Euthanasieverzoek vanuit de cel

Dat weet ik, helaas meerdere ervaringen mee. Daarom schreef ik eerder dat ik iemand zou helpen....hoe tegenstrijdig ook misschien 

Quote Suus:

Vind het lastig hoor....hoe weet je dat iemand pijn heeft? Kan dat wat wij aanzien voor lijden niet loslaten van leven zijn?

Ik heb er meerdere gekent die mensen hebben het erg moeilijk gehad tijdens het sterven, 1 persoon had gewoon helemaal een van pijn vertrokken gezicht.
Persoonlijk denk ik dat het soms intens onmenselijk pijn doet, het sterven.

Maar ik vind jouw geloof wel mooi ergens.
En ik denk het deels ook wel te begrijpen.

Toch vind ik het zelf meer humaan om te ''helpen'' op het laatst.

maar wat wij aanzien voor lijden is toch niet belangrijk? het is toch het lijden dat de persoon die euthanasie wil die bepaalt of het lijden is?

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

maarmaar sabje..... Ik zou dan ook pijnstillend eisen! Zoveel als nodig is. Ik zou alleen niet willen dat ze meer dan nodig geven om de dood te bespoedigen...

Quote Suus:

Vind het lastig hoor....hoe weet je dat iemand pijn heeft? Kan dat wat wij aanzien voor lijden niet loslaten van leven zijn?

Nee dat denk ik niet,want die mensen willen graag sterven,die hebben er al vrede mee.

Maar ergens moet je bij je eigen idee blijven denk ik,
Want jij heb op deze manier er vrede mee

ik bepaal idd niet wat lijden is voor een ander.... Maar dat is wel van toepassing als iemand niet meer bij is.  Ik wil dat niet bepalen, zoals ik dat ok niet wil van iemands doodoodkist denk dat sterven moeilijk is....maar geboren worden is dat ook

Denk dat er 2 verschillende dingen zijn. Euthanasie bij verstand en een handje helpen op verzoek van naasten. Dat maakt ook wel verschil.

en als dat niet genoeg is om pijnstillend te werken? of als je dus niet stervende bent maar wel uitzichtloos lijdt en er geen opties zijn om minder uitzichtloosheid te ervaren?

echt suus het is pure belangstelling in dit onderwerp en hoe jij er over denkt (ben bang soms te kwetsen wat niet de bedoeling is). vind het heel knap dat je door jouw ervaringen en je eigen gevoel wat je erbij ervaren hebt er meer mee bezig bent gegaan om het te rechtvaardigen. heb daar wel respect voor.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

ik denk dat we het hier over verschillende dingen door elkaar heen hebben. euthanasie is iets dat je zelf aanvraagt bij je (huis)arts ivm door jezelf bepaald uitzichtloos lijden wat dan getoetst wordt door commissies

hulp bij verspoedigen van de dood die al om het hoekje staat heeft hele andere dingen om over na te denken.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Quote Sismvnick&demi:

[...] Geloof me, als je daar zo ligt, dan wil je dat wel, heeeeeeeeeeeeel graag zelfs.

ja dat bedoel ik sis, je wilt dan net dat beetje extra om dood te gaan. omdat jij lijdt en pijnstilling niet werkt en je dus liever dood zou zijn. dit even los van uitzichtloos lijden dan he.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

bedoel je mentaal krumelke? Vind het overigens niet vervelend hoor anders gaf ik geen antwoord, vind het boeiend.

SIS, ik kan niet op je reageren omdat het zo persoonlijk is. Wil alleen zeggen dat ik je gelezen heb en je verhaal meeneem in mijn rugzak...... 

Dat denk ik dus ook, dat er 2 door elkaar gaan

Dat denk ik dus ook echt Sis.
Ik ben echt vanmening dat zo persoon wilt dat het zo snel mogelijk voorbij is.

Mijn client hebben ze 3 weken lang in leven gehouden en daarna de natuur zijn gaan laten gaan.
Ik kan je vertellen dat ik 1000% zeker weet dat ze dit niet gewild heeft.
Toen haar hart ermee stoppen hadden ze haar moeten laten gaan,dat is wat ze gewild had.

hihi ben ff kwijt waar je op doelt suus. waarvan denk je dat ik mentaal bedoel?

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Omdat je het had over uitzichtloos lijden.

Maar met mijn volle verstand denk ik het zelfde er over.
Als ik morgen te horen krijg dat ik nog een half jaar heb.
Dan ga ik genieten van mijn gezin en voordat het lijden begint
Stap ik uit het leven ,voor mezelf en voor mijn gezin.
Ik wil zelf niet lijden en ik wil niet dat mijn kinderen mijn hoeven zien te lijden.
En als de artsen mijn niet helpen,word het een overdosis morfine van de straat .

Sabje, ik ken je verhaal niet maar het klinkt voor mij niet aldeactiveer euthanasie

Ik heb geen verhaal suus het is een voorbeeld

je bedoelt uitzichtloos lijden zonder dat je stervende bent? dat dat mentaal lijden is?

mijn ervaringen zijn veelal euthanasie aanvragen (en toekenningen) bij uitzichtloos lijden zonder stervende te zijn.

moet ff denken hoe ik ervaringen kan omschrijven zonder misschien per ongeluk voor anderen hier herkenbaar iemand te beschrijven (aangezien hier heel veel mensen komen).

