Mijn wens voor een dochter

Nou ik heb een jongen en die kan ook soms een kreng zijn! En ik zie ook vaak bij dit soort topics dat er genoemd wordt meiden zijn krengen, haar doen echt niet een drama, stad in echt niet willen ze niet.

Ieder kind is daar anders in ik wou vroeger wel de stad in was een lief rustig meisje (en ja vast soms ook een krengetje) wou wel dat mijn haar gedaan werd hield wel van tutten.

Ik zal zien hoe mijn meid wordt en ja ze zal soms ook een krengetje zijn maar ook lief en schattig netzo als mijn ventje

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

---

What's meant to be, will always find its way ...

mijn 2 krengen zijn ook heel lief , vaak dan

en ja meiden van moon zit een kop op hoor maar zijn echt schatjes en joh mijn oudste nou echt af ent oe en moon weet dat ook die kan me daar janken om elke scheet dat ik denk grrrrrr

weet j de wens is er en mag er ook zijn en weet zeker dat alle mamas van alle kidneren even veel houden en dankbaar voor zijn

een trouwjurk uitzoeken met schoondochter ? Ik moest mijn schoonmoeder echt niet meehebben
Dus daar zou ik niet al mijn hoop op inzetten .

Niet? Ik moet dus mijn hoop op mijn dochter vestigen?  *Neemt zich direct voor een hele leuke schoonmoeder te worden! Net zo leuk als die van mij  *

gelukkig heb je een leuke schoonmoeder....ruilen tegen die van mij ?

de mijne eiste dat ze meeging en oja ze eiste ook dat ik mijn schoonzus meenam !

eiste ja !

maar ze ging mooi niet mee

ik hoop idd een leuke schoonmoeder te worden maar dan nog kan je er niet vanuit gaan dat je die dingen met je schoondochter mag beleven het is vaak een meoder dochter dingetje
ookal moch mijn schoonmoeder ook mee
maar toch mijn mams was bij de bevallingen das toch anders als het schoondochter is

Anoniema, wat erg! Mijn schoonmoeder was juist blij verrast dat ze mee mocht toen ik een trouwjurk ging uitzoeken! (ze heeft zelf geen dochters)

Dat zijn ook dingen die ik me heel goevoor kan stellen hoor Angelique, zo gaat het vaak.
Mijn moeder was ook bij mijn bevalling, mijn schoonmoeder echt niet ...

---

What's meant to be, will always find its way ...

Ik ben dol op mijn schoonmoeder, geen liever mens dan zij!
Ze is meegeweest met trouwjurk passen (mijn moeder wilde niet dat ze meeging met uitzoeken) en was bij veel echo's toen ik zwanger was.
Bij de bevalling wilde ik niemand behalve mijn man en de zorgverleners, anders zou zij 1 vd eersten zijn aan wie ik daarbij dacht.
Schoonmoeder heeft 4 zonen, en 3 daarvan trekken vooral naar de "kant van de vrouw", dat vindt zij heel moeilijk.
Ben dol op haar en betrek haar graag bij ons leven, zover dat goed en mogelijk is.

Oftewel, het ligt er ook maar net aan hoe je je opstelt als schoonmoeder

Ik kan me jou gevoel heel goed voorstellen. Ik heb ook drie jongens, zou ze voor geen goud willen missen. Maar ook ik vind het jammer dat ik nooit geen moeder zal worden van een meisje. Ik heb het ook echt even voor mezelf af moeten sluiten. 
Ik voel me in ieder geval ontzettend rijk met mijn drie mannetjes.

Ik snap je zeker wel, het is een soort afscheid nemen van iets wat je graag wil.
Dat wil natuurlijk helemaal niet zeggen dat je minder van je boy's houdt.
Ik denk wel dat het gevoel van verlangen naar een meisje wel gaat slijten

Ik dacht eerder ook altijd dat ik een meidenmama zou worden. Ik kan ook van allerlei mooie vlechten maken, gek op al die roze jurkjes en strikjes , linten in het haar.

En nu heb ik drie jongens, en ik had het niet anders gewild. Ik ben ook echt een jongensmama, en nee ik kan niets met auto's. Maar het scheelt, mijn oudste is helemaal niet van de stereotype jongensspeelgoed, heeft net als ons een hekel aan voetbal en ziet ook de lol van het heen en weer rijden met een speelgoedautootje niet. Hij knutselt liever met me, gaat een stukje lopen of gewoon even lekker knuffelen.

Onze middelste is wel een typische jongens jongen, alles met wielen is hij gek op, en als er een sirene op zit is het nog beter! Die kan uren aan tafel spelen met een garage en wat auto's. Prima toch, en ook lekker knuffelig, het zijn alletwee echten mama's kindjes. Niets 'zelf doen', nee waar andere kinderen de 'zelluf doen' fase hebben hoor je hier gewoon continue "NEEE Mama doen", heerlijk!!

En de jongste is ook een heerlijk knulletje, al is het nog te vroeg om een omschrijving van zijn karaktertje te geven.

