Heb hier heel dubbele gevoelens over.

Ben tegen vastketenen MAAR het is China, en niet Nederland.
Een zwakzinnige vader, veel minder zorg voor de naaste, weinig mogelijkheden. Opa is ook beperkt en als je de foto op de site ziet van hun huisje dan zijn er weinig andere mogelijkheden.

Het wordt gebracht alsof ze het ventje bewust mishandelen, terwijl als ik het bekijk ze mogelijk het jochie net wat meer vrijheid willen geven dat hij rond kan lopen maar zij zelf de zorg niet aankunnen...

Wat hebben wij het in Nederland dan nog goed, dat we hulp kunnen krijgen...

Dat absoluut, maar vind wel dat de telegraaf weer een verkeerde toon zet.

Wat ik heel jammer vind aan vooral de telegraaf (maar veel journalisten kunnen dat) is dat ze aanzetten tot kwaadspreken over mensen. Mensen negatief neerzetten.

Wisten deze mensen, die MOGELIJK het beste hebben gekozen gezien de omstandigheden, dat zij zo negatief te kijk werden gezet? Daar ben ik wel eens benieuwd naar...

Je gaat heel snel met Nederlandse ogen kijken, maar dat kan helaas niet... Zij hebben niet dezelfde kansen als ons.

Het is van de zotte hoor !!! A vanaf dat hij 1 is ! Echt vreselijk. Als een beest vastgeketend

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Dat is het idd Sis, hij mag blijven leven.

Mijn schoonmoeder had haar kinderen allemaal aan een touw/ ketting zitten als ze buiten gingen spelen. Ze woonden achteraf zonder hekken en zo konden ze toch spelen terwijl zij het werk deed (vanaf 55 jaar geleden dus).
Ik moet er niet aan denken om dat te doen en zou bang zijn dat ze het om hun nek kregen, maar wat als je kind anders de hele dag binnen moet zitten of wegloopt en gevaar loopt (bedoel ik voor China dan).

Sis, dat wist ik idd niet dat er veel mensen vastgebonden liggen... Wat triest 

Zit je t nou gewoon goed te praten ? Hij had ook dood kunnen zijn ja.....
Dat is toch geen rede om hem dan maar vast te binden ?
Ik vind t schokkend. Nergens staat dat hij gevaarlijk is.

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Ik ben meestal meer een meelezer, maar voel me nu persoonlijk aangesproken, dus moet toch even reageren. Sis, ik weet niet waar jij die voorbeelden hebt gezien, maar ik werk al heel veel jaar voor een grote instelling in Nederlamd en durf absoluut te zeggen dat er niemand vastgebonden en platgespoten wordt binnen deze instelling!!
Dit kan ook niet zo maar ongestraft meer hoor, iedere m en m (middelen maatregelen) wordt momenteel herzien en waar mogenlijk eraf gehaald. Je moet van zeer goede huize komen om hard te maken dat iemand een beperkende maatregel; nodig heeft hoor.
En ook wordt alle gedragsmedicatie ernstig onder de loep genomen. Er wordt van hogerhand streng op toegezien of clienten niet onnodig medicatie krijgen waar ze met wat extra begeleiding ook zonder kunnen.
Alles in het kader van zelfbeschikking.

Even on topic, ik ben het met boterbloem eens dat ik denk dat deze mensen roeien met de riemen die ze hebben en dat ze naar beste kunnen voor de jongen zorgen. Het is niet leuk om dit te zien, maar ze zullen wel niet anders kunnen, het is daar niet allemaal zo goed geregeld als hier.

Er staat dat zijn vader zwakzinnig is en zijn opa beperkt. Als zij voor hem zorgen hoe moet dat dan? Iemand die zwakzinnig is kan lang niet altijd goed opletten en als dit ventje verstandelijk beperkt is kan een lichamelijk gehandicapte opa niet zomaar er achteraan rennen.

Dus dat is niet goedpraten, dat is kijken naar de mogelijkheden die daar zijn en ik kan mij voorstellen dat dit de beste oplossing is. 

Hier in Nederland kun je ook niet altijd het beste van het beste krijgen, maar je kiest wel de beste oplossing die mogelijk is. Ben bang dat dit deb este oplossing voor daar is, die mogelijk is...

