Zus schreef op: 27-09-2013 21:00:52 |
Ik heb een zus. Al jaren "mankeert" haar altijd wel iets. En eigenlijk altijd dingen die je
niet kunt bewijzen en niet kunt ontkrachten. dingen die anderen ook kunnen hebben. Maar ze
heeft altijd erger. Whiplash, jarenlang.. Kan.. onbekend virus..haar schakelt het een jaar uit.. Ja, dat Kan.. Voedselallergie.. Kan... Maar nu kan weer alles.. Em het was al zo erg dat en stukje fruit wat tegen een kaas had aangelegen voor een shock kon zorgen..volgens haar.. Oke, kan, bekkeninstabiliteit kan... Zo erg dat je een rolstoel krijgt.. Kan. maar wel uren kunnen winkelen zonder die rolstoel. Allergisch voor beesten.... Zo erg dat je een gierende vrouw op 500 meter van een dierenwinkel hebt..ja, kan..maar wel een logeerdier in huis.. Van hetzelfde soort waar ze allergisch voor is. nu speelt er weer iets, wat kan,,maar natuurlijk is het weer erger dan bij wie dan ook. ze hersteld trouwens wel altijd wel als er dan iets belangrijks is.. Andersom kun je voorspellen dat zij meteen een heel stuk zieker is als iemand anders per ongeluk ook eens echt ziek is.. Maar dat zijn dan aanstellers.. Alles gaat ook over ziek zijn. Begrijp me niet verkeerd, alle dingen die ik hierboven noem, kun je heel flink de klos van zijn.. Maar zij heeft altijd een tijdje alles en alles het ergst en dan is het weer vergeten.. Omdat er dan weer wat anders speelt. al jaren accepteer ik alle verhalen..misschien niet zozeer dat wat ze heeft, maar wel dat ZIJ er echt last van heeft. Ik denk dat ze ziek is, er iets speelt en of het lichamelijk is en geestelijk weerslag heeft of dat het geestelijk is en lichamelijk weerslag heeft.. Maakt dat dan uit? maar nu zijn haar kinderen ook altijd zIek. Volgens haar. En dan niet een beetje.. Maar echt dodelijk. Het loopt altijd af met een lading onderzoeken waar niks uitkomt. Ze zijn gezond. nu heeft ze aangegeven dat ze denkt dat een van haar kinderen schizofreen is. Ik voel weer een hoop omderzoeken komen. Waar naar ik denk niks uitkomt, en ik vraag me af of dit niet schade toebrengt aan de kinderen. Ik weet ook niet wat ik kan doen. Als ik luisterend oor ben, krijg ik steeds verschrikkelijke voorspellingen over ziekteverloop, waar uiteindelijk nooit wat van uitkomt. Maar afstand nemen voelt ook als verzaken, naar haar en haar kids. Hoe ga je hier nu mee om? ze zit echt in een fase waarin alles, maar dan ook alles om ziek zijn draait. |
Quote |
Krumelke schreef op: 27-09-2013 21:04:12 |
heb geen tips....maar jeetje wat een verhaal. zeker nu ze de kinderen erin betrekt. misschien kun je met je eigen huisarts hier over praten. misschien kan hij je tips geven. |
Quote |
Xsara schreef op: 27-09-2013 21:05:24 |
confronteren en vragen of ze hulp wil zoeken, is het niet voor zichzelf dan voor haar kinderen... ze
maakt ze kapot! hoe ver gaat ze?? misschien een zuster op zuster gesprek met een verzoek om zich te
laten helpen.. voor haar kinderen... succces. |
Quote |
Monica Mv 2 schreef op: 27-09-2013 21:22:53 |
