Mama-life
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 08:17:04 |
Poeh waar moet ik beginnen om het een beetje uit te leggen, lastig is dat! mijn ouders zijn jaren geleden gescheiden en daarna ieder hun eigen leven opgebouwd mijn moeder is heel de week gaan werken en daar naast druk met mensen om haar heen. ik heb veel ruzie met haar gehad en heb door mijn ouders 8 jaar bij een psygoloog gelopen, omdat ze zo moeilijk zijn mijn vader dwingt mij in een moeder rol om voor hem te zorgen en mijn moeder daar moet ik de ene keer het kind zijn en de andere keer weer iets anders. hoop dat ik zo iets duidelijker ben. nu is het zo dat mijn ouders ( ieder apart) elke week een keer komen. mijn moeder komt altijd op de gekste tijden ( etenstijd, bed tijd van de kids) omdat dat haar uit komt. ze vind zichzelf heel erg zielig na de scheiding qua veel werken, geld enz. mijn band met haar is heel erg veranderd, als ze er is ben ik down en ben ik anders als normaal, heel gek maar kan er niks aan doen. zelfs mn kraamhulp viel het op !! nu ben ik er vanaf kerst niet meer geweest ook omdat ik een baby heb en zij alleen na 19:00 thuis is en dan kan ik niet weg omdat de kids op bed liggen. Mijn moeder is erg druk van zichzelf en kan niet met mn kids omgaan, de kleine begint meestal te huilen als ze der ziet en dat wil ik niet dus geef op ik haar niet meer. Ergens ook niet goed maar als ik net de kids op bed aan het werken ben en ze slapen bijna en mijn moeder stapt dan binnen en pakt de baby op schoot en begint dat als een gek ; rijden rijden rijden aar den bosch te doen dan is het jrijsen natuurlijk!! En het ligt nooit aan haar. ze loopt erg over me heen en ik wil dat niet meer. nu ben ik er achter gekomen dat ze ook nog eens achter mijn rug om slecht over mij loopt te praten, en afgelopen zondag heeft ze tegen mn schoonmoeder gezegd dat ze zaterrdag middag met haar over mij komt praten!!!! Want ik doe raar, en ze ziet de kids weinig. dat slaat toch nergens op! dit is een heel klein stukje van een heleboel narigheid wat ik hier mee wil? ik trek dit zo niet langer maar wat kan ik het beste doen? want naar mij toe doet ze schijnheilig, ik hoor het van andere hoe ze over mij denkt |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 28-03-2014 08:39:35 |
Ik zou als eerste zorgen dat ik samen met mijn man sta in ideeen. Hoe denkt hij over jou moeder
bijvoorbeeld? Ik ben erg voor contact houden binnen de familie, maar soms moeten er wel grenzen zijn. Is je meoder in het weekend ook nooit thuis? Dat je dan een keer haar kant op kan komen als de kinderen wakker zijn, gewoon 1 kopje thee op een goed moment voor de kinderen bijvoorbeeld. Dan kan ze de kinderen toch zien. Tevens vind ik dat je best mag zeggen als ouders zijnde (tegen wie dan ook) dat je tussen 18:30 en 19:30 uur geen visite kan ontvangen omdat je de kinderen op bed brengt op dat moment. Daarvoor en daarna zijn ze van harte welkom. En dan, heel hard misschien, het bij d deur ook echt duidelijk maken dat dit belangrijk is voor de rust in jou gezin, maar dat je haar binnenkort graag ziet, maar binnen jou tijden zodat de kinderen goed kunnen slapen oid. Dus eigenlijk een leerproces van duidelijk zijn. Want contact hebben met familie en vrienden is belangrijk, maar ze mogen niet over je heen lopen. Maar 50 procent daarvan ligt bij de een en de andere helft bij de ander. Je moet het ook 'toelaten' om over je heen te laten lopen. Ik ben daar ook zo makkelijk in, en vind het misschien wel een van de moeilijkste dingen om te leren. Maar het geeft wel rust. En je kunt er even lief en vriendelijk om blijven. Ik denk zelfs dat wanneer jij de touwtjes weer in handen krijgt dat je dat downe gevoel ook kwijt gaat raken, want jij bepaald en niet de ander. Nu kruip je automatisch al in de rol dat er toch wel over je heen gelopen gaat worden (onbewust waarschijnlijk). Heel veel succes! |
| Quote |
| Deborah Mv Priscilla ,levi,stan En Jim schreef op: 28-03-2014 08:42:43 |
Ik heb mijn grenzen gesteld en al het negatieve contact gestopt. Heerlijk! |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 08:54:12 |