 

Let wel: het is de telegraaf he? We horen niet of hij deels ook los rondloopt (als de deur van huis dicht is bijvoorbeeld) of dat anderen heb komen ophalen of wat dan ook. De telegraaf zal zijn uiterste best doen deze mensen negatief neer te zetten zodat we kwaadspreken.

Sis, nee niet gezien, heb het gelezen en ga er ook nog naar luisteren maar jongens..

Ja, ik ken ook de beelden van Brandon, maar deze jongen woont sinds een jaar of twee in de instelling waar ik werk, en heeft hier nog geen seconde vastgezeten!!

Maar daarvoor dus wel.

Wat fijn dat het nu niet meer zo is Kaki!

Maar ik denk dan, als er zo veel gevallen als Brandon zouden zijn, waarom zijn er dan niet veel meer gevallen in het nieuws geweest?
Ik geloof best dat het op sommige plekken nog steeds gebeurt maar veel minder dan 20 jaar geleden, gewoon omdat dit echt niet zo maar meer kan volgens de wet....

Jij noemt nu trouwens een voorbeeld uit de psychiatrie. Ik kom zelf uit de gehandicaptenzorg en weet niet of de regelgeving gelijk is. Ik moet dus eerlijk zeggen dat ik niet echt bekend ben in de psychiatrie. 

Ik kan echt met alle eerlijkheid zeggen dat mensen niet vasgebonden en platgespoten worden bij ons. Ik kom op alle woningen dus ik weet het echt zeker!!

Ik denk denk dat de verantwoordelijkheid in deze ook gedeeltelijk bij ons zelf ligt. Wij moeten klokkeluider zijn als er dingen gebeuren die echt niet door de beugel kunnen. Kijk naar het voorbeeld van Brandon, toen dit bekend werd, kon het dus wel anders!!

Heb niet alles gelezen, maar wil toch even reageren tussen de drukte door. 
Ik heb 8 jaar op een groep gewerkt waar we dagelijks mensen vast moesten binden. 
Verstandelijk gehandicapten met ernstig probleemgedrag. 

En waarom? Om de veiligheid van zichzelf te waarborgen (ernstige zelfverwonding) en de omgeving (aanvallen, agressie) 
Deze mensen kunnen natuurlijk ook los lopen, in een kleine kamer, zonder sociale contacten. Maar je kunt ze ook op een veilige manier fixeren en lekker meenemen om te fietsen, wandelen, auto te rijden of boodschappen te doen. 

Niet vastgebonden om te mishandelen of af te dwingen, wel om ze mogelijkheden te bieden om te kunnen deelnemen aan de maatschappij. 
Heb nu niet zoveel tijd, maar heb 10 jaar ervaring met deze doelgroep en kan er heel veel mooie dingen over vertellen. En natuurlijk moet het doel altijd zijn om ze weer los te krijgen, maar door ernstig hersenletsel is dat niet altijd mogelijk. Dan geef ik hen liever een leven onder de mensen, maar met een riem om, dan in afzondering zonder riemen....

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

@sis: je hebt helemaal gelijk.

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Quote Boterbloem:

Er staat dat zijn vader zwakzinnig is en zijn opa beperkt. Als zij voor hem zorgen hoe moet dat dan? Iemand die zwakzinnig is kan lang niet altijd goed opletten en als dit ventje verstandelijk beperkt is kan een lichamelijk gehandicapte opa niet zomaar er achteraan rennen.

VOlgens mij is zijn vader niet zwakzinnig hoor, maar het jongetje zelf wel, vanaf zijn 1e levensjaar.

Ik kan jullie verzekeren dat dit naar Chinese begrippen nog erg humaan is. Vader moet waarschijnlijk werken om geld te verdienen, opa is niet mobiel genoeg om het kind uit de problemen te houden. Ze hadden het kind ook te vondeling kunnen leggen, waar het zijn leven zou slijten onder erbarmelijke omstandigheden of eindigen in het 'dodenkamertje'.
Het huis waar onze dochter vandaan komt is een huis die subsidie krijgt van de chinese regering, en openlijk toegankelijk is. Zelfs daar leven de kinderen onder erbarmelijke omstandigheden, maar proberen ze te roeien met de riemen die ze hebben. 