Nee mochten wij nog meer kinderen krijgen (weet nog niet of we dat willen hoor) dan zou een vierde jongentje ook meer dan welkom zijn!

Het enige wat is 'mis' zijn leuke kleren, voor meisjes kun je gewoon veel meer krijgen wat echt leuk is dan voor jongens.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Ik heb 4 jongens en ik voel ook het gemis van nooit een meisje krijgen. En ik denk dat winkelen en kleertjes meer een symbool zijn. Gisteren bracht mijn oudste een meisje mee voor een speel afspraakje, met al die jongens gebeurd dat al niet zo vaak. Want meisjes zijn maar stom. Heerlijk, zoals altijd is er ineens echt een gesprek. krijg ik verhalen over wat er in de klas is gebeurd etc. Meestal is het huis vol met jongens. En het spel is anders met jongens, en het gesprek is anders met jongens, mijn zus heeft alleen  meiden, en dat geeft echt een ander huishouden. Gemengd is ook anders dan alleen het ene geslacht. 
Ik hou van mijn jongens. Maar nature/ nuture.. Jongens zijn anders.. En ik voel me ook weleens verloren tussen  al die gesprekken die altijd maar weer moeten gaan over alles met wielen en motoren, karate, voetbal.geen ballet.. Ik ben een mama van jongens, maar ik ben geen jongensmama. Ik heb altijd een hekel gehad aan balsport, aan vissen aan auto's, was altijd meer de poppenmoeder..terwijl ik met alles van mijn broer kon spelen,  Mijn jongens zijn helemaal geen stoere mannen..maar lieve jongens.. Maar het zijn jongens.. En geen meisjes. 

Voor de toekomst zie ik dat ook. Dat ik vast een goede band met die jongens krijg, want dat heb ik nu al.. Maar vrouwen praten gewoon meer en anders.. Dat komt gewoon niet. Daar kan ik op hopen, maar een mannenbrein is gewoon anders opgebouwd.  En dat er dan wel een schoondochter komt.. Dat wordt altijd gezegd Dat is is niet mijn kind, en daar ga ik vast ook van houden.. Maar dat is niet het kind wat hier is opgegroeid in mijn gezin, hoe goed de band hopelijk ook zal zijn. Ik had ervan gedroomd zelf een meisje te mogen opvoeden. Kleindochters hetzelfde verhaal..
Ik hou van mijn jongens, ze zijn prima zoals ze zijn, enik zou ook best nog een jongetje willen.. Maar ik zou ook zooooooo graag ook een meisje hebben gehad,. maar het is ons niet gegeven. En ik voel me soms ondankbaar want we hebben zoveel gekkigheid moeten uithalen om zwanger te worden en dan is het net alsof ik niet tevreden ben.. En toch is het dat niet.  het is gewoon een stukje rouw om het gezin zoals het dat nooit zal worden. Want een gemengd gezin met jongens en meisjes geeft toch een gebalanceerder beeld.met 4 zonen wordt het hier automatisch een mannen huishouding,
Maar goed,een meisje zit er niet in.  probeer te genieten van je mannen.ze zijn allemaal uniek...en ik hoop dat je gemis een plekje vind. ik hoor van vrouwen met grote zonen dat ze uiteindelijk toch heel blij zijn als de eerste vriendinnen mee naar huis komen omdat de dynamiek dan wat verandert. We zullen het zien. Maar eerst heel wat jaren alleen testosteron.

Hier zag ik mijzelf absoluut niet als meidenmama voor me, ik vond jongetjes veel leuker. Ik kon ook altijd beter met mannen omgaan vrouwen vond ik altijd zo vervelend.
Nu ben ik mama van 3 meiden en ik vind het super.
Hele gesprekken worden hier gevoerd over alles word gediscuseerd bv een nieuw tafelkleed of een nieuwe stofzuiger, ik kan heerlijk met mijn dochters overleggen.
Winkelen zijn ze dol op, ze worden helemaal blij van nieuwe kleding/ schoenen, handtasjes in overvloed.
Ik geniet super van ze, maar soms vind ik het jammer dat ik nooit zal weten wat het is om een jongetje te hebben daar zou ik heel benieuwd naar zijn.

Ik kan me je wens goed voorstellen al heb ik hetzelf nooit gehad.

hier 3 jongens en nu 22 weken zwanger van een meisje. Maar ik had totaal geen voorkeur.
ik moet wel zeggen dat nu ik weet wat het is ik wel blij ben met een meisje. Maar ik ben hiervoor 16 weken zwanger geweest wat eindigde in een miskraam. Dit was een jongetje. Ik had dit net zo prima gevonden.

ik heb 2 dochters en een zoon

enne de ene meid is een engeltje(soms wel errug koppig hihi) en de ander is het krengetje pff maar is natuurlijk ook vaak zat wel lief en knuffelig.
wel beide van de jurken en rokken.

kan me goed voorstellen dat je het moeilijk vind

---

mama van 3 hummeltjes

Lijkt mij heel naar wanneer je zo een gemis ervaart.