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

sorry, ik begrijp idd niet helemaal wat je bedoeltbedoelt

sis, zolang je inderdaad kans hebt om beter te worden zal niemand je euthanasie verzoek inwilligen. want dat is niet uitzichtloos lijden. want het uitzicht is dat je misschien nog beter kunt worden. en dat is godzijdank ook gelukt in jouw geval. maar de pijnen die je ervaart doen je wel op dat moment willen dat je dood bent, niet omdat je het leven niet meer lief hebt, maar omdat je gewoon niet meer tegen de pijn kan.

maar ff we hebben het nu dus over euthanasie alsin zelf vraag je een euthanasieverklaring aan. dus niet (de strafbare) hulp bij zelfdoding (want zo wordt overdosis morfine gezien).

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Op een bepaalde manier geloof ik ook wel wat Suus zegt, het sterven is een proces om de ziel klaar te maken voor de verdere reis, om het even zweverig te zeggen, je lichaam en ziel verwerken je aardse leven en ervaringen.
Eventueel lijden helpt je ziel om je stoffelijke lichaam los te laten en volledig door te reizen naar een volgend bestaan.
Maar ik denk dat mensen die bij leven en welzijn hebben besloten om een stukje van die reis niet bewust mee te maken of om dat stuk in te korten voor zichzelf echt helemaal klaar zijn om de reis te gaan maken, die hebben het lijden niet nodig om los te laten.
Mijn moeder heeft longkanker en als zij aan haar laatste stukje gaat beginnen weet ik dat zij dit zo kort mogelijk wil houden, in coma of bij volle bewustzijn maakt mij niet uit maar ik zal alles doen om haar wens aangaande haar sterven uit te laten komen, ook al moet ik het zelf doen het gebeurt zoals zij het wil.
Hierin vind ik voor mezelf de rust dat als haar ziel het nodig heeft om de zogenaamde loutering van het lijden te ondergaan, zij dit alsnog in en later bestaan zal doormaken en ben dus niet bang voor de integriteit van haar ziel (of die van mezelf mocht ik ooit op hetzelfde pad raken) want ik geloof dat het zichzelf in evenwicht zal brengen.
Soms ligt het proces van sterven niet in de laatste uren/dagen naar de dood maar in de voorbereidingen die iemand maakt om dat laatste stukje naar zijn/haar wens te laten verlopen.

On topic; als mevrouw echt uitzichtloos lijdt aan een ongeneeselijke aandoening waaraan zij binnen afzienbare tijd zal overlijden vind ik dat zij na de uitspraak in haar strafzaak best een euthenasieproces in gang mag gaan zetten.
Schuldig of onschuldig, dat recht heeft zij maar als dit alleen is omdat zij het gevangen zitten als zwaar en uitzichtloos ervaart dan vind ik het geen euthenasie en hoop ik dat het verzoek wordt afgewezen.

---

M Y A

wat voorbeelden dat het misschien duidelijker maakt.

sinds je geboorte volledig afhankelijk zijn van anderen. echt met alles. enige wat je kunt is met je ogen bewegen (en daarmee communiceren). betreffende bereikte een bepaalde leeftijd en vroeg euthanasie aan. na 2 jaar door alle commissies bekeken werd het ingewilligd. omdat het lijden bij betreffende er ook was, maar niet zoals velen dat zien in de vorm van pijn of stervende zijn.


een ziekte hebben waaraan je niet zult sterven (misschien aan alle bijwerkingen van de medicatie wel vroeger zult sterven als zonder, maar in eerste aanleg is het niet levensverkortend) waarbij je heel veel pijn hebt en morfine maximaal die pijn niet kan verzachten. de ziekte heeft geen mogelijkheid van genezing. hierbij is euthanasie aangevraagd en verkregen binnen enkele maanden.

dit is wat ik bedoel met niet stervende zijn en wel euthanasie vanwege uitzichtloos lijden.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

ik heb 2 meningen. gevoelsmatig ben ik ook in zulke situaties tegen euthanasie. Maar ik zal iemands keus respecteren en supporteN. Naast dat ik geloof dat wij niet mogen besluiten over dood vind ik nl ook dat ik niks te vinden heb van andermans keus.

Mijn moeder haar verzoek werd afgewezen. Ze lag terminaal met een dwarslaesie en aan de morfine. Maand later overleed ze. Ze was te goed.

ja de verzoeken worden vaak afgewezen. ben zelf voorstander van euthanasie (maar dat was vast al wel duidelijk) en vind het vreselijk dat t afgewezen wordt. maar aan de andere kant idd wij zijn god niet. dus zomaar beslissen over de dood van een ander kan niet.

sis, dat is ook heel moeilijk. kennis (27 jr) heeft al op haar 25e wilsbeschikking ingevuld als voorwerk op de euthanasie. niet dat daarmee de euthanassie daadwerkelijk gaat plaatsvinden, maar het kan wel helpen (heb ik begrepen). die kennis heeft ernstige longkNKanker sinds haar 24e.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

heftig hoor om dat allemaal mee te moeten maken.

nogmaals respect voor je manier van denken suus.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

meiden, net mijn kleintje gevoed dus ga nu echt slapen. hoe interessant ik dit draadje ook vind....lol moet ff die paar uurtjes slaap die ons kleintje ons per nacht gunt ff meepikken haha anders ben ikmorgen net een zombi.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Sis ik zag er juist enorm tegen op voor haar te tekenen. Stomme isdat mijn geest blokte dat ze dood ging, het was heel duidelijk maar had dat achteraf pas door. Op het moment zelf wilde ik haar helpen maar dacht niet aan dood gaan. Maar ja, ik was 23, mama 50.... Dan kan je dat misschien niet

En nu ga ik slapen!