vertekend zelfbeeld

Met 1,65 en 64 kilo ben je ook gewoon slank, daar hoef je niet eens 2x over na te denken.
Als jij goed eet en goed beweegd is er weinig meer dat je kan doen, soms is het doel wat je in je hoofd heb niet een goed doel voor jouw lijf.
Wanneer je last heb van een flubberend velletje hier en daar, zal je met een beetje krachttraining of iets van yoga ook wel ene hoop bereiken maar staar je niet blind op je weegschaal maar bekijk jezelf eens zoals je een ander zou bekijken.

Ik voelde mij altijd zo dik, menn wat vond ik mezelf niet slank met maat 38... inmiddels ben ik 50 kilo zwaarder en realiseer ik mij nu pas wat een idioot ik altijd geweest bent, en hoe vreselijk zonde dat is geweest van de energie.

Wat vind je van andere vrouwen, bijvoorbeeld die kampen met overgewicht?
De gemiddelde maat is 46, vind je de gemiddelde vrouw van een andere waarde dan jezelf?

wat heeft het je vroeger gebracht? Was je toen leuker? Gezelliger? Had je meer vrienden? verdiende je meer geld Omdat je lichter was?

heb je meer geluk/ liefde gekregen toen je een in jouw ogen ideale maat had?

of zuigt dat gestaar op je gewicht je leeg? ik ben klein, slank ben de laatste zwangerschap kilo's nog net niet kwijt.. Maar maak me geen illusie dat ik ineens op iedereens lijstje van speciale mensen sta als ik slanker ben. Of dat iemand om me heen het echt merkt dat ik mijn oude spijkerbroeken pas..
Erger nog al dat genavelstaar maakt je onzeker en dat maakt je dan weer lelijk. een van mijn vriendinnen van vroeger was altijd al mollig. Niet vet, mollig, rond. En wat een heerlijke vrouw. Tieten en een kont. een leuk gezicht met bijna geen rimpels. ze is nu, terecht, plus model.  
je hebt een gezond gewicht. Tot het moment op die Weegschaal vond je het goed.. vergeet dat ding echt zo snel mogelijk..

Het zijn maar cijfertjes, je bent niet anders dan voor je op die weegschaap ging. Wat zou die paar kilo uitmaken, voel je je dan beter/gelukkiger/mooier ?

Quote Ma Dalton:

wat heeft het je vroeger gebracht? Was je toen leuker? Gezelliger? Had je meer vrienden? verdiende je meer geld Omdat je lichter was? heb je meer geluk/ liefde gekregen toen je een in jouw ogen ideale maat had? of zuigt dat gestaar op je gewicht je leeg? ik ben klein, slank ben de laatste zwangerschap kilo's nog net niet kwijt.. Maar maak me geen illusie dat ik ineens op iedereens lijstje van speciale mensen sta als ik slanker ben. Of dat iemand om me heen het echt merkt dat ik mijn oude spijkerbroeken pas.. Erger nog al dat genavelstaar maakt je onzeker en dat maakt je dan weer lelijk. een van mijn vriendinnen van vroeger was altijd al mollig. Niet vet, mollig, rond. En wat een heerlijke vrouw. Tieten en een kont. een leuk gezicht met bijna geen rimpels. ze is nu, terecht, plus model.   je hebt een gezond gewicht. Tot het moment op die Weegschaal vond je het goed.. vergeet dat ding echt zo snel mogelijk..

mee eens!

je voelde je goed tot je de cijfers zag?
dan is het een obsessie en moet je eerder iets met de obsessie gaan doen dan met de kilo's.
de verhoudingen zijn goed.

mocht je je niet oke voelen hierbij, kijk eerst even naar je koppie ipv de cijfertjes!

(ik ben altijd veel te mager geweest en intens gelukkig met de 60 in zicht....zo kan het ook )

Je BMI is in elk geval prima! Laat die cijfertjes weer voor wat ze zijn. Hoe voelde je je over jezelf vóórdat je ging wegen? Als dat oke was, probeer dat gevoel dan weer terug te halen. Je bent goed zoals je bent.

TO, kán je wat met de opmerkingen die mensen hier maken? Of gaat het het ene oor in het andere oor uit? Ik kan me voorstellen dat als je al zo lang worstelt met je gewicht (en met je eten ), deze opmerkingen niet bij je binnenkomen.
En wat ik me afvraag: gaat het echt om het gewicht? Of gaat het ook om hoe je er uit ziet (qua omvang)?

Gaat het om eten/slank willen zijn ?
Of heb je de controle over iets nodig ?
Dat laatste heb ik met tijden, vooral als ik slecht in mijn
vel zit, niet slap

Meestal gaat het eerst om een paar kilo kwijt te raken en gaat het
over in de fase dat het fijn voelt om ergns de controle over te hebben..

Ik voel me ook niet prettig met mijn lichaam.. Ik ben ook 1.65m en weeg 62,7 kg.. Dit weet ik zo precies omdat ik iedere dag op de weegschaal sta. En dan eerst natuurlijk helemaal naakt, bril zelfs af want niks mag meewegen. Ik sta erop en dat herhaal ik wel een paar keer voor het geval het gewicht misschien veranderd..

Ik denk dat ik altijd wel met mijn gewicht bezig ben geweest. En iedereen om me heen zegt wel dat ik slank ben, maar ik zie het niet.. Ik kan me soms ook echt schuldig voelen als ik een keer te veel gegeten heb en in het verleden heb ik dat wel eens opgelost met laxeermiddelen..

Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit op schrijf.. misschien omdat ik mezelf een beetje herken in je verhaal..

Meid, als je al maat 36 hebt dan is dat toch harstikke slank !!
Als je al heupen hebt dan zou ik daar oefeningen voor gaan doen.
Als je nu 2 of 3 kilo wil gaan afvallen val je die niet
op je heupen af..en ik spreek uit ervaring

---

I  ब्राम   स्मुश   जिद्दू   सेन्सी  सेलवर

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Ik herken het wel hoor. Ik ben 170 bij nu 58 kilo. (ik ben heel fijn en tenger gebouwd)
Ik heb tot mijn laatste zwangerschap 55 kilo gewogen en toen ik heel ziek was 50. Dat vond iedereen veel te mager maar ik vond het prachtig. Ik voelde me zo goed dat ik het kleinste maatje pakte en dat dat nog te klein was. Ik had geen anorexia want ik at en eet nog steeds goed en deed geen rare dingen. Destijds was ik gewoon lichamelijk erg ziek en dat koste me ws heel erg veel energie. Na een tijd voelde ik me beter en werd het 55. Na 2 kinderen gebaard te hebben was ik daar enorm trots op. Helaas ben ik na mijn jongste nooit meer op dat gewicht gekomen, mijn figuur is gewoon veranderd en ik heb een buikje. Ik heb me daar ook een tijd enorm over opgewonden en echt geprobeerd gezonder te eten (ik ben een snaaier en een lekkere eter) En nu heb ik de moed maar opgegeven.
Ik heb in een artikel gelezen dat je rond de 38ste gewoon zwaarder wordt doordat je oa hormonen veranderen. Ik heb toen het mooie weer begon mijn maatjes 34 weggegooid (met pijn in hart) en een maat groter gekocht. En weet je wat? .... dat zit vee lekkerder en dat staat ook veel mooier!
Probeer het van je af te zetten, ik ken het gevoel maar je kan je leven er niet door laten beheersen. Je lichaam gaat op den duur zelf bepalen wat voor jou het ideale gewicht is en zolang je gezond en verantwoord eet kan je ook weinig meer doen.