voor mijjn vader

Ik wil graag kaarsjes branden voor mijn vader. Hij is alcoholist.... al zo lang als ik mij kan herinneren... De laatste tijd ging het heel slecht met hem, hij bleef maar afvallen, zag er slecht uit, viel vaak. Hij is verschillende keren naar de ha geweest, maar die stuurde hem steeds  weer weg, ha had overal wel een verklaring voor. Afgelopen donderdag vondt mijn broer, mijn vader op de grond, hoe lang hij daar heeft gelegen... geen idee. De dokter is gekomen, en die stelde voor om van de week maar weer eens bloed te prikken. Toen mijn moeder (die inmiddels thuis was) zei hoe dan, want hij kan amper lopen, toch maar de ambulance gebeldt, En nu ligt hij in het ziekenhuis. Zijn lever is aan gort, zijn longen is ook niet veel meer (hij is astmapatient) hij had een fikse blaasontsteking (zijn urine was chocoladebruin) hij zit nu in het voorstadium van korsakov, korsakov wenicke, wat levensbedreigind is. Hij is zo verward, ziet dingen en mensen die er niet zijn, zegt de raarste dingen. Ws heeft hij overal infecties of kanker, of allebei, maar hij is zo verzwakt, dat ze de onderzoeken daarvoor niet kunnen doen. Hij moet eerst aansterken, maar hij weiger te eten. Sondevoeding krijgt hij niet, want hij trekt alles eruit. Hij ligt nu vastgebonden op bed, omdat hij zijn infuus en zuurstof er ook uit wou trekken. Hij is nog te zwak om zijn hoofd op te tillen. Deze week is er op of er onder... Als hij nog verder verzwakt of een hartstilstand krijgt, is het over, reanimeren doen ze niet meer. En dit wachten is zo slopend, zo erg om hem zo te zien lijden. Ik heb geen goede band met mijn vader, maar ik ben helemaal van slag. Vreselijk om aan te zien dit...

Dit is niet om aan te zien, hij heeft geen leven zo.... drank maakt meer kapot dan je lief is... hij is nog maar 52 jaar, maar lijkt een oude man van 80

Vanmiddag was hij weer vrij helder... hij weigert te eten, thuis leefde hij al langere tijd op koekjes, bier en s'avonds af en toe een gebakken vis of een frikandel. Vandaag was de dietiste nog even gekomen of hij wat wou eten, of hij geen voedingsdrankje wou, maar dat wil hij niet, hij eet alleen thuis, heeft hij altijd al gedaan trouwens, we gingen vroeger nooit uit eten etc. de vorige keren dat hij in het zh lag, nam mijn moeder eten voor hem mee, maar dat doet ze niet meer. Heeft ook geen zin. Mocht hij hier uitkomen, dan is de vraag wat voor hersenbeschadiging hij heeft, hij moet zowiezo naar een verpleeghuis, en daar zal hij natuurlijk ook moeten eten. Mijn jeugd is idd niet altijd even makkelijk geweest, we hebben een hoop meegemaakt met hem.