lief dat jullie de moeite hebben genoemen om het te lezen! mijn man heeft niks meer met mijn ouders sinds de scheiding hebben ze mij zo behandeld dat hij vind dat ze het kijken niet waard zijn. hij vind dat ik zelf moet weten wat ik wil maar goed dat weet ik niet het is zo lastig hoe dit aan te pakken! mijn moeder zit heel t weekend meestal vol, ik moet haar echt afspreken zeg maar net als ieder ander en dat doet me zeer meestal als ze komt komt ze snel na der werk ( zitten wij net te eten) en als ik vraag of ze later kan komen dan kan dat niet wat ZIJ MOET!! dankjewel voor de adviezen! nu blijft ze bellen gister heb ik hem laten gaan omdat zij denk dat ikiks weet en ik dus wel weet hoe ze over mij praat en morgen middag over mij gaat praten. goe zoudenj ullie dit oplossen? sms sturen en zeggen dat ik eerst het gesprek morgen afwacht  of opnemen en zeggen dat ik zo geen behoefte heb aan contact? moeilijk |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 28-03-2014 09:00:33 |
Opnemen en aangeven wat je te horen hebt gekregen. Gewoon voor het blok zetten. En ik vind dat je ook bij je moeder gewoon kan aangeven dat ze rond dat tijdstip niet kan komen,
dat ze in het weekend tussen bepaalde tijden van harte welkom is maar dat het haar keuze is of ze
daar gebruik van maakt. |
| Quote |
| Onsjanneke schreef op: 28-03-2014 09:01:03 |
Dit soort gevoelens en grenzen stellen zou ik nooit via de sms doen. Dus als ze belt zou ik de telefoon opnemen en gewoon een afspraak maken voor bezoek. Bij haar of bij jullie, maar wel op een moment dat het beide uitkomt. Verder sluit ik me aan bij boterbloem. Stel duidelijke grenzen, dat maakt het voor iedereen makkelijker. |
| Quote |
| Aononiem schreef op: 28-03-2014 09:01:08 |
Zo zijn we pas ff naar de stad geweest ik vroeg of ze mee wilde want ik had schoenen nodig voor mn
dochter ( moest ze de volgende dag hebben) loopt ze alleen maar voor zichzelf te kijken! Terwijl ze zo vaak daar komt. en op de heen weg zegt ze tegen mij ja er zit een vrouw bij mij in de kerk en die zei dat ik jou haar telefoon nr moest geven want als er dan iets met mij is dan kun je haar bellen en gaat zij naar mij toe ( ik heb er niks op gezegd maar hallo!! Ik ben haar kind als er toch iets met mijn moeder is ga ik er toch gewokn naar toe! ) of zie ik nu allemaal dingen? Ik vind het zo raar en zo gaat het altijd |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 28-03-2014 09:07:11 |
Opnemen. Als ze zegt dat ze OVER jou wil praten met jouw schoonmoeder; dan zou ik haar veel plezier
wensen. Zo ga je toch niet met mensen om? Ik zou haar vragen waarom ze niet MET jou wil praten ipv OVER jou? Wat een onvolwassen gedrag zeg, sorry hoor. Als ze MET jou wil praten, dan zou ik haar die gelegenheid bieden, maar dan wel wanneer het jou uitkomt! Trek je grenzen meid, ze loopt gigantisch over je heen.  |
| Quote |
| Natasja schreef op: 28-03-2014 09:09:57 |
Ik had geen soortgelijke relatie met mijn moeder maar wel een tijd lang een moeizame. Tot ik besloot waar mijn grenzen lagen daarin. Na met mijn man gesproken te hebben en daardoor de puntjes op i te hebben gezet, ben ik het gesprek met mijn moeder aangegaan. Zonder aanvallend te zijn heb ik aangegeven hoe ik dingen ervaarde, wat het met me deed en hoe ik daar naar wilde en ging handelen voortaan. Daarna heb ik haar naar haar mening gevraagd en zijn we samen tot een conclusie gekomen waardoor we veel nader tot elkaar konden komen en het vertrouwelijke, open en liefdevolle contact dat we altijd hadden weer groeide. Helaas is ze overleden maar gelukkig hebben we het open gegooid voor het te laat was en heb ik niet gewacht tot alles kapot was tussen ons. Hadden we echter geen grond gevonden om onze relatie weer op te bouwen dan had ik mijn grenzen aangehouden en was het ook goed geweest alleen minder intensief of mss wel helemaal geen contact meer. Moeilijk hoor masr ik denk echt dat jij jouw grenzen moet bepalen en die duidlijk bij je moeder aan moet geven. Ik zou beginnen aan te geven dat ik het niet fijn vind dat zij mij gaat zitten bespreken met mijn schoonmoeder masr dat ze bij mij moet komen met hasr xorgen omtrend mij, maar ja dat zou ik doen want daar ligt 1 van mijn grenzen. Sterkte en succes, ik hoop dat er uit komt zonder aan jezelf voorbij te gaan. |