Ik ken ook zo iemand (is wel wat minder erg), ik negeer het. Ik stak er bergen energie in Had er echt verdriet van, begreep totaal niet dat het als jaloezie op mijn situatie overkwam en sliep dr slecht van. Maar nu doe ik niks meer. Heeft totaal geen zin om me er druk over te maken en er nog energie in te steken. Dit op advies van de thuiszorg en de kinderarts. Zolang ze haar kinderen niks aandoet in de trant van echt ziek maken doe ik niks. Heeft geen nut. |
Quote |
Bepje schreef op: 27-09-2013 22:12:56 |
Ik sluit me aan bij Jen9. Het kan hypochondrisch zijn, die mensen hebben voortdurend angst dat zij
iets ernstigs hebben of een andere stoornis en die gaat over de aandacht die men probeert te krijgen
via ziektes van zichzelf, partner of kinderen. |
Quote |
Marie8 schreef op: 27-09-2013 23:31:35 |
Ik vind het een beetje eng dat ze dit ook met de kinderen gaat doen en raad je aan om je zorgen te
gaan delen met zowel bekenden als professionals zoals huisarts. Heel lastig dit over internet... Maar het kan ook duiden op wat ernstigers als hypochondrie en al is de kans misschien klein, dan moet je de kids wel in de gaten houden. Want dat aandacht zoeken kan best ver gaan. |
Quote |
Mitch schreef op: 27-09-2013 23:36:44 |
Ik ben een hypochonder, en ik ben ook altijd bang dat er iets met mij of de kinderen is. Maar ik heb nooit ziektes gefaked, en al helemaal niet van mijn kinderen, dus ik zou een tandje hoger denken dan hypochondrie. Ik zou contact opnemen met de huisarts hierover en puur vragen wat je hiermee kan, maar vooral oppassen met zelf diagnoses eraan geven. |
Quote |
Eefje schreef op: 28-09-2013 00:21:17 |
Het lijkt wel op, hoe heet het ook alweer, Munchhausen? Vooral omdat ze haar kinderen er ook in betrekt, en allerlei (onnodige) onderzoeken laat ondergaan. Vind het wel zorgwekkend. Misschien kun je bellen naar de hulplijn voor mensen zonder psychische ziektes van (Sire), die hebben vast goede tips. |
Quote |
Mafkees schreef op: 28-09-2013 00:57:48 |
mn schoonmoeder lijdt hier ook aan. super irritant vind ik het, want het lijkt of ze spotten met
ziektes.... bijv. " ik heb suiker, maar de dokter ontkent het" en als ze leest dat je hepatitus A kan oplopen in Turkije, heeft ze het al. Alle pijntjes worden aan de dokter voorgelegd en boos worden als er niks uit komt. we hebben al jaren geen contact (andere reden) maar paar jaar terug belde ze MIJN moeder om te vertellen dat ze ernstig ziek was....daarom weer contact opgenomen en wat bleek....ze kon gewoon een keer niet schijten. ik heb geen geduld voor zulke mensen.... zus of niet...je moet actie ondernemen, goed gesprek en haar aanbieden dat ze hulp moet zoeken, misschien kun je samen met haar gaan... de pest is, als ze straks ECHT wat mankeert, neem je haar ook niet meer serieus... |
Quote |
Marie8 schreef op: 28-09-2013 07:27:10 |
Munchhausen en munchausen by proxy als het bij een ander is. Ik wilde voorzichtig zijn met het
droppen van deze term op een forum. Het is namelijk nogal wat. Maar ik moest er ook aan denken.
