Mama-life
| Spatje schreef op: 04-09-2013 14:17:51 |
het is een heel lang verhaal wat ik even kort ga proberen te vertellen ik heb in 2008 mijn vaste 24 uur om laten zetten in een 0 uren/oproepcontract voor de weekenden en feestdagen, in 2011 is de groep gesloten wegens financiele problemen, ik was inmiddels 15 jaar in dienst ik heb geen afscheid of niks gehad, ik was nl nog in dienst, met een 0 uren contract kunnen ze wat ze willen, ze konden me vaste uren bieden, maar dan moest ik flexibel zijn en ook ad en nd draaien en ik had juist gekozen voor weekenden en feestdagen zodat ik thuis was bij toen alleen mijn oudste en daarna ook de jongste ik heb dus ruim 2,5 jaar niet meer gewerkt, maar wel nog in dienst, ik heb vreselijk veel verdriet gehad en soms nog omdat ik gewoon uitgekostst ben, ik ben vergeten, inmiddels andere manager, ander hoofd, mijn collega';s werken nu op andere afdelingen en ik ben echt letterlijk vergeten ik kon mijn ontslag indienen , maar dat heb ik nooit gedaan vanwege trots, ik vond nl dat ik op zijn minst een bos bloemen verdiende voor mijn 15 jaar werk, een bedankje, maar heb nooit wat gekregen totdat ik vorige week opeens contact had met po&o, er was nl een verplichte bijeenkomst en ik moest er ook naartoe, terwijl ik al meer dan 2,5 jaar niet meer werkzaam ben, voor mij is inmiddels de drempel kilometers hoog om daar naartoe te gaan, dus ik heb me afgemeld, heb inmiddels andere werkzaamheden die ik doe, en ben niet van plan ooit nog voor hun te werken en zij plannen mij ook niet meer in nu wilt iemand van po&o volgende week langskomen om dingen uit te praten en een oplossing te zoeken voor beide partijen, ontslag dus, maar echt, ik ben er zooooooooooo klaar mee, ik wil gewoon niet dat ze komt, ik wil niet nog een week stressen, ik wil er gewoon vanaf, mijn man zegt laat hun komen dan kun je het afsluiten ik heb zoiets van ik ben al meer dan 2 jaar aan het afsluiten en wil eigenlijk gewoon een ontslagbrief sturen , dan ben ik er vanaf, ja het is de makkelijkste weg, maar dan is het klaar, over, ik kan het gewoon niet opbrengen om haar hier te ontvangen en dan afwachten wat er gaat gebeuren, ze is overigens super leuk, ze werkt er nog niet zo lang en wist nergens wat vanaf wat zouden jullie doen, afwachten of gewoon ontslag zelf indienen zodat ik verder kan? |
| Quote |
| Corine86 schreef op: 04-09-2013 14:23:34 |
Ik zou ze denk laten komen en (proberen) te zeggen hoe je je voelt nu zij jou op deze manier hebben
behandeld. |
| Quote |
| Mitch schreef op: 04-09-2013 14:23:44 |
Ik zou haar laten komen en mij laten ontslaan. Zelf ontslag nemen zou voor mij persoonlijk voelen als opgeven of zo. Maar goed ik sta niet in jouw schoenen en ik weet niet wat jij allemaal voelt natuurlijk. Als je echt denkt dat het je te veel is dan moet je je hartje volgen. |
| Quote |
| Corine86 schreef op: 04-09-2013 14:24:18 |
Ik denk dat je het dan ook anders afsluit dan wanneer jij zelf je ontslag indient, positiever
wellicht dat het gesprek jou wat duidelijkheid geeft over het hoe en waarom |
| Quote |
| Ivy schreef op: 04-09-2013 14:24:41 |
Jee, da's ook niet leuk... Ik denk dat ik hetzelfde zou redeneren als jij. Dan maar een
ontslagbrief, maar ik zou er ook niet zo op zitten te wachten om iemand in je eigen huis te woord te
moeten staan. Aan de andere kant kun je van de gelegenheid gebruik maken om je hart te