| Quote |
| Minou schreef op: 28-03-2014 09:12:47 |
+1 ik vond het een rare situatie en volgens mij enorm energieleegzuigend voor jou |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 09:16:09 |
Het is erg slopend lig er zelfs wakker van maar hoe pak ik dit aan want als ze belt is het (altijd overdreven, liever minder woorden maar meer gevoel) ha lieverd hoe is het? en met de kinderen? trek je het allemaal nog? of een sms ha lieverd gaat alles goed? grt xx M ik neem de tel. Op en onderbreek haar zin? of zouden jullie haar bellen? |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 28-03-2014 09:18:32 |
zolang jij je grenzen niet goed aangeeft zal het zo blijven en niet veranderen. Waarom hebben mensen
toch moeite om eerlijk te zeggen tegen andere hoe ze dingen voelen, ervaren. Ik begrijp dat
niet.. Er zit duidelijk een hele hoop dwars maar zolang jij je mond houdt blijven ze over je heenlopen. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 28-03-2014 09:18:51 |
Waarom belt ze je dan steeds nu? Zou je misschien willen zeggen dat ze wil praten? (of over jou, of
met jou?) Gewoon opnemen en laat haar maar praten.. Ik zou zelf niet bellen iig. |
| Quote |
| Minou schreef op: 28-03-2014 09:21:11 |
Je bent gewoon bang he? ze walst over je heen. schrijf wat dingen op, en als ze belt, probeer dan je zegje te doen, hoe moeilijk ook, omdat het gelijk over haar gaat of er over je heen gewalst wordt. ik heb een gevoel dat ze altijd zo zal blijven en nu is het aan jou wat je ermee doet. Je wapenen en een olifantenhuid gaat kweken of altijd het onzekere meisje zijn in haar bijzijn, terwijl je in het echte leven zoveel sterker bent. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 28-03-2014 09:22:17 |
Jolanda, dat is heel moelijk voor ontzettend veel mensen. Omdat je geen ruzie wilt, geen kwade
gezichten, omdat je de vrede wilt bewaren of een ander niet wil kwetsen. Je kunt leren om mondiger te worden. Maar dat kun je niet van de een op de andere dag. TO, ik zou toch de stap zetten om van je af te leren bijten. Meis, het voelt echt zoveel beter dan dat je maar over je heen laat lopen. En al denk je ms nu; dat kan ik niet. Ik wil met je weddden dat je het wel kan! Je moet durven! En mensen gaan je ook meer repecteren als jij zelf een mening hebt, en als je een stukje mondiger bent. Je kan het  |
| Quote |
| Minou schreef op: 28-03-2014 09:26:54 | ||
was op reactie blauwtje dan he | ||
| Quote |
| Minou schreef op: 28-03-2014 09:27:51 |
Meis, echt, probeer te zeggen wat je dwarszit. Heb je iig je zegje gedaan. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 09:31:17 |
Ze smst en belt uit gewoonte doet ze altijd en doet tegen mij dan normaal ik weet alles van andere
mensen tegen mij zegt ze dat niet. ik ben ergens bang maar goed dit is een ini mini stukje van alles! ik ben opgevoed met een alcholist als vader en kom uit het tweede g ezin van mijn moeder en ben een beetje door mn moeder opgevoed en die is apart! Maar goed ga daar verder niet over uit wijden want dan word het een boek. ik denk dat ik haar opbel en zeg hoi ma ik zag dat je gebeld had maar heb op deze manier geen behoefte meer aan contact dus of er moet een hoop veranderen of het houd op? |
| Quote |
| Minou schreef op: 28-03-2014 09:34:28 |
Moeilijk.. ik zou zeggen ma, ik wil even met je praten, er zit me wat dwars. Dat je langsgaat, je man ff bij de kindjes blijft en jij echt zegt wat je dwarszit. anders zal het altijd zo blijven denk ik..bij elk telefoontje dat je denkt oh nee he.. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 28-03-2014 09:36:00 |
Je weet zeker dat ze over je praat dus met anderen? Als je dat aan haar wilt vragen, kun je ook een afspraak met dr maken om eens te praten, gewoon onder 4 ogen. Je kunt dan je zegje doen; of zij moet dat willen veranderen en zo niet, dan houdt het op. Maak iig je punt duidelijk, maar dat zou ik niet telefonisch willen doen. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 28-03-2014 09:54:17 |
Vind een combinatie van Natasja en Minou mooi. Schrijf idd op wat je kwijt wilt, zodat je niet
achteraf denkt: dat had ik ook nog willen zeggen! Maar geef ook haar de ruimte om dingen te zeggen.
