Wel of niet geslacht weten

Tja voorkeur is lastig! 
Wil je teleurstelling tijdens de bevalling? 

Ik heb geen idee hoor, wilde het bij allebei weten zodat ik me er 1 op kon verheugen en 2 het kamertje zo inrichten 3 kleertjes kopen etc etc

Waarom heb je geen 20 wkn echo gekregen? Dit is toch standaard (en vergoed)?

mischien toch laten nakijken.

hoor toch vaak als ze een bepaalde voorkeur hebben,dat ze tijdens de geboorte teleurgesteld zijn en niet de 1ste keer meteen kan genieten.

mocht het nu een jongen zijn..kan je over de teleurstelling heen komen voor de geboorte

Ja doen, kan je aan het idee wennen en ook leuker met spulletjes kopen.

Een voorkeur hebben is menselijk toch, staat los an het feit dat je niet van dit kind zou houden

Wij wisten het bij alle drie wel rond de 20 weken
Omdat ik mijzelf als mama van meiden zag (zag! ;-)) voordat er uberhaupt kinderen waren was het even wennen toen we een piemeltje zagen bij de 2de. Ik moest even omschakelen maar dat had helemaal niks te maken met het feit dat ik niet gek op mijn ongeboren kind was.
Ik heb de leukste jongens babykleertjes gekocht toen, was zo heerlijk!

Ik weet het niet meis..Bij de geborote ben je zo verrukt van je kleintje dat het volgens mij al helemaal geen bal meer uitmaakt.
Ik zou het persoonlijk wel willen weten, maar ben veel te neiuwschierig


Geniet hoor!

vervelend voor je dat je het zo ervaart

Ik ben nu 25 weken en bij de 20 weken echo vroegen ze ons ook of het het wilden weten of njiet.
Wij hebben het bij de eerste niet geweten, bij de tweede heb ik het toen gezien (jongen) en nu bij de derde weer bewust gekozen om het niet te willen weten. Ik ben wel heel nieuwsgierig, en mijn gevoel zegt dat het een meisje wordt (heel sterk) maar toch hebben we er voor gekozen om het niet te willen weten.
Als ik het vergelijk met mijn bevallingen, vond ik het nóg mooier toen we het niet wisten. 
Het is wel minder praktisch, op vandaag is er weinig neutraals te krijgen en mensen kijken me gek aan als ik zeg dat we het niet willen weten.. Maar goedm het is ons kindje, onze keuze!

Het is ook wel weer heel erg leuk om twee namen te bedenken, twee geboortekaartjes, etc..

Succes met je keuze! 

beide kinderen wouden het niet laten zien met 20 weken  de oudste wisten we met32 weken pas dat het een meid was en de 2e ook defiinitief 
maar we hadden het kamertje en de kleren neutraal alles zeg maar dus daar was het niet om te doen 
jij moet doen wat je zelf het fijnste vind

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Ik wou het bij de eerste niet weten (nou ja mijn man niet) en bij de tweede en derde wel. Bij de derde had ik ook een erge vorokeur naar een meise, bij de 20 wkn echo kregen wij te horen dat het een jongen was. Ik heb echt even aan het idee moeten wennen, maar tegen de tijd dat we in de lift stonden was ik helemaal blij, en was het goed zo.

Ik had het zelfde als jij alleen ik zag mezelf niet als meiden mama maar als een echte jongens mama.

Bij alle twee de zwangerschappen liep ik bij de gyn dus heel veel echo's.
Bij de oudste zijn 20 weken echo(uitgebreider dan normaal) gel erop en terwijl hij het ding erop zet om te kijken vroeg hij wil je weten wat het word het ding land op mijn buik terwijl hij het laatste woord uitspreekt.
Meteen het ding er weer af wil je het weten of niet?
Ik zei nou iedere nitwit kan zien dat, dat een echte jongen is hij zetten het ding echt recht op zijn ...
Je kon echt goed zien dat het geen navelstreng was.
De jongste zijn 20 weken echt vroeg ik of ik het zelf mocht raden als het toevalig in beeld kwam.
En ook bij hem het eerste beeld wat ik zag was... weer een echte jongen.
Onze mannen waren en zijn nog steeds niet echt preuts

---

De wereld zit vol met saaie mensen, zij hebben beslist geen ADHD!

Ik heb het zowel bij de eerste als de tweede niet willen weten. Hoewel 't me geen bal uitmaakte wat ik zou krijgen (was al dolbij dat ik überhaupt zwanger was na 8 jaar en medische uitspraak van gene kinderen) had ik bij de 1e echt het idee dat ik meer een meisjesmama was. En daardoor toch ook wel een 'lichte' voorkeur voor een meisje. 

Bij de geboorte overviel de boodschap 'jongen' me wel even. Niet zozeer vanwege mijn voorkeur maar meer omdat iedereen in mijn omgeving een meisje kreeg én iedereen riep dat ik een 'meisjesbuik' had. Op een moment geloof je er dan zelf ook in.

Bij mijn tweede heb ik geen voorkeur gehad tijdens de zwangerschap. Weet wel dat toen de Gynaecoloog vanachter het scherm 'een meisje' riep ik nog net niet begon te stuiteren. 

Vond en vind het toch wel bijzonder.

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

Wij wisten het bij beide kinderen wel, lang getwijfeld maar hier uiteindelijk toch voor gekozen.

