opleiding afmaken en kids

Dat kan jij alleen voor jezelf bepalen toch of je het aan zou kunnen, dat zou ik niet voor je kunnen zeggen. Zelf doe ik een HBO opleiding en ben nu 21wk zwanger en heb 2 kids va 2,5 en 7 jaar. En ik vind het wel meevallen eigenlijk de combinatie kids en studeren. Het is maar net hoe je het aanpakt, zo loop ik nu extra veel uren stage zodat ik begin april klaar ben voor dit jaar, en pas in september weer in het volgende (4de) jaar begin. En zo zijn er wel meer dingen die je slim moet aanpakken zodat je tijd voor je kids hebt en voor jezelf.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Wat ik had begrepen was dat je was afgekeurd toch? Ik denk dat als je al afgekeurd bent, en je hebt net een baby en 2 jonge kinderen en je wilt daarnaast je studie gaan afmaken en stagelopen dat het behoorlijk heftig kan zijn. Ikzelf studeer momenteel 15 uur per week (moeten er 20 zijn officieel) en straks moet ik gaan stagelopen (voor mij onbetaald en krijg geen vergoeding, dus dat is lastig maar met een uitkering krijg je dat volgensmij wel) het liefst 3 dagen in de week, liever meer...

Kun je dat aan? Kinderen vroeg ergens naartoe brengen, huishouden, stage, studeren enzovoort.

Ik ben 's avonds best moe. ben gemiddeld 1 avond in de week vergaderen en 1 avond in de week ergens anders naartoe. Heb veel stop gezet omdat het best veel van me vroeg.

Ik vind het heerlijk, maar eerlijk is eerlijk, ben blij dat de mijne op school zitten...

Leuk dat je enthousiast bent! Goed teken!

Maarre....de eerste vraag die in me opkomt:
Hoe ga je de opleiding betalen?
Dat lijkt me de belangrijkste stap.....

Verderlijkt me doorzettingsvermogen belangrijk
En daarnaast de zorg voor de kinderen
Wie zorgt voor ze als je naar school gaat?
Je thuiswerkdoet? Stage?

Er komt zoveel meer bij kijken dan alleen maar leukvinden....

mag ik vragen waarom jij als jonge moeder bent afgekeurd? een gezin draaien en een opleiding doen is gewoon best zwaar. Als je al een hele tijd thuis zit dan is idd het alleen leuk vinden van en opleiding niet voldoende. Ik werk 20 uur in een ziekenhuis, dat is tevens mijn stage, daarnaast 1 hele dag in de week naar school en dan 10 uur daarnaast thuis studie. Ikheb 2 kinderen van 5 en 8 die naar school gaan. Als jij tijdens je ziekte toch nog kinderen hebt gekregen dan moet je je wel goed afvragen of jouw afgekeurd zijn nog klopt als je deze studie erbij wil gaan doen.

zat je niet in de schuldhulp?ik denk niet dat je dat voor elkaar krijgt. Wie gaat dat betalen? En je hebt de afgelopen tijd zo vaak lopen posten hoe lastig het voor je lijkt om de kinderen op school/ peuterschool te krijgen Voor die paar uur per dag? Maar de baby en de rest kunnen wel naar oppas/ opvang als jij werkt? en opleiding kost altijd geld.. Werken levert iets op, als je denkt dat je kunt werken, dan kun je dat dan beter regelen. Overigens is werk in de zorg meestal lichamelijk best zwaar.

ik heb mijn studie gedaan toen de kids nog iets kleiner waren. 20 uur werken in het ziekenhuis en daarnaast 8 uur per week naar school en dan het huiswerk en de toesten. (opleiding dokters assistent) Ik heb het wel als zwaar ervaren. Huishouden,leren, werken de kids en nog een leuke partner zijn.
Toch wil ik weer iets gaan doen en hoger op. Dus het kriebelt wel atlijd maar pittig is het zeker.

Ons bram heeft in het ziekenhuis opgenomen gelegen en ik heb tussen de bedrijven door gewoon geleerd voor een toets

---

" Ik zocht het geluk.... maar vond het in duizend kleine stukjes! "

Wat je kunt doen is vrijwilligerswerk gaan doen voor de kerk. Mensen bezoeken, schoonmaken in de kerk, helpen met alle andere activiteiten. Kijken of je het rond kunt krijgen, of je het volhoud enzovoort. Als je dat een jaartje volhoudt naast het huishouden en de kinderen en het lijkt je nog leuk, dan zou ik ervoor gaan als het mogelijk is.

Ik studeer inmiddels bijna 2 jaar, nog een half jaartje en dan ga ik stagelopen. Ik vind studeren echt heerlijk, maar heb hier ook mijn downs gehad. Als je telkens een andere docent krijgt die het net even anders wil als de voorgaande en je kunt weer overnieuw beginnen, kinderen die kwakkelen, jijzelf wordt wat ziekig, allerlei andere bezoeken erbij. Naar het ziekenhuis voor die, andere hulp voor de ander... Dan is het soms best pittig dat je moet studeren terwijl je eigenlijk onderuitgezakt op de bank wilt zitten.