luchten. Wie weet lucht dat op en maakt het het makkelijker om het hoofdstuk af te sluiten? Als je zelf zeker weet dat je niet meer daar wilt werken en je toch al andere werkzaamheden hebt, lijkt het me geen probleem om die deur te sluiten met een ontslagbrief. |
| Quote |
| Jomi schreef op: 04-09-2013 14:25:45 |
Absoluut laten komen! Dan kan jij je verhaal doen, dan is dat wel van je hart in iedere geval en weten zij hoe het precies zit en wat het met jou gedaan heeft. Misschine komen ze zelfs nog wel met een mooie regeling of iets extra's Ed. Zelf ontslag indienen zodat je verder kan, had je al jaren eerder moeten doen dan  |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 14:26:29 |
nou hoe ik me voel door hun behandeling is inmiddels duidelijk, ben vorige week totaal geflipt aan
de telefoon 
werd heel emotioneel en nu ik erover nadenk had ik gewoon 2,5 jaar geleden al ontslag moeten nemen
en de eer aan mijn eigen houden, uitkering trekken was ik sowieso niet plan geweest, nooit niet,
mijn keuze om thuis te blijven bij de kinderen, dus voor geld hoef ik het niet te latenik zeg altijd tegen iedereen dat men regisseur is van zijn eigen leven, alleen laat ik mijn leven nu leiden, terwijl ik er zelf iets aan kan doen zodat ik rust ga ervaren......... |
| Quote |
| Angelique schreef op: 04-09-2013 14:27:04 |
absoluut met mitch eens zou echt zelf geen ontslag nemen niet goed voor evt gevolgen ook zeg maar en laat ze maar komen zou er niet heen gaan zou moeite niet nemen laat ze maar moeite doen en zou erg graag willen horen wat ze te zeggen hebben |
| Quote |
| Mitch schreef op: 04-09-2013 14:28:04 |
Maar als jij denkt dat het voor jou het beste is om je ontslag te nemen Spat dan moet je je niet
laten weerhouden door onze meningen toch! volgens mij weet jij al heel goed wat je wilt, maar je heb van niemand goedkeuring nodig behalve je eigen gemoedsrust! |
| Quote |
| Ivy schreef op: 04-09-2013 14:28:47 |
Sterkte! Als jij je er beter bij voelt om de eer aan jezelf te houden en een ontslagbrief te
sturen, prima. Als je haar laat komen, wil dat niet zeggen dat zij je leven kunnen bepalen,
toch? Je hebt altijd het heft in beide handen. Hoe dan ook, jij maakt je eigen keuze. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 14:31:01 |
ja eigenlijk wil ik gewoon van jullie horen dat ik gewoon ontslag moet nemen zodat ik verder kan,
bah, ben er helemaal emo weer van, ik trek het niet om weer een week te moeten wachten, diegene wat
kotm weet hoe ik alles ervaren heb en eigenlijk komt ze gewoon omdat ze het goed wilt afsluiten,
maar eerlijk gezegd wil ik het niet en ben ik er klaar mee ontslag komt er sowieso, heb al gezegd nooit meer voor hun te werken, daar was ik heel duidelijk in, heb gezegd dat ik baal van de hele stichting, dus heb ook het idee dat ze komt om het toch wat goed te praten |
| Quote |
| Alice schreef op: 04-09-2013 14:31:14 |
Ik denk dat het misschien niet heel slecht is om haar te laten komen. Ontslagbrief kan ook, dan sluit je het gewoon nu af en klaar. Maar als je haar laat komen, kan er altijd nog iets onverwachts uitrollen wat jou veel deugd kan doen. Bedoel niet direct een job ofzo hoor.. maar je weet maar nooit! Ik denk dat het deugd kan doen om er eens over te praten met iemand van die organisatie en dat het je vooruit kan helpen. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 04-09-2013 14:34:58 |
lieve schat ga je het los laten als die brief de deur uit is ??? dan moet je dat doen en dan ook los
