Boterbloem Lid	Is hier iemand die bekend is met ODD, dan bedoel ik vooral de ervaringsverhalen? Hoe was jou kind? Wat voor behandeling heb je nu? Krijgt het medicijnen of niet...
Datