Ben even zooooo verdrietig.

ik val to helemaal niet aan, altans is niet de bedoeling. maar snap wel deels wat suus zegt.

tja en  dat je goed moet opletten wat en hoe je het schrijft ben ik ook achter gekomen

moeilijk dat je zo met je gevoelens worsteld.

goed dat je voor je gezin gaat!!

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.....

ik veroordeel niet, ik geef mijn visie op de postings, verder weet ik nl niks van to. Ik reageer iig direct richting to ipv achter haar om

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.....

ik veroordeel niet, ik geef mijn visie op de postings, verder weet ik nl niks van to. Ik reageer iig direct richting to ipv achter haar om

Huh?
Wie reageert er dan achter haar om?

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

geen idee waar het over gaat to

Is je mening geven meteen een veroordeling?

Als TO aangeeft na 2 weken contact nu helemaal kapot te zijn, dan ben je of heel theatraal of er zit iets goed mis.
Natuurlijk rot dat TO zich verdrietig voelt maar dat heeft ze aan zich zelf te danken.
Nu is zij verdrietig, als dit was door gegaan waren er heel veel meer mensen verdrietig geweest.

en ja verliefd zijn overkomt je, vreemgaan is een keuze!
En ik denk dat omdat dit maar 2 weken heeft geduurt je behoed heeft voor hele grote fouten!
En je ex kan dan heel veel fouten gemaakt hebben in het verleden, op dit moment is hij degene met het volwassen verstand.

En nu werken aan je gezin, je zegt dat je van je man houdt, nou laat hem dat zien, en probeer die vlam weer op te laaien!
Succes daarmee.
En ik hoop dat je je snel niet meer verdrietig voelt, maar dat je ook beseft dat het behoorlijk heftig is waar je voor had willen kiezen

ik vind het ook een drama om niks


en helemaal niet goed van je dat je voor je gezin hebt 'gekozen'....want hij heeft een keuze gemaakt, niet jij. Als het aan jou had gelegen was het doorgegaan.

ik kan me spanning wel voorstellen, zelfs de behoefte eraan. maar het zou gezonder zijn als je hierover in gesprek zou gaan met je huidige relatie. 

het zielig doen erom snap ik ook niet, sorry

Ik denk dat je zelf al erg goed aangeeft waar het fout is gegaan?
De passie is uit je huwelijk en je mag je man erg graag? Meid ik denk dat je moet vechten voor je huwelijk, dat de gevoelens die je nu voor je ex voelt, alleen maar mogelijk is omdat je in je huwelijk niet gelukkig bent.
Als ik jou was zou ik je ex respecteren en het hem laten uitvinden met zijn gezin, en ik zou kijken waar de schoen wringt in mijn eigen huwelijk... ooit heb je voor deze man gekozen.. probeer dat weer te ontdekken.
Desnoods door middel van relatie therapie... wanneer het niet werkt, kan je zeggen dat je alles geprobeerd heb en kan je dit hoofdstuk netjes sluiten voor je een nieuwe opend.

Tjemig Suus, ik snap best wat je bedoelt en ben het ook met je eens, maar een beetje minder kan ook wel!

TO, verder zou ik het advies van Mitch volgen!

ano, wil je me even pb'en? Ik wil wel wat ervaringen met je delen, maar liefst niet openlijk op het forum... jammer genoeg zijn hier enorm veel vooroordelen. 

Quote Ano:

is makkelijk praten dat je er niet in mee moet gaan,wie van jullie heeft dan deze situatie ook meegemaakt en was direct zo sterk om er niet in mee te gaan. wie heeft in dezelfde positie gezeten..dit wil ik wel eens weten.eens kijken hoeveel zich er echt  in kunnen inleven in het gevoel.... dat je aandacht krijgt en het huwelijk niet zo goed is  .en die er niets mee doet ook al krijg je vlinders in je buik maar blijft je hart van steen .. ik wacht geduldig af

sorry ik kan me niet inleven in dit gevoel.
ik heb namelijk ook nog verstand.

ik heb een soort van aan de andere kant gestaan en geloof me, dat kan een mens pas stuk maken!

als je wel je gevoel wil volgen een volgende keer (want je staat er blijkbaar voor open) is het misschien wel zo eerlijk om eerst je huwelijk te stoppen zodat je vrij kunt gaan en staan waar je wil.

ik kan je alleen maar succes wensen om hier met jezelf uit te komen

Ik ben heel blij dat je gaat vechten voor je gezin.

Maar wat mij een beetje tegen de borst stuit is het volgende:

Wat als die jongen wel met je had willen afspreken? Wat als hij wel zijn vriendin en kindje zou gaan verlaten?

Wat had jij dan gedaan? Dan waren er misschien wel 2 gezinnen kapot gemaakt.

Ok de eerste keer dat ik je bericht las werd ik toch een beetje geirriteerd (sorry). En waarom?

Omdat ik het eens ben met mafkees.

