beginnende borstgroei 8 jaar?

mijn dochter (jan 8 geworden) heeft sinds 1,5 maand ongeveer pijn bij haar tepels..met stoeien/gym etc doet het daar pijn, als ze erop drukt.
Nu heb ik vanavond even gevoeld en inderdaad aan de linkerkant boven de tepel voel ik een hard scherp deel van een "schijfje" en de rest rondom ook wat harder. aan de uiteinde van de tepel (dus tepel midden, dan het rond erom en daaromheen zeg maar..gut moeilijk uit te leggen) bobbeltjes (kliertjes?).
De rechterkant voel ik een klein beetje hard, en ook de bobbeltjes rondom.

Ik denk dus beginnende borstgroei, weet van mijzelf eerder wel hoe pijn ik er soms van had als je je ergens aan stootte of bijv met slapen op je zij.
Is dit TE vroeg? Of gewoon geen zorgen om maken en gewoon met de benodigde info naar dochter toe het even in de gaten houden?

ja vind het moeilijk..de 1 zegt is niet raar, komt wel meer voor, een ander zegt toch ff naar huisarts.
En ja dan denk ik: wat kan de huisarts doen..ze schaamt zich nu al want ojee stel dat jongens zien dat ze straks borstjes heeft..en dan lijkt het misch dat als ik naar de huisarts ga met haar dan het iets vreemds/abnormaals is. En dat is het eigenlijk niet.

Ze is ook weer in de groei heb ik gemerkt..bijna 1.43 nu

ja is nu wel overduidelijk he?..
Ik weet eigenlijk niet of ik uberhaupt iets wil stoppen...je leest ook veel dingen dat bij remming andere dingen weer onderdrukt worden. Misch is haar lijf vroeg in de ontwikkeling, maar dat het echt doorzet kan misch nog jaren duren?
Wat ik wel heel sneu zou vinden is dat ze bijv super snel ongesteld gaat worden..dat hoort nog niet bij haar emotionele leeftijd (maar zelfs dan denk ik nu wel een beetje: ook daar vinden we wel een weg in als het moet).

Klein iets, maar met tanden is ze bijv juist weer heel laat..heeft er net 2 uit.De rest moet allemaal nog.

Ik maak mij op het moment niet heel erg zorgen..ja die buien zijn heel moeilijk. Net weer 1 en ze houd gewoon niet op, als ik zeg het is klaar, dan gaat ze gewoon door. Kan wel 10x zeggen en nu ophouden naar boven, maar ze houd echt niet op. Ik kan er niet meer doorheen breken..vroeger was het nog dat ze dan wist oke nu is het genoeg, die remming/seintje is er niet meer

Zal er nog eens goed over nadenken en inderdaad eens bellen voor info is zowieso niet verkeerd

ja kwa lengte en gewicht is het niet raar...
Ik moet zowieso binnenkort een afspraak bij de huisarts hebben, denk dat ik het dan gewoon voorleg, wil haar idd niet meteen meenemen..word het zo beladen van.

Weet wel dat van de vader kant (zijn broer) bijna 2 meter is.
Speelt misch toch een beetje een rol.

Voor mij is het allerbelangrijkste dat ze zich redelijk happy blijft voelen...en niet doodongelukkig straks. De buien zijn moeilijk de afgelopen maanden, maar goed of het nu met 8 is of met 10 of 11 dat maakt inprincipe niet uit he..

Ja ik ben eruit en meer ervaringen lees ik natuurlijk graag, maar ik ga het gewoon even voorleggen als ik toch al bij de huisarts ben (deze week, of volgende week).

thanks meiden!

wilde even laten weten dat we een afspraak hebben voor dochter voor volgende week. Ik moest vandaag zelf naar de huisarts voor het 1 en ander en heb het even besproken met de huisarts(vrouwelijke, wel zo prettig) en ze vind het ook wel vroeg en wil haar voor de zekerheid toch even zien (hoever ze al is in de ontwikkelingsfases die er zijn).
Maandag had ze last van haar plasser (waarsch geschuurd met haar onderbroek of geirreerd naar het vele zwemmen) en heb er wat creme op gedaan en toen ik een paar blonde haartjes.
Dus ook dat begint nu.

Bij twijfel stuurt de huisarts dan door naar een kinderarts die gespecialiceerd is in hormonen en ontwikkeling.

