vriendje eet erg onsmakelijk

nooit gehoord van vreemde ogen dwingen?
Mss hebben die ouders hemel een aarde bewogen om de jongen met mes en vork te laten eten.
schouderklopje voor je dochter dat het gelukt is.

Btw mijn kids eten niet met mes hoor....waar hebben ze die voor nodig?
behalve voor t vlees,die wij snijden

Ik heb vroeger nooit geleerd om met mes en vork te eten. Mijn broer en ik aten alles met een vork. Op latere leeftijd wel met een mes voor het vlees, maar dat sneed ik dan, legde m'n mes aan de kant, nam de vork in m'n rechterhand en schoof alles naar binnen. Pas toen ik mijn man leerde kennen, ben ik echt netjes met vork en mes gaan eten zoals het moet, want ik voelde me opgelaten dat ik het 'verkeerd' deed.
Nu leer ik onze kinderen met mes en vork eten, maar onze oudste heeft een belabberde motoriek en krijgt het heel moeilijk voor elkaar. Ook z'n mondmotoriek is niet sterk. Daar zijn we mee aan het oefenen. Maar ik weet hoe de blikken over tafel voelen als je niet eet volgens de norm.... en dat wil ik niet voor hem. Maar het kost hem heel veel moeite en elke maaltijd weer, bijna elke hap weer, moet ik hem er aan herinneren... (gelukkig eet hij graag, dus hij laat het zich aanleunen )

Ik heb vroeger nooit geleerd om met mes en vork te eten. Mijn broer en ik aten alles met een vork. Op latere leeftijd wel met een mes voor het vlees, maar dat sneed ik dan, legde m'n mes aan de kant, nam de vork in m'n rechterhand en schoof alles naar binnen. Pas toen ik mijn man leerde kennen, ben ik echt netjes met vork en mes gaan eten zoals het moet, want ik voelde me opgelaten dat ik het 'verkeerd' deed.
Nu leer ik onze kinderen met mes en vork eten, maar onze oudste heeft een belabberde motoriek en krijgt het heel moeilijk voor elkaar. Ook z'n mondmotoriek is niet sterk. Daar zijn we mee aan het oefenen. Maar ik weet hoe de blikken over tafel voelen als je niet eet volgens de norm.... en dat wil ik niet voor hem. Maar het kost hem heel veel moeite en elke maaltijd weer, bijna elke hap weer, moet ik hem er aan herinneren... (gelukkig eet hij graag, dus hij laat het zich aanleunen )

Ik heb niet alles gelezen. Vroeger kon ik ook vreselijk smakken etc dit kwam omdat ik slecht kon ademen door mijn neus, helaas tot frustratie van mij en mijn ouders pas op latere leeftijd achter gekomen!

...................en dan kunnen ze het eindelijk en dan worden ze puber...................





Mijn kinderen zijn volledig op de hoogte van de nederlandse etiquette, kunnen een tafel indekken voor meerdere gangen etc weten welk bestek en welk glas ze moeten gebruiken maar ze kennen ook de gouden regel van de etiquette, ieder die hier aan tafel zit moet zich gastvrij onthaald en welkom voelen. No way dat er hier iets gezegd mag worden over de tafelmanieren van een ander, of gegiebeld of gestaard of wat dan ook. En er wordt zeker geen 'les' gegeven. 


Mijn jongste is motorisch niet zo sterk en heeft moeite met het eten met mes en vork. Met moeite kan hij het dus thuis hoeft hij niet, ik vind het belangrijk dat hij zijn eten binnen krijgt. Ergens anders probeert hij het wel maar vaak ook niet.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Hoezo van een andere planeet?

Tja, mijn trucs.. voornamelijk heel kleine hapjes nemen, niet praten aan tafel... (helaas...) en anders mijn hand voor mijn mond houden.. t Is niet echt gezellig, maar t is niet anders!

Ikkuh.. en toch is t ladtig om t af te leren, ik ben 41, je zegt dat je ouder bent dan de meesten hier, ik ook ;-) En bij mijn jongste is t ladtig, misschien wel omdat hij zo gewend is dat hij anders niet kan ademen... ;-)

boterbloem, dat dacht ik uit je posting te halen..dat je het zelf wel anders zou willen zien, maar het niet lukt.

Bij de kids die hier over de vloer komen, zie ik wel degelijk verschil en kom ik daar ook over de vloer en ja dan kan je er wel redelijk goed uithalen van hoe en wat.

Maar weet je, ik snap dat de buitenwereld dan soms lastig is...maar aan de andere kant, er zijn zoveel verschillende soorten kinderen/volwassenen en je ziet soms niet aan de buitenkant zo 123 of er iets "mis"is. Ik vind het dan ook wel weer te makkelijk om te zeggen: als je als ouderzijnde nou eerst eens informeerd waarom het zo eet (ook niet bepaald een makkelijke vraag!en misch is iemand dan wel zwaar beledigd). Waarom ligt die taak dan bij degene waar het kind thuis komt en waarom niet bij ouder van het kind zelf?
Ik vergelijk het dan maar even met een kindje wat een allergie heeft, de ouder licht je dan even in dat hij/zij dat en dat niet mag. Als mijn dochter ergens zou logeren en bijv een slikprobleem heeft/ of een bedplas probleem of wat dan ook, dan vertel ik dat van te voren aan degene waar ze verblijft, en dan kan je er rekening mee houden.

Maar ik ga niet bij elk kindje dat hier komt bij alles kijken en nadenken van: misch is het dat of dat...dat is niet te doen, bij bijzonderheden ga ik er vanuit dat een ouder je dat gewoon in vertrouwen verteld.  Dus ja het merendeel zal er dan denk ik vanuit gaan: geen tafelmanieren. En ik zie het echt (of HOOR hihi) veel om mij heen hoor.

Maarja misch denk ik wel raar hoor, dat kan

zie ik nu op pag 2 een verhitte discussie..zo zie je maar weer, ieder heeft zijn eigen mening en kijk op dingen. Iedereen in zijn waarde laten..

Ik ga niet bij elke persoon zegegn: mijn zoon heeft ADHD, hierdoor vergeet hij vaak deuren dicht te doen, reageert hij voor hij nadenkt, kan hij moeilijk met mes en vork eten en eet hij meestal met de handen, wil hij wel eens smakken als hij in het eten opgaat, staat hij wel eens op van tafel omdat stilzitten te moeilijk is, reageert hij met veel emotie en piekt hij hierin enorm en dan nog 15 minuten door.

Als iets irriteert kun je het toch vragen aan de ouders waarom iets zo is? Waarom moeten ouders de hele waslijst speciale dingen opnoemen elke keer als het kind ergens komt... Ik zou niet weten wie wat precies irriteert. Maar in plaats van te beslissen dat het een slechte opvoeding is of iemand die dat soort dingen niet interesseert zou je eens geinteresseerd kunnen vragen.

Zou je echt bij elk kind minuten lang willen horen wat er mogelijk allemaal anders kan zijn dan jij verwacht?
Want nu is het toevallig het onderwerp eten, maar met mijn zoon zijn er zo 100 onderwerpen te verzinnen waarover ik wat kan zeggen. Van veters strikken tot buitenspelen en met lego spelen aan toe. Voor elk onderwerp kan ik wel iets verzinnen, maar dan zul je na het lange gesprek zien dat hij er net die dag geen last van heeft hihi

Een allergie is simpel. Dat is een kort gegeven. Maar een kind met autisme, ADHD of gewoon een moeilijk karakter heeft zooooooooooveel onderwerpen dat het niet te doen is overal over te informeren. kan wel elke ouder een boekje geven over het onderwerp met het verzoek of ze het van tevoren willen lezen, zouden ze het leuk vinden? 

nee maar ik vind het niet fair om het dan maar bij de andere ouder neer te leggen..dan kan ik bij 20 ouders langs want misch heeft elk kind wel iets?..

Dus ja het werkt 2 kanten op hoor, maar goed is mijn mening.

Ik irriteer mij ook aan smakken en met volle mond praten...maar ik zou nooit een kind er anders om behandelen, absoluut niet.

Haha, ja een kort gegeven.. dat is waar, maar man, er komen wel veel meer klachten bij kijken als dat ik ooit gedacht hebben.. ook blaas-en gewrichtsklachten zijn bij mij allergie-gerelateerd!

Maar ik zeg t er ook nooit bij hoor, vind ik ook zo maf.. Sorry, het zou kunnen dat hij wat smekt of soms met mond open kwaut omdat hij anders geen lucht krijgt...

Snap ik hoor Claudia, je kan ook niet overal rekening mee houden.. als je ze maar niet anders behandelt.. En ik denk dat je t verschil wel merkt of ziet.. Daar hoop ik dan maar op ;-)

Ik bedoel het ook niet in verband met rekening houden met, ik bedoel dat je er beter naar kan vragen dan zelf te verzinnen dat het kind niet opgevoed wordt ;-)
Dus als het je opvalt dat hij alles met de handen eet of heel erg smakt en je irriteert je, dan kun je beter even vragen aan de ouders of er wat is dan dat je naar de ouders gaat kijken alszijnde slechte opvoeders op dit vlak. Want dat vind ik gewoon oneerlijk. Dat wordt door veel mensen zo makkelijker gedaan. Ik vind het altijd een verademing als ik druk bezig ben met mijn zoon dat mensen achteraf vragen hoe het komt dat hij zo reageert. Dat kweekt begrip. Maar ik weet dat er ook veel achter mijn rug wordt gezegd. Ouders zijn zo slim dat te bespreken waar hun eigen kinderen bij zijn  dus mijn zoon krijgt heel fijn op zijn bordje wat ouders over hem zeggen en dan denk ik: vraag het nou gewoon even, dan had ik het je kunnen uitleggen. Toen ik naar een van de ouders ging om te vertellen wathun zoon zei tegen de mijne en ik uitleg gaf merk je dat het eigenlijk al te laat is...

Ik kan niet ekle keer het hele verhaal doen. Wat is er mis met mensen dingen vragen als je je afvraagt waarom het zo is? Ik vind het dan weer te makkelijk allemaal vooroordelen te maken op basis van wat je even ziet... Dat maakt het leven voor jezelf weinig begripvol en voor de ander zo moeilijk...

Ik heb gewoon geen vooroordelen, echt niet... maar ik ga de eerste keer niet dat soort dingen vragen, en bij kinderen die vaker over de vloer komen weet ik dat soort dingen eigenlijk wel...

Nee, persoonlijk vind ik het ook niet nodig. Als een kind zo is dan is het zo. Maar als je je irriteert lijkt hetm ij handiger het wel te doen in plaats van antwoorden in te vullen die mogelijk niet zo zijn... Ik lees hier dingen als dat oduers dingen minder belangrijk vinden, of er niets aan doen bijvoorbeeld terwijl je dat nog niet eens weet... je gaat mensen al op een manier bekijken terwijl je geen idee hebt hoe hard ze misschien wel bezig zijn met van alles terwijl het bij jezelf het zo makkelijk gaat... (bijvoorbeeld).

Ik zou graag willen dat mijn kinderen volledig op de hoogte zijn van etiquette en er ook nog naar handelen. Is helaas niet haalbaar. Dus vertel ik het soms ( niet altijd, pick youre battles) en probeer zelf het goede voorbeeld te geven. Laatste is helaas ook niet altijd haalbaar

Ik vind het trouwens ook lastig vriendjes en vriendinnetjes aan te spreken. Doe ik meestal met een grapje, maar ook niet altijd gewenste effect.

Je kan mensen wel voor de kop kijken, maar niet in de kop....en om "begrip van de buitenwereld"te krijgen, is er informatie nodig (en is puur alleen mijn mening: ik vind dat dat bij de betreffende ouder ligt en niet bij degene waar ze over de vloer komen/spelen/logeren). Overigens is een hele waslijst opnoemen natuurlijk overdreven..hier een vriendinnetje met add (zonder hele lijst te krijgen), de meeste mensen weten wel wat het ongeveer inhoud (en anders is google reuze handig) en dan kan je er rekening mee houden. Meisje is van harte welkom hier en ja soms is het spelen heel moeilijk, de ene keer gaat het super goed de andere keer niet, het zij zo.

Maar nogmaals: voor mij is elk kind gelijk en elk kind heeft zijn leuke en minder leuke dingen (volwassenen overigens ook!!!)
sjah weet je zo hebben we allemaal onze eigen visie op dingen en dat is prima. Dat is toch een eindeloze discussie denk ik

Ik vind smakgeluiden verschrikkelijk om te horen. Ik geloof best dat er kinderen en mensen zijn die er weinig aan kunnen doen, maar dat neemt niet weg dat ik het niet fijn vind om bij iemand aan tafel te zitten die zulke geluiden produceert.
Ik zal iemand er niet op aankijken of veroordelen, maar feit zal dan wel blijven dat ik het niet fijn vind.

Wij hebben iemand in de familie die echt verschrikkelijk smakt ( kan hij niks aan doen), maar bijv ook zn mond naar zn bord brengt, met zn ellebogen op tafel zit ed. Mijn kinderen weten dat hij zo eet en ik heb verteld hoe het komt dat hij zo smakt, maar als we met hem aan tafel zitten dan kijken ze mij vaak toch met een vies gezicht aan. 

ik leer onze kinderen ook netjes eten. Waarom, omdat ik dat zelf prettig vindt. Ik hou nou eenmaal van netjes eten, dus met bestek en zonder bijgeluiden en aanverwante dingen. Ik vind het verschrikkelijk als iemand bij mij aan tafel zit te smakken en zal daar ook altijd wat van zeggen.

Ik ben van de regels aan tafel, knieen onder tafel, recht op je stoel zitten, eten met bestek (al zijn er dingen die je volgens de leden van ons gezin met je handen MOET eten, zoals patat & pizza), niet smakken, niet prieken met 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

drukte te vroeg op posten 

Niet prieken met je eten, niet met een volle mond praten, netjes wachten tot iedereen klaar is met eten. Eerder gaan we niet van tafel, behalve tussen de middag. Dan mag je als je eigen spullen hebt opgeruimd van tafel om te gaan spelen. Ze hebben maar 45 minuten tussen de middag.

En verder kletsen we en lachen we aan tafel. Want het samen eten hoort gezellig te zijn. en geen machtsstrijd.

Maar als er iemand aan tafel zit in mijn huis zal ik zeker wat van de tafelmanieren zeggen.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Vreselijk om te horen Sis

Mijn zoon is 11 en nu wil het eindelijk lukken om zonder smakken te eten. Dan moet ik nog wel regelmatig een seintje geven, zeker aan het begin van de maaltijd (ik noem zijn naam en wijs met mijn wijsvinger naar mijn mondhoek). Mondelinge informatie is hem vaak te veel, hij voelt zich dan meestal afgewezen, dus voor een aantal dingen hebben we signalen afgesproken. Hij heeft een gebruiksaanwijzing en ik denk niet altijd aan alle informatie als hij ergens anders is, dan kan ik net zoals Boterbloem zegt wel een handleiding schrijven. Ik ben wel altijd heel open naar mensen dat ze me alles mogen vragen/zeggen wat zijn gedrag aangaat. Hij heeft maar 1 vriendje waar hij regelmatig speelt en daar hebben ze alle begrip en is hij altijd welkom.