Verstand / gevoel

tsja  , ik vrees doorzetten en een flinke portie geduld.

Hoe moeilijk het ook is. Ik laat mijn kinderen ook niet graag achter op school , maar ja het moet. 
Het hoort erbij , ze groeien op en je kunt het niet tegenhouden

met de " onbenullige" dingetjes zoals jij beschrijft, denk ik dan alleen: moet ik mn kind dan bv thuis houden van school? verstandelijk is dat een nee...geen optie, dus mn gevoel moet er ook mee dealen.

soms is het zoals het is en hoort het bij het opgroeien, loslaten.

tuurlijk herkent iedereen wel wat jij beschrijft, maar buikpijn of er last van hebben? uhm...nee...

Ik heb dit niet, ik was altijd blij als ze aan school toe waren met 4 jaar,, ook omdat ik zag dat mijn kinderen daar zelf ook aan toe waren.

Wel kan ik altijd weer boos worden op het feit dat ik heel vaak zie en lees dat die kleuterklassen zo vol staan met ouders, hoe DOM kan je als school zijn om dit zo goed te vinden, want wat ik vaak gezien heb is dat ouders het maar wat interessant vinden om beslag op juf te leggen met verhalen over hun superkind......juf heeft op dat moment geen aandacht meer voor de kleuters die binnenkomen of al in de klas zijn, ZO jammer, ik heb vaak genoeg gezien dat klleuters onenigheid kregen wat juf had kunnen voorkomen als al die moeders er maar niet waren.
Dat je je kind even wilt helpen op de gang met z'n jas enzo...dat kan....breng ze even op hun plaats, ook dat kan en dan moet je als ouder wegwezen....vind ik hoor. Juf vangt de kinderen wel op, juist door al die moeders die hun kind niet willen of kunnen loslaten wordt het voor die kinderen allemaal veel moeilijker gemaakt.

Maar goed zo kijk ik ertegen aan.
Hier is het zo dat je vanaf groep 3 NA de herfsvakantie als ouder NIET meer mee de klas in mag en ouders snappen het maar niet, die blijven maar lopen en staan in die klas.
Is het nou niet veel leuker als juf aandacht voor het kind heeft ipv voor al die ouders? 
Als je echt iets wilt overleggen dan moet je dat doen NA schooltijd.

Maar goed....ik denk dat veel ouders zouden gaan steigeren als ze niet meer de klas mee inmogen, willen zelf ook graag naar school denk ik

Tuurlijk voel je mee als je ziet dat je kinderen het ergens moeilijk mee hebben.

Maar ik heb er verder geen 'last' van. Ik haal mn schouders op en denk: dit soort dingen moet je ook leren (geld voor zowel de ouders als de kinderen).

Zeker als het gaat om kleine dingetjes die je als voorbeeld noemt.

Hier mogen de kleuters wel de klas in gebracht worden, maar word je geacht weer weg te gaan als je kind een speelhoek heeft gekozen. De juffen hebben duidelijk aangegeven dat echte vragen en problemen beter via de mail gesteld kunnen worden, zodat juf er ook de tijd voor heeft een echt antwoord te geven. Natuurlijk is juf aansprekbaar voor mededelingen van 1 of 2 zinnen, maar niet voor hele verhalen.

bij de kleuters moet je hier ook je kind naar binnen brengen.
maar hier is het helemaal geen chaos!

de kinderen geven juf een hand en gaan op hun stoel in de kring zitten. ouders mogen niet in de kring komen, maar je gaat achter je kind staan of zitten.
dan steekt juf een kaars aan en zingt de klas en dan is het tijd voor het afscheid.

ik vind het fijn om nog even mee te gaan, zijn klasgenootjes te zien en knutsels te bewonderen.
er is altijd ook de mogelijkheid om iets tegen juf te zeggen.

ik zou het jammer vinden als het zou worden afgeschaft omdat sommige moeders dit te druk zouden vinden ofzo!

