Mama-life
| Ano schreef op: 26-11-2014 18:11:40 |
Ik heb op mijn werk de laatste mnd veel stress gehad en heb veel gepikt v mijn voorwerkster. Ben altijd voor alle collegas opgekomen. Wil altijd iedereen steunen als ze problemen hebben,wil iedereen helpen. Nu heeft maandag n collega v mij opeens tegen mijn bazin gezegd dat ze de laatste tijd niet meer goed met mij overweg kon.nou ik en mijn collegas waren met stomheid geslagen.Deze collega heeft t op dit moment erg moeilijk,thuis,financieel en op gezobdheidsgebied,vader ziek. Ik heb haar hier ook flink in ondersteund,heb haar haar verhaal laten doen,heb haar opgepept. Nu krijg ik dit opeens voor mijn kop gegooid.Ik ga vrijdag in gesprek met mijn bazin.Ik weet
wel dat ze weet dat ik niet zo ben maar t is net of dit de gnadeslag voor mij was. Ik pieker heel de dag,slaap heel slecht,val overdag in slaap,heel onrustig,zo vergeetachtig,wisselende stemmingen. T allerergste vind ik dat de kids er de dupe van worden. Heb nl een erg kort lontje. wil niet ziek vieren,t is rond de kersttijd erg druk maar ik kan t niet meer. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 26-11-2014 18:23:33 |
tijd voor een bezoekje aan de huisarts en een goed gesprek met je collega en leidinggevende |
| Quote |
| Ano schreef op: 26-11-2014 18:37:57 |
Gesprek met keidinggevende mnd terug gehad.Heeft nog meer stress opgeleverd. Gesprek met colkegas heeft geen zin want geen ene die de mond open trekt. Alles al gehad. Leidinggevende heeft haar vaas achter zich staan,ze hebben allemaal oogkleppen op. |
| Quote |
| Ano schreef op: 26-11-2014 18:46:31 |
Ik wil mijn collegas niet in de steek laten.Voel me zo een zeur. |
| Quote |
| Kees schreef op: 26-11-2014 18:49:00 |
Ik weet niet of je een burn out hebt, je kan ook de balen schijten van gedoe op je werk, ook das erg rot maar nog geen burn out. De oplossing ligt grotendeels bij jezelf ,jij kan beginnen met alles open te gooien, te praten, hogerop te zoeken,etc. Praat geneuzel uit, zonde om ermee rond te lopen |
| Quote |
| Cir schreef op: 26-11-2014 18:52:46 |
Volgens mij heb je al vaker een topic geopend over je werk toch? Ik zou als ik jou was opzoek gaan naar een andere baan. Wat houdt jou daar? |
| Quote |
| Cindy Mv F&f schreef op: 26-11-2014 18:59:55 |
ik vind dat er vaak snel geroepen wordt.. ik heb een burn out *mijn mening* zou eerst gaan onderzoeken, waarom je je zo voelt, als je je niet prettig voelt op het werk,dan zou ik naar een andere baan zoeken. kijk naar je zelf en niet naar je omgeving. ik had het hetzelfde..iedereen verklaarde me voor gek dat ik onstlag nam van een vast contract.. nou ik heb er tot nu toe nog geen enkel moment spijt van gehad. zelfs niet dat ik in de ww ben terecht gekomen..ik ben ern u voor mijn gezin. en nu heb ik werk waarnaar ik met plezier toe ga, ook al is het poetsen. daartegen neem ik mijn woorden terug als het een echte burn out zou zijn... als er nog een hoop van te voren is gebeurd wat je hier niet beschrijft |
| Quote |
| Truuske schreef op: 26-11-2014 22:54:44 |
ga naar de bedrijfsarts, hij heeft ervaring hiermee en adviseert je manager. Ik zou mij nooit
ziekmelden met deze klachten, maar het gesprek aangaan. Succes! |
| Quote |
| Joyce_1979 Niet Inge logd schreef op: 27-11-2014 13:33:59 |
Zoals ik het lees denk ik eerder dat deze situatie je overspannen maakt. Wat het natuurlijk niet
minder erg maakt, Maar meestal gaat de overspannenheid weg als de situatie is opgelost. Heb je een vertrouwensarts op het werk met wie je hierover kan praten? Het is belangrijk dat je in iedere geval met die collega een gesprek aan gaat. Het liefst met iemand erbij die er netraal in staat en het gesprek kan sturen als het de verkeerde kant op gaat. Ik heb een burn-out gehad maar ik kon helemaal niets meer. Alleen nog maar huilen, huilen en huilen. Ik kon niets meer onthouden en me niet meer concentreren. Ik sliep hooguit 2 uurtjes op een nacht. Ik was echt gebroken en dit heeft een jaar geduurd voordat ik me weer goed voelde. Succes! Ik hoop dat je dit snel kunt oplossen. |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-11-2014 13:46:09 |