(zonder dat je het je laat pakken). En maak een afspraak op een avond dat jij alleen die kant bijvoorbeeld opgaat. Je man is er al klaar mee, dus samen wordt vast ellende ;-) Maar zorg wel dat je sterk in je schoenen staat: weet dus wat jij wilt en ga daarvoor. Want het zal vast niet onredelijk zijn als ik nu tussen de zinnen door lees wat jij wil. |
| Quote |
| Myself schreef op: 28-03-2014 10:07:18 |
Meid, knip het lijntje door, niet letterlijk , maar denkbeeldig. Ze slurpt de energie uit je, je vader ook, laat dat niet toe. Knip door, jouw leven- jouw sores, mijn leven - mijn sores. Betekend niet dat je er niet meer voor iemand wil zijn, maar laat hun probleem niet het jouwe worden. Laat je man aanwezig zijn als het gesprek er komt, hij moet je helpen, voor je opkomen waar je het (nu nog niet) zelf kunt. |
| Quote |
| Heleenmv2 schreef op: 28-03-2014 10:27:43 |
Het spijt me, maar ik heb niet echt tips of adviezen voor je hoe je het beste met je moeder om kunt
gaan. Waar ik me over verbaas is dat je schreef dat je van je schoonmoeder hoorde dat je moeder een afspraak heeft om bij haar langs te komen om over jou te praten? (heb ik dat goed begrepen?) En je schoonmoeder vind dat dus goed? Dat begrijp ik niet. Ik had verwacht dat je schoonmoeder zich er buiten zou willen houden en haar terug zou verwijzen naar jou zelf! Dáár heb ik namelijk wel ervaring mee. Mijn schoonmoeder (ze heeft 3 zoons) had er een handje van om zich te bemoeien met het contat tussen haar zoons (3 broers dus) Als zoon 2 iets over zoon 1 gezegd had tegen haar, dan ging zij dat bij zoon 1 ter sprake brengen. Daar heb ik toen wel heel snel een stokje voor gestoken! Zoon/broer 2 kan dat prima zelf bij zoon/broer 1 aangeven. Overigens had zoon 2 daar ook helemaal niet om gevraagd haar, zij nam het op zichzelf om dan 'te bemiddelen'. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 11:03:23 |
Bedankt voord e vele reactie s! Erg fijn wat het is o zo moeilijk! ik weet zeker dat ik iedereen op mn dak zal krijgen ( familie, vrienden) want iederen vind mn moeder zielig. in hun ogen doe ik niks of te weinig met en voor mn moeder en zo kan mn moeder altijd in de slachtoffer rol blijven altijd de zielige... maar zo kan en wil ik jet ook niet verder. ik denk dat voor mijzelf een brief schrijven beter is, anders klap ik miss. Dicht en dan kan ik desnoods die bij haar brengen? |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 11:04:37 |
mijnschoonouders nemen het alle jaren al voor mij op en daar krijgt ze het zeker te horen als ze
werkelijk gaat maar ik denk dat het alleen praat is en dat ze hoopt dat mn schoonmoeder dan tegen
mij zegt hoe zielig ze is ect. |
| Quote |
| Sjiraf schreef op: 28-03-2014 11:33:03 |
Ik denk dat het tijd is dat je moeder ook even op haar plek wordt gezet. JIJ bent de moeder, JIJ
bepaalt hoe je met je kinderen omgaat en dat je moeder het misschien niet overal mee eens is dat
kan, maar dan nog ben JIJ degene die bepaalt. Ze is wellicht heel trots op je, maar kan het niet
uitten? Misschien een tikkeltje jaloezie dat jij het wel allemaal voor elkaar hebt? Ik heb geen idee
wat haar reden is om jou zo de grond in te stampen, maar ik vind wel dat je moeder eens met andere