Ik ben een moeder die vreselijk naar een dochter verlangde. Ik huilde bij de echo van de eerste toen bleek dat het een jongentje was en 2 jaar later lag ik te huilen omdat de echo liet zien dat ik nu wel een dochter kreeg.

Ik heb echt huilend in de HEMA gestaan tijdens mijn eerste zwangerschap want nu kon ik die leuke kleertjes niet kopen. 
Ik ben eerlijk, zonder mijn dochter was het niet compleet geweest. Maar toen ze 2 dagen na haar geboorte bijna overleed werd ik wel met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik wilde zo graag een meisje en nu was ik haar bijna kwijt. Alsof ik de goden verzocht had. Ik heb geleerd blij en gelukkig te zijn met mijn kindjes , of het nu een meisje of jongen is.
Mijn derde is een knul en we wisten pas bij de geboorte wat het geslacht was en ik was echt heel blij dat hij een jongentje is.

meiden zijn tov jongens wel krengen, betekent niet dat het Bitches zijn. Ze zijn gewoon wat feller over het algemeen.

ik ben dol op zoon en dochter maar geen zoon zou geen gemis zijn, geen dochter wel. 

Jeetje Suus, wat een harde uitspraak. Toen ik nog geen dochter had, miste ik het hebben van een meisje niet. Eenmaal geboren ben ik heel blij en gelukkig dat ze er is en zou ik een dochter (mijn dochter!) niet meer kunnen missen. Hetzelfde geldt voor mijn zoons: ik zou het hebben van een zoon (mijn zoons!) niet meer kunnen missen. 

Waarom zou je een zoon (niet per se jouw zoon) wel kunnen missen en een dochter niet? Ik ben daar oprecht benieuwd naar.

Weet je wat ik gewoon echt niet begrijp? Het geslacht van je kind is een gegeven en daar doe je weinig aan. Geslacht zegt alleen niets over de band die je met je kind hebt, wat voor persoon je kind is en zal worden. Het zegt alleen iets over de hoeveelheid testosteron of oestrogeen, dat is het. Ik ken veel mensen die zeggen een voorkeur te hebben voor een bepaald geslacht en daar is niets mis mee, zolang het maar geen afkeer van het andere geslacht is. Toch begrijp ik niet waarom het zo belangrijk is; het zegt mijns inziens zo weinig.

Ach so Sis, ik snap het. Ik had het anders gelezen, maar jouw verklaring klinkt stukken plausibeler.

Denk dat Suus het inderdaad bedoelt zoals Sis zegt.

Ik bedoel idd wat Sis zegt. Ik zie mijn kinderen als karakters, niet als geslacht. Als ik zeg dat het nietvhebben van een zoon geen gemis zou zijn en het niet hebben van een dochter wel heb ik het NATUURLIJK niet over mijn zoon en dochter als individuen. Ik zet er bewust bij dat ze mij even lief zijn.

als mijn 2e een dochter was zou het niet geknaagd hebben, dat is wat ik bedoel.

Ik ben opgegroeid in een vrouwenhuishouden, ik heb twee zussen dus mijn vader zat met vier vrouwen opgescheept. Ik heb mijn portie vrouwenhuishouden wel gehad en ik denk dat ik daarom het niet echt mis dat ik geen dochter heb gekregen. Wat ik wel jammer vind is dat ik nooit fysiek zal weten hoe een meisje van mij er uit zou zien. Klinkt misschien een beetje raar maar ik ben wel benieuwd hoe dat zou zijn. Maar geen haar op m'n hoofd die er over zou denken om aan een 5e te beginnen hoor.

TO; je vertelde  dat je de meidendingen niet met je moeder hebt kunnen doen. Speelt dat niet ook nog een belangrijke rol in het gemis? Misschien zou je daar ook nog iets mee kunnen doen.Weet zo snel niet hoe of wat, maar toch...

---

mama van 4 jongens

Ik snap de voorkeur hebben ook wel heel erg.

Ik wilde heeeeel graag jongetjes hebben, gewoon een gevoel. Ben blijkbaar anders dan de meeste moeders...ik heb nooit de wens gehad voor een dochter.

Ben gezegend met 2 jongetjes! Fantastisch, mijn wens kwam uit.

Als ik om me heen kijk (oke, jarenlang KOV) snap ik wel dat ik geen meisjes heb gekregen. Niet geschikt voor getut, gefriemel, heksengedrag etc.
Ik ben dol op banjeren, wilde spelletjes, stokken en beestjes in huis, nuchtere kijk op dingen.

Ben erg dankbaar voor wat ik heb gekregen, maar als ze tijdens de 20 wkn echo hadden gezegd dat ik een dochter zou krijgen....dat zou ik ook moeten ' verwerken' denk ik.

Maar idd..vind de omschrijving wel mooi....ik heb kinderen, het zijn karakters. En dat is het mooiste cadeau!