Mama-life
| Mirdepir schreef op: 07-05-2013 23:16:51 |
http://www.telegraaf.nl/binnenland/21546347/__Kinderen_van_dode_man_vermist_in_Doorn__.html Afschuwelijk nieuws, hopelijk worden ze heel snel gevonden. |
| Quote |
| Petrina schreef op: 20-05-2013 21:39:04 | ||
Ik snap wat je bedoeld Suus. Maar deze mensen zullen dat niet doen, want het gaat niet om het echte leven maar het gedachten wereldje waarin ze leven daar gaat het mis... En in die wereld roepen ze vaak om hulp. Maar ze doen het niet echt. Het blijft bij de gedachten, en toch het geloven dat ze het werkelijk deden. Zo ziek kan je geest zijn. En juist dat niemand dus helpt bevestigt de gedachten wereld weer dat ze door iedereen dwars gezeten worden. Dit is zo ingewikkeld. Zo moeilijk op te sporen, want sommige kunnen dit ook nog eens zo goed voor zich houden, hebben zo'n hoge muur om zichzelf gebouwd en elke keer komt daar weer een steen bij omdat er niet geluisterd of gehandeld word zoals ze willen. Daarbij kunnen ze ook nog eens heel goed acteren. Tot dat de bom ploft, het is opstapelen in hun gedachtenwereld maar nergens ontladen... En dan gaat het mis en is het de vraag enkel waar zal het mis gaan. Gelukkig is er al steeds betere hulpverlening, zijn er steeds meer mensen die weten wat ze moeten doen, want er zijn vaak al wel signalen van tevoren dat het niet goed gaat. Maar ook dan blijft het moeilijk, zolang de persoon zelf niet inziet dat er hulp nodig is, kan je weinig tot geen hulp bieden, want het is zo'n zwaar proces ook waar deze mensen door moeten willen ze hier iets aan gaan veranderen. Ik heb het gezien, en bijna zelf slachtoffer van geworden.... | ||
| Quote |
| Suus schreef op: 20-05-2013 21:46:26 |
Ik denk dat veel mensen wel signalen afgeven maar dat wij deze niet oppikken vanuit ons punt van in
het leven staan. Vind Ted reacties op de vader echt afschuwelijk.... Ik denk dat veel voortkomt uit
niet verder willen denken omdat het eigenlijk heel dicht bij ons zelf ligt. Vind het afbreuk doen
aan wat hem overkomen is en zijn familie. |
| Quote |
| Petrina schreef op: 20-05-2013 21:57:36 |
Weet je wat het is Suus....
De hulpverlening is onmogelijk geworden en waarom?
Omstanders, familie ze staan te gillen, te schreeuwen om hulp maar worden niet geloofd. En ja
sommige mensen schreeuwen ook zelf om hulp maar worden niet gehoord. Omdat er te laks gehandeld
word, omdat het niet serieus genoeg genomen word. Omdat we te bang zijn om te helpen. Omdat er
gedacht word als ze weer even gelucht hebben dan kunnen ze wel verder.
En dan kwam mijn moeder nu thuis en stond ze nog sterker, nog krachtiger en nog harder tegen
mij/ons want de hulpverleenster gaf haar ook gelijk. Het is krom! Helaas........... |
| Quote |
| Petrina schreef op: 20-05-2013 22:03:55 |
Ooo en ik geloof oprecht dat de hulpverleners het beter zouden willen, maar dat ze belemmerd worden in hun werk. Dat ze zich aan teveel regels moeten houden, en soms tref je er nog 1 die voor het welzijn van clienten die regels durft aan te gaan en toch handeld. Gelukkig steeds meer, anders waren er nog veel meer nare sitauties. En laten we ook aan de hulpverleners rondom deze kindjes, rondom deze vader denken. Wat zal dit met hen doen.
