Mama-life
| Roos schreef op: 23-01-2014 09:46:20 |
En toen was daar de diagnose ADD naar jaren vechten onbegrip en heel veel ellende valt alles op zijn
plek. Jarenlange problemen op school wij hadden gewoon een vervelend kind wat niet luisterde en
ongeinterreseerd was enz enz. Een kind die doordat ie afweek van de rest veel gepest is geweest en
steeds weer tegen diemuur aan liep. Thuis is het een kind wat wel luisterde maar goed thuis zit je
niet met 36 kinderen en hebben we een strakke structuur. Nu troffen we dit jaar een leerkracht man
oh man hadden we die maar jaren eerder getroffen die twee klikte en de meester voelde ons kind
feilloos aan en vond het geen rot kind maar een kind wat hetmoeilijk had door het onbegrip en
pesten. Op zijn aanraden zijn we bij de dokter langs gegaan het verhaal samen met ons kind gedaan en
deze stuurde ons door naar de psygoloog. Na talloze onderzoeken bleek mijn kind zowel dyslectie te
hebben (zoals ik al jaren aan heb gegeven maar de school de noodzaak niet zag om ons kind te testen
omdat ie het nog best goed deed soms) en kregen we de uitslag add. Na veel uitleg van de psy en
kinderarts valt er zo enorm veel op zijn plek en kan ik al dingen terugbrengen naar die twee jarige
peuter. Na overleg is ons kind aan de medicijnen gegaan en ach germ mijn hart is echt gebroken want
ik heb een kind wat gelukkig is wat zegt he mam de vakjes in mijn hoofd zijn geen rommeltje meer en
ik kan de meester opeens horen praten zonder dat ik allemaal andere geluiden er doorheen hoor. Had
ik maar eerder als moeder met de vuist op tafel geslagen hadden we maar eerder deze meester
getroffen, dan had ons kind misschien wel het stukken makkelijker gehad dan de afgelopen jaren. zijn er hier nog meer moeders met kinderen die ADD hebben of het zelf hebben en hoe ervaren jullie dit? |
| Quote |
| Bepje schreef op: 23-01-2014 09:50:33 |
Nee maar ik herken je verhaal wel van andere mense. Fijn dat alles nu op zijn plek valt, hopelijk is
de toekomst wat makkelijker. |
| Quote |
| Roos schreef op: 23-01-2014 09:56:04 |
Dat hopen wij ook bepje, het voelt echt als falen van mijzelf waarom ik niet eerder aan deze bel heb
getrokken,maar thuis ging het goed. En volgens school was het niet meer dan dat vervelende niet
luisterende kind. Nu gaan we vooruit kijken,iedere dag komt ons kind met iets nieuws thuis en dat is
fijn! Misschiendat er nog wat van de schade te herstellen valt al zal dat moeilijk worden. Gelukkig
hebben we een dijk van een leerkracht !! |
| Quote |
| Mama_loontje schreef op: 23-01-2014 11:14:54 |
Ik heb het zelf mee gemaakt en heb er heel veel last van gehad nu 32 jaar verder nog steeds Maar ook weer veel geleerd wil er best met je oven praaten wel prive  |
| Quote |
| Anitaleonora schreef op: 23-01-2014 16:01:58 |
Ja, mijn dochter (11) heeft ADD en Dyslectie.. Wij hebben alleen niet gekozen voor medicijnen, omdat
wij daar zelf niet achter staan en zijn met therapie al een heel eind gekomen en nu met voeding en
homeophatie aan de gang en dat gaat heel goed.. Ook op school krijgen wij dit te horen.. Wijzelf
hebben weinig tot geen problemen met haar en is het vooral omdat school het wil uitgezocht.. |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 23-01-2014 22:41:36 |
Mijn zoon heeft PDD-nos met ADHD kenmerken.... wij zijn vorig jaar met medicatie begonnen nadat hij
zelf aangaf dat het een enorme disco in z'n hoofd was, hij krijg z'n werk op school ook nooit
af en kwam zo ook niet toe aan z'n levelwerk (de uitdaging die hij eigenlijk wel nodig heeft) en het
sloeg meteen enorm aan ! Geen "disco" meer in z'n hoofd. Hij krijgt z'n werk af... Kan zelf dingen waar hij normaal hulp bij nodig had... Ik stond ook niet achter medicijnen, maar als ik zie hoe enorm hij erdoor vooruit gegaan is en hoe lekker hij in z'n vel zit nu.... Ik vind dat ook wel wat waard.... Vooralsnog volstaat de laagste dosering en krijgt hij het alleen op schooldagen (dus niet in 't weekend en niet in de vakanties) en dat gaat heel goed ! |
| Quote |
| Chantal schreef op: 23-01-2014 23:09:40 |
Ook hier een zoon die ADD gediagnosticeerd is. 4 jaar NADAT ik het aangaf. toen hij (15) in groep 4 zat gaf ik aan dat ik een vermoeden had dat mijn Zoon add had. Naar riagg doorverwezen en ze zeiden dat hij het niet had,nou dan leg jeje daar als ouder bij neer. Hij is naar speciaal basisonderwijs gegaan en heeft daar fijne jaren gehad, in zijn laatste jaar daar wilde ik hem toch nog eens laten testen want " iets" klopte niet met hem. heb hem op autisme laten testen. uitslag kwam...nee hij heeft geen autisme dat konden we uitsluiten wat uw zoon wel heeeft is ADD. nou fijn dan,dat gaf ik 4 jr geleden ook al aan. hij is aan de medicijnen gegaan, ritalin maar omdat die maar kort werken en hij tijdens schooltijd nog een pillete moest pakken maar het gewoon vergat is hij vorig jaar aan de medikinet gegaan.dat is een langwerkend medicijn en dat gaat heel goed. mijn zoon is een compleet ander kind geworden Hij gaf aan dat het niet meer zo " druk" in zijn hoofd was.zijn schoolresultaten schoten als een speeer omhoog.hij kon zich veel beter concentreren, was niet meer zo afwezig. Het gaat heel goed met hem en ik heb over de medicijnen geen seconde na gedacht, mijn zoon moest zich gewoon lekker gaan voelen wat hij dus al jaren niet meer deed. Ik vind het voor hem ook zielig dat hij onnodig 4 jaar op zijn tenen heeft moeten lopen.maar doet t nu goed. meerdere dingen tegelijkertijd kan hij nog steeds niet en vaak moet je hem aan dingen herinneren maar verder doet hij het Heel. alleen een nadeel van het medicijn is dat zijn hongergevoel zo goed als weg is en hij dus veel te licht is, n hij kan slecht in slaap komen maar dat komt door de add. En daarvoor heeft hij nu melatoninetabletjes succes met jezoon. Je hebt t niet verkeerd gedaan.echt niet.niet aan je twijfelen meid.. je kunt een rugzakje gaan aavragen.. |
| Quote |
| E Alven Zo schreef op: 23-01-2014 23:14:43 |
Mijn zoon heeft ook ritalin (methylfenidaat)... hij is altijd al mager en ik was als de dood dat hij
last zou hebben van die bijwerking (geen hongergevoel). Godzijdank heeft ie geen last van
bijwerkingen... |
| Quote |