Ik weet helemaal niet hoe of wat.
Maar vraag me wel af als het niet gebeurt in nederland,waarom moest ik dan op de wasserij waar ik werkte hoeslakens vouwen waar een soort van pyama ingebouwd zat?
Die liggen vast niet te verstoffen in de kast en de nieuwste mode is het ook niet.
Die hoeslakens zaten er heel veel bij,en echt met zo'n ding werd je op je bed vastgeknoopt dat weet ik 100% zeker.

ik lees het even terug, en er staat inderdaad dat de vader zwakzinnig is.....  
wat een janboel zeg. 

Is er is al eens eerder zo'n rel foto de hele wereld rond gegaan en toen bleek de vader gewoon bang dat zijn kind zou worden gestolen. En terecht want hij was al een kind kwijt. Dit doort foto's zetten een  beeld neer.. maar of het eerlijk is?

Quote Anna28:

Heb niet alles gelezen, maar wil toch even reageren tussen de drukte door.  Ik heb 8 jaar op een groep gewerkt waar we dagelijks mensen vast moesten binden.  Verstandelijk gehandicapten met ernstig probleemgedrag.  En waarom? Om de veiligheid van zichzelf te waarborgen (ernstige zelfverwonding) en de omgeving (aanvallen, agressie)  Deze mensen kunnen natuurlijk ook los lopen, in een kleine kamer, zonder sociale contacten. Maar je kunt ze ook op een veilige manier fixeren en lekker meenemen om te fietsen, wandelen, auto te rijden of boodschappen te doen.  Niet vastgebonden om te mishandelen of af te dwingen, wel om ze mogelijkheden te bieden om te kunnen deelnemen aan de maatschappij.  Heb nu niet zoveel tijd, maar heb 10 jaar ervaring met deze doelgroep en kan er heel veel mooie dingen over vertellen. En natuurlijk moet het doel altijd zijn om ze weer los te krijgen, maar door ernstig hersenletsel is dat niet altijd mogelijk. Dan geef ik hen liever een leven onder de mensen, maar met een riem om, dan in afzondering zonder riemen....

ik heb ook met sglvg+ gewerkt. Alles gebeurt daar met een reden. Maar weet je voordat ik daar ging werken wist ik nog niet eens van het bestaan van deze wel" hele ernstige" mensen die zich af en toe gedroegen als "beesten".
het klinkt allemaal heel oneerbiedig maar zo bedoel ik het helemaal niet.
maar soms weten mensen niet eens waarover ze het hebben of waarom iets gebeurt.

nou ik had een vriendin en die had echt een overactieve kind. Gewoon geen 1 sec blijven zitten. Hij rende, klom en sprong overal vanaf. Was letterlijk nergens bang voor en zijn arme moeder had dus echt geen seconde rust. Hij deed ook echt gevaarlijke dingen, zolas klimmen op de boekenkast, van de trap naar beneden glijden van de leuning..nou je kon het zo gek niet bedenken of hij probeerde het uit. En zij was gewoon alleen maar met hem bezig..had 100 ogen nodig en dan was het nog niet genoeg. Toen is zij hem ook vast gaan " ketenen" aan een tafelpoot. Ze bond de stukje stof om zijn middel en dan kon hij wel rondlopen binnen een ruimte van ong 4 meter. HIj had zijn speelgoed bij de hand en de tv stond gewoon aan en dan kon mijn vriendin even snel eten maken, wasje draaien etc..
Dit deed ze vaak een half uur per dag.... Langzaam werd hij wat bewuster van gevaar en na een tijdje kon ze hem veilig zonder toezicht even alleen laten.
Ik heb dit nooit als raar gezien, want ik zag gewoon dat het anders echt onmogelijk was om anders iets voor elkaar te krijgen..Zooooo vermoeiend was het voor haar. Het heeft ook echt 10 jaar geduurd voordat ze durfde te gaan voor een tweede.
Haar zoon is nu net zo oud als mijn dochter en als we wel eens vertellen war hij allemaal uitspookte toen hij klein was, kan hij dat niet geloven en hij weet ook niet meer dat zijn moeder hem toen vastbond.
Dus ja soms kijk je naar de veiligheid van het kind en of dat dan voor iedereen normaal is is altijd een persoonlijke keuze.

---

Weet wat je zegt maar zeg niet alles wat je weet.."

