Mama-life
| Effe Zo schreef op: 11-04-2013 11:51:25 |
Weet even niet zo goed waar ik het moet plaatsen, dus maar even hier gedaan. Ik ben sinds anderhalf jaar de trotse moeder van drie jongens. Toen ik opgroeide heb ik altijd het idee gehad dat ik drie kinderen zou krijgen: 2 jongens en een meisje. Vraag me niet waarom, maar dat gevoel had ik. Toen ik net zwanger was van de jongste, heb ik ook steeds gedacht in termen van "zij" en bijna alleen maar gekeken naar roze dingen. Maar toen kwam de echo: het was een derde jongen! Superblij dat alles gezond was en in gedachten zag ik de drie knullen al voor me. Begrijp me niet verkeerd: ik ben superblij met ons trio, het zijn ook echte broers van elkaar en alledrie helemaal gezond. Dus wat dat betreft: we genieten volop. Maar toch... het knaagt.... ik had ook zo graag willen beleven hoe het is om een dochter te hebben. In mijn hoofd heb ik het inmiddels totaal geromantiseerd: samen meidendingen doen, jurkjes kopen, haren doen, winkelen... Eigenlijk de dingen die ik met mijn moeder niet heb gedaan. Ik heb af en toe ook het gevoel dat ik als vrouw binnen het gezin een beetje buiten spel sta: ik snap de humor niet altijd, er wordt veel over voetbal gepraat en soms doen de jongens dat ik denk: "waarom doe je dat nou??" terwijl mijn man het wel begrijpt. Ik weet dat ik het los moet laten, ik weet dat het er voor ons niet meer in zit om nog een dochter te krijgen (drie kinderen is voor ons genoeg  ), maar
toch... het knaagt enorm. Als ik zie dat er ergens een meisje geboren wordt (waarom zij wel en
ik niet), als ik op FB de updates van vriendinnen zie die samen met hun dochter naar K3
zijn geweest of lekker hebben gewinkeld (daar zit ik dan in het voetbalstadion, winkelen met de
mannen is een drama), het voelt echt als een gemis.Nogmaals: ik ben superblij met onze drie mannen, ik zou ze voor geen goud willen missen... maar toch.... |
| Quote |
| Dano schreef op: 11-04-2013 22:49:03 |
Ik kreeg als eerste een zoon . Geweldig vond ik het! Na 4 jaar weer zwanger en ik wilde stiekem toch
wel die dochter. Alhoewel ik helemaal geen meisjes meisje ben zelf, geen jurkjes geen make up ik heb
er niets mee. En toch leek het mij leuk! Ik wist niet wat ik zou krijgen en bij de bevalling bleek
het een meid! Inmiddels is ze 5 en ook geen meisjes meisje hahahahaha. Ze wil GEEN rokjes en jurkjes , ze haat K3 en wil alleen haar sneakers aan. Die overig wel meisjesachtig zijn. Ik wil namelijk niet dat ze er jongensachtiguitziet! Nee ze is een echte meid maar wel een stoere. Met haar lange blonde haren  Ze is erg lief, kan bazig zijn maar het is een schatje. Ja ik ben blij met een zoon en een dochter. En ik snap je helemaal, ik denk dat ik dat ook zou hebben! |
| Quote |
| Truuske schreef op: 11-04-2013 23:00:26 |
ik heb 2 jongens en een meid en ik was ook superblij met mijn meidje, maar net zo blij met mijn
ventjes hoor. Maar ik snap je gevoel heel goed en ik zou dat ook hebben als mijn meis een jongen zou zijn. Maar mijn meid mept net zo hard als haar broertjes, haha. En met mijn oudste zoon kan ik super winkelen, vind hij leuk, winkel in en uit en nieuwe kleren wordt hij heel blij van. Geslacht zegt dus idd niet zoveel, maar ik snap je helemaal. En voor ons is 3 ook de max, dus als het drie jongens waren zou ik ook niet nog voor een vierde gaan. |
| Quote |
| Sapperdeflap schreef op: 12-04-2013 06:09:10 |
Cir, hier hetzelfde. Mijn generatie in de familie bestaat louter uit vrouwen en ik heb verder dus
geen broers of neven. Ik vond het zo verfrissend dat ik jongens kreeg! Ik denk dat ik door de
vrouwen-overkill nooit echt een voorkeur heb gehad voor een meisje, ook al had ik al drie jongens.