geen ervaring met een huilend kind achter laten, misschien morgen

Ja dat snap ik wel, hier bracht ik mijn kinderen ook altijd in de klas ( groep 1 en 2) maar ik was daarna meestal direct weer weg, hier gaan ze aan hun tafel zitten waar al wat te doen op staat, puzzel e.d......dan kan ( en mag) je er als ouder even bijblijven maar als de 2e bel gaat begint de school, maar hoe vaak ik niet gezien heb dat ouders dan niet bij hun kind zitten en even de aandacht geven...nee....juf wordt aangeklampt om te vertellen dat pietje zus of zo heeft...hele verhalen.......en ze staan gewoon in de rij die moeders......zo sneu vind het voor de klas maar ja...ik ben een moeder van  ' dag...kus...en ik ben weg'......en ik sta dan ook niet daarna nog eens voor de ramen te tikken en te zwaaien.....en het dan nog gek vinden als je kind het er moeilijk mee heeft...tja....
Maar goed, ik weet dat ik nu nogal negatief klink, maar ik heb me er altijd aan gestoord.
Mijn dochter zit nu in groep 6 en ik kom niet eens meer in school, ze fietst zelf alleen naar huis en naar school fiets ik nog wel mee, maar in school kom ik dus amper tenzij ik het nodig vind om iets te vragen of te zeggen tegen de leerkracht en dat doe ik dan als school uit is.

@Mafkees, maar dan is er wel rust in de klas, juf is bezig met de groep ( kaars aansteken, lied zingen) dat is een vast ritueel en voorkomt dus chaos, ik denk dat het de kleuters die moeite hebben met afscheid wel ten goede komt.
Ik stoor me gewoon ERG aan ouders die de aandacht van juf zo vragen, zielig ben je dan als ouder, en ik persoonlijk zie veel liever een juf die aandacht heeft voor de kinderen die de klas binnenkomen.

hier ook erg druk in de hallen er is een hal en daar komen 5 kleuterklassen samen
je moet als ouder j kind binnen brengen maar in de hal helpen met jas en schoenen en dan kus knuffel kind gaat alleen de klas in en geeft juf handje en gaat zitten ouders gaan heel soms mee de klas in als kind beetje verdrietig is maar in principe gaan ouders de klas niet in
wel is erg vervelend dat aantal ouders(vaak dezelfde( steeds in de deur de juf ophouden zodat kindjes moeten wachten wanht ze kunnen de juf geen hand geven
maar goed gaat overalgemeen goed
in begin heb ik jayden ook later gebracht
ze moete tussen 8:20 en 8:30 in de klas
8:20 is echt heele druk 5 min later is er bijna niemand meer dus dan vertrek ik wat later zonder dat hij te laat komt en de aandacht voor hem is

verder blijven sommige dingen lastig jayden mag sinds kort alleen buiten pffff soms he moet mezelf bezig houden maar liefst sta ik er naast hij kan zo onbehouden zijn maar hoort er ook bij
jongste zijn we bezig voor een psz maar ook dat vind ik erg moeilijk maar is beter voor hem dus t moet gewoon mijn gevoel maakt niets uit die hobbelt wel mee en went er dan langzaam aan
maar heb er nooit echt buikpijn van gehad ofzo

Ik begrijp hoe je je voelt. Gevoel en verstand zijn 2 totaal verschillende dingen die ver uit elkaar kunnen liggen.
De een is er makeklijke in dan de ander. Helaas ben ik er ook niet zo makkelijk in.
Ik trek het me ook met momenten te erg aan als er iets 'tegen' zit. Ik kan dan met mijn verstand dit echt wel relativeren, maar ja, dat hart he.
Onze oudste hangt op dit moment erg aan mij in de zin van niet willen dat ik ga werken. We hebben al het een en ander geprobeerd maar niets lijkt te werken. Nu bleef ik altijd nog op het schoolplein wachten tot de bel ging (hier gaan geen ouders mee naar binnen) ivm de jongste in groep 2. De oudste bleef dan altijd om mij heen hangen. Nu hebben we afgesproken dat ik dit niet meer doe. De jongste vindt dit geen enkel probleem. We hopen op deze manier dat de oudste het afscheid nemen makkelijker gaat vinden. Door dit ook te doen op momenten dat ik niet hoef te werken hopen we dat dit makkelijk wordt.
Tot nu toe lijkt ze er niet zo'n moeite mee te hebben.

Succes ermee! Is soms gewoon lastig!