Onlangs als onderdeel van een scholing over kindermishandeling behandeld. Ik hoop niet dat het
daarom gaat. Ben benieuwd naar je reactie. |
Quote |
Spatje schreef op: 28-09-2013 08:24:35 |
jeetje hoop niet dat het zo erg is, want mensen met munchausen by proxy maken hun kids wel heel ziek
![]() veel sterkte TO |
Quote |
Heleenmv2 schreef op: 28-09-2013 09:30:06 |
Als het je zus is, weet je misschien ook wel wie háár huisarts is? En is ze single of heeft ze een partner? Hoe staat hij hier in? |
Quote |
Heleenmv2 schreef op: 28-09-2013 09:31:26 |
Ben jij de enige die zich zorgen maakt om haar gedrag, want misschien hebben jullie nog wel een
broer of zus die samen met jou het gesprek met haar aan wil gaan? Of jullie ouders? |
Quote |
Monica Mv 2 schreef op: 29-09-2013 11:38:55 |
Munchausen en mensen die hypchonder zijn is wel een heel groot verschil hoor. Als hij/zij haar kinderen niet ziek maakt maar denkt dat ze ziek zijn, dan vallen die er tussenin. Volgens de arts van mijn zoontje is aan deze groep mensen niks te doen. Niet zolang de persoon zelf in kwestie inziet dat hij/zij het een beetje fout ziet. Dit naar aanleiding van die ene persoon die wij kennen die zo ook is. |
Quote |
Marie8 schreef op: 29-09-2013 12:17:10 |
Dat klopt niet helemaal. Kinderen worden ook geestelijk ziek gemaakt en het ondergaan van allerlei
onnodige onderzoeken is een belasting. Vaak gaat het van kwaad tot erger. Het is moeilijk vast te
stellen, maar het is kindermishandeling. Een soort die weinig voorkomt, maar als zeer ernstig wordt
beschouwd. |
Quote |
Marie8 schreef op: 29-09-2013 12:24:14 |
Dat klopt niet helemaal. Kinderen worden ook geestelijk ziek gemaakt en het ondergaan van allerlei
onnodige onderzoeken is een belasting. Vaak gaat het van kwaad tot erger. Het is moeilijk vast te
stellen, maar het is kindermishandeling. Een soort die weinig voorkomt, maar als zeer ernstig wordt
beschouwd. |
Quote |
Zus schreef op: 29-09-2013 20:13:08 |
we hebben meer familie. maar die trekt zich steeds verder van haar terug. tja. een beetje
begrijpelijk is het wel natuurlijk. Ik heb vorig jaar bespreekbaar met haar willen maken dat ze eens
geestelijke hulp ging zoeken en ze werd echt vrij boos. zij heeft geen probleem vind ze. dat is
misschien ook wel zo.. het is vooral een probleem voor iedereen om haar heen ![]() mijn ouders zijn niet meer in staat om grenzen te stellen. ik voel een behoorlijke drempel om de huisarts van haar te benaderen. 1 is dat ik me niet voor kan stellen dat daar niet allang een opmerking bij haar naam staat. 2. wat kunnen ze nou helemaal op basis van mijn verhaal? 3. en vergis je niet.. ze verandert zo van huisarts als die wat zegt wat haar niet aanstaat. 3. ik denk/ voel dat het de kinderen kan schaden maar ze houdt erg veel van ze en zorgt op haar manier erg goed voor ze.. dus om een straat van kindermishandeling in te gaan.. dat gaat me te ver. |
Quote |
Marie8 schreef op: 29-09-2013 21:34:46 |
Wisselt ze vaak/ vaker van arts ja? Heeft ze veel medische kennis? Komt ze juist heel zorgzaam/ overbezorgd over? Is ze alleen met de kinderen of is er een partner? |
Quote |
Zus schreef op: 30-09-2013 17:57:04 |
Je stelt een hoop specifieke vragen. Ik ben bang mijn anonimiteit te verliezen. Ik ben ook niet op
zoek naar een diagnose voor mijn zus. Zeker niet via het internet.. Hulp aanvaarden doen mensen pas
als ze er zelf aan toe zijn. Dat is ze niet op dit moment. En wat ze doet is vrij complex.. Dus je
gaat ook niet een bloedende vinger melden, maar een troebel beeld. ik vroeg me af of mensen specifieke tips hadden hoe ik het best met mijn zus om kan gaan. Wat wijs is. |
Quote |
Minou schreef op: 30-09-2013 18:23:48 |
Tips heb ik niet, maar geloof me, die kinderen gaan eraan kapot zo..ze is ziek..geestelijk hier moeten echt instanties bij denk ik..kinderen die voor niks allerlei onderzoeken moeten ondergaan, zij die altijd wat heeft zogezgd, ermoeten toch wel meer mensen zijn die denken: dit kan niet zo doorgaan. zijn ze bang voor haar, heeft ze altijd haar zegje klaar? |
Quote |
Marie8 schreef op: 30-09-2013 20:08:21 |
Juist omdat het beeld vrij complex is. Als je dat herkent, dan zal ze geen hulp zoeken en ook niet
herstellen. Want als dit beeld klopt, dan is het ernstig en moeten de kinderen beschermd worden.