Even kijken dus hoe het verloopt...meiske is nu wat rustiger kwa doen en laten en huilen. De pijn onder de tepels/rondom is nu ook gestopt, pukkeltjes zijn wat minder en zit beter in haar velletje. Dus volgens mij staan die buien echt inverband met hormomen/ontwikkeling.
Als ik meer weet zal ik het hier neerzetten.

thanks voor de reacties. Heb gemerkt dat er meerdere moeders zijn met vragen over dit onderwerp etc, dus vandaar dat ik er nog even op terug kwam en ook even laat weten hoe het verder gaat.
Moet zeggen ik maak mij op het moment geen zorgen hoor, ze zit vrij goed in haar velletje (en dat was voor mij het allerbelangrijkste).

Maar opzich maf hoor dat ze met het ene heel vroeg kunnen zijn en het andere vrij laat. Ze heeft sinds dit jaar nog maar 2 tandjes gewisseld haha.

haha orange, geen idee..ze wilde haar dus wel zien en als ze de ontwikkeling te ver vind word ze doorgestuurd naar een kinderarts.

een update zoals beloofd...we zijn bij de kinderarts geweest en die had in 1e instantie niet echt het idee dat ze TE vroeg was, maar gewoon vroeg. Ze had wel zoiets van: laat meteen even een foto maken van haar hand, daarmee kan je de botleeftijd zien, die zou 8/9 jaar moeten zijn. Als die veel hoger ligt dan zit ze al ver in de pubertijd en gaat het te hard.


Dus maandag ook meteen een foto laten maken en vanochtend de uitslag gehad en die viel haar tegen, de botleeftijd is 11 jaar. Dokter had zoiets van: beste is om nu door te pakken en snel een bloedtest af te nemen...omdat de hormonen in het bloed op deze leeftijd nog niet goed te vinden zijn, krijgt ze eerst een stofje onder haar huid ingespoten en dan na 3 uur bloedprikken (stofje laat de geslachtshormonen reageren, en als dat heftig is zal dat uit de uitslag komen en zit ze tever in de pubertijd).

Ze had het erover om nu door te pakken, zodat ik de kans nog heb om te beslissen over het stopzetten van die groei.

Pfff...ik had het niet verwacht, moest wel ff slikken en diep zuchten, ga nooit meteen  van het ergste uit. Volgende week dus het onderzoek en week erop de uitslag, met nadrukkelijk: uitslag zonder dochter erbij bespreken.

Zoals ze maandag al aangaf: nadeel van een te  vroege pubertijd is: ongesteldheid/hormonen waar een kind nog helemaal niet klaar voor is en dat de  groei heel vroeg stopt waardoor ze klein zal worden.

ik moet het nog even laten bezinken...maar oh zo blij dat ik toch naar de huisarts ben gegaan toen

thanks meiden! Vind het zo naar voor haar...en ook even goed nadenken hoe ik het haar ga uitleggen allemaal....
Zal zowieso nog even neerzetten als het plan van aanpak bekend is(wanneer de uitslag er is), altijd fijn denk ik voor moeders die met ditzelfde onderwerp zitten en zo wat meer info krijgen en/of ervaringen kunnen delen.

thanks...denk dat ik haar het morgen vertel, ze is nu lekker nog aan het spelen en voor het naar bed gaan lijkt mij nou niet zo jofel.
hoop dat het haar meevalt, weet nu al dat ze op het moment dat we daar gaan zitten boos gaat doen (wil geen prik etc).

ja maar bij mijn dochter is het dus begonnen met net 8 jaar he (dochter word pas eind januari 9). Ik maak er zelf ook niks medisch van, ben doorgestuurd door de huisarts en de kinderarts vind meer onderzoek nodig, uit de botscan kwam als echte leeftijd 11 jaar uit. Ze loopt 3 jaar voor.
Het zou dus kunnen zijn dat ze misschien binnen een jaar al ongesteld word en dat zal geestelijk heel moeilijk worden voor een kind in net groep 5.

Dus ja..ik heb niet verplicht om onderzoek enz te doen hoor, dit was echt de kinderarts die veel twijfel had of ze niet al veel te  ver in de puberteit zit. Een beetje vroeg is niet erg, maar veel te  vroeg wel ook ivm de uiteindelijke lengte.