Was mijn dochter een zoon geweest, dan had ik het net zo leuk gevonden! Overigens bestaat van mijn
vaders zijde elke generatie uit maar een geslacht: mijn vaders generatie waren mannen, mijn
generatie uit vrouwen en de generatie van mijn kinderen is toch echt weer jongens. (en mijn dochter)
Als deze trend doorgaat, zal ik straks alleen maar kleindochters krijgen!  |
| Quote |
| Famke schreef op: 12-04-2013 07:42:24 |
Ik heb altijd gezegd als ik moest of mocht kiezen dan koos ik voor een meisje,maar met een jongen
zou ik echt niet minder blij zijn geweest! Ik kreeg een meisje en het lijkt er op dat er hier geen meer kinderen komen. Mijn dochter is echt een leuke lieve meid,gek op tutten shoppen enz zeker nu ze wat ouder wordt. Mijn over buuf heeft alleen maar jongens(4 jongens tussen de 1 en 10 jaar),daar gaat het heel anders,kinderen lopen te schreeuwen buiten, zetten het hele huis en tuin op stelten en willen vooral heel erg en als ik dat dan weer zie ben ik heel blij met mijn meisje. Buuf wilde ook graag een meisje maar kreeg alleen maar jongens en is daar best wel heel verdrietig om geweest. |
| Quote |
| Sabina Mv Milou En R avi schreef op: 12-04-2013 07:55:22 |
Ik snap je helemaal ondanks dat ik allebei heb. Denk er hetzelfde over als suus. Ik was heel blij dat de eerste een meid was en dacht ook echt, zo die heb ik binnen! Bij tweede heb ook ik echt even moeten wennen aan het idee dat het een knul was, zag mezelf echt als meisjesmama, maar wil en kan m'n knulletje voor geen goud meer missen! Wel piept en huilt hij veel meer dan dochter en zit hij zo ongeveer de hele dag aan mij vastgeplakt. En denken dat die schoondochter toch wel komt, misschien wordt het wel een schoonzoon... |
| Quote |
| Marli schreef op: 12-04-2013 08:10:32 | ||
Hihi; daar had ik ook al een paar keer aan gedacht. Het kan maar zo zijn dat ik straks 4 dochters heb. Arme man van mij  LOL | ||
| Quote |
| Sannelie schreef op: 12-04-2013 08:52:26 |
Herkenbaar hoor al die verhalen. Hier twee jongens en een meid en zwanger van nummer 4. Ik heb me
altijd een meisjesmoeder gevoeld. Mijn oudste is een echte jongen. wild, stoer en erg ondeugend. De
tweede is een meisje en eerlijk is eerlijk, ik vind het waanzinnig om een dochter te hebben. Maar ze
huilt wel om alles en in tegenstelling tot mijn jongens kan ik niet echt bij haar gevoel komen. Ze
is erg afstandelijk. Als ik haar een knuffel wil geven duwt ze me vaak weg. De jongste een ventje is
echt een opvreetmannetje. En een mama's kindje. Totaal weer anders als de oudste. En toch...nu 30
weken zwanger van de vierde hoop ik onwijs op een dochter. Ik wil het niet weten want als het een
jongetje is en ik weet het nu al dan kan ik niet meer stiekem dromen van een dochter. Gewoon weer
zo'n babymeisje in het roze met een piepklein jurkje ! Die kleertjes, kamertjes en dat getut ! Mijn
dochter staat zich stiekem op te maken met mijn make-up, die herkenning in alles, ja echt wel heel
bijzonder ! Maar ja wanneer is een mens tevreden ?? Schrik dan wel eens van mezelf hoor ! Ik heb notabene een dochter en wil er zoooo graag nog een !! |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 12-04-2013 09:01:57 |
Ik herken het zelf helemaal niet als moeder van 2 heerlijke jongens. Misschien komt het omdat ik
zelf vroeger net een jongen was en ook helemaal niet van meidendingen hou. Het lijkt me ook heel
naar om het als zo'n groot gemis te moeten ervaren als je geen meisje hebt. En dan bedoel ik dat
niet negatief, maar meer dat ik dat verdrietig vind. |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 12-04-2013 09:58:24 |
