geld uitgeleend dilemma

daarom zeg ik: als TO goed bedenkt wat ze ermee wil, dan zou ik in de actie gaan.

wil je vriendschap hierdoor niet stuk laten gaan:
invensteer in vrienden maar ook in duidelijke laatste afspraken.

ik kan me voorstellen dat dit dus niet werkt, dan spreek je af dat je het uit handen gaat geven.
nog 1 keer duidelijk een brief met de regeling,. en een NB dat mochten ze zich er niet aan houden, dat je het uit handen geeft.

als het niet om een paar tientjes gaat, zou ik dit doorsturen naar een advocaat. vanuit zijn naam nog een brief erover heen.

Dit noem ik geen vrienden... dit zijn profiteurs...en op de koop een grote mond toe als je om je geld vraagt!
Ik zou er klaar mee zijn...ik ging samen met mijn man een gesprek met ze aan... en gaf ze een laatste kans om jullie het geld terug te geven.. zoniet werden er inderdaad stappen ondernomen.

En dan kun je wel zeggen vanwege de vriendschap die kapot gaat... maar in hoeverre kun je het nog vriendschap noemen... ze lopen over jullie heen... doe jij niks.. jij geirriteerd omdat je je geld niet krijgt... zeg je wel wat.. zij nijdig omdat jullie om het geld zeuren...
Of ze nu wel of niet betalen, dit zal altijd blijven wroeten in de vriendschap..

Ddarom leen ik nooit uit aan vrienden en helaas ook familie.
maar wat een brutaliteit. Om te zeggen dat jullie genoeg geld hebben en niet moeten zeiken. Ik vind het knap dat zij zo goed weten hoe jullie er financieel voor staan. Ook al "schenk" je nu het geld vanwege de vriendschap, het zal altijd tussen jullie in blijven staan. Want bij elke grote aankoop blijf je je bedenkingen houden. Ga in gesprek over hoe en wat, vanuit jezelf, zonder verwijten ( hoe moeilijk dit ook is). 
Succes

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today

Tja, door schade en schande wordt je soms wijs... maar een incasso er op af sturen, dat is nog niet zo makkelijk... Dan moet je zwart op wit alle afspraken hebben staan en dat wordt vaak vergeten/ niet gedaan

Wij hebben ook nog steeds geld tegoed van vrienden van ons. Ongeveer 1/3 van het totaalbedrag. Wij konden het toen goed missen, dus geen afspraken over gemaakt (behalve dat het een rente vrije lening was). Dit speelt dus al jaren lang. In die tussentijd wordt er door hen ook aardig wat geld uitgegeven her en der, maar een toen de auto vervangen moest worden, is er geld geleend bij schoonouders. Alles wat ze hebben gaat dus op ( erg zuinig leven ze niet). Hier is de vriendschap belangrijker dan geld, mochten we ooit het geld hard nodig hebben, dan verwacht ik dat ze het geld bij een ander lenen om ons af te betalen (goede vriendschap dus). Af en toe maken we een opmerking zo van: als wij in de problemen komen, hebben we gelukkig van jullie nog geld tegoed'. Dat is voldoende om hen eraan te blijven herinneren, maar afgelost wordt er de laatste jaren dus niets.

Maar geld uitlenen zonder vaste afspraken op papier? Nooit meer!

Helaas heb ik meerdere ervaringen met zulk 'soort' mensen.
De vriendin van mijn terminaal zieke moeder heeft haar € 4000 afgetroggeld omdat anders diezelfde dag de deurwaarder zou komen om beslag te leggen.
Mijn moeder heeft op het moment besloten haar dit geld te lenen en later zouden ze dan wel afspraken op papier zetten.
Vriendin bleef echter uitstellen en afzeggen tot wij ons er mee gingen bemoeien, uiteindeijk is er toen een regeling op papier gezet.
Toen mijn moeder eenmaal was overleden kwam er geen aflossing, er kwam helemaal geen geluid meer uit die hoek van 'goede vrienden' die ze dacht te hebben.
Mijn zusje heeft uiteindelijk een appje gestuurd om haar te melden dat zij een allerlaatste kans kreeg en dat als er niet voor een bepaalde datum geld stond alles uit handen gegeven zou worden.
Nu loopt de regeling gelukkig maar het heeft mijn moeder in de laatste weken van haar leven erg veel verdriet gegeven en dat neem ik haar zeer, zeer, zeer kwalijk.
Madam dacht dat mijn moeder de pijp uit zou gaan en dat zij er nooit meer iets van zou horen, met andere dingen was het haar namelijk wel altijd gelukt (voorschieten van iets en nooit terug betalen, dingen op laten halen en betalen en nooit meer over (willen) praten, enz).
Helaas voor haar had mijn moeder een ander idee, door haar gedrag gunde ze het haar niet meer en heeft ons laten beloven dat we iedere cent terug halen.
Had ze zich als vriendin gedragen en een regeling gemaakt en betalingen gedaan toen mijn moeder nog leefde (waar ze tijd genoeg voor heeft gehad) dan was bij haar overlijden iedere openstaande cent kwijtgescholden.
 