laten ik denk echter dat dat niet gebeurd je moet is flink je hart luchten tegen die gasten en dan gelijk je ontslag tekenen dat is wat ik denk he maar je moet je door ons niet laten tegen houden maar als je toch al dacht ooo die zeggen neem ontslag en dus je bevestigen dan had je dat allang gedaan ergens zit er eens poortje van twijvel en nu heb je heft nog in eigen handen je kan doen wat je wil maar je kan ook ff flink tekeer gaan zodat je het kwijt bent ok ik draaf weer door sorry je snapt hem wel |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 14:37:40 |
nou kreeg iedere maand een nieuwsbrief, of soms post en dan werd ik weer aan hum herinnerd, maar in
de periodes dat ik niks hoorde was het prima zo, ik werd steeds iedere keer weer geconfronteerd, zo
van ik ben nog altijd in dienst ik ga straks nog eens met mijn man praten, maar ik kies liever voor de makkelijke als de moeilijke weg aangezien het ontslag er sowieso aankomt als ik nu nog wilde werken voor hun was het wat anders denk ik |
| Quote |
| Marli schreef op: 04-09-2013 14:38:21 |
Als je haar wel laat komen, zorg dan dat jij niet alleen bent. Is voor jou fijner. |
| Quote |
| Son schreef op: 04-09-2013 14:40:46 |
| Als het zo
lastig voor je is, moet je gewoon doen wat goed voelt. Neem lekker ontslag dan ben je er vanaf. Kan me wel voorstellen dat je er niet meer op zit te wachten |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 14:43:48 |
het is echt heel moeilijk, echt die drempel is zoooooooooo hoog voor me  het komt gewoon omdat ik me niet kan voorstellen dat mensen zo met elkaar om kunnen gaan, echt onvoorstelbaar, als ik zie wat ik allemaal heb gedaan voor hun, echt onvoorstelbaar, en ja , had ik mijn ontslag maar eerder genomen, maar heb op aanraden van de arag het niet gedaan, heb er nu spijt van omdat er veel verdriet van heb ik ga mijn gevoel volgen, zal er nog een nachtje over slapen |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 14:53:59 |
mijn man belde net, die wilde dat ze wel kwam, hij zou er wel bij zijn, ik begon al te huilen dus ik zeg, hoe je het ook wendt of keert, ik zal never nooit meer voor hun werken, tja zegt hij dan kun je kiezen uit de makkelijke of de moeilijke weg, makkelijk nu ontslag nemen en dan ben je er voor het weekend af, moeilijk het gesprek aangaan, weer emo zijn en dan ontslag krijgen dusssssssssssssssss ik ga de makkelijke weg voor mezelf nemen, kost me echt teveel energie dit |
| Quote |
| Bepje schreef op: 04-09-2013 14:54:37 |
Ik zou zeker wel een gesprek aangaan en daar zeggen wat je op je hart hebt. Dan heb je het geuit en
kunt dan echt afsluiten. Als je het niet doet blijf je altijd met een "onaf" gevoel zitten en denk
je later had ik maar gezegd wat ik voelde en er van vond. Eerder dan over een week zou ik niet doen, nu kun je je er op voorbereiden en ben je dan misschien in staat een goed gesprek te voeren zonder dat je heel erg emotioneel wordt en van daaruit reageert. Ga anders samen met je man daar het gesprek houden, dan hou je het letterlijk buiten je deur. Ook zou ik zeker geen ontslag aanbieden, je hebt niet voor niets een contract, je had er plannen mee en bovendien kunnen ze je dan een mooi getuigschrift meegeven met daarin dat je altijd goed hebt gewerkt voor de stichting. Je weet nooit waar zo`n getuigschrift goed voor is. Veel sterkte, wijsheid en succes gewenst. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 04-09-2013 15:00:22 |
Toch Spat, zet dingen op papier. Ik snap dat je er vanaf wilt zijn, maar wie weet kunnen ze dit
soort ellende voorkomen bij mensen na jou. Kunnen zij hier van leren. Zeg wat je geraakt heeft,
waarom je emotioneel bent. Idd je man erbij die het eventueel kan overnemen. Zou er nog even over nadenken |
| Quote |
| Son schreef op: 04-09-2013 15:00:32 |
Als het je maar niet dwars gaat zitten dat je het zo afsluit |
| Quote |
| Proestie schreef op: 04-09-2013 15:04:30 |
Ik zou ook het gesprek aangaan, maar niet thuis! Thuis is jouw plekje en wil je je fijn kunnen
voelen. Als je daarheen gaat kun je het letterlijk achter je laten of je nou ontslag neemt of
ontslag krijgt. Je kan het afronden, zeggen wat je nog zeggen wilt en dan klaar. Succes ermee! |
| Quote |
| K schreef op: 04-09-2013 15:08:39 |
Ik begrijp dat er van alles is misgegaan en dat dit anders had moeten gaan. Maar het feit dat zij
niet voor een schriftelijk verzoek tot opzegging van het contract met wederzijds goedvinden kiezen,
is een teken dat zij hun aandeel ook erkennen. Vandaar dat een P&O- er langs wil komen ( en je
ook niet uitnodigt op de werkplek). Ik zou zo'n gesprek dus altijd aangaan. Juist omdat dit je na 2,5 jaar nog zo raakt en uit balans brengt. Je kunt dan ook de emotie en energie teruggeven (beetje vaag misschien) en daarmee voor een betere afronding zorgen. De cirkel rond maken: dienstbetrekking begint met een formeel gesprek met personeelszaken en het beëindigen van de dienstbetrekking ook. Veel sterkte! |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 15:09:42 |
heb een mail klaargezet waarin ik nogmaals mijn gevoel heb laten spreken en dat het vooral
belangrijl is dat dit niet nogmaals gebeurd in de toekomst, op de een of andere manier valt er nu al
een last van me af, heb er wel knallende hoofdpijn door gekregen  heb ook duidelijk gezegd dat ik de eer aan mezelf houdt en dat ik never nooit meer voor hun wil werken, maar dat zal wel duidelijk zijn heb mijn man de mail gestuurd, kijken wat hij zegt |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 15:10:17 |
hij zegt mail ze maar, in het ergste geval gaan ze je ontslaan |
| Quote |
| Alice schreef op: 04-09-2013 15:25:43 |
En Spatje.. vergeef.. niet omdat zij dat verdienen, maar omdat jij dat verdient! |
| Quote |
| Lisje schreef op: 04-09-2013 18:37:11 |
Als het mij al tijden zo hoog zat zou ik het gesprek aangaan, alleen zo kom je er vanaf.
Communiceren is zo belangrijk. Anders krijg je ieder een eigen gedachtengang er over die in
werkelijkheid anders kan liggen. Een mailtje zou ik dus niet doen. Als ze mij inene nooit meer
hadden ingepland had ik trouwens wel eerder aan de bel getrokken ipv van alleen maar afwachten als
ik het werk heel graag deed. Benieuwd wat ze dan voor reden hadden gegeven. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 04-09-2013 19:58:40 |
de reden waarom ik niet meer werd ingepland staat in het openingstopic het is dat de arag mij toen adviseerde om het niet te doen omdat ze niet netjes met me om zijn gegaan, heb het advies zwart op wit, ik dacht zij zullen wel gelijk hebben maar dames ik gemaild , heb eens flink gejankt en ben na het eten in bed gaan liggen, mijn kop knalde uit elkaar, er is 1000 kg van me af op de een of andere manier, mijn hoofdpijn is weg en ik vind het prima mijn man vindt nog altijd dat ik het moet aangaan, kijken wat ze zeggen en mss geven ze je wel een soort van schadevergoeding, maar dat zal me allemaal een zorg zijn, ik heb het goed onder de aandacht gebracht en hopelijk doen ze er wat mee lieve lieve dames dankjewel  |
| Quote |
