vriendschap met een andere man

Even alleen de reacties van TO gelezen. Denk dat ik weet wie je bent, dat zou het verhaal wel compleet maken.

Daar waar een partner over de scheef gaat gaat niet alleen het vertrouwen van zijn/ haar partner kapot, maar ook van degene die zelf vreemd is gegaan/ rare dingen heeft uitgehaald. Dat wordt vaak geprojecteerd op de ander.

Dus zoals nu, als jij uit wil gaan, kan het voelen alsof je een hak wilt zetten.

Kun je als vrouw een vriendschap hebben met iemand van het andere geslacht? Absoluut. Toch vraagt het meer aandacht/ andere aandacht als wanneer het iemand van hetzelfde geslacht betreft is mijn mening.

Als eerste moet je eigen partner het er mee eens zijn (dit gaat dus helemaal over hoe ik er tegenaan kijk he). Kan hij er niet achter staan, al kan hij zijn mening niet eens echt onderbouwen, dan is het helaas pindakaas. Je hebt je man beloftes gedaan en zult hier samen achter moeten kunnen staan.
Daarbij is het verstandiger te ontmoeten, daar waar anderen bij zijn. Ookal ben je totaal niet uit op wat anders, de verleiding ligt om de hoek, helemaal als het een jeugdliefde betreft waarmee je een goeie klik had, je nu weer een goeie klik hebt en hij je veel positieve energie geeft. Dus liever thuis ontmoeten met zijn vriendin en jou man erbij en dan gezellig kletsen, en desnoods samen een rondje lopen ofzo.

Je geeft aan dat jou man over de scheef is gegaan. Je mening interesseert je daardoor mogelijk minder zoals je omschrijft terwijl je wel hebt gekozen verder met hem te gaan.
Maak de keuze: wil je verder met hem en ga je daardoor ook weer rekening houden in interesse hebben in de mening van je man, of wil je niet verder met hem waardoor zijn mening er niet meer toe doet?

Want je kunt heel mooi zeggen dat het jullie om de kinderen gaat, maar op het moment dat je de mening van je man naast je laat liggen ben je er even schuldig aan als de kinderen hier een knauw van krijgen als dat je man dat dan is. Jij hebt gekozen voor de kinderen om verder te gaan, dan moet je eerst werken aan je relatie om die weer gezond te krijgen, wel te vergeven en zijn mening weer belangrijk te maken in je leven. Loodzwaar lijkt mij, maar niet onmogelijk. Heb het meerdere keren in mijn omgeving meegemaakt en het kan. Maar leg je de mening naast je neer dan doe je in feite hetzelfde als wat je man eerder ook deed: jou mening naast je neerleggen.

Denk op dat moment eerst aan je kinderen, voor je de relatie verder kapot maakt. Want dat doe je als je de mening van je man nu naast je neerlegt. Je wilt of verder of niet. Dit raakt de kinderen ook.

Succes, want als je bent wie ik denk dat je bent zit je in een heel lastig schuitje. En ik zet het er hier heel zwart wit neer, maar wie je ook bent, je krijgt een dikke 

Kun je niet tot een compromis komen? Dat die man eerst bij jullie huis langskomt, je man een hand schud, je even een kop koffie thuis drinkt en samen praat en daarna even gezellig ergens lunchen/ dineren?

Als ik kijk naar ons thuis: mijn man zou er op zich geen moeite mee hebben als ik uit eten ging of koffie ging drinken met een andere man. Ook niet op vriendschappelijke basis. MAAR wordt het een ex dan is het al iets lastiger. Heb ik ook naar hem toe terwijl ik mijn man vertrouw. Het idee van: je moet de kat niet op het spek binden zeg maar. 

Je bedoeling kan zuiver zijn, maar je onthoud de leuke dingen. Gaat daar over praten en voor je het weet heb je de kriebels er weer bij en ga je er vaker aan terugdenken. En dan heb je al het begin van het einde.

Daarom zou ik persoonlijk dus ook niet met een ex uit eten gaan, terwijl ik mijzelf volledig vertrouw en ik niet met de andere zou zoenen, handje vast houden of wat dan ook. Maar je hebt ook nog je gedachten. En vroeger was vaak alles leuker en mooier, zelf zit je nu in een moeilijke situatie thuis waardoor dat in je hoofd mee gaat spelen enzovoort.

En zo heeft mijn man ook mensen waarmee hij niet wil dat ik daarmee weg zou gaan terwijl ik zelf het probleem niet heb. Als het voor hem niet goed voelt doe ik het niet. Is het noodzakelijk dan moet mijn man (wat mij betreft) dan gewoon meekunnen. Ik ben met hem getrouwd en dit soort dingen gebeuren in overleg. De andere kant op evenzo. Als iets op dat moment niet goed voelt voor mij zou ik het ook zeggen en dan zou hij niet gaan. Dat is een wederzijdse afspraak die we hebben.

Zijn van die dingen die wat mij betreft horen bij het eventueel opgeven wanneer je samen besluit verder te gaan. Je beslist dan niet meer enkel voor jezelf, maar voor samen. Moeilijk? Soms wel. Goed? Ik denk van wel.

Succes! Want ik vind het wel sneu voor je aangezien je er erg naar uit kijkt.

Praat niet over jezelf in gezelschap, dat wordt wel gedaan als je weg bent

'k Heb er echt bewondering voor hoe je je weg zoekt, 'Anoniempje'!
Echt groot applaus voor jou 
Ups en downs horen erbij in een relatie, maar als je in een 'down-periode' zit dan is dat ontzettend zwaar om weer naar een 'up' te knokken!