Klopt Dropje, als het goed is gebeurd alles daar met een reden en er is gewoon veel onwetendheid over deze doelgroep. Zo nu en dan verschijnt er ineens een artikel in de krant en dan spreekt heel het land er schande over, niet wetende wat de achtergrond is en waarom iemand vast zit. 
Ik heb dagelijks mijn cliënten moeten vastzetten. Zowel in fixatiestoelen, polsbanden, heupgordels, zweedse banden, riemen, als dwangpakken. Helaas was dit nodig omdat ze een ernstig gevaar vormen voor zichzelf en hun omgeving. Door gebruik te maken van deze dwangmiddelen konden ze ineens binnen een groep leven, mee op vakantie, mee boodschappen doen enz. 
Veel mensen 'vroegen' er ook zelf om, omdat ze zichzelf niet konden beheersen, mag ik alsjeblieft vast? Want dan gaat het weer goed met me. 
Het betroffen trouwens allemaal mensen met een ernstig verstandelijke beperking, functionerend op een niveau van 0 tot 4 jaar. Zoals je een driftige peuter vastzet in zijn stoel, of een dreumes in de box, zo hadden wij ook boxen en stoelen waarin ze heerlijk tot rust konden komen. 

Ik had een bewoner die zulk extreem gedrag vertoonde door hersenbeschadigingen, dat hij alleen maar gesloten op zijn kamer kon zitten. Erg gevaarlijk gedrag had hij. Zonder meubels of schilderijen, alles ging stuk. Muren bekleed met schuim omdat hij zo met zijn hoofd bonkte. Kleding werd ook stuk gescheurd. Deze bewoner kon niet verzorgd worden en kon er niet uit. Kwaliteit van leven was 0. 
Door deze bewoner op de juiste manier fixatiemiddelen aan te bieden, voelde hij zich prettig en veilig (ook voor zichzelf) en is hij stukje bij beetje uit zijn kamer gekomen. Wel met polsbanden, speciale fixatiestoel en andere beschermende maatregelen. Maar die man kreeg zo'n plezier in het leven! Bos, water, zon, wind, fietsen, wandelen enz enz. 
En natuurlijk is het altijd een streven om die middelen zo snel mogelijk af te bouwen, maar door de hersenbeschadigingen is dat niet altijd mogelijk. 
Kwaliteit van leven is zo belangrijk! 

Laat ik mijn bewoner naakt rondlopen? Of bied ik haar kleding aan met een slot op haar rug en een riem die niet af kan? Laat ik mijn bewoner zichzelf keer op keer zijn hoofd tot bloedens toe kapot bonken? Of bied ik hem een riem aan waarbij hij rustig op zijn stoel kan zitten en zichzelf niet zo verwonden kan.... 
Zo heb ik 10 jaar gewerkt met deze mensen. Het is mn lust en mijn leven, mijn passie. Want inmiddels werk ik weer binnen dezelfde doelgroep. En ja, dagelijks agressie en conflicten. Bespuugd, geslagen, gekrabt, haren eruit trekken... dat zijn dingen die ik elke dag tegenkom. Maar wat is het geweldig om iemand te zien lachen, kwaliteit van leven te kunnen bieden en hem langzamerhand weer uit die riemen te krijgen. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik heb lang geleden ook gewerkt met mensen die vastgebonden werden en afgezonderd en de hele reutemeteut. Waren ook heel agressief...maar ik kwam toen binnen als broekie...en dit was normaal, ik wist ook niet beter. Gelukkig werd snel wetgeving veranderd en is alle dwang afgebouwd. Het kon dus wel degelijk anders, al bleef het natuurlijk een riscicovolle doelgroep.
Er zijn niet veel mensen meer waarbij dit nog aan de orde is, maar het bestaat zeker nog wel in NL.
Niet alleen in ggz en gehandicaptenzorg, maar ook in de ouderenzorg trouwens.
Gelukkig is de wetgeving wel behoorlijk goed aangepast, daarmee moet goed aangetoond worden, onderbouwd worden en er moet een afbouwplan zijn. Dit heeft gezorgd dat het fors verminderd is en nog steeds minder wordt.

Ik denk wel dat vader en opa het beste met hem voor hebben. Dat DIT het beste is, is natuurlijk ontzettend schrijnend.
En voor ons Nederlanders niet om aan te zien.