Ik heb ook een burn out gehad en kon letterlijk niks meer..... Van 1 op andere dag zei mijn lijf en
geest STOP. daar gaat natuurlijk wel eea aan vooraf. voOr nu zou ik proberen de angel eruit te halen door het probleem op je werk op te lossen |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 27-11-2014 18:51:40 |
Wanneer ik je stukje lees, dan denk ik echt, is snap het niet. Een kollega heeft tegen jouw bazin
gezegd, dat ze niet meer goed met jou overweg kan. Ja en? Wanneer jouw leidinggevende goed is, dan
zegt ze tegen haar, dat ze het met jou uit moet praten. En wat betekent niet goed overweg kunnen? Is
dat een probleem? Ik vind het niet erg wanneer een kollega niet met mij overweg kan. Dat hoeft toch
ook niet? Is het een probleem bij het samenwerken? Ik vind dat prive en werk teveel door elkaar wordt gehaald in dit geval. Je hebt haar veel gesteund met prive problemen. Nou gewoon niet meer doen. Dat zou voor mij geen reden zijn om wakker te gaan liggen. Is zij zo belangrijk voor je? Moet je dan met iedereen "goed" zijn en overweg kunnen. Met mijn kollegas moet ik samenwerken en meer niet. Misschien zit ik er naast, maar je komt over alsof je het erg belangrijk vindt dat je aardig gevonden word. Dat hoeft niet. Niet op je werk. Het gaat erom dat je jezelf belangrijk genoeg vind, en kan iemand niet met je overweg. Tja is toch niet jouw probleem, wanneer je zelf weet dat je ok bent. Je hebt de laatste tijd veel "gepikt" van je voorwerkster. Waarom? Geef je grens aan!! Jij bent belangrijk en belangrijk is dat het goed gaat met jou en dan ook met je gezin. Een respektvolle omgang met elkaar is niet te veel gevraagd. Kom voor jezelf op! En wanneer het nu zo schlecht met je gaat. Waarom laat je je kollegas in de steek, wanneer je je ziek meldt? Juist dat hele gedoe op de werk is toch de OORZAAK van je probleem? Zet jezelf eens op de eerste plaats, wat jij nodig hebt en hoe jij je voelt. Snap je wat ik bedoel? |
| Quote |
| Duifje schreef op: 27-11-2014 19:16:06 |
Dit klinkt als een beginnende overspannenheid. Een burn out gaat veel verder dan dat. Helaas is een
burn out een beetje een mode begrip geworden, als je een keer een huilbui hebt en sleht geslapen dan
roepen mensen direct dat ze een burn out hebben. Doordat heel veel mensen dat roepen wordt een burn
out veel minder serieus genomen en dat is jammer. Overspannen zijn is ook geen pretje, maar dat is
makkelijker en sneller op te lossen. Een burn out is meer het gevolg van een verwaarlossde
overspannenheid. Waakzaamheid is dus zeker raadzaam en probeer zeker de oorzaak aan te pakken. Maar
een burn out, nee dat geloof ik niet. |
| Quote |
| Duifje schreef op: 27-11-2014 19:24:31 |
Ik bedenk me nu dat mijn bericht wat onaardiger kan overkomen dan dat ik bedoel. Het was ook
helemaal niet tegen to gericht wat betreft misbruiken van de term burn out. Juist doordat zoveel
mensen die term misbruiken, kan ik me voorstellen dat je tegenwoordig al snel denkt dat je een burn
out hebt. Dat je je niet goed voelt is sowieso een teken dat er iets is waar je wat aan moet doen. Dus een bezoekje aan de huisarts en/of de bedrijfsarts is zeker aan te raden. |
| Quote |
| Jomi schreef op: 27-11-2014 20:32:32 |
Je hebt nu geen burnout, maar je moet je klachten wel serieus nemen. Dender je door dan kan het een
burnout worden in de toekomst. Ik vond burnout altijd een beetje een modeverschijnsel, totdat mn man vorig jaar thuis kwam te zitten met een burnout. Hij is ingestort op zijn werk en kon helemaal niks meer. Hij is wekenlang thuis geweest, letterlijk ziek. Burnout is echt serieus en moet ook officieel worden vastgesteld. Sterkte voor jou! |
| Quote |
| Ano schreef op: 28-11-2014 14:59:07 |
Ik heb net aangegeven bij mijn bazin dat ik het niet meer trek...ze gaf als antwoord hier kan ik
