klutzooi

O, ja...dat nog een kind erbij......erg is dat vind ik.
Wat mij betreft nemen ze een hok vol maar dan moet je ook niet zeiken als je te weinig eten hebt.
Veel mensen leven nu en dat mag ook, maar ik vind dat je wel degelijk vooruit moet kijken, dus sparen is ook belangrijk om de toekomst ook te kunnen leven.
Kleine kinderen kosten nog niet zoveel, grote kinderen des te meer maar daar denkt men dan niet aan, en nee je kan niet in de toekomst kijken maar ik vind wel dat je daar toch voor moet zorgen, als je alles maar opmaakt dan is het niet zo heel gek als dat een keer een probleem gaat opleveren.

Maar dat is hoe ik er tegenaan kijk.

wij krijgen ook geen vakantie geld van wege schuld sanering 

maar ik vind toch dat je je kbs mag houden jou " inkomen"is toch normaal gelijk aan anders of zijn er extra uit gaven geweest

heb het wel met je te doen  

tis inderdaad hoe je er tegen aan kijkt  mama van drie  tis ieder zijn eigen  sommigen kunnen heel goed met een hok vol kinderen van net zo veel  rond komen als een ander die 1 of 2 kids heeft 

wij hebben net zo veel leefgeld als met 2 kids terwijl er ook luiers en voeding van moeten komen ( dat koop ik nu voor uit met de kbs zodat ik 3 maanden genoeg heb)
heb  zo als het nu lijkt maar 1 in de luiers meer en kleding hoef ik alleen maar bij te kopen 
en heb er 3

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Ik heb een tijdje gewerkt als leidinggevende in een groot bedrijf en werd daardoor op de hoogte gesteld in het geval van loonbeslag. Je wilt niet weten hoe vaak het gebeurt. 
Woekerlening hier, woekerlening daar, iets afsluiten met flinke adders onder het gras, variabel lenen, wehkampleningen. Het is snel gebeurd. 
Dan zit je nog niet in de sanering. 

Sis, ik begrijp heel goed hoe je er in staat, ik snap dat je zelf gelukkig zijn het belangrijkste vindt en dat je je kinderen ook gelukkig wilt zien. En ik snap dat dat anders ligt dan bij mij. 
Maar.. en dat is geen kritiek.. kinderen blijven niet klein. En er is steeds meer geld nodig om ze gelukkig te maken of ze te geven wat ze nodig hebben (bvb studie) 
Wij potten op voor de toekomst. Ok, morgen kan onze laatste dag zijn, maar daar ga ik niet vanuit. En is dat wel zo, dan is dat geld er om dingen te betalen/regelen. Als mijn man weg valt, kan ik vooruit. We hebben het spaargeld en mijn huis is dan afbetaald. Als ik weg val, kan mijn man (als het nodig is) iemand inhuren om voor de kinderen te zorgen terwijl hij werkt en hoeven ze niet naar een creche. Natuurlijk zouden onze ouders helpen, maar ook die vallen op een gegeven moment weg. Mijn schoonouders zijn de 70 al gepasseerd. 

Hoe jij je geld uitgeeft, moet je echt helemaal zelf weten, ik ben er niet voor om er kritiek op te hebben. Als dit is hoe jij het wilt doen, prima, echt! Het interesseert me ook eigenlijk niet. 
Maar.. mijn kinderen hadden geen nieuwe/tweedehands elektrische auto gekregen als ik in jouw situatie zat. Ook niet als ik het beloofd had, ik zou ze uitleggen waarom het niet gaat. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

ik vraag me wel eens af hoe mensen het allemaal doen.
iedereen heeft huur/hypotheek en zorgkosten etc. maar de ene gaat zoveel weekenden weg en vakanties en dikke auto's rijden en de ander besteed het weer anders.

sparen doe ik niet aan. ik spaar niet voor later, ik leef nu.

ik vind het te gek voor woorden om een dagje uit te gaan en dan 250 euro kwijt te zijn aan benzine, toegang, patatje.
kan het wel permiteren maar ook dan vind ik het zonde van het geld.

ik kan wel zeggen dat we het financieel goed hebben, maar goed, ik heb weer andere zorgen.
mijn kinderen hebben geen nieuwe fietsen, geen ipad en dat soort geneuzel.
daar draait het namelijk niet om in het leven. ik wil zo graag een andere boodschap meegeven.
maar ik besef dat ik deze keuze wel kan maken.

soms voel ik me naar daaronder.
net zoals nu....mooi weekend voor de deur, mooi weer. we nodigen vrienden uit, halen meuk voor een bbq, nog een zwembadje erbij.
het lijkt in mijn ogen simpel, maar ik besef dat ik straks bij de slager meer kwijt ben dan menig gezin voor een week boodschappen kan doen.
ik kan mensen helpen. maar ik kan me goed voorstellen dat je even de zon niet meer ziet schijnen.

en weet je...dat mag ook. daar mag je verdrietig van zijn en van balen.
maar het gras is niet altijd groener bij de buren.
raap je zelf gauw weer bij elkaar. en er wat van maken van weinig kan zeker wel.
maar het baalmoment. het 'verdorie waarom wij nou weer' mag er zo zeker ook zijn.

met weinig geld kan je ook leuke dingen doen die kinderen net zo leuk vinden. Een watergevecht met warm weer kost niks, maar vinden kinderen geweldig.

Bbq kan je ook met je kids doen..je hoeft niet 6 soorten vlees te halen. Haal het goedkoopste pak hamburgers(zijn nog het lekkerst ook!), voor iedereen 1tnje eruit halen, eventueel een speklapje of ander goedkoop stukje veel erbij stokbrood met kruidenboter erbij en klaar. Het gaat meestal om het idee: gezellig bbqen (voor kinderen helemaal) ipv luxe salades en tig dingen voor op  brood en tig soorten vlees. Waterijsje uit de diepvries erna en klaar.
Zet er een bak stoepkrijt bij en je zit zo een uur/anderhalf uur met je kids.
Zo doe ik het hier wel..en wij zijn met zijn 2, maar ze vind "bbq-en"hardstikke leuk.

In de zomervakantie lekker buiten eten...stokbroodje waar ze zelf vanalles op mogen smeren (smeerkaas, chocopasta), dip een glas in suiker voor een mooi randje en het heeft meteen iets feestelijks.

Voor kleine kids gewoon een bak of emmer water neerzetten. Dochter van 8 vind het het zelfs nog leuk, allerlei petshop poppetjes gaan erin en is ze zo uren mee zoet hoor.

We denken altijd dat het duur en groot moet zijn, maar volgens mij zit dat voornamelijk bij de ouders in het hoofd, en niet bij kinderen.

maar geld geeft wel een stukje zekerheid. Eigenlijk spaar jij wel sis, want je hebt centjes voor als er iets kapot gaan. Ik denk dat helemaal in deze tijd dat SPAREN is...
Dus ja als je vanalles achter de hand hebt, zou ik ook zeggen: geld heeft voor mij geen waarde meer.

Als je de centjes niet achter de hand hebt, dan heeft geld juist wel degelijk waarde---> stuk zekerheid

Hmm.. toch niet wat ik bedoel.
Geld interesseert mij in principe niets, maar ik vind het wel belangrijk om iets achter de hand te hebben en om onze toekomst zeker te stellen.
Morgen hier ook een eet feestje.. kost mij ook wel genoeg en dat maakt me niet uit.
Wat mij wel uitmaakt is buitensporig veel grote, dure spullen kopen voor mijn kinderen. Ze leren de waarde erdoor niet kennen en tegen de tijd dat ze 10 zijn, weet je echt niet meer wat je voor ze moet kopen.
Kinderen hebben dat niet nodig en het maakt ze geen beter mens

Maar eigenlijk zijn we het eens hoor.. je geeft je geld uit zoals je zelf ruil. Behalve als je het niet hebt, dan moet je je aanpassen.
En sommigen kunnen dat gewoon niet

mee eens

Balen TO van je vakantie! Je kijkt er naar uit en dan kan het niet!

Bne het er wel mee eens dat men tegenwoordig steeds meer wil hebben en kopen. Maar ik denk dat de meesten die roepen dat het met weinig ook leuk kan zijn nog kleine kinderen hebben. Ja die zijn wel tevreden met een emmer water in de tuin, maar als ze 10, 11 zijn en hun hele klas krijgt een abonnement vooorhet zwembad zeg je dan nog dat ze met een emmer water in de tuin moeten spelen? Dan willen ze toch ook echt dat abonnement en met hun klas meedoen! En al moet ik me kapot werken dat abonnement krijgen ze! 
En kleren...zelf heb ik altijd in tweede derde vierde handsjes of Goedkope kleding moeten lopen...ik heb er nog een trauma van! NU lopen mijn kinderen ook nog in goedkope kleding maar de oudste begint een beetje smaak te krijgen en ze ziet wat anderen dragen, natuurlijk wil zij dat ook! En als het geld er echt niet is houd het op, maar het is niet zo dat kinderen ook met simpel tevreden zijn, dat heeft ook niets met opvoeding te maken maaar met de maatschappij, daar worden ze door verpest! Voor een puber is het zo belangrijk ergens bij te horen! Ik wil er alles aan doen om ze het geven en hoop van harte nooit echt armoede te gaan kennen.
We hebben het niet breed en niet krap, soms halen we het eind van de maand, soms niet. We hebben wel wat spaargeld, maar dat is echt voor ''later''
En we sparen tweee rekeningen voor de kinderen, een voor opleiding en een voor trouwen/wonen. 

---

mv 4 kinderen

Ik vind het wel erg beperkend voor een kind om op te groeien met een zwembadje in de achtertuin. Met dagjes uit en vakanties kun je kinderen een behoorlijke geestelijke bagage meegeven. Als het financieel niet kan dan houd het op, maar ik ben blij dat ik mijn kinderen wel mee kan geven.

Ok, daar ben ik het dus echt niet mee eens. 
Heb 's zitten nadenken over wat mijn fijnste jeugdherinneringen zijn, als kleuter, schoolkind, puber.. Geen enkele had iets met pretparken of grote cadeau's te maken. 
Als ik heel eerlijk ben, vond ik pretparken niet leuk en nog steeds niet. Ik hou niet van drukte en lawaai, nooit gevonden. 

Beperkend als je niet in de Efteling bent geweest? Wat een onzin zeg. 
We deden overigens wel educatievere uitstapjes.. 's naar een kasteel of iets dergelijks. Museum soms. 

En de maatschappij? Wie zijn dat? Is dat een allesbeslissende instantie ofzo ergens? Je maakt zelf je leven en ik leer mijn kinderen liever niet mee te lopen met de rest. Een beetje mag, maar je moet vooral je eigen koers varen. 
Wat een schrikbeeld leer je je kinderen aan als je niet anders mag zijn dan de rest want ojjeeeeeee je kan maar 's buiten de boot vallen. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

TO, is er bij jou nergens in de buurt een plas of meertje? Op de fiets er naartoe en fles aanmaak limo mee ? Leef met je mee  .

En over de discussie nagedacht, die leningen waarover gesproken wordt, ik denk dat deze nog in de "gouden tijden" zijn afgesloten; veel te hoog met woekerrente. Zeker in deze tijd kom je daar nu bijna niet tegenop.

En Sis, vind het heel apart om te lezen dat sommige hier heel tegenstrijdige berichten ( op naam em later anoniem) plaatsen over hun besredingspatroon. Lief trouwens dat scooter-verhaal!

ik denk er dan ook heel anders over blijkbaar. Ze hebben dan ook zakgeld als puberzijnde en daarvan kunnen ze zwemmen en soms eens wat centjes van mams mee voor wat lekkers of een keer entree. Maar je denkt toch niet dat ik een abbo dan ga aanschaffen omdat er misch kinderen zijn die tig keer in de week of elke week gaan zwemmen?

Dagje uit doen wij hier ook wel, maar hoeft dan niet de efteling te zijn. Het kan een klein pretpark zijn of een dagje zwembad of een gratis dierenpark hier in de buurt.

En idd Ik had het in mijn stukje ook over kleine kids. Volgens mij to kleine kids en geen pubers toch?
Dus die emmer met water gaat over kleine kids..heb niet gezegd voor pubers.

Het is voor een puber belangrijk daar zelf keuzes in te kunnen maken, zonder de morele druk van een ouder. Mijn dochter doet de ene keer met de groep mee, de andere keer zwemt ze er tegen in, ten alle tijden heeft zij mijn steun.

overigens hebben mijn kinderen in de efteling en walibi geleerd hoe je je angsten overwint en ze hun grenzen kunnen verleggen,daar hebben ze dagelijks profijt van.

ja inderdaad om zelf keuzes te maken...en zo kunnen ze dat ook met zakgeld, dat ze iets willen betekend niet dat ze het meteen maar hoeven te krijgen. Als de halve klas gaat zwemmen, is het super leuk om mee te gaan, logisch, maar om dan meteen een abbo aan te schaffen vind ik persoonlijk nogal overdreven. Maar goed, dat is wat IK vind he.

En hier idd ook de loombandjes...en tuurlijk vind je het fijn als je kind lekker mee kan doen, maar wel tot zover. Niet alles kan en niet alles hoeft. Dochter heeft van zakgeld de helft van de loomstartersset betaald en ik de andere helft en dat vond ik een mooie oplossing. Dat iedereen het heeft, en misch gewoon krijgt betekend niet dat ik dat ook maar moet doen.
En als de bandjes op zijn, dan heeft ze haar zakgeld om een nieuw zakje te kopen.

Maargoed dat word een discussie van niks.

Ik ben in elk geval niet van plan om maar met de meute mee te doen zodat mijn kind niks te kort komt, want ze komt niks te kort..het 1 zal wel mogen, het andere misch deels in overleg en het andere weer niet. Dat zien we later wel als het zover is.

Natuurlijk kan je ook genieten van de kleine dingen en hoef je niet perse naar een ver land of een duur park om lekker vakantie te vieren. Maar het is een heel groot verschil of je ergens voor kiest of gewoon niet anders kan.

Alle kinderen zullen echt een hoop lol hebben met en teiltje water in de tuin en een goedkoop waterijsje. Maar als wekenlang in dat teiltje zit met je goedkope waterijsje en er is totaal geen ruimte om maar iets extra's doen terwijl vriendjes dat wel doen, dan kan dat best steken.

met jomi ook eens idd. Als dingen altijd niet kunnen, is dat moeilijk. Als je soms als ouderzijnde gewoon nee zegt of het gewoon een keer niet kan/mag lijkt mij dat geen drama.

En het is ook zo: wat zie je als iets extra's doen..dat is per persoon tegenwoordig ook heel verschillend. Voor de 1 is dat een ijsco halen bij de ijsboer, voor de andere is het een pretpark en voor weer een ander is het een 3sterren resort..dus ook daar zit verschil in + wat de kinderen zelf al gewend zijn

TO, ik had het al een keer gevraagd, maar nog een xtje: hoe oud zijn je kids precies?

Nou, ik reageerde op het stukje over Daan.. dat jij zegt dat hij graag die herinneringen had gehad en dat jij ze dus aan je kinderen geeft om dat ze dat anders gaan missen. En dat ben ik niet eens. Dat zouden ze kunnen missen, maar de mooiste herinneringen aan mijn moeder zijn bvb de gesprekken die we hadden over haar jeugd. Dat zou ik 3000x zo hard missen als een dagje zwemmen of of of..  
Het zit hem niet in dingen doen die je gelukkig maken. Natuurlijk een dagje dit of een dagje dat, is ook leuk. En natuurlijk doen wij die ook. Maar het moet niet steeds een overtreffende trap worden. 

En ik ga gewoon mijn eigen gang.. ik doe of ik koop wat ik zelf wil. Als heel Belgie het ook doet, prima, maakt me niet uit. 
Met 3000 man op 't strand hangen, heb ik geen trek in, maar niet omdat ik anders wil zijn, maar gewoon omdat ik anders ben. 
Een indoorspeeltuin vind ik een helse plek op aarde, mij zul je er niet snel vinden. Een zwembad ook niet.. huisje met prive zwembad, geweldig! Maar grote zwemparadijzen, verschrikkelijk. Ik hoef Piet en Truus niet in bikini te zien. Maar dat is gewoon omdat ik zo ben.. de een houdt van kamperen, de ander niet, de een houdt van vis, de ander niet. 
Maar ik zal nooit iets doen omdat een ander het doet.. en ik zal ook echt niets laten omdat een ander het doet. 

Wel vind ik het belangrijk je kinderen mee te geven dat het PRIMA is om anders te zijn of andere dingen te willen. En daar heb ik als Nederlander in Belgie heel veel mee te maken. En ik blijf bij mezelf. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

ik kijk zeker niet naar wat een ander doet en dat ik het dus niet doe. Ik kijk samen met mijn kind dan van hoe en wat, + de uitgave + het feit dat zij zakgeld heeft en dat ook niet voor niks heeft.

Zo had ik met de loom idd gerust de set zelf kunnen kopen, ja wat heeft mijn kind dan aan zakgeld? Als ze alles wat ze mooi vind toch gewoon krijgt hoeft ze ook geen zakgeld. En heb bewust gekozen voor zakgeld om haar om te laten gaan met geld en op=op.

Tuurlijk vinden kinderen het mooi om te zwemmen, hier in de buurt ook...vond ik eerder ook en kon regelmatig mee hoor, maar wat is er dan verkeerd aan om het een kind zelf te laten betalen van het zakgeld? En af en toe eens iets toe te stoppen, bijv een xtje entree of wat centjes voor een patatje oid. Waarom moeten ze dan meteen altijd en overal aan mee kunnen doen?
Als er een paar kinderen gaan zwemmen en iemand kan een keer niet, daar gaan ze toch niet dood aan? Ze zal niet de 1e zijn en zeker niet de laatste hoor.
Dus vandaar dat ik zeg: als er vriendengroepjes gaan zwemmen houd dat niet meteen in hier dat ik dan maar een abbo ga nemen. Je kan ook met een vriendengroepje bijv 1x per 2 week meegaan ipv elke week met een abbo. Hoor je er dan niet meer bij dan ofzo?  

Er zijn zoveel dingen die kinderen leuk vinden omdat andere kinderen dat ook doen of hebben...ja in hoeverre ga je daar dan in mee?

Dus ja wat ik al aan gaf...hier zal het overleggen zijn, compromissen sluiten over dingen..maar niet klakkeloos alles kan en mag maar.  Of het moet maar omdat "iedereen"het doet. Nee eerst eens kijken wat de mogelijkheden zijn, hoe ze er zelf over denkt en zeker zakgeld erin meenemen. Dat heb je om leuke dingen voor te doen/sparen.

Het niet thuis kunnen zitten, ken ik overigens niet...totaal niet. We gaan echt niet in de vakantie elke dag of om de dag op pad hoor, in het weekend ook niet. Het weekend is juist hier om tot rust te komen. En als uitlaatklep zijn er hier genoeg dingen in de buurt te doen..maarja nogmaals ik heb een 8 jarige he en godweet heb ik er 1 die wel heel tevreden is met alles.
Zij vind buitenspelen het mooiste dat er is of met water spelen. En af en toe doen we een uitje en dan word dat ook super gewaardeerd...

Dus schijnbaar zit er wel een flink verschil in wat ouders al zien als een uitstapje/iets extra's en dus kinderen automatisch ook.

hier overigens geen zwembadkaart sis waar jij het over had...

en het klinkt misschien heel dom..maar hier zijn we echt tevreden met samen een filmpje kijken, wat lekkers op tafel voor erbij. Dat is voor ons genieten, voor mijn dochter ook. Die staat letterlijk te springen als ik vraag of ze daar zin in heeft.

We zijn kortgeleden samen voor het eerst een weekendje weg geweest, was een prijs die ik had gewonnen..was gratis weekend weg. Nou we hebben genoten. En voor ONS voelde het als een echte vakantie. Maar ook hier zijn er mensen die dat niet als vakantie kunnen zien: inpakken/uitpakken, in een huisje en alleen maar zwemmen..

Maar nee..voor ons is het heel anders. We genoten, elke dag hebben we heerlijk gezwommen. Ondanks slechte weer lekker een ijsje op het terras (onder dak), lekker naar een speelzolder, kinderbingo..1e avond patatjes bij de tv. 2e avond zijn we samen uiteten gegaan daar.
1e nacht mocht ze bij mama logeren, lekker bij mij in bed met tig knuffels..
We hadden allebei een vakantiegevoel.

Hoe simpel dat in andersmans ogen dan ook is...als zij blij/tevreden was en ik ook dan is het toch prima, en dan vind ik: daar kan niks tegenop

Lieverd, vraag eens na bij je gemeente waar je allemaal precies aanspraak.op zou kunnen maken.
Er zijn heel veel mogelijkheden, echter per gemeente wel verschillend.
Hier nog niet de bijstand, bijna nog 1 maandje, moeten hem bijna aanvragen en wil dan alle info mee die er maar is, hoop ook jullie daarmee te kunnen helpen.

---

Droom niet je leven, leef je dromen!

oke sis, dan zitten we op 1 lijn, heb ik het verkeerd gelezen...dacht dat jij ook zoiets had van: nou dan koop ik meteen een abbo. Ik dus niet, zal wel kijken wat de mogelijkheden zijn om mee te kunnen. Maar zal ook gerust inhouden dat het een xtje niet kan. En als iets een keer niet kan, word een kind daar zeker niet minder van.
Kijk als tzt mijn dochter al haar geld heeft verbrast bijv aan make up, nou prima..maar dat betekend niet dat ik dan haar zwem-entree moet betalen omdat zij haar zakgeld erdoorheen heeft, zij weet dan zelf ook dat het eraan komt en graag mee wil en dus rekening mee moet houden. Als zij haar best zelf doet om mee te kunnen, dan zal ik het nooit niet tegen houden. Juist als ze later laat zien dat ze goed met geld om kan gaan, zou ik haar echt welus wat toestoppe: ga maar xtje extra zwemmen..of hier wat centjes voor een snack in het zwembad.


Maar ik ben dus niet iemand die kijkt naar: ja maar die heeft dat en dat, of iedereen heeft het, dus moet het hier nu ook. En dat gaat dan om zwembad/dagje uit/vakantie tot aan computers/tv op eigen slaapkamer en merkkleding.

Ik denk dat je als ouderzijnde zeker je kind moet steunen, maar ook moet begeleiden en daar horen ook compromissen sluiten bij.

Zo ben ik ook niet, dat alles maar kan en mag. De kinderen betalen hun eigen persoonlijke dingetjes (bv. make-up) van hun zakgeld of ze sparen  voor grotere dingen. Zo hebben ze zelf de wii bij elkaar gespaart. De kosten voor sporten en hobby's nemen wij echter voor onze rekening en een zwemabbo kan daaronder vallen.

Wij vinden het belangrijk dat onze kinderen in aanraking komen met onze maatschappij en cultuur, onder onze begeleiding en dat lukt niet door ze in de achtertuin te houden.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

ooh dat lijkt me ook zo lastig. als ze groter worden.
wat ga je dan doen?
zakgeld? kleedgeld? ik kreeg dat allemaal nooit, ik kreeg wat ik nodig had of wilde hebben. enorm verwend, mij is nooit geleerd om met geld om te gaan want mijn ouders vinden dat geld moet rollen....
het zit er zo ingebakken.

mijn kinderen kregen tot voor kort geeneens zakgeld. vond het niet nodig.
maar maak dezelfde 'fout' als mn ouders. dus maar mee begonnen

ik zou het ook niet aan mn kinderen vertellen dat je niet zo goed in de centen zit. wat voegt dat toe?
je kan ze vertellen wat dingen kosten. bijv. een happy meal, hebben we ook 2 broden voor. zoiets ofzo.?
voegt niks toe , ik ga mijn kinderen ook niet vertellen dat we genoeg hebben en oma teveel daar leren ze niets van in mijn ogen.

ik ben het er wel mee eens dat je kinderen iets moet laten zien in de wereld. en daar hoef je niet heel moeilijk voor te doen. maar de boerderijdagen komen er weer aan, iedereen heeft dat wel in de buurt. kost geen drol en het is superleerzaam.
 neem ze mee naar een bejaardenhuis een eenzame oma bezoeken.
laat ze ene boodschap doen voor de buurman, etc.
bezoek een kerk in de buurt. er zijn zoveel zaken waarmee je kinderen iets mee kunt geven wat heel waardevol is.

doordat mijn ouders zich een slag in de rondte werkte vroeger, konden en deden we alles.
ik heb elke theatervoorstelling van tineke schouten, andre van duin etc. gezien, alle pretparken gehad, elke stad in Europa hebben we bezocht.
maar....mijn herinnering: de kneuterige zaken als in het oranje het voetbal volgen.
een portie kibbeling halen op de markt.
als kind vond ik het vreselijk dat mijn ouders veel aan het werk waren.
dat is de andere kant.....

en zo maakt een ieder keuzes voor zijn gezin.
veel werken: veel inkomen: ander leven, of kies je ervoor om niet of minder te werken of anders te verdelen.
neem je genoegen met minder inkomsten maar geniet je van andere zaken.

geld maakt je leven niet: jouw eigen instelling maakt jou tot de persoon die je bent.

Het is idd ook maar net wat je belangrijk vind.
En het zijn ook fases.
In de basisschool tijd van een jaar of 7-12 is een zwemabonnement hier gewoon zo ongeveer van levensbelang.
Daarna hebben ze er geen tijd meer voor, ze gaan liever vakantie werk doen en voor een rijbewijs sparen (zo ging dat in mijn tijd, 20 jaar geleden,, en ik merk dat dat nog zo is.)
in die fase wordt de kleding belangrijk, maar daar kunnen ze dan ook zelf aan bijdragen als ze werken, dat is maar net hoeveel ze verdienen
Dus gelukkig komt ook niet alles tegelijk. En het feit is gewoon: als het geld er niet is dan kan het ook niet, maar daarom is dat voor een kind nog wel heel erg. Dat moet je niet onderschatten. Niet ieder kind zal dat aan zijn ouders laten merken, omdat het zijn ouders niet het nog moeilijker wil maken met zijn gezeur. Zo was ik zelf. Maar mijn zus kon enoooorm tekeer gaan over alles wat niet kon en wat ze niet kreeg.
En intussen zitten we nu wel allebei met dezelfde gevoelens: dat we vroeger er echt verdrietig om waren dat het zo ging en nóg voel ik me daar verdrietig om. Een kind moet als het even kan niet lijden onder zijn vader of moeders armoe. Ze hebben daar ook niet om gevraagd. 

---

mv 4 kinderen

En toch... wat is armoede.
Kijk ik naar mijn eigen visie op het leven dan vind ik het armoede als je denkt mee te moeten kunnen komen met de rest. Dat je en smartphone moet, in de nieuwste mode moet lopen, een mooie auto moet hebben, speelgoed van dat moment moet hebben enzovoort...

En heel vaak vraag ik me ook af: wil ik mijn kinderen mee laten komen met dit soort financiele zaken, of wil ik ze meteen die waarden leren over armoede en rijkdom, daar waar ik de waarde vind liggen?

Wil ik mijn kind meegeven dat het mee mag doen met de rest en dat het erg belangrijk is, of wil ik ze leren dat je dat niet perse hoeft om toch gelukkig te zijn?

Ik vind het persoonlijk namelijk helemaal niet een positief iets dat je met alles mee wilt doen, of bepaalde broeken moet dragen om erbij te horen... Het staat haaks om mijn overtuigingen.

Niet alleen van nu, ook al van vroeger. En dat terwijl ik zelf met ouders ben opgegroeid dieh et lieft alles hebben wat een ander ook heeft ;-)

Ik vind grotendeels de houding van de maatschappij best armoedig, omdat de grootste aandacht ligt op de verkeerde zaken, allemaal materialistisch. En we gaan er allemaal in mee.


Tegelijkertijd denk ik ook weer: kun je er wat aan veranderen?

Bijvoorbeeld de opmerking van jou Queen, een kind moet als het even kan niet lijden onder de armoe van de ouders... Hoe zie je dat dan? Dat ze de spullen moeten krijgen? Of dat ze juist zo kunnen leren waar het echt om draait?
Want ik geloof dat armoede met grote regelmaat een grotere zegen is als echte rijkdom (heb ik het over echt ruim in je geld zitten, niet de mensen die verstandig om moeten gaan met hun geld).

Makkelijk? Oooh nee, ik vind het zelf heel erg lastig. Tegelijkertijd mag je zo leren waar het echt om draait. En als ik zie wat mijn kinderen daar van hebben geleerd, vind ik dat prachtig. Mijn zoon weet dat hij niet die nike's kan krijgen net als klasgenoten, maar als hij kleren krijgt kan hij het iemand die minder heeft wel de zijne delen (terwijl het echt een hebbepietje is hoor hihi).  Maar dat is toch eerder wat ik ze wil meegeven dat het materialistische...

 

Moeilijk punt vind ik...

Ik denk een combi Boterbloem. Ze hoeven niet alles te krijgen, ze hebben hier ook geen tablet of telefoon(dat moeten ze zelf kopen)Maar altijd alles weigeren voor ze, dan vind ik dus dat ze moeten lijden onder hun ouders armoe. Ik zou liever zelf droog brood eten. Het is niet zo dat dat het enige is wat ze gelukkig maakt, ik ben ook gelovig en er is meer dat weet ik ook, maar voor een kind zijn nog meer dingen belangrijk dan dat en daar moeten we ook aan denken. ik vind niet dat ze alles moeten hebben wat een ander heeft en dat gaat ook niet, maar dingen die ze echt heel belangrijk vinden, (ze kunnen toch kiezen het een of het ander) daar zal ik echt voor knokken.
Ik weet gewoon zelf hoe het is om nooit iets te mogen of te krijgen. Ik heb 1 keer een nieuwe trui gekregen dat weet ik nu nog precies hoe die eruitzag. En dat wil ik voor mijn kinderen niet. Niet dat ik koste wat kost schulden ga maken, die heb ik gelukkig niet. 

---

mv 4 kinderen