beginnende borstgroei 8 jaar?

mijn dochter (jan 8 geworden) heeft sinds 1,5 maand ongeveer pijn bij haar tepels..met stoeien/gym etc doet het daar pijn, als ze erop drukt.
Nu heb ik vanavond even gevoeld en inderdaad aan de linkerkant boven de tepel voel ik een hard scherp deel van een "schijfje" en de rest rondom ook wat harder. aan de uiteinde van de tepel (dus tepel midden, dan het rond erom en daaromheen zeg maar..gut moeilijk uit te leggen) bobbeltjes (kliertjes?).
De rechterkant voel ik een klein beetje hard, en ook de bobbeltjes rondom.

Ik denk dus beginnende borstgroei, weet van mijzelf eerder wel hoe pijn ik er soms van had als je je ergens aan stootte of bijv met slapen op je zij.
Is dit TE vroeg? Of gewoon geen zorgen om maken en gewoon met de benodigde info naar dochter toe het even in de gaten houden?

thanks bepje..probeer eigenlijk mijn zorgen niet te laten maken al die weken naar familie en vooral niet naar dochter toe..maar hoe opvallend: de laatste tijd krijg ik zo uit het niets knuffels van haar (ondanks haar op en neer moeilijke gedrag, wat nu echt bewezen is dat het puur door horkomen komt), loopt ze naar mij toe, armen wijd en helemaal om mij heen...en dan is het wel ff slikken/wegslikken...maar vind het heel erg fijn, wel weet ik dat zij ook mijn spanning zeer zeker gevoeld heeft zonder woorden. Ik hoop dat er zeer binnenkort die mri komt/uitslag, dat alles goed is en dat er rust komt...voor zowel mij als dochter

tsjonge..mijn hoofd is zo druk..dat ik echt de domste fouten maak met typen...mijn zorgen niet te laten merken..ipv maken
nouja er zullen nog wel meer fouten in zitten..sorry.

update...voor de geinteresseerden..
Volgende week woensdag mri om uit te sluiten dat er iets mis is met de hypofyse. Week erna de uitslag.

Na de zomervakantie starten we met de behandeling om de pubertijd te remmen..
Nogmaals, ik deel dit voor andere moeders die met hetzelfde zitten en twijfels hebben en met de tip: ga toch even langs de huisarts. In mijn geval ben ik zo blij dat ik toch ben heen gegaan, anders zou dochter echt volgend jaar problemen krijgen (voornamelijk emotioneel).

Het gedrag de laatste paar maanden  van dochter is nu 100procent zeker te verklaren..en hopelijk komt ze na de zomervakantie ook weer lekker in haar velletje.

thanks frama en myself.

Myself, volg je gevoel..je kan altijd voor de zekerheid eens langs de huisarts en bij twijfel word je wel doorgestuurd naar een kinderarts. Zelfs de kinderarts had in 1e instantie niet het idee dat ze nou echt TE vroeg was, tot de botscan klaar was en het resultaat enorm tegen viel. Dus ja het is niet altijd op het 1e gezicht  goed te zien, zowel als moederzijnde niet en als arts.
Ik merkte voornamelijk aan het gedrag van dochter, enorme stemmingswisselingen dat er iets niet goed was (en dan natuurlijk de beginnende borstgroei en pukkeltjes). Een paar maanden later naar de huisarts en dan was er een dikke kans dat er geen behandeling meer mogelijk was, dus ben ook echt zo dankbaar dat ik optijd heb kunnen zijn!

Gewicht kan ook meespelen geloof ik.

Mijn dochter is eigenlijk nog heel speels, trekt eigenlijk  zelfs naar jonge kinderen toe..buurmeisje van 5 en 6 enz.
Maar verder is ze erg bijdehand, komt goed mee op school (dus gelukkig hebben haar resultaten er niet onder te lijden), wel viel mij op dat bijv: omgaan met afspraken enz van ruimvoldoende naar voldoende is gegaan. Volgende week dinsdag heb ik even gesprekje met juf, vind het belangrijk dat ze daar ook weten van hoe en wat en natuurlijk vragen of het haar is opgevallen dat ze de laatste paar maanden anders is dan anders.