niks mee Ze heeft toen achter mijn rug om haar leidinggevende gebeld en om te voorkomen dat ik me ziek zou melden moet ik 1 week " verplicht" thuis blijven.on tot rust te komen. Want " als je je ziek meld hebben we meer problemen," krijg ik dan gezegd. Ik moet dus vanaf woe 3 wisseldagen thuis blijven.ik ben zo gstresst.ben gister naar de
huisarts geweest.en heb maandag afspraak met psycholoog.ik kan de stress echt niet meer aan.wat is
wijsheid. Ik word verplicht vak uren op te pakken terwijl ik de stap om me ziek te melden niet durf te pakken. |
| Quote |
| Eefje schreef op: 28-11-2014 15:04:23 |
Arbo arts inschakelen? Belachelijk hoe dit wordt aangepakt! |
| Quote |
| Sunshine schreef op: 28-11-2014 15:39:30 |
Meld je ziek,je moet je niet zo laten behandelen. En zou op die manier niet eens meer willen werken voor ze. Nu heb en krijg je nog meer stress. Denk dat als je je eigen ziek meld En uiteindelijk van deze baan verlost ben ,dat het je al ontzettend op zou luchten. Want hun kunnen er niks mee. Nee JIJ wel op dit moment ,nog dieper wegzakken is de oplossing. Komop haal alles nog uit je wat er in zit En pleeg dat ene telefoontje ,niet door blijven gaan ,want je maakt het steeds moeilijker voor jezelf en je gezin |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 28-11-2014 15:43:49 |
Lekker makkelijk van ze om je te verplichten vakantie op te nemen. Dat kost hun niks maar jouw des
te meer. Heel vaag allemaal. Ziek melden ! |
| Quote |
| Kees schreef op: 28-11-2014 16:17:59 |
Oh dit gebeurd bij ons ook wel eens. iemand die zo moe is en er doorheen zit, neem je in overleg dan, vakantiedagen op om even bij te tanken. heel raar vind ik het eerlijk gezegd niet. het kost idd meer dan dat je helemaal uit de running bent, misschien voorkom je hiermee meer ellende voor jezelf en je werkgever. in deze week zou ik zelf wel even de bedrijfsarts contacten en overleggen wat je kunt doen. strubbelingen moet je uitpraten en oplossen en er niet voor weg lopen. je hebt een verplichting naar je werkgever toe! |
| Quote |
| Ano schreef op: 28-11-2014 18:52:38 |
Ik heb n verplichting naar de werkgever toe?? Klopt helemaal andersom niet dan. Ik ben al heel vaak n gesprek aangegaan en vaak mijn nening gegeven. Dat is ook waardoor t vaak escaleerd. Ik heb vaak voor de groep gevochten als er problemen waren omdst mijn collegas niks durfden te zeggen. Alom veel stressige situaties wat nu dus uiteindelijk resulteert in deze lichamelijke en geestelijke situatie waarin ik me bevind. Ik ben nog nooit op dit gebied ziek geweest.en vind t dan ook zo moeilijk om me uberhaupt ziek te melden. Maar dit jan zo niet doorgaan.ik ga hierasn onderdoor. Heb n belangrijk besluit genomen. Als de tijd er rijp voor is ga ik ander werk zoeken. Want dit stopt niet. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 28-11-2014 19:05:05 |
Is die tijd er nu niet rijp voor dan. Je hebt niet zo 1-2-3 wat anders Zou nu gaan zoeken en mezelf
ziekmelden. |
| Quote |
| Suus schreef op: 28-11-2014 20:02:52 |
Ben het wel met Kees eens. Je wg biedt je ruimte aan om tot jezelf te komen.... Je geeft ook niet
echt aan hoe je het zelf op wil lossen |
| Quote |
| Ano schreef op: 28-11-2014 20:39:43 |
ik denk dat ik echt een paar weken nodig heb om tot rust te komen. het is een zo lang slepend conflict wat nu geescaleerd is.. Ik denk dat ik eerst eens de rust voor mezelf moet zien te vinden. Om vandaar uit verder te Kijken wat de mogelijkheden zijn.dat zou ik je nu echt niet kunnen zeggen want ik weet het echt niet. wat ik wel weet is dat ik het zo niet langer trek. |
| Quote |
| Jomi schreef op: 28-11-2014 20:42:49 |
Wat ga je in die weken doen? Je moet niet denken dat enkel thuis zitten, het gaat oplossen. Het niet meer trekken en rust in jezelf vinden is nogal abstract. Neem contact op met de arboarts en zoek naar passende hulp en ondersteuning. |
| Quote |
| Duifje schreef op: 28-11-2014 20:55:09 |