Ik kan me totaal niet inleven in dat gevoel en dat komt door mijn eigen situatie. Mijn man vond het nodig om een relatie te beginnen met een ander omdat de passie volgens hem weg was. In mijn ogen was er behalve 2 kleine kids en daardoor druk, weinig aan de hand. Ik had zoveel liever gehad dat hij dit gewoon met mij besproken had (want ergens heeft hij wel een beetje gelijk), dan hadden we er nog samen aan kunnen werken, maar nee hij had al een relatie met een ander. Persoonlijk vind ik dit dus geen oplossing voor als de passie weg is. HIj heeft mij en de kids heel veer verdriet gedaan en wat een ellende en gezeur om alles te regelen. Snap werkelijk niet dat hij zich zo door een verliefdheid heeft laten meeslepen (ok wil het misschien ook niet snappen).

JIj hebt misschien er nu verdriet van, maar het verdriet dat je je man en kids had aangedaan als je was doorgegaan zou erg groot zijn. Zie wat er gebeurt is als een eye opener dat je aan je eigen huwelijk moet werken en dat gaat niet lukken als je verdrietig blijft,


 

Quote Ano:

en het is makkelijk praten dat je er niet in mee moet gaan,wie van jullie heeft dan deze situatie ook meegemaakt en was direct zo sterk om er niet in mee te gaan. wie heeft in dezelfde positie gezeten..dit wil ik wel eens weten.eens kijken hoeveel zich er echt  in kunnen inleven in het gevoel.... dat je aandacht krijgt en het huwelijk niet zo goed is  .en die er niets mee doet ook al krijg je vlinders in je buik maar blijft je hart van steen .. ik wacht geduldig af

Ano, bijna iedereen komt wel eens in een situatie dat het gras groener lijkt. Zeker in een druk, jong gezin. Als je er niet zelf moeite in steekt, is die passie bij iedereen zo weg. En is het leuk als iemand anders je aandacht geeft.
Ik denk dat bijna iedereen dat herkent, ik in elk geval wel.
Maar ik geloof niet dat de meeste mensen daar zo in opgaan dat het je zoooo verdrietig (jou tekst) maakt dat het stopt. Zeker niet na 2 weken en slechts telefonisch contact. 
Als ik op alle mannen en situaties in was gegaan die me positieve aandacht gaven (in een periode dat passie niet op de 1e plek van het gezinsleven stond), dan was dat ook zeker wel een paar keer fout gegaan.
Maar ik heb het gerelativeerd, bedacht waarom mijn man eigenlijk veel leuker is (zeker op de lange termijn), het gezien als egostrelend dat anderen me ook leuk vinden en ik ben doorgegaan met mijn leven.
En ik denk dat heel veel vrouwen dat hebben meegemaakt, vriendinnen van me zeker. Ik denk zelfs wel dat het ook weer vergeten is...omdat er geen big issue van gemaakt wordt. 
Aan jou datzelfde advies....

Nou we zijn 2 dagen verder en ik weet dat t t beste is maar kep er toch wel moeite mee om helemaal niks van hem tehoren! Heb hem duidelijk proberen te maken dat ik t inzie dat t zo beter is! Helaas hij reageert nergens op. Niet op fb, whattsapp en sms niet! Dan laat ik hem maar met rust. Hij heeft di een gesprek gehad over zijn dubbel gevorl wb zijn vriendin en mij natuurlijk!
denk dat hem aangeraden is helemaal geen contact meer met mij te zoeken omdat dit de therapie geen goed doet denk ik alhoewel ik hem heel goed gesteund heb!!ik laat t los ook voor zijnbestwil. Ik wil dat hij van die troep afkomt 
Maar kan je zeggen dat t me toch pijn doet maar ben wel realistischer geworden

Wa wil je nu ano?
Hij geeft aan geen contact te willen en jij gaat hem toch nog sms-en?
En vind het dan raar dat hij nergens meer contact met jou zoekt?
Ik had je zelfs geblokkeerd op facebook en dergelijke!
Geen contact is geen contact.

Je moet het volledig loslaten vor hem en voor jezelf, en niet gaan afwachtenzoals je eerder schreef, maar vol vuur je eigen relatie gaan redden.
Actief worden!

...... Ga ik ook doen hoor..... Zie ook in dat t fout was maar hij zei zelf dat hij contact hield! Maar is okee zo! 
Heb ingezien dat door welke omstandigheden ook goed is dat t gestopt is! Net op tijd alleen doodzonde dat hij de therapie afgebroken heeft, maar dat is zijn keuze!
tis goed zo, ik hoop alleen dat dit me nooit meer overkomt!
tis effe leuk maar de nasleep duurt langer

allez schop onder mijn kont en verder met mijn kiddies en mannetje!!!!!!

ik snap je niet helemaal hoor.

eerst zeg je tis goed zo, ik ga voor mijn gezin, en toch stiekem had je gehoopt op "normaal" contact??

ik hoop toch wel dat je inziet dat dat in deze siuatie geen optie is.

laat hem los en ga voor je geluk met je gezinnetje, doet hij ook!!!!

Hmm stel het was goed gekomen tussen mij en mijn (bijna) ex. Echt no way dat ik geaccepteerd zou hebben dat hij op enige manier contact zou hebben met degene waar hij mee vreemdging. Ik zou echt eisen dat hij haar van face book app etc afgooide. En geen contact is geen contact, ook nie één keer. Dus ik begreep wel dat hij niet reageert,denk dat zijn vriendin vrouw er ongeveer hetzelfde inzit. Heel mooi dat jij hem hebt gesteund, alleen heeft zij daar geen boodschap aan.