Enkel zin in is dus niet genoeg, je moet eigenlijk al zeker weten dat je genoeg doorzettingsvermogen hebt ook dan door te gaan.

klinkt bijna alsof ik je er vanaf wil praten haha, dat is niet de bedoeling. Maar er gaat veel geld in om, het is een duur grapje. Die schulden wil je niet hebben ;-)

Ik doe het ook maar het is pittig hoor, vergis je niet! Ik heb een opleidingsplaats gehad, dus mijn studie werd betaald door mn werkgever. De opleiding verzorgende zijn ook te vinden met opleidingplaatsen. Helpende gaat er helemaal uit, dus ben bang dat je daar niet veel meer mee kunt.

Denk niet dat het UWV wil dat je werkt om de ZW en WIA in te gaan. 
Als dat je doel is, 100% afgekeurd worden zou ik niet aan een studie beginnen

Uwv wil het niet, maar om gekeurd te worden voor de WIA moet ze eerst de ZW in en dat kan alleen via een werkgever.

Mij willen ze vast ook niet in de WIA, maar heb welhet eerlijke advies gekregen om de aanvraag wel te doen.simpelweg omdat mijn ziekte onvoorspelbaar is en dat het nu beter gaat, wil niet zeggen dat dat over een maand nog zo is. Tja, als een arts van UWV mij dat zegt, wie ben ik dan....

Dat percentage zegt alleen maar iets over een mogelijk inkomensverlies, niets over je lichamelijke problemen.

---

Those who wish to sing, always find a song!

dat is geen advies maar een uitleg waarom ze nu geen wia krijgt.... Maar dan nog is een stdiedan haaks op dat verhaal

Quote Suus:

dat is geen advies maar een uitleg waarom ze nu geen wia krijgt.... Maar dan nog is een stdiedan haaks op dat verhaal

Je hebt helemaal gelijk.

---

Those who wish to sing, always find a song!

Begrijp ik nu goed dat je een huishoudelijke hulp vergoed krijgt terwijl je dus blijkbaar wel kunt werken/ opleiding doen?

Ik denk dat je voor jezelf eerst helder moet hebben of je het aankan om een tweejarige studie te doen in de situatie zoals deze nu is.

Verwacht van het UWV niks!

Ik ben in september ontslagen. Mag nog wel op kosten van ex-werkgever een studie doen.
Ik ben nu net begonnen met MBO Management Assistent Niveau 4 opleiding. Hiervoor moet ik 960 uur stage lopen.

Van het UWV mag ik max. 3 maanden stage lopen (dus bij lange na geen 960 uur die verpicht zijn om mijn studie straks af te kunnen ronden).

Ik ben nu hele gesprekken met het UWV aan het aangaan om het voor elkaar te krijgen dat ik dus mijn WW uitkering kan behouden en daarnaast toch onbetaald stage kan gaan lopen (die 960 uur).

Nu komt het er namelijk op neer dat ze liever hebben dat ik thuis zit duimen te draaien en niks doe. 
Terwijl ik liever stage loop. Maar dat mag niet van het UWV.

Ik solliciteer mij suf. Krijg de ene na de andere afwijzing binnen voor vaste banen.
Dus een stage zou ideaal zijn om mij toch werkende te houden en mij de juiste diploma's te geven die zoveel gevraagd word voor de functie die ik eigenlijk altijd al heb gedaan.


Que studie uren zit ik gemiddeld op een 15 a 20 uur per week. Soms iets meer. Daarnaast ook nog mijn huishouden en de zorg voor mijn 4 kinderen.
Voordeel nu ik thuis ben is dat nu kan studeren wanneer ik wil. De eerste module volg ik via e-learning. De eerste module moet eind januari klaar zijn, maar die heb ik nu dus al bijna klaar!

---

Oxalis Deppei                       Hoop, vertrouwen, liefde en geluk

Ik vind het wel hard dat mensen aanvallend reageren... Iemand toont toch de wil om weer deel te nemen aan de maatschappij? Is dat niet juist iets positiefs en goeds? 

Ik vind dat je je dromen moet volgens als deze enigsinds reeel zijn en je denkt dat je het aankunt! 

Ik ben sinds september ook weer aan het leren en het doet me zoooo goed! Ik doe ook de opleiding verzorgende IG en heb het eerste half jaar bijna achter de rug...  Mijn opleiding kost me niets, ik ben 26 en krijg idd studiefinanciering... Ook krijg je kinderopvangtoeslag maar dit is alleen het geval als je een BOL opleiding volgt en dus de hele week naar school gaat... Maar omdat jij dus een baby hebt die de hele dag opvang nodig hebt zal dit misschien niet toereikend zijn... Ik krijg 28 uur per week opvang vergoed en red het daarmee omdat mijn zoontje al naar de basisschool gaat... Misschien kan ik je wel een beetje op weg helpen om dingen helder te krijgen, ik heb het namelijk kortgeleden allemaal nog uitgezocht... Al is jouw situatie natuuurlijk wel anders! 