Eens met Jomi. Je moet ook uitzoeken waar dit vandaan komt. Je geeft aan dat jij altijd voor je
collega's praat omdat ze dat zelf niet durven. Dat is heel nobel, maar niet nodig. Uiteindelijk zal
je zelf actie moeten ondernemen om hier weer uit te komen. En paar weken rust om vervolgens weer op
dezelfde manier door te gaan heeft geen enkele zin. Ik weet natuurlijk niet waar er allemaal speelt,
maar van wat ik hier lees heb ik het gevoel dat er niet zozeer een probleem is met de werkgever,
maar met de manier waarop je meer bepaalde situaties omgaat. Giet zul je aan moeten werken. Het
beste kun je dit doen in overleg met je werkgever. Ik zou daarom contact opnemen met de arbo arts om
te kijken hoe je beter met stressvolle situaties om kunt gaan. Niet gaan werken is echt niet altijd
de oplossing. Ik vind het zo'n gek idee niet van de werkgever om een weekje vakantie te nemen. |
| Quote |
| Suus schreef op: 28-11-2014 21:24:03 |
Eens met duifje.... Niet werken maakt het ook erger... De drempel hoger... |
| Quote |
| Ano schreef op: 29-11-2014 11:29:26 |
T zal best dat t beter zou zijn als ik in t werkproces zou blijven maar ...ik snak naar rust. Ik weet niet hoe ik t kan omschrijven maar ben bijna niet in staat om te werken..ik zit alweer vanaf gisteren 24/7 aan t werk te denken.heb n echte brok in mijn kee En erge zenuwen.voel me gewoon klote,heb hoofdpijn .ik weet niet wat ik met me aan moet . |
| Quote |
| Mrtj schreef op: 29-11-2014 14:42:50 |
kan je niet ook zónder je per se ziek te melden al contact opnemen met de bedrijfsarts?
Gewoon, om eens een gesprek aan te knopen hierover? Over wat je het beste kan doen? (hmm, dan moet
je wel een goede bedrijfsarts hebben bww) |
| Quote |
| Katrientje schreef op: 29-11-2014 15:48:26 |
Mijn vriendin heeft een burnout, zij is 2 weken geleden in elkaar gestort. Alle functies waren uitgevallen ze kon alleen nog knipperen met haar ogen. Ze is naar het ziekenhuis gebracht, neurologisch niets aan de hand, maar het enge was dat als ze in slaap zou vallen ze in coma zou raken. De hele nacht tegen haar gepraat. echt de gekste dingen en ze moest blijven knipperen op wat we zeiden.
Nu 14 dagen later, ligt ze nog op bed, haar spieren werken nog niet, haar hoofd wel. Als ik met haar praat (ze houd het al een kwartier vol om zelf antwoord terug te geven) dan is ze nog dezelfde. Niet depressief, maar moe. Heeft ze teveel gedaan gaat ze schokken, alsof ze epileptie heeft. Als goed is kan ze deze week opgenomen worden.
Volgens artsen is dit een burnout.
Hopen dat dit je nooit overkomt, het kan jaren duren en sommige dingen zullen nooit helemaal weg
gaan vertelde de arts. Ik zou de vakantie opnemen. Dan heb jij rust en het bedrijf word ook niet
belast. Maar ik zou zeggen ik neem 1 week vakantie, is daarna langer nodig dan zou ik ziektewet in
gaan. Eerst zou ik het zelf proberen te dragen zeg maar. |
| Quote |
| Katrientje schreef op: 29-11-2014 15:50:15 |
O enne rust zit hem niet in vrij zijn. Probeer te leren naast je werk je rust te vinden. Rust zit voornamelijk in jezelf, in je eigen hoofd, in je denken.
Verander je ook maar iets als je nu al aan je werk denkt? Nee? Doe het niet. Elke keer als je het voelt dat het gebeurd bewust iets anders verzinnen om aan te denken.
Of laat 5 minuten op de dag je gedachten de gang gaan, maar wel alles wat je denkt dan opschrijven. Daarna heb je 10 minuten om te kijken wat je met die gedachten kan doen, wat je kan veranderen, hoe jij je erbij voelt. En dan iets gaan doen wat je leuk vind. |
| Quote |
| Ano schreef op: 29-11-2014 20:16:12 |
Katrientje..wat erg zeg van je vriendin. hoop dat t snel beter gaat met haar. dit is wel heel extreem. maar dat wil niet zeggen dat de situatie die ik nu meemaakt meevalt. iedereen ervaart stress anders en iedereen heeft zijn eigen grenzen. ik krijg al stress als ik aan t werk denk. Dus rust in die zin dat ik niet aan t werk zou hoeven denken zou me denk ik nu erg helpen? |
| Quote |