Ik heb er wel goed met dochter over gepraat, lijkt mij wel verstandig want dit is nu eenmaal word er aan de hand is en de prikjes die ze krijgt moet ik toch ook echt uitleggen.

word=wat

ik vind het geestelijke overigens nog belangrijker dan lengte..zij moet goed in haar velletje zitten

update...loop eigenlijk al heel wat weken met een spanning in mijn lijf, die er nu uitkomt..(knallende koppijn telkens, en nek/schouders/rug zitten compleet vast).

Heb de uitslag gehad van de lucrin test..bij meisjes die niet/of nauwelijks in de puberteit zijn reageren de geslachtshormonen niet, bij dochter waren ze behoorlijk actief en te vergelijken met een normale cyclus.

Conclusie was: ze zit veel te ver in de pubertijd, biologische leeftijd is 11, ze zal met net 10(maar kan ook zeker eerder als haar ontwikkeling zo snel doorgaat) met 9 ongesteld worden en zal MAX 1.56 worden. Dus kan ook zeker kleiner.

Ik had het wel een beetje ingecalculeerd maar toch is dit niet wat je je kind toewenst natuurlijk...Heb een goed informatie boekje meegekregen over te vroeg in de puberteit. Ook staat er bijv in dat een meisje van 8 die eruit ziet als 1 van 11 behandeld moet worden als een kind van 8, aangezien ze emotioneel nog echt 8 zijn. Vanaf dat zij 6 is lopen we er al vaak tegenaan dat zij ouder word ingeschat en dus ook meer van haar verwacht word en dat is niet terecht..en staat ook expliciet in dat je familie/vrienden daarop moet wijzen als dat gebeurd.
Verder de schoolresultaten in de gaten houden en hoe zij emotioneel is.

Ben ongeveer 20 minuten binnen geweest bij de kinderarts en ook echt gevraagd: wat zou u doen(ivm remmen van de puberteit) ? Zij antwoorde: als het mijn dochter was, zeer zeker! En ik wist al dat ik er wijs aan deed, maar dat was toch het extra zetje voor zekerheid.
Als we het niet doen..dan is de kans toch groot dat zij in groep 5, aankomend school jaar ongesteld word...emotioneel kunnen kinderen van die leeftijd daar grote problemen mee krijgen (de mijne zeker, want ze is nog super speels!). Ook de leeftijd kan voor problemen zorgen...al jaren de grootste zijn en ineens straks de allerkleinste.
Voor mij is het belangrijkste: haar emotionele toestand zeg maar...
1  van de 2 redenen was al genoeg om de behandeling te doen zei de kinderarts...in ons geval hebben wij alle 2 de redenen..

Wat we nu gaan doen: ze moet voor een mri (infuus en dan 20 min onder mri) om uit te sluiten dat er niks mis is met de hypofyse (tumor oid). Die aanvraag ligt er nu en het is wachten op een oproep (ik mag er helaas niet bij zijn en het is dus ook afwachten hoe dochter reageert en of het lukt om die mri te doen)...ik zit dus nog echt een paar weken toch met spanning hoor..kinderarts zei dat de kans klein is dat er een oorzaak is, maar toch he...totdat het uitgesloten is, ben je nog niet gerustgesteld.
Na de zomervakantie gaan we beginnen met de behandeling om de puberteit stil te zetten..1x per maand injectie.
Maar als er niks mis is in haar lijfje, dan komen we daar zeker wel door heen!

Hoe groot ze word met de behandeling weet ik niet...ze is nu lang voor haar leeftijd...maar, ze zit met botleeftijd op 11 jaar en dat is helaas niet meer terug te draaien. Al jaren roepen familieleden: die groeit zo boven je uit...nu mag ik blij wezen (voor haar) als ze 1.65 net als mij mag worden....


wou het toch even delen...want mochten er hier moeders zijn met zorgen, ga heen. Als ik een paar maand later was geweest dan kon er niet eens een behandeling plaats vinden. Vanaf botleeftijd van 12 jaar kan het namelijk niet meer

 Ook de leeftijd kan voor problemen zorgen...al jaren de grootste zijn en ineens straks de allerkleinste. = moet zijn = ook de lengte kan voor problemen zorgen