ogen naar je mag kijken en trots mag zijn op wat jij allemaal hebt bereikt. En op het moment dat mijn moeder zo wild doet met de kinderen, dan zeg ik er meteen wat van. Op het moment zelf komt de boodschap misschien wel aan? Heel veel sterkte, hele vervelende situatie en ik hoop echt dat je duidelijk tegenover haar kunt zijn! |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 28-03-2014 12:03:37 | ||
Ik ook, en ik vond het moeilijk maar nu heerlijk. En als ik de rest op m'n dak zou krijgen wist ik ook gelijk wat zij voor me voelden en was dat ook klaar. Ik ben echt 100 keer harder geworden als 5 jaar geleden en ik heb er geen seconde spijt van. | ||
| Quote |
| Anoniem schreef op: 28-03-2014 12:07:17 |
Ook zoiets; onze oudste is twee en is thuis somseen beetje bezig met zindelijk zijn. thuis gaat het vaak goed maar als ze druk is dat vergeet ze het dus doe ik haar een luier aan. sinds onze kleine er is vind ze een luier best omdat die dat ook heeft ( ik ben heel makkelijk en heb zoiets van komt wel weer goed) mijn moeder heeft mijn oudste een paar x gehaald enw il dan geen luiers mee nemen o,dat ze het tijd vind om zindelijk te zijn  ik heb dit gezegd en ze luisterde niet en nam der zo mee. Wat was er nou gebeurd ze had in der broek geplast en kwam met een zeik nat kind thuis. De keer daarna was dit hetzelfde verhaal dus ik heb er wat van gezegd en der 4 luiers mee gegeven. ze deed direct bij mij nog de luier uit en nam haar zo mee. Daar geen luiers gebruikt en toen ze der thuis bracht weer een natte broek. Toen heb ik met een grote mond gezegd dat ze daar eens mee oo moest houden omdat Ze nog niet zindelijk was en daar werd niks op gereageerd ( heeft lak aan mij) een x toen wilde ze dat mn dochter daar bleef eten en had ze nasi gehaald maar mn dochter had weinig honger en toen is ze te keer gegaan tegen mijn dochter van twee!!! als ik aan mn dochter vraag of ze naar oma wil dan zegt ze nee ik daar huilen... zo zijn er duizende dingen bene r klaar mee |
| Quote |
| Minou schreef op: 28-03-2014 13:02:19 |
Nou meisjelief...dan weet je het antwoord eigenlijk al in je binnenste.... ze heeft totaal geen respect voor je |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 28-03-2014 13:11:56 |
En dan zullen de kleine dingen in haar ogen voor jouw alleen maar een grotere ergernis worden.
Jullie zitten in een negatieve spiraal, je moeder doet wat, jij vat het verkeerd op en zo gaan
jullie door van kwaad tot erger. |
| Quote |
| Caithy schreef op: 28-03-2014 13:23:15 |
ohh wat erg!!! ik had de kinderen niet eens meegegeven!!! Tijd om je grenzen te markeren! Het feit dat ze lak aan je heeft, terwijl jij vertelt hoe ze met je kinderen om moet gaan, oei dan zou ze bij mij echt een probleem hebben. En binnen walsen terwijl jullie zitten te eten of de kids naar bed, doei we hebben nu geen tijd. Of je komt eerder en eet gezellig mee of je komt maar op een dag dat het wel uitkomt. Als je dochter wel een luier om wilt, dan heeft ze daar niets over te zeggen en zeker niet op zo'n manier, dan kon ze direct vertrekken zonder dochter. Bedenk wel jij bent ook een rolmodel!!! |
| Quote |
