Esther m.v. Thomas?

Ik lees dit topic vol ongeloof... Wat erg... Esther, rust zacht 

---

Kijk voor mijn creaties op www.freubelheukske.blogspot.com

Wat vreselijk, heel veel sterkte voor haar nabestaanden

Kan er echt niet bij.. dacht: nog even ml openen. Maar ben er gewoon naar van   Zo ben je bezig voro de verjaardag van je zoon, zo ben je er niet meer...

Bah wat een vreselijk nieuws. Rust zacht

Vol ongeloof, net als iedereen lees is dit vreselijke nieuws, niet te bevatten.

Sterkte voor man en Thomas 

Wat verschrikkelijk! Zo zie je maar... Pluk de dag...
Heel veel sterkte voor haar nabestaanden....

Jeetje ben er stil en naar van! Ze schreef al een behoorlijke tijd mee,

Wat verschrikkelijk.... Niet te geloven...
Veel sterkte voor haar man en zoon!

Ongelooflijk!
Heel veel kracht voor haar man en Thomas en alle mensen om hen heen

Wat erg...

Sterkte voor de nabestaanden!     

Ben dr stil van...ditmag niet gebeuren

heb geen woorden. Vind het erg confronterend met de dunne lijn tussen leven en dood. Wat een verdriet voor haar gezinnetje.
Voor haar een nieuw begin.

sprakeloos....

wat verschrikkelijk!!! ik ben er gewoon beroerd van zeg!! mijn medeleven voor haar man en thomas........

Merk dat ik elke x dit topic open in de hoop dat iemand schrijft dat het een vergissing is of een hele foute grap.

Dit kan toch niet!! Zo midden in het leven en zonder waarschuwing is het zo maar klaar? Niet te bevatten!

Jeetje, ben er stil van.... 
rust zacht Esther!

wat vreselijk....

Dit is niet te bevatten

Te erg dit, wat vreselijk
Ben echt ontdaan....

Ik merk dat ik heel graag iets wil doen.

Hoe staan jullie tegenover een inzameling om een rouwboeket te laten bezorgen?

Voor rodn de 80 tot 100 euro heb je een mooi boeket met lint bezorgd. Dat moet toch lukken?

Weet niet wat ik moet schrijven *traan*

dat gevoel heb ik nu ook mamaJenti.
het minste wat " wij" kunnen doen idd...ik was laatst al zo geschrokken dat ze schreef " we hebben geen vrienden" dan is dit misschien wel een mooi gebaar aan man en zoon....

jee zeg...kan er niet overuit

Volgensmij had Angelique dit ook achter de schermen ter sprake gesteld, om iets te doen...

Heb hier gewoon slecht van geslapen vannacht... Zo tussen alle feestdagen in en bij mijn weten wat Thomas de eerste week van Januari jarig... Zo jong nog. Het is altijd verschrikkelijk en erg, maar rond deze tijd... bah.

Wat kan het soms snel gaan...

Quote mamajenti:

Ik merk dat ik heel graag iets wil doen. Hoe staan jullie tegenover een inzameling om een rouwboeket te laten bezorgen? Voor rodn de 80 tot 100 euro heb je een mooi boeket met lint bezorgd. Dat moet toch lukken?

Of een kaart namens het forum? Is dat ook een idee?

Ik vind je idee echt ontzettend lief van je, maar ik voel toch iets meer afstand, dat ik het eerder bij een kaart zou laten.

Heb het er net met mijn man over, hij herkent hun van de foto's op dat caviaforum, is er wel eens voor de cv-ketel geweest.
En wij hebben zoiets van 'komt dat niet opdringerig over , een boeket?'
Je weet helemaal niet hoe groot of klein haar afscheid is en daarnaast ook niet of haar naaste omgeving van dit forum af weet of niet.
Bij mij persoonlijk is het forum eigenlijk echt iets voor mij prive, ik deel dat niet mee aan mij naasten.
Vind dit een heerlijke uitlaatklep en vind het geen fijn idee dat een naaste mij hier helemaal zou kunnen volgen met alles wat ik schrijf.
Misschien had zij dat ook wel?

Stel dat er bij mij iets zou zijn in de privésfeer waarbij jullie mee willen leven, zou ik een kaart echt ontzettend waarderen, maar dat zou ook voldoende zijn voor mij.

Wil je idee echt niet afkraken, maar wil ook wel belichten dat er mensen zijn die er anders in staan.

Dat van geen vrienden hebben, lees ik nu net pas na mijn posting, dat heb ik toen niet meegekregen......

Myself, ik snap je kanttekening, maar ik kan me niet voorstellen dat een boeket teveel is bij zo iets intens verdrietigs.

Maar daar kunnen meningen over verschillen natuurlijk.

Ik voel die afstand niet. Ik heb erg veel aan de meiden hier gehad en nog steeds. Dit is zoo heftig en in haar eigen topic schrijft ze dat er niemand is om op terug te vallen voor hulp. Geen vrienden. Maar wij zijn toch een soort van vrienden? Het voelt voor mij als het minste wat we toch wel met zijn allen kunnen doen.

Ik ben meer een meelezer hier. Maar dit raakt me echt. Ben er helemaal stil en verdrietig van, heb vaker stukjes van haar gelezen. Zo ook eergisteren over haar enkel en haar voet. Vreselijk.

ondanks dat ik maar weinig schrijf heb ik ook heel sterk de drang om wat te doen. Dus als jullie wat doen doe ik mee.
ik werk zelf in een bloemen zaak en zou het eventueel kunnen regelen via de fleurop. zodat het op de plaats van bestemming komt. Maar Miss is er iemand in de buurt die het liever wil regelen. Dat kan natuurlijk ook.

ik hoor het wel.

heel veel sterkte voor man en zoon 

Wat verschrikkelijk. Ik las het gisteren al maar ergens wilde ik er nog niet aan...

Heel veel sterkte voor alle nabestaande en vooral haar man en zoontje

Ik heb mezelf misschien niet goed verwoord, met afstand bedoelde ik te zeggen wij zijn geen naasten, kan de familie dit dan wel waarderen? Daar wil ik altijd voorzichtig in zijn.

Niet dat ik persoonlijk een afstand voel naar jullie toe, maar bedoelde het oa uit respect naar familie toe.

Jeetje, wat is het soms moeilijk om jezelf goed uit te drukken in dit soort situaties,hoe je iets bedoelt, maar ik bedoel het in iedergeval alleen maar goed.