Stemmingswisselen kunnen komen door de hormonen die door hun lijfje gieren als ze in de pubertijd zitten. Dochter snapt soms zelf ook niet waarom ze nou zo boos/verdrietig was. Soms zijn er dagen/weken dat je 20x per dag de knop om moet zetten...en dat is heel vermoeiend, van gezellig, naar corrigeren, naar boos, naar weer gezellig en dat de hele  dag door. Voor mij moeilijk, maar voor dochter natuurlijk ook.
Ik hoop dat de mri goed is en dat we dan snel kunnen beginnen met de behandeling. Daar gaan we wel doorheen komen, het zal altijd niet leuk zijn om een prik te halen elke maand, maar het is wel iets waar we iets mee kunnen en saampies wel doorheen komen.

mvi, ik respecteer jou ook en je gedachtes erover ook. Heb het zelf ook niet zo makkelijk geroepen hoor Maar het is denk ik wel een verschil met hoe je ermee omgaat. Dochter weet precies hoe het zit allemaal en ze is dus geen patient. Voor ons/voor haar is dit voor nu normaal. Dus we gaan er ook verder dood normaal mee om.

Ben het er zelf niet mee eens dat het vele huilen etc horen bij groep 4/5. Opstandigheid etc vast wel, maar niet zo extreem als dat het hier was, je merkt gewoon als moederzijnde als je kind niet goed in haar vel zit (een dag is niet erg, 2 dagen ook niet, maar maanden is niet oke).
De kinderarts gaf aan dat de 1 voor de behandeling kiest ivm te vroeg menstrueren, een ander om de reden ivm de lengte. Zij gaf aan, 1 reden is al genoeg voor een behandeling, in dit geval heb jij er 2. En ze blijft heel klein (wat ook emotioneel voor problemen kan  zorgen als zij altijd de grootste is geweest en ineens van dat naar de allerkleinste gaat) + volgend jaar ongesteld met 9 jaar wat zij emotioneel zeker weten niet aan kan. Ze is nog zo speels, echt een kind en omdat ze lang en groot is betekend dat niet dat als ze eruit ziet als een 11jarige ze van binnen een 11jarige is, ze is nog maar 8.
De kinderarts vond overigens 10 jaar ook nog errug vroeg, te vroeg eigenlijk, 9 helemaal.

En idd je moet je gevoel volgen, ik ben 200% ervan overtuigd dat dit noodzakelijk is. Zo kan ze een paar jaar doorgroeien en meegroeien met de andere kinderen in de klas. En als die midden in de puberteit zitten kan zij er ook in. En niet met 9 jaar straks bijv voor het eerst op schoolkamp zijn en met een maandverband rondlopen. Alleen het geestelijke gebeuren al..dan loop ik straks met haar bij een psycholoog, nee..ik houd ook van de natuur etc, maar soms moet je de natuur een handje helpen. Een botscan van de hand is zo klaar, maar het geeft je een goed inzicht. Inplaats van 8 jaar wat die hoort te zijn  zat die op 11 en dat zegt eigenlijk al gnoeg, dat gaat gewoon TE snel.

Maar nogmaals als het bij jullie geen probleem is en voor je dochter niet, dan is dat prima toch. Ik wilde het alleen delen  voor moeders die misch met dezelfde dingen zitten en dat je bij twijfel het beste langs de huisarts kan  gaan.

ps de buien waar ik het over heb, zijn dus geen buien van groep 4/5, deze buien komen door haar hormomen doordat zij al midden in de pubertijd zit. Dit gedrag zie ik bij mijn nicht van 14/15, en verwacht je niet bij een 8jarige. Het is echt niet te vergelijken met een normale opstandige 8jarige. (ook dat gedrag ken ik, want heb een aardig pittig meisje haha en natuurlijk zie ik ook alle andere kids op school en maak ze mee), vandaar dat je dan in de gaten krijgt als het niet in orde is.

magoed..ik zit mij bijna te verdedigen..en dat wil ik niet. Ik weet alle ins en outs hier, ik weet hoe het is gegaan en niet op aandringen van mij maar dat dit noodzakelijk is en voor mij en dochter is dit de juiste keuze. Niet 3 jaar te vroeg, gewoon lekker een meisje van 8 en straks 9 kunnen zijn, zonder veel huilen en enorme woedeuitbarstingen waar ze zelf niks van snapt
.

