eigen kamer - in ledikant op eigen kamer - bij hem blijven, hand op zn buikje, naast hem zitten ik weet het niet meer!!! Momenteel slaapt hij dus s nachts naast mij en 9/10x ga ik rond 21.30 naar bed want dan is meneer moe en wil hij niks meer dan naast mama in bed slapen........... Speentje wil hij niet. Wie heeft er nog een tip!? |
Quote |
Truuske schreef op: 30-01-2015 22:20:55 |
- langer laten huilen - voor het slapen in bad en dan borst of fles, wordt hij lekker rozig - klein lampje aanlaten |
Quote |
Xxx schreef op: 30-01-2015 22:25:54 |
Gewoon blijven proberen. Wel hij niet lekker bij je laten liggen..... of je moet dat een probleem vinden??? Hij is nog zo klein, heeft mama nodig. Mijn oudste sliep nooit vaak bij ons. Mijn jongste is bijna 5 en slaapt nu nog naast ons zodra hij wakker wordt. Ik vind het stiekem heerlijk. Als hij een aantal nachten niet naast ons slaapt mis ik hem hihi. |
Quote |
Nina1 schreef op: 30-01-2015 23:18:03 |
Aan mij heb je ook niet zo veel. De oudste heeft tot 3 jaar bij ons geflapen en de jongste tot twee
jaar. Kon ook want wij hebben een groot bed ( 2.70 breed) vond he heerlijk. De oudste sliep de
laatste jaren vioral als hij bang was bij ons. Soms komt er nog 1 in bed snachts. Heerlijk vind ik
hrt eigenlijk... Ik denk ook dat je ventje behoefte heeft aan mama.. |
Quote |
Banana schreef op: 30-01-2015 23:49:09 |
dubbel gevoel hier zou het simpel zijn kom maar bj ons bij mij jongste merkte we dat hijrond de 7a8 mnd echt in zijn kamer wilde slapen maar dat lukt niet zo goed dus lichtje aan bij hem enz enz niets was goed tot ik ineens inzag wat prbleem was zijn bed stond verkeerd als hij wakker werd in donker of met nachtlampje dan zagen de andere meubels er donker groot en angstig uit vanaf zijn hoogte het was domweg te druk en dat kwam op hem af we hebben zijn kamer omgegooid en dingen veranderd rustig gehouden grotere dingen uit het zicht en geen schaduwen en voila vanaf toen in zijn eigen bed hele nachten door paar mnd terug zijn de jongens samen gaan slapen en ook daar is meer rust gekomen beide hebben dus bepaalde angsten in donker zonder licht gaan ze niet slapen als ze wel gaan slapen worden ze waker uur later huilend omdat licht aan moet (nachtlampje) maar goed ze voelen zich veilig samen en slapen gaat stukke beter en rustiger als toen ieder apart zo zie je maar dat omgeving veel invloed kan hebben wellicht prberen waard |
Quote |
Rivieramvb schreef op: 31-01-2015 06:05:12 |
Ik ben er ook heel makkelijk in de oudste heeft tot haar tweede bij oms geslapen en de jongste
slaapt nu ook bij ons als ze s avomds wakker word haar ik haar naar beneden en neem haar mee naar bed als ik ga ik geniet er van die mama honger.. |
Quote |
Ma Dalton schreef op: 31-01-2015 10:05:13 |
Ook dit gaat voorbij. Wat een rontantwoord he?! Maar het is wel zo. Volgens mij heb je alles wel zo'n beetje geprobeerd. Ik zou 1 ding kiezen en daar bij blijven. En overdag hetzelfde doen als in de nacht. dan is het voorspelbaar. Mijn jongste huilde altijd heel zielig heel hard op dat tijdstip als ik hem op bed legde.. en dan keek ik op de klok.. als het niet in 6 minuten ( vraag me niet waarom 6 minuten) afnam en naar zo'n klein piep zeur haaltje ging dan haalde ik hem er gewoon uit. Hier ging hij uiteindelijk toch in het eigen bedje slapen. Wel op onze kamer trouwens. Heeft wel een tijd geduurd. Wat zijn ze nog klein he. Op deze leeftijd is elke maand een reuzenstap. |
Quote |
Jolijn schreef op: 31-01-2015 11:31:26 |
klinkt alsof iets 's avonds eng is . probeer de achterhalen wat het probleem is en los het op. |
