Kan ik dit van man vragen?

Wij hebben hier thuis al een tijdje een 'discussie'.
Ik wil heel graag met de pil stoppen ivm de hormonen, ik wil dus ook geen ander spul waar hormonen in zitten, en een koperspiraal wil ik al helemaal niet omdat hierbij het eitje toch bevrucht word en je eigenlijk dus toch een soort van zwanger word.
Condooms vind ik niet veilig genoeg, teveel kans dat het mis gaat, en we vinden dit beide ook teveel gedoe zeg maar.

We hebben 2 kinderen en willen ook geen kinderen meer, althans mijn man wil geen kinderen meer. En ik mag geen kinderen meer krijgen, dus dat is simpel.
Nu wil ik eigenlijk dat mijn man zich laat 'helpen' voor hem is het een kleine ingreep en klaar. Voor mij zou het een hele operatie zijn, en daarbij heb ik op het moment een negatief advies om een operatie te mogen ondergaan, dus medisch gezien mag ik het op dit moment niet doen, en het is ook beter dat ik me niet 'even' daaraan laat opereren.

Maar mijn man twijfeld dus continu, hij roept vooral dat zijn mannelijkheid dan weg is.. Lekker argument he
Ik vind dat ik niet nog 40 jaar de pil moet blijven slikken omdat hij niet even een knipje wil laten zetten. Voor mij is het beter om te pil niet te slikken omdat er gewoon meerdere risico's aan vast zitten. Heel officieel gezien mag ik de pil niet slikken. Ik heb wel toestemming nu, maar liever niet zeg maar.
We zijn nog jong, en ja misschien gaan we ooit uit elkaar, het zit niet in de planning, maar stel we gaan over 10 jaar uit elkaar, en hij krijgt een nieuwe vrouw, hij is dan ook nog jong genoeg om kinderen te krijgen zeg maar. Tuurlijk het is niet onze planning om ooit uit elkaar te gaan, maar het kan natuurlijk, en ja dat is ook wel iets om rekening mee te houden natuurlijk, maar toch, hij wil geen kinderen meer, dus waarom met een ander dan wel. Maar goed dat punt begrijp ik wel, maar je hebt natuurlijk ook dat het weer omkeerbaar is.

Wat vinden jullie, vinden jullie dat je zoiets gewoon van je man kan vragen? En dat hij dan toch ook wel daarmee in zou moeten stemmen. De voors wegen gewoon zwaarder als de tegens vind ik.
Of laat ik het zo zeggen, zou jij van je man verwachten dat hij dit zou doen?

(ik weet dat jullie mij gaan herkennen aan mij schrijf stijl, en dat geeft, maar geen namen noemen ajb )

Nee het gaat niet echt daarom.. Jullie zullen het ook niet snappen als ik het uitleg haha! Is ook verder niet belangrijk. Dat is iets tussen ons.

Ja omonkeerbaar kan wel. Teminste ik geloof dat dat kan. Maarja die mannelijkheid he.

Ik ga nog maar eens met hem praten van de week. Ik vraag dus niet iets heel geks. Kijk als hij echt niet wil houd het op. Als ie een beetje mannelijk is doet ie het.

Dat is inderdaad de gedachten er achter angelique. En bij ons is die kans natuurlijk even een stukje groter als een ongeluk krijgen.
En als dat dus gebeurd wil ik absoluut dat hij verder gaat met zijn leven. En ja het kan best zijn dat daar nog een kindje bij hoort.

Het beste zou natuurlijk zijn als ik het gewoon kon laten doen. Misschien nu toch nog eens kijken of die mogelijkheid er is.

Dat is ook een moeilijk punt, in een normale situatie hadden we zeker nog wel een 3e kindje gewild.
Het is puur de situatie die er voor zorgt dat we dit absoluut niet meer willen, vooral man niet. Het kan en mag nu ook echt niet.
Toch blijft er bij mij ook iets zitten van, wie weet mag het over 10 jaar wel weer, wie weet mag het dan wel, en kan het dan ook, en misschien willen we het dan toch nog wel.

Nu ik er zo over nagedacht heb, en het er met jullie over heb, denk ik dat het toch beter is om nog een tijdje maar aan de pil te blijven, zodat we echt nog even goed de tijd hebben om hier over na te denken, want het is wel een best definitieve beslissing. En kwa verstand staan we absoluut achter het geen kinderen idee meer. Maar ik denk dat we gevoelsmatig daar toch wel een beetje moeite mee hebben.

Bij mij is het dus niet zeker dat het echt nooit meer mag. Het kan best zijn dat ze over 5 jaar zeggen, het zou mogen. Het gaat vooral om de hormonen die je bij de zwangerschap aanmaakt die voor mij gevaarlijk zijn nu.
Dan nog blijft de vraag over of het verstandig is en of het kan. Maar stel dat het over 10 jaar mag, en ik kan helemaal zonder hulp voor het kindje zorgen. Dan is er best een kans dat we het beide nog zouden willen zeg maar.
Het is gewoon een hele moeilijke situatie, waar verstand en gevoel te dicht op elkaar liggen, en waarin de onzekerheid verschrikkelijk groot is.
Nu ik er zo even goed over na heb gedacht, denk ik dat het toch verstandiger is om het in elk geval voorlopig uit te stellen, en om over een tijdje verder te kijken.

Een spiraal wil ik echt niet. Het blijft dan maar gewoon de pil voorlopig.

Ja dat klopt, over 10 jaar zijn mijn kinderen al grote pubers haha! Maar we hebben zelf dan zo'n beetje de gemiddelde leeftijd waarop de meeste mensen hun eerste kindje krijgen.
En het lijkt mij best leuk hoor, een nakomertje. Heb je altijd een oppas
Maar ik denk zelf ook niet dat we het tegen die tijd nog zouden willen hoor. Maar ik weet dus ook niet zeker dat we het dan niet zouden willen.
De kans is ook niet super groot dat ze ooit zeggen, je kan nu veilig nog zwanger worden. Maar goed de kans bestaat.
Het is best dubbel, nu ik er zo over na heb gedacht, en jullie dingen heb gelezen, denk ik wel dat we beter nog even kunnen wachten met beslissen. Het is ook vooral de situatie die het nu moeilijk maakt. Als dat niet zo was hadden we er niet eens over nagedacht.
Had alleen graag van die pil afgewild, maar goed een jaar meer of minder moet ook geen ramp zijn.

Maar mafkees, het punt is dus dat wij geen kindje meer willen door de situatie zoals die nu is.
Niet omdat we zeggen, we hebben het helemaal gehad met kinderen, we hoeven ze nooit meer.
Dat maakt het lastig zeg maar. Onze rede voor het geen kinderen meer willen krijgen is puur medisch gezien.