En daar laat ik het verder bij

ps moet het nog even kwijt want heb het idee dat je het niet helemaal begrijpt en bedoel dat niet lullig. Maar je zei dat het bij jou in familie voorkomt, dat kan. Bij jullie is er verder niks onderzocht..godweet kwam er een botleeftijd van je dochter uit die gewoon 9 is. Dan is er kwa lengte dus niet veel aan de hand, want zij krijgt dan namelijk die grote groeispurt nog zodat ze een normale lengte kan behalen.
Mijn dochter heeft een botleeftijd van 11 jaar, die groeispurt heeft zij dus gehad, en klopt ook..mt 134 compleet overgeslagen. Dus als zij ongesteld word, dan stopt de groei (paar cm en is het gebeurd) en word zij max 1.56, maar kan dus ook gerust 1.52 zijn. En dat vind ik wel echt iets dat kan en mag meespelen.

Jouw dochter krijgt (en dat weet ik niet want je hebt haar niet laten onderzoeken natuurlijk, maar als het in de familie zit en altijd is goed gekomen) nog die groeispurt, dan ongesteld+ die paar cm's er nog bij.
En dat is een erg groot verschil.

Alles is onderzocht..en die botleeftijd is niet meer terug te draaien nu...we mogen in onze handjes knijpen als ze 1.65 gaat worden zoals ik ben.  Haar lucrintest kwam uit: ze heeft de hormonen als van een normale cyclus al, misschien bij jouwn dochter nog helemaal niet.

Dus in onze verhalen zit een wezenlijk verschil. Lengte+emotioneel, ongesteld/pubertijd+emotioneel. Dat zijn 2 behoorlijke dingen waar een meisje van 9 dan mee te kampen zal hebben en ik vind het belangrijk dat zij goed in haar velletje weer gaat zitten en blijft. Ik ken haar van top tot teen, net als jij jouw dochter, mijne gaat die 2 dingen niet trekken...en dan krijgt ze problemen straks op school, komt ze geestelijk totaal in de knoei..en dan? Dan is het zowieso te laat om er uberhaupt nog wat mee te doen, behalve een psycholoog.

Als jouw dochter, nogmaals, het aankan om volgend jaar met 9 al ongeteld te zijn..dan is dat prima en niet noodzakelijk om er iets aan te doen. In ons geval zijn er 2 hele belangrijke punten en dus 200% dat ik hier achter sta.

Nou beter kan ik het niet uitleggen denk ik Kijk onze meningen mogen verschillen, maar heb het idee dat je niet helemaal het verhaal begrijpt,. want onze situaties zijn anders (zoals botleeftijd, want ontzettend veel kan vertellen en belangrijk is)

thanks meid   ..weet je, het is soms ook moeilijk om tot in de puntjes uit te leggen..maar nu wel goed gedaan denk ik   en klopt hoor afwijken van de norm is opzichzelf absoluut niet erg. Hoop dat het bij jouw dochter gewoon gaat zoals het bij je in de familie gaat, een moedergevoel klopt meestal.  

weer een update...afgelopen woensdag heen gegaan voor infuus/mri. Ondanks de creme deed het infuus aanbrengen haar echt zeer, zo sneu..maar ze heeft keigoed stil gelegen!! Was helemaal trots. Omdat ze zo grote meid is, zijn we naar de bios geweest.

Vanochtend een paar gemiste oproepen gehad..verborgen nummer, dus ik dacht: vast het ziekenhuis, heb ze gebeld en gevraagd en werd ik telkens in de wacht gezet..dus toen kreeg ik toch wel heel erg de kriebels..en toen ineens de arts aan de lijn: ik denk ik laat het je alvast weten (mooi voor de zomervakantie): alles is goed!!!!

Nou puur van opluchting heb ik een potje zitten janken...   je maakt je toch onbewust veel zorgen, nek, schouders, alles doet pijn en al weken constant hoofdpijn.

Nu dus genieten van vakantie en na de vakantie beginnen met de behandeling.

Juf is ook ingelicht en ze vertelde mij dat er nog 2 meiden zijn in groep 5 die precies hetzelfde hebben en al bezig zijn met de spuiten.

Nu: ALLE STRESS WEG EN GENIETEN!!

zeker weten!!! dank je wel!! :-D

hardstikke bedankt allemaal!!! Jullie ook een fijne  vakantie allemaal!!!