Ik had zelf ook zo'n soort 'vriendin', altijd om geld verlegen en in 4 jaar tijd 2x in de schuldsanering beland.
Regelmatig kwam ze bij mij voor geld om boodschappen te doen voor haar gezin van 5 en omdat er kinderen in het spel waren gaf ik dat ook.
Op voorhand nam ik mij voor het haar te geven en niet te lenen zo had ik er geen last van, mijn man wel maar ik wilde het gewoon niet weten.
Wel viel mij op dat er tv's, playstations, merkkleding en andere dure dingen werden gekocht.
Ook kon ze blijkbaar heel Nederland doorrijden naar allerlei vage internetcontacten en daar gezellige weekeinden mee beleven.
Naar mij kon ze nooit komen want ik zat zo ver weg (half uurtje) en dat kostte te veel benzine, maar 300 kilometer naar België was geen probleem.
Totdat wij een grote donatie van mijn oma en opa kregen.
Binnen 3 dagen na ik dat vertelde stond ze op de stoep hier, ze was wanhopig want de sanering had fouten gemaakt en nu zou ze er uitgegooid worden door een incompetente medewerker omdat er een schuld van € 150 opgelopen zou zijn tot € 1500 door allerlei proceskosten ed.
En dan was ze haar woning kwijt en haar kinderen stonden op straat enz, enz.
Toen ik aangaf dat best voor haar te willen betalen en dat ik dan de papieren en de gegevens van de schuldeiser moest hebben om het direct over te maken, kon dat niet ivm de sanering.
Gegevens over wie ik dan moest benaderen bij de sanering kreeg ik ook niet want die mochten niet weten dat ze geholpen werd door derden.
Het moest contant zodat zij kon doen alsof dit geld was wat uit een inboedel verkoop van haar huis kwam zodat ze de gemeente voor budget kon vragen voor nieuwe meubels als het eenmaal achter de rug was.
Dan haalde ze met de buurvrouw haar huis wel leeg zodat ze aan kon tonen dat ze met haar kinderen op de kale vloer zat, (daar was in haar gemeente toen nog een potje voor).
Omdat ik dat weigerde kreeg ik ineens heel weinig sjoege meer van haar, tot ze dacht dat haar situatie ellendig genoeg was om mijn medelijden en mijn geld weer aan te kunnen spreken.
Helaas voor haar zaten wij toen zij belde zelf zo diep in de emotionele en lichamelijke ellende dat zij daar niet overheen kon komen met haar verhaal.
Een jaar later belde ze pas weer, toen bleek dat de dingen hier erger ipv beter waren geworden duurde het meer dan een jaar voor ik weer iets hoorde.
Ik ben er klaar mee terwijl ze in mijn ogen een hele goede vriendin was, ze maakte eigenlijk alleen maar misbruik van mijn goedheid en daar pas ik voor.
Want uit haar huis is ze nooit gezet en aan alle kanten is ze door iedereen geholpen met alles wat ze  nodig was en meer, ze had en heeft mij helemaal niet nodig en de vriendschap was voor haar gebruiksmatig.
Zodra ik niet meer te gebruiken was hoefde het niet meer, en dat lijkt me hier ook een beetje aan de orde.
Zolang er gebruikt kan worden op wat voor manier dan ook zijn jullie de dikste vrienden maar zodra je om je eigendom komt vragen moet je niet zeuren en willen ze bepalen hoe jij met jouw geld om gaat.
In mijn ogen is ieder bedrag dat ze over hebben jullie geld namelijk, want dit dienen zij te gebruiken om jullie af te lossen zodat jullie als vrienden verder kunnen, ipv als bank en schuldenaar.
Of het nou om een tientje of om € 10.000 gaat, je zorgt dat je, je schulden terugbetaald voor je weer aan je eigen luxe toe kan komen en alles wat je boven je vaste lasten en naast je aflosbedrag overhoudt los je extra af zodat je er zo snel mogelijk af bent.
Het geeft mij echt het gevoel dat het zo door ze opgezet is zodat jullie uiteindelijk de vriendschap eruit gooien en naar jullie geld kunnen fluiten.
Heel veel succes en sterkte hiermee want het zal hoe dan ook nooit meer hetzelfde zijn hierna.

---

M Y A

Natasja, 2x in 4 jaar in de schuldsanering kan niet, iig niet de wsnp dan want daar mag je maar 1x in de 10 jaar in.

TO, dit is geen vriendschap, ik ging zorgen dat ik mijn geld kreeg.

---

Sarcasm: The ability to insult idiots without them realizing it.

Is inderdaad geen vriendschap ( meer)
ik zou schriftelijk, aangetekend gaan aanmanen. Een betalingstermijn noemen en stellen dat je het uit handen geeft als de afgelopen termijnen nu niet worden opgehikt.
ben bang dat dit mensen zijN die overal lenen en alleen terug betalen als het lelijk wordt.
je kunt als alternatief ook kwijtschelden. Niet om je vriendschap te behouden, die is er nl eigenlijk al niet meer, maar omdat je dat zelf wilt.
ik zou me teveel bespeeld voelen om het kwijt te schelden denk ik. Maar ik leen ook niet uit. Het is voor mij schenken of niks

Ik weet niet welke trajecten ze gehad heeft maar 1 jaar na het afronden van het eerste saneringstraject was ze aangemeld voor het volgende schuldhulpgebeuren.
Dit speelde in 2002 t/m 2008 ongeveer daarna nog wel denk ik maar geen idee hoe of wat verder omdat toen het contact tussen ons sterk verminderde.
Voor mij is het allemaal hetzelfde.

---

M Y A

Quote Debby1977:

Natasja, 2x in 4 jaar in de schuldsanering kan niet, iig niet de wsnp dan want daar mag je maar 1x in de 10 jaar in. TO, dit is geen vriendschap, ik ging zorgen dat ik mijn geld kreeg.

Onder bepaalde omstandigheden kan dit wel.
Helaas (gelukkig, het is maar hoe je het bekijkt) heb ik dit zelf meegemaakt.
In 2003 3n in 2007/2008

---

Brenda, mv Erykah, Gaby en Imre