Quote |
Marli schreef op: 31-01-2015 17:01:35 |
Wat wil je (willen jullie) zelf? Vind je het geen probleem om hem bij je te laten slapen of wil je
dat hij toch echt in zijn eigen bedje gaat slapen? Als je wil dat hij in zijn eigen bedje slaapt dan zul je iets moeten kiezen waar je achter staat en dat een minimaal 2 a 3 weken volhouden. Heb je een nachtlampje? Wat wij gedaan hebben? In bed laten liggen en er naast gaan zitten; hand op buikje. Als het hartverscheurend hard ging, dan haalden we ze even op de arm, maar na 5 minuten gingen ze dan toch weer in bed en bleven we er naast zitten. Van hand op buik, gingen we steeds een stapje terug. Contact maken met handje of voetje, naast het bed blijven zitten, verder weg gaan zitten, uit t zicht gaan zitten (op het kamertje), op de gang met deur open en dan op de gang met de deur op een kier. Je kan hierin ook je stem goed gebruiken; geen hele verhalen, maar wel dat je er bent en dat het goed is. Vooral als je niet in zicht bent, kun je op momenten dat het snikken weer start, je stem inzetten. Succes met je kleintje! Doe wat goed voelt voor jou/jullie, maar hou het wat langer vol... |
Quote |
Proestie schreef op: 31-01-2015 17:42:45 |
Ik herken het van mijn jongste en ook de behoefte om het te veranderen. Hier was de oplossing; geef
er aan toe. Wij hebben toen ook een co-sleeper gemaakt van het ledikantje. Dan maar een poosje zelf
vroeg op bed. Het gaat namelijk ook weer over (al heb je daar nu niks aan). Doordat ik er zelf
anders in ging staan, ging het ook gelijk al een stuk beter. Succes ermee! |
Quote |
Corine86 schreef op: 31-01-2015 17:49:30 |
Bedankt voor alle tips! Co-sleeping hebben we ook aan gedacht, maar..... ik kan hem geen cm bij me vandaan leggen of hij wordt er wakkervan. pas geprobeerd om hem in slaap te voeden in ons bed en dan zachtjes weg te sluipen, maar zelfs dat merkte hij. hij ligt echt tegen mij aangeplakt s nachts. Ik merk dat ik zelf niet lekker kan liggen, laatst zelfs 2 dgn last van mn heup gehad omdat ik snachts blijkbaar te krampachtig gelegen had |
Quote |
Boterbloem schreef op: 31-01-2015 18:10:12 |
Kind van vrienden van ons had dat ook. Die gaven ze een knuffel die de moeder een paar uur bij zich gedragen had, en later een doek die de moeder op haar huid droeg. Die legde hij lekker bij zijn neus en dan sliep hij wel. |
Quote |
Mvi schreef op: 01-02-2015 09:51:49 |
ms eengedragen t-shirt van jezelf als laken? geen idee, hier hebben ze nooit in mijn bed
geslapen want dan slapen wij zelf niet en die ene keer dat ik het deed was ze oververhit. dus
in hun eigen bed. steeds aai over de bol en zeggen nu lekker slapen en weer weggaan. even laten
huilen en weer troosten. is hier zonder problemen verlopen. niet iedereen wil samen met hun kinderen
in bed slapen, sochtends hier geen probleem, nachts wil ik rust. |
Quote |
Banana schreef op: 01-02-2015 11:26:02 |
idd is misshicne heel raar en vroeg maar ik kreeg een tutdoekje van de VK en die ligt gewoon al in
ons bed onder mijn kussen ik heb bij de andere twee ook zoiets gedaan in de zwangerschap al een knuffel in ons bed en als kiind geboren werd die knuffel bij de baby in de buurt geen idee of het echt geholpen heeft maar onze lucht is dus altijd bij de kleine in de buurt maar goed hier sliepen ze bij ons tot ze zelf anders aan gaven jayden was 8 mnd geloof ik dat ie in zijn eigen bed ging en ryan rond de 6 mnd |
Quote |
Nina1 schreef op: 01-02-2015 12:40:09 |
DT met het doekje heb ik ook gedaan. Bij me gedragen ed. Maar hielp hier helaas niet. Ook niet
mijngedragen t shirts ed |
Quote |