Kolibrie, ik denk dat je onder andere mij bedoelt, maar als je niet je eigen huis kunt schoon houden hoe wil je dan met lichamelijk werk een ander kunnen helpen?

Ze zegt toch dat ze het nu niet kan, iemand anders weet toch niet of haar situatie blijvend is of tijdelijk... Het is toch niet zo dat als je eens afgekeurd bent, je altijd afgekeurd blijft... Zo zit dat al lang niet meer... En ik vind niet dat ze zo afgeschreven moet worden omdat ze op dit moment niet kan werken...

ik vind het goed dat je nadenkt over je toekomst maar....je kleintje is pas twee weken oud. Probeer eerst even te genieten van je kleintje en als je weer een beetje op kracht bent na te denken over hoe en wat..
ik denk dat het niet een beslissing is die je zo snel na een bevalling kunt nemen, ik zou nog een week of 6 wachten en dan eens op onderzoek uitgaan

wat ik niet snap is waarom je dan kiest voor een beroep wat lichamelijk heel veel inspanning vergt je bent nu afgekeurd omdat je last hebt van je hart , als je dan toch weer wilt gaan werken en studeren  wat ik een heel goed initiatief vind hoor, kies dan iets wat minder lichamelijke inspanning vergt ,  niet aanvallend bedoelt, maar je bent nu dus afgekeurd en krijgt huishoudelijke hulp omdat je het zelf niet kunt, maar wilt wel in de zorg gaan werken dat vind ikzelf niet met elkaar rijmen , kijk je wens kan ik begrijpen , maar denk niet dat het uwv hier zowizo in zal gaan meewerken ga dan voor iets als secrtaresse (desnoods medisch zit je nog in de zorgsector) of laborant oid .... maar zoals al meer gezegt ga eerst lekker van je kind genieten die is pas 2 weken oud

Ik zou dan eerder kijken naar een beroep wat niet veel lichamelijke inspanning kost en waar werk in te vinden is want je kunt wel een opleiding gaan doen maar je  moet er ook nog werk in zien te vinden. 

---

Soms moet je vergeten wat je voelt en onthouden wat je waard bent!

heeft de overheid dan toch gelijk? zet alle regelinen en tegemoedkomingen stop en als een wonder worden mensen ineens activier in het nadenken over hun eigen toekomst. Heel lullig vor de mensen die echt niet zonder hulp kunnen maar je filtert er wel de randgevallen uit. Mss niet aardig maar blijkbaar wel de realiteit.

Had mezelf zo voorgenomen om niet te reageren (zit al dagen op mijn handen om 't niet te doen) maar kan het toch niet laten.

Ik ben echt enorm verbaasd (zelfs een beetje geschokt) door de harde en veroordelende reacties hier op de posts van TO.

Als ik het goed lees (en begrepen heb) hebben we hier te maken met iemand die op dit moment in een herstelperiode zit na een ernstig medisch probleem. Tijdens deze herstelperiode is er sprake van WIA én huishoudelijke hulp omdat TO het zelf niet kan.

Volgens mij probeert TO niet alleen maar stil te staan bij alles wat ze (nu) niet kan én waar ze overal hulp bij nodig heeft maar voorzichtig een blik richting de toekomst te werpen. Een toekomst waarbij het misschien wel weer mogelijk is om iets in de zorg te gaan doen, eventueel na scholing. En...wat is er mis met toekomstdromen? Even daargelaten of ze al dan niet uitvoerbaar zijn.

Tenminste... zo heb ik dit topic gelezen en ik lees niets van profiteur van het Nederlandse zorgsysteem of uitkeringsinstanties of wat dan ook. Uit ervaring kan ik zeggen dat je echt niet voor een zere grote teen huishoudelijke hulp krijgt. Je moet bijna dood zijn en dan nog knokken voor wat uurtjes ondersteuning.

Ik kan alleen maar bewondering hebben voor TO dat je in een periode waarin je lichamelijk eigenlijk (nog) geen cent waard bent toch probeert richting een toekomst(droom) te werken en te denken.

Als ik heel eerlijk ben (ik ken niet je hele verhaal natuurlijk) denk ik dat de opleiding tot verzorgende (op dit moment) nog te zwaar voor je is. Mét je lichamelijke beperkingen, een jong gezin én een studie erbij denk ik dat je nog een beetje te ver springt. Je zou natuurlijk wel kunnen kijken wat er verder mogelijk is mét de beperkingen die je op dit moment ervaart. Misschien zou je eens kunnen kijken naar omscholen en richting een baan/studie buiten de zorg (van helpende) kunnen kijken.

Als ik mezelf als voorbeeld neem; had een echte toekomstdroom die door lichamelijke beperkingen absoluut niet te verwezenlijken was. Heb me toen op iets totaal anders gefocusd en jarenlang als directiesecretaresse/office manager in de non-profit sector gewerkt. Geen keiharde business maar ook oor en oog voor het welzijn van...

Succes met het maken van een keuze. (in overleg met je arts)

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

gaat even op haar handen zitten