Mijn moederhart brak

Zoals iedereen heeft gemerkt was het gisteren erg warm dus er werd veel met water gespeeld.

Rond kwart voor 8 word ik gebeld door een achter buurvrouw dat ze mijn dochter naar binnen had gehaald en d'r nu naar huis had laten gaan.

totaal in paniek en dikke tranen van verdriet kreeg ik van d'r te horen dat ze d'r allemaal hadden nat gegooid en d'r uit hadden gescholden voor baby, tering wijf, tyfeus kind enzovoort.
het hele groepje van een stuk of 10 meiden en jongen tussen de 10 en 12 jaar, mijn dochter is 8 hebben d'r alleen achter gelaten zeiknat en zittend, huilend op straat

de buuf had alles gehoord en daarom belde ze mij.

Ik ben gelijk met Lize naar het groepje toe gelopen en ze lachten gewoon en zeiden we hebben niets gedaan, waarop ik zei o ja wel een buurvrouw heeft alles gehoord. Daarna zegt  mijn dochter misschien heb ik het er wel naar gemaakt, sorry.
wat .... Jij hoedt geen sorry te zeggen en die kinderen lachen dus ik werd woest en spraak iedereen in het algemeen aan en toen vage 1 meisje aan dat ze het gedaan had, de rest niet. 

Even later stond er 1 meisje aan de deur om sorry te zeggen maar de rest niet.

het zijn allemaal buurtkinderen en d'r beste vriendin was er ook, die had geen water gegooid en niet gescholden maar d'r wel huilend en zeiknat alleen achter gelaten.

daarna de buuf nog terug gebeld om even duidelijk alles te horen...

ik heb er vannacht gewoon wakker van gelegen

Ben ook trots op mijn meisje want al die ik kinderen zitten ook bij d'r op school en die komt natuurlijk tegen, ze ging zonder moeite naar school en heb gezegd steek je neus in de lucht als ze wat zeggen en loop zo door.

Heb toch even school gebeld en het gemeld ondanks dat het natuurlijk ver buiten schooltijd gebeurde maar ik ken die meiden, die zouden in de pauze er zo mee door kunnen gaan.

Ja het is knap van het meisje maar of ze het meent ik weet het niet zij en nog 1 zijn de touwtrekkers van net groepje.

Ik ben bewust niet naar de moeders gegaan omdat ik zeker weet van 1 moeder dat de grootste ruzie's komen want haar kind doet dat niet.

Ik heb wel gezegd dat ze even niet meer met ze mag spelen en idd het liefst rammel ik ze ook even door elkaar.

Mijn meisje was zo intens verdrietig, ze zat zo te snikken. Ze is emotioneel heel sterk voor een 8 jarige maar dit werd d'r te veel.

Wat ik het ergste vind van allemaal, denk ik, dat ze d'r als een verzopen katje met dikke tranen, zittend op de straat alleen achter lieten alsof er niets was gebeurd gingen hun verder ....