Scheiden en kinderen

Ik ga ff undercover omdat ik niet wil dat er "bekenden" meelezen.

Mijn broer zit sinds deze week bij mijn moeder in huis omdat hij en zijn vrouw gaan scheiden.
Het komt helaas niet van beide partijen maar hij gaat bij haar weg. Om een lang verhaal kort te maken, hij werkt zijn eigen de pleures, dag en nacht en zij verbrast alles. Zij werkt niet, gaat elke dag lunchen in een lunchroom. Elke week naar een film, musical, voorstelling etc. Ze wil perse 5 x per jaar op vakantie naar het buitenland.
Hij heeft al meerdere malen aangegeven dat hij het niet meer trekt op deze manier. Hij werkt 6 dagen in de week van 04.30 tot 18.00. De uren dat ie wel thuis is gaat ie met zijn 2 kinderen wat leuks doen.
Hij wordt vernederd, genegeerd, als hij thuis komt uit zijn werk staat er geen eten voor hem klaar. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Hij is lichamelijk en geestelijk kapot. Voor de kinderen is ie al die tijd gebleven maar hij kan niet meer. Hij is het weekend compleet ingestort.
Heb hem nog nooit zo overstuur gezien. Hij kon alleen maar huilen huilen huilen.

Hij is nu bij mijn moeder in huis. Tijdelijk. Ff rust krijgen. Maar dan?
Hij wil de kinderen zoveel mogelijk belasten. Al is dat natuurlijk onmogelijk. Maar hij wil het liefst dat ze met hun moeder in hun huis kunnen blijven. Al zal dat erg moeilijk zijn. Tenzij zij gaat werken. Maar daar is ze gewoon echt te lui voor.
Zoals verwacht krijgt hij nu haar hele familie op zijn dak. En ze dreigen dat hij de kinderen niet meer te zien krijgt.
Ze sturen hem vreselijke foto's van de jongste (7) die huilend op haar bed zit met een knuffelbeer van mijn broer van vroeger en zijn foto in de hand.
Het is echt verschrikkelijk.

Ik hebben beloofd om ff wat info in te winnen over omgangsregelingen, alimentatie etc.

Hij wil heel graag dat de kinderen elke woensdagmiddag vanuit school bij hem zijn. Hij wil ze dan donderdagmorgen naar school brengen en hij wil ze om het weekend.

Wanneer spreek je over co ouderschap? En wat zijn daar de voor en nadelen van?

Wie kan me wat info geven.?

De kinderen zijn 7 en 11 overigens.

Moet natuurlijk zo min mogelijk belasten zijn.

Hij wil ook gewoon alimentatie betalen hoor. Maar hij wil weten waar zo'n bedrag op gebasseerd wordt. (Hij heeft een eigen zaak)

En over dat werken, zij wil in dat huis blijven en dat wil hij eigenlijk ook voor de kinderen. Maar dat kan maar op 1 manier: als zij gaat werken.
Als ze dat niet doet kan ze onmogelijk in dat huis blijven.
Dat is de reden dat hij wilt dat ze (parttime) gaat werken.

Advocaat gaat ie volgende week naar toe idd. Ook naar de gemeente om te veagen hoe het zit met woningen voor hemzelf.

Hij zal zeker zelf alles nog uit gaan zoeken samira. Maar op dit moment staat zijn hoofd er even niet naar. Hij wil ff een paar dagen rust. Vandaar dat iik alvast wat voor hem uitzoek.
Hij runt een eigen bedrijf dus weet heus wel hoe hij moet googlen.

Ik schreef gemeente, maar bedoelde de woningbouw idd.

Ze hebben nu een koophuis. Zelf gebouwd, aan het ouderlijke huis vast waar nu haar zus woont. Daaraan vast zit aan de achterkant ook weer een soort van aanleun woning waar haar ouders wonen.
Allemaal een gezamenlijke achtertuin.
Hij woonde dus niet alleen met haar samen, maar ook met haar familie.

Het huis is bijna helemaal afgelost. Op een klein bedrag na.

hij wil en kan daar niet blijven wonen omdat het zowat een commune is van haar familie. En het is een kast van een huis. Dat wil hij echt niet.

Quote Samira:

Snap dat zijn hoofd er even niet naar staat en het was zeker niet denigerend bedoeld!  Wanneer zijn inkomen te hoog is komt hij niet in aanmerking voor sociale woningen. Max inkomen € 34911,- per jaar. Zit hij daar boven kom hij in de vrije sector terecht. Begrijp helemaal dat hij daar niet wil blijven wonen!

Snap ik. Ik heb geen idee wat zijn inkomen is. Ik weet wel dat ie heel hard werkt voor zijn centen. Ze hebben het niet slecht. Voor hemzelf maakt het niet uit waar hij terecht komt. Als ie maar rust heeft.
Maar ivm de kinderen moet ie wel een redelijke woonruimte hebben natuurlijk.

Quote kees:

pas op....we horen het verhaal van 1 kant! mij lijkt de allerbeste tip dat hij samen met haar om de tafel gaat. niks familie of bemoeizucht of weet ik veel. hij belt naar een mediator en ze gaan er samen heen. de mediator weet precies wat wel en niet mag en mogelijkheden. dan kunnen ze allebei aangeven wat ze wel en niet wensen en dan volgt de rest " vanzelf" ze zijn samen getrouwd, samen hebben ze deze levenswijze ingevuld en geaccepteerd, nu zullen ze er ook samen uit moeten komen.

Dat heeft ie allemaal al aangekaart. Hij heeft uiteraard al veel eerder op dit punt gestaan. Toen heeft hij dit allemaal al geopperd. Ze wil er niks van weten. Ze wil geen hulp, geen derde partij. Ze wil niet praten, niet om tafel. Ze wilt niks. Ze heeft hem vanavond een appje gestuurd: "als je maar weet dat je de Audi op de oprit laat staan. En ik wil 200 euro om deze week door te komen"

Hij wil praten, hij wilt een oplossing voor de kinderen, hij wilt echt het beste voor de kinderen. Maar zij wilt helemaal niks. Hij mag de kinderen niet zien, niet spreken. Hij wordt op zijn werk lastig gevallen door haar familie.
Als hij dan (eindelijk na jaren) voor zichzelf opkomt is ie een lul. En zo zijn vrouwen nu eenmaal krijgt ie te horen.

Zodra hij oppert voor een gesprek dreigt ze dat hij de kinderen nooit meer krijgt. Uiteraard kan ze dit niet voor elkaar krijgen natuurlijk.
Maar zeg dat maar eens tegen een gebroken man die op is van verdriet. Uitgeput is, die vergaat van de maagpijn door de stress. Die jaren zichzelf opgeofferd heeft om zijn kinderen te sparen.
Hij is zooooo bang dat ie ze kwijt is.