Daarom vraag ik daarop door. Maar ik ben het met je eens dat diagnoses op internet simpelweg gewoon niet kunnen. Denk erover na en laat het troebele beeld of het moeilijk te bewijzen geen reden zijn om niks te doen. Als iedereen dat denkt en niemand elkaar opzoekt om zorgen te delen...dan blijft dit bestaan en wordt het waarschijnlijk alleen maar erger. |
Quote |
Minou schreef op: 30-09-2013 22:52:15 |
Sluit ik m e bij aan, lieve zus ik hoop dat dit doorbroken gaat worden, misschien zal het een
verwijdering geven, maar die kinderen..dit mag niet.. ![]() |
Quote |
Mrtj schreef op: 30-09-2013 23:16:33 |
Ik zou toch echt haar huisarts benaderen. En dan aangeven dat je verwacht dat ze van huisarts zal
gaan veranderen. Misschien weet de huisarts het al wel, maar misschien ook niet. Maar hier moet wel een professioneel iemand eens in gaan meekijken. Want mogelijk is dit inderdaad schadelijk voor de kinderen (en misschien ook niet). Wellicht zou je nog kunnen overwegen om naast de huisarts ook je zorgen te uiten bij het CJG (Centrum voor Jeugd en Gezin). Zij kunnen je verder op weg helpen mocht dat hun nodig lijken. |
Quote |
Myself schreef op: 01-10-2013 07:34:53 |
Ik ken ook iemand die altijd iets heeft, waarvan we denken..........het kan, maar het kan ook
niet. En ook vaak net iets erger, heftiger ect. Maar dat heeft ze ook in haar andere verhalen, mensen zijn in haar verhalen altijd zooo ontzettend blij met haar komst, vinden haar werk zoooooooooooooo goed, en ook dat gaat maar door. Er tegenin gaan heeft geen zin, ik leg me er maar bij neer. En zeg oh en ja en huh als ze wat verteld en komt er daarna nooit meer op terug. Gevolg is dat ze al iets minder verteld over haar "ziekzijn" ![]() Bij haar kinderen ligt het eraan wie iets heeft, heeft haar ene kind of diens gezin iets dan komen ze even kijken en daar blijft het bij (uit eerste huwelijk) , hebben haar andere kinderen (uit huidige huwelijk) iets dan rent ze daar hele dagen voor. |
Quote |
Mitch schreef op: 01-10-2013 09:14:45 | ||
Hier kan ik van 3 van de 4 ja op zeggen, en ik heb echt niets engs. Ik denk dat je dit op een forum niet kan concluderen, ik zou echt naar een huisarts gaan of een instantie die hier meer bij betrokken kan zijn. Moet er niet aan denken dat mensen afgaande op een paar vragen van mij zouden denken of zelfs maar suggereren dat ik mijn kinderen bewust ziek maak. | ||
Quote |
Marie8 schreef op: 01-10-2013 18:32:18 |
Ben ik met je eens hoor Mitch. Heb al eerder benoemd dat dit niet kan op internet. Maar het is
natuurlijk wel iets meer als alleen die vragen. Ze heeft best wel wat meer verteld. |
Quote |