Als het een jongen werd, zou hij de naam van het overleden broertje van mijn man krijgen. Dit wilden we heel graag maar ging wel met de nodige emoties gepaard. Daarom vonden we het fijn het van tevoren te weten, zodat we (vooral mijn man) alvast aan het idee kon wennen.
Onze eerste is een meisje, de tweede is een jongen. Hij heeft idd "de" naam gekregen.
Bij beide waren we blij dat we het van tevoren wisten, om bovenstaande reden.

Ik heb het geen enkele keer willen weten.. maar ik had ook echt geen voorkeur. Kan me er persoonlijk ook niets bij voorstellen dat je het wel hebt.
Om medische redenen kregen we bij elke controle een echo & foto maar nog steeds kan ik het niet zien. De gyneacoloog heeft het wel bekeken of alles in orde was maar niet met ons gedeeld. Mijn man dacht gezien te hebben bij de oudste dat het een jongen was bij de laatste echo voor de bevalling. Zijn hoofd en uitdrukking was onbetaalbaar toen we toch een dochter hadden gekregen. Geweldig!! Helaas zijn er geen foto's van 

Mensen in onze omgeving vonden het ook maar raar dat wij het niet wilde weten. We kregen tenslotte altijd een echo en dat moesten we het gezien  hebben.. Nou nee dus want ik lette daar totaal niet op en de gyneacoloog had het standaard over hij..

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Wij wilden het allebei bij beide kinderen graag weten, zo konden we de kamertjes leuker aankleden (ik ben niet zo van het neutrale, unisex) en konden we het al bij naam noemen (onderonsje met buik )
We vonden het ook gewoon leuk om te weten..er komt geen derde meer hier, maar anders zou ik het ook weer willen weten.

Dat herken ik wel Jolanda. Wij kregen ook alle controles een echo maar hebben nooit kunnen zien wat het werd én wilden het eigenlijk ook niet eens weten. 

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

ik wilde het beide keren weten omdat ik gewoon veel te benieuwd was!

en of ik deze verrassing nu hoorde met 20 weken of zag met 40 weken, de verrassing werd er niet minder om

ook ik had voorkeur. ben namelijk absoluut niet geschikt voor meisjes ik had mezelf er wel op voor willen bereiden...

dat zou ik jou ook adviseren. ik begrijp nooit zo goed waarom men zou willen wachten.
uiteindelijk weet je het ook. het maakt het niet verrassender ofzo. dat gevoel is tijdens zo'n echo ook al!

de bevalling op zich is een oergeweld op zich, zo'n verrassing of alles oke gaat en hoe die kleine pop er uit zal gaan zien...
geslacht is dan misschien niet heel erg belangrijk, na onze kennismaking heb ik toch vrijwel direct een piemel-check gedaan

@Wylma...ik ben te laat met mijn ervaring maar wilde het toch nog even zeggen.....vooral je opmerking ' zij wel'  als er nadien een meisje ergens geboren werd was zeer herkenbaar voor me.

Wij wisten bij de oudddste twee niet wat het zou worden, ik laat me wel graag verrassen....de oudste was een jongen....prima...de 2e....tja...toch stiekem voorkeur voor een meisje.....bleek met de geboorte een jongen te zijn en er flitst wel door me heen: jammer...geen meisje'......natuurlijk hield ik van dit kind maar het zou onze laatste zijn en dan dus geen meisje voor mij en dat was ff slikken, dit kind was wel mijn mooiste baby met prachtige grote donkere ogen.

Deze twee jongens waren 8 en 10 jaar oud toen ik ongepland zwanger raakte....ik was niet blij ermee....had alles al weggedaan en me er bij neergelegd dat er geen derde zou komen, mijn man wilde het niet namelijk, en toen moest ik dus denken aan mijn flits van teleurstelling bij de geboorte van de 2e......ik was er dan ook al snel uit dat ik het dit keer wel wilde weten,   gewoon omdat te voorkomen......het bleek een meisje te zijn....de rest van de zwangerschap dacht ik ' jaja....eerst zien dan geloven, zal de eerste niet zijn waar ze het fout bij zien haha'.......heb veel echo's gehad, iedere controle, dat doen ze in Duitsland waar we toen woonden standaard, en iedere keer bleek het nog steeds een meisje te zijn.

Bij de geboorte was het idd een meisje, wel een meisje die (toen al haha) dwars lag en met een KS geboren is.
Nu wordt ze bijna 9 jaar en een meid is zo anders, mijn jongens waren ZO makkelijk, mijn meisje geft veel meer tegengas, gaat oeverloos de discussie aan want zich neerleggen bij een nee is moeilijk....kan namelijk ook aan ja worden denkt ze haha....
Maar het is LEUK!.......

Ik lees dat je nu weet dat je een meisje krijgt, succes met shoppen, als je dat aandurft, ik had niet echt veel roze gekocht want wilde het eerst echte zeker weten, maar toen ze er eenmaal was is de inhoud van haar kast toch zeker de eerste 4/5 jaar roze geweest ......ze was een echt meisje-meisje ook, nu ze ouder is wil ze meer broeken aan ezo...het schattige meisje met jurkjes gaat er nu een beetje vanaf, de blingbling is het helemaal nu bij haar en het liefst zou ze op hakken lopen

Ik hoop voor je dat ze het goed hebben gezien maar daar gaan we maar vanuit, succes met het shoppen.