Moeder van 3 boys ben ik, tot nummer 4 een meisje bleek. En eerlijk is eerlijk, ik ben er
dolblij mee. Ik wilde zo graag een meisje.. Ik ben dol op mijn jongens en ze hangen ook heel erg aan
mij en kunnen heerlijk met me knuffelen. Maar het zijn echte jongens.. Alles is basketbal, vechten, stoeien en auto's.. Ik wilde zo graag een meisje die ik heerlijk kan aankleden en haartjes mee kan doen.. Straks barbies, my little pony en vooral veel roze Dus ik begrijp je gevoel volkomen.. en dan is het zuur als een 4e er niet in zit.. Ik kan een nummer 5 nog niet eens uitsluiten en dat heeft dan weer niks met geslacht te maken..  |
| Quote |
| Lisje schreef op: 12-04-2013 10:19:46 |
Maar goed dat we het niet voor het zeggen hebben, anders was het wereld vol met meiden en een enkele
knul. Ik heb een dochter en een zoon en dit ventje is de grootste knuffel die je je kan wensen en
heel makkelijk, dochter zeurt veel meer, maar heeft ook veel leuke ideeën vooral op
creatief gebied, de tijd van roze, glitters en staartjes is allang voorbij, spijkerbroek
spijkerbroek spijkerbroek. Hou van allebei evenveel!! De wens van heel veel kinderen heb ik nooit gehad, kleine kinderen worden groot en voor je het weet zit je met 4 of meer pubers, mij niet gezien
Hou ook wel veel van rust. |
| Quote |
| Liefje schreef op: 12-04-2013 11:22:30 |
Hm als ik het voor het zeggen zou hebben zou ik het precies zou willen als ik het heb een jongen en
een meid. Toen ik van mijn zoon zwanger was wou ik zou graag een meisje hebben ik wist ook zeker dat
ik dat zou krijgen. Toen de 20 weken echo en dan gaan ze naar alles kijken en komen ze bij het
hartje aan....toen in ene een stilte (het leek wel eeuwen) en ik was zo bang dat er iets was (was
gelukkig niet zo ze was gewoon onder de indruk dat ze alles zo goed kon zien)....na met een
bibberende stem gevraagd te hebben of alles oke was was er een en al opluchting. Ik was de kamer al bijna uit toen ik er aan dacht dat ik ook wel wou weten wat het werd maar heel erg boeide mij het niet meer t was gezond. En meteen toen ik wist dat het een jongen was was ik zo blij zo gelukkig en toen hij geboren werd dacht ik hoezo wou ik een meisje ik heb het mooiste kindje wat er is Het blijft gewoon altijd heel dubbel maar ik ben ook blij dat ik zo gezegend ben dat ik 2 kindjes heb |
| Quote |
| Jessiemv3 schreef op: 12-04-2013 13:04:42 |
Ik kan me je gevoel wel voorstellen, je droombeeld valt een beetje in duigen. Ik zei vroeger altijd: ik word een jongensmoeder! Dat klopte ook met de twee zonen die ik kreeg, de derde werd een dochter. En ja, het is leuk om eens wat anders te ervaren. Meiden zijn gewoon anders, daar verbaas ik me soms nog elke dag over. De balans in je gezin wordt anders. Mijn moeder heeft dat ook zo ervaren, zij kreeg een zoon na twee dochters. En het gaat mij niet om het roze en Barbies en strikken in haren, ik vind dat persoonlijk altijd flauwekul en overgeidealiseerd. Het zijn geen poppen, misschien houdt ze er niet eens van. Onze dochter laat zich nu al niet altijd alles aantrekken, heeft duidelijk al voorkeuren. Waar ik wel eens moeite mee heb dat het lijkt alsof het hebben van een dochter zaligmakend is, net alsof een zoon niet 'goed genoeg' is. Ik krijg dan altijd de neiging om mijn zoons te gaan verdedigen, want ze zijn me toch leuk! |
| Quote |
| Effe Zo schreef op: 12-04-2013 20:33:24 |
laat ik wel vooropstellen dat ik enorm blij ben met mijn drie jongens hoor! En Sapperdeflap heeft voor een groot deel gelijk, voor de band met je kinderen maakt het niet uit
of het jongens of meiden zijn. Maar naar mijn mening heeft een moeder een andere band met haar
dochter dan met haar zoon. |
| Quote |