Stomme bureaucratie, stomme regels. Geloof mij die zijn niet gemaakt en verzonnen door mensen met ervaring met geesteszieke mensen! |
| Quote |
| Suus schreef op: 20-05-2013 22:56:13 |
Het vervelende aan regels is natuurlijk dat ze algemeen toepasbaar moeten zijn... Ik denk ook dat we
ook moeten accepteren dat sommige dingen zijn wat ze zijn... Niet alles is controleerbaar en als
iets fout loopt heeft niet altijd iemand schuld |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 20-05-2013 23:41:55 | ||
100% mee eens.. Zelfs als ouder heb je nog niet het recht om je kind om te brengen,blijf er vanaf! Die kinderen hadden nog een heel leven voor zich! Ik word er misselijk van zo gruwelijk...  | ||
| Quote |
| Mamsie schreef op: 21-05-2013 07:41:11 |
Ja Nelle zo denk jij, maar wat voor een leven? Weet je we kunnen niet dneken wat hij dacht, we weten het niet. Maar de voorstellingen die hier genoemd zijn zijn niet zo raar... Je zou maar van mishandeling beschuldigd worden, je kids bijna kwijt raken, je werk gaat niet goed... Ik denk dat hij deze gruweldaad meer zag als een verlossing ook voor zijn kinderen. Verder ben ik het met Petrina eens, protocollen werken niet in de psychische gezondheidszorg... maar om dan de gezondheidszorg de schuld te geven, of jeugdzorg... Nee, het gaat niet meer om schuld, het gaat alleen nog over hoe nu verder... Hoe moet moeder verder, hoe moet Jeugdzorg verder, hoe moet de maatschappelijk werker verder... Er zijn alleen maar verliezers in dit gebeuren, en ik keur het echt niet goed wat vader heeft gedaan, maar hij is dood je kunt nog zo boos zijn, daar krijg je geen gerechtigheid meer mee Ik hoop dat mensen met het analyseren van zijn laatste dag en zijn brieven te lezen, iets kunnen begrijpen wat er mis ging, niet om schuld, maar om hoe nu verder.... |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 21-05-2013 08:11:08 |
het is een vader met kind geweest,die ze heeft gevonden, ik hoop dat het jongetje niet te veel heeft gezien. en de tekste door de moeder,ja ik weet niet wat ik daarvan moet zeggen. UTRECHT - „Oké Jeroen, je hebt gewonnen.” Deze woorden van verslagenheid schreef moeder Iris van der Schuit zondagmiddag op haar Facebookpagina, nadat ze door de politie was geïnformeerd dat in het Utrechtse Cothen twee lichaampjes waren gevonden. Op dat moment was nog niet officieel bevestigd dat het om Ruben (9) en Julian (7) ging. Hoewel Van der Schuit de tekst korte tijd later van de pagina verwijderde, spreekt de tekst boekdelen. Een jarenlange strijd tussen de ouders is op de meest gruwelijke manier door de vader beëindigd. Zondagmiddag vond een vader in het bijzijn van zijn zoontje, terwijl ze samen op kikkerdril visten, een van de lichamen. De politie werd gealarmeerd en ’s avonds om elf uur volgde de bevestiging: het bleek inderdaad om Ruben en Julian te gaan. Ze lagen in een duiker, een afwateringsbuis in een sloot, bij een afgelegen landweggetje in het Utrechtse dorpje Cothen. |
| Quote |
| Made schreef op: 21-05-2013 08:40:14 |
ik had t ook net gelezen...kreeg er een beetje de kriebels van...is dat nou t eerste wat in je
opkomt als je te horen krijgt dat er 2 lijken gevonden zijn, die hoogstwaarschijnlijk jouw kinderen
zijn??? vaag..... |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 21-05-2013 08:44:36 |
Vind dat we niet eens het recht hebben een oordeel uit te spreken over wat je moet doen als je te
horen krijgt als je zoontjes vermoord zijn. Niemand niet. Als we dat ook nog eens willen gaan bepalen. Dat vind ik een zo persoonlijk iets, ik hoop dat we nooit hoeven te ondervinden wat wij zouden doen, en mochten we het wel ondervinden dan hoop ik dat niemand, maar dan ook echt niemand het lef heeft om je actie in twijfel te trekken of er een oordeel over uit spreekt. Want haar kinderen zijn dood, ze krijgt ze nooit meer terug. Ik wil er niet eens aan denken hoe deze vrouw zich moet voelen. |
| Quote |
| Moedervan5 schreef op: 21-05-2013 08:47:17 |
Die vrouw zal niet eens meer fatsoenlijk kunnen nadenken. Reken er maar op dat ze vol aan de
medicatie zit. Ik vind het alleen jammer dat alles word uitgemeten wat ze zegt en doet. Ze zal geen
besef meer hebben, ja het besef dat ze haar kinderen nooit meer zal zien.....of misschien heeft ze
DAT besef nog niet. Waar ik meer van schrok is wie de jongens aan heeft getroffen, een vader met zoon die kikkerdril aan het zoeken was........ voor de "vinders" Dat
beeld vergeet je toch nooit meer. |
| Quote |
| Baby2 schreef op: 21-05-2013 08:50:06 |
Ik denk dat de moeder ook lam geslagen is van verdriet, ook zij zal nu niet handelen met een heldere
geest net zoals haar ex dat niet deed toen hij zichzelf en zijn kinderen van het leven beroofde. En als er inderdaad een jarenlange strijd is geweest tussen de ouders dan heeft de vader nu toch ook ''gewonnen''!!!! In hoeverre je van winnen kunt spreken, want in mijn ogen zijn er alleen maar verliezers........... Ik hoop dat de moeder verder kan met haar leven, maar hoe??? Hoe moet je verder als je meest kostbare bezit er niet meer is??? Ik wil er niet eens aan denken........ Wat een ellende............Wat ooit als liefde tussen twee mensen begon eindigd op deze manier.........DRAMA!!! |
| Quote |
| Mamajenti schreef op: 21-05-2013 08:53:22 |
Ik ga mijn mening niet zeggen, maar wil eigenlik tegen iedereen alleen maar zeggen: wees blij datje
het allemaal niet begrijpt, want geestesziek zijn is niet te begrijpen, zelfs niet voor de
naasten! En verder wil ik alleen de familie alle sterkte wensen met dit verlies |
| Quote |
| Made schreef op: 21-05-2013 08:56:50 |
ik oordeel ook niet, maar daarom mag ik het toch wel vreemd vinden? Maargoed vind zoveel dingen
vreemd aan deze hele zaak. |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 21-05-2013 09:01:56 |
Nou ik vind dat je de zin op zoveel verschillende manieren kan opvatten, daarom zei ik ook ,dat ik niet wist wat ik erop moest zeggen. ik vind het ook triest dat het een vader en KIND ze heeft moeten vinden, hoop echt dat het jongetje niet te veel gezien heeft. ik las gisteren ergens ,dat wel iedereen hulp heeft, dus niet alleen zijn ex en familie ,maar ook die van hem en zijn vriendin. want over hun hoor je helemaal niks en wat zullen hun het toch super zwaar hebben. |
| Quote |
| Anoniema schreef op: 21-05-2013 09:21:42 |
ik heb al vanaf het begin mijn twijfels over moeder, maar ik ken haar niet en die vader niet. Waar twee vechten hebben 2 schuld . Mensen veranderen in hele lelijke wezens als ze hun zin willen krijgen om een ander kapot te maken. Ik vind het heel erg voor die moeder , maar ook voor die vader want hoe zwaar heeft die man het in zijn koppie gehad en die arme jong die er de dupe van zijn . maar nogmaals hoe erg ik het ook vind ik kan me ergens wel vinden in het stukje dat moeder 'medeschuldig 'is. |
| Quote |
| Corine schreef op: 21-05-2013 14:39:15 |
ik las dat de afscheidsbrief openbaar is gemaakt. Helaas weet ik niet hoe ik het artikel hier neer kan zetten maar het stond volgens mij in het AD. |
| Quote |
| Chantal79 schreef op: 21-05-2013 14:45:28 |
Afscheidsbrief De recherche vond een afscheidsbrief in de computerbestanden van de vader. Die was gericht aan zijn huidige vriendin Esther. 'Het kan zo niet meer verder. Het is over voor mij. Hier stopt het. Het spijt me voor jou. Je zal met veel vragen achterblijven,' schreef de vader. Remue: 'Zeer onrustwekkend was dat hij in de brief met geen woord repte over zijn twee zoontjes. Alsof ze niet bestonden. Hij vertelde ook niets concreets over zijn zelfmoordplan en zijn motief. Hij liet iedereen in het vage. Zonder dat hij het zelf met zo veel woorden zei, was zijn boodschap: 'Ik ben dood en de rest moeten jullie maar zelf uitzoeken'.' |
| Quote |
| Roze schreef op: 21-05-2013 14:49:22 |
Het is allemaal zo onbegrijpelijk, daarom houdt het iedereen zo bezig denk ik. Ik kom dus uit de omgeving waar de vader vandaan komt en waar ook de jongetjes gevonden zijn. Wij wandelden daar vaak met mijn oma om boten te kijken... Maar je merkt dat hier de verhalen voornamelijk gaan over de goede kanten van vader en negatief over de moeder, die hem jarenlang kleineerde. Maar ik denk ook niet dat het helpt als wij daar een oordeel over gaan vellen. Wel geloof ik zeker dat beiden dit niet gewild hebben! |
| Quote |
