vriendschap met een andere man

Ik ben netjes getrouwd en heb meerdere kinderen.
Nu heb ik al een tijdje contact met een oude jeugdliefde dit is puur platonisch. Wij kunnen erg fijn met elkaar praten.
Wij willen graag een keertje wat afspreken, kopje koffie met appelgebak. Hij geeft mij zoveel positieve energie.
Ik ben eerlijk naar mijn partner toe, ik heb immers niks te verbergen! Hij heeft daar zo'n probleem mee! Ik zie het probleem niet. Ik mag wel een dagje weg met een vriendin. Stiekum wil ik het niet doen.
Daarnaast wie zoekt nu een getrouwde vrouw met kinderen, verzakt lichaam en dergelijke . Als of een vriendschap zonder seks niet bestaat.
Mijn man dreigt met van alles. Einde huwelijk, ik ben een ijskast bla bla.
Hij controleert mijn facebook en dergelijke. Ik vind dit niet fijn, er staan geen geheimen in. Maar mis mijn stukje privacy.
Ik wil niks op het spel zetten. Maar het voelt net dat er een stukje word ontnomen. Gisteren na jaren nieuw ondergoed gekocht, hij zoekt overal wat achter. Gisteravond pakte ik de fohn, ik haat nat haar s'avonds. Hij moest de nachtdienst in... Hij dacht echt dat er iemand op bezoek kwam. Ik wil hem ook niet kwetsen.
Maar het lijkt mij gewoon gezellig, net als ik met een vriendin afspreek.

Ik ben niet opzoek naar vlinders rondom mijn doos, kwakje zaad of wat dan ook. Gewoon een platonische vriendschap.

Mijn man heeft zelf een vreselijke blunder begaan. Daar detacheer ik mij van. Ik vind niet dat de rollen nu zijn omgedraaid. Maar ik vind wel dat hij hierdoor mij niks kan en mag ontnemen.  Het is een geweldig vader en man. Hij zorgt altijd voor ons allen.. Dus ik zal niks doen omdat op het spel te zetten. Dat verdiend hij ook absoluut niet.

Het contact hebben wij al langere tijd. De ene keer intensiver als de andere keer.

Ik kwetst mijn man hier wel mee. Krijgen wij weer een reactie op reactie gevolg van. Ik weet het niet.

MIjn man vergeven en vergeten lukt mij niet. Ik sta achter mijn keuzes en daar deal ik ook mee. Daar weet mijn man ook van af.
Hij is happy en ik ook bij deze voortzetting. Natuurlijk zou hij willen dat ik mij open stel. Dat ik hierdoor dus een koelkast ben, dat is natuurlijk het gevolg van. Die situatie heeft hij natuurlijk zelf gecreerd. Voor ons beiden staan de kinderen voorop. Daar bouwen wij ons toekomst verder mee op. Voor velen misschien een onmogelijke relatie. Maar ik heb nu geen verwachtingen meer, dus dat werkt voor mezelf ideaal. Wij zijn echte maatjes. Wij hebben geen ruzies.

Helemaal uit de plaat?? Ik vond juist dat ik relax en rustig bleef.
De liefde verklaren, ex lekker maken en seks date inschrijvingen... Is toch wel wat anders als een kopje koffie drinken.
Maar jullie ervaring is dat het niet werkt. Ik wil niks op het spel zetten namelijk.

Hij is erg gelukkig in zijn relatie. Hij heeft geen kinderen en wilt ze ook niet.
Dus het is echt geen concurrentie.
Wij wonen zo'n ruim 1000 km uit elkaar. Dus het zullen geen constante afspraakjes worden. Ik wil "onze" tijd anders invullen.

Het loopt thuis juist lekker. Er zijn geen ruzies niks verder. Ik heb het voor mijn gevoel gewoon een andere vorm gegeven. Dat werkt het fijnst

Je moet elkaar kunnen vertrouwen. Hij heeft daar gewoon moeite mee.

Ik vind een vriendschap met een man veel fijner! Kun je veel fijner mee praten.

Als het niet goed zou voelen. Of als ik dacht dat hij meer met mij zou willen. Dan zou ik nooit afspreken.
Ik zoek geen seks contact of dergelijke. Wij hebben wel iets bijzonders, dat ontken ik niet. Maar dat heb ik met bepaalde vriendinnen ook. Ik zou gewoon graag een dagje Amsterdam ervan maken. Oude herinderingen ophalen. Totaal onschuldig.
Maar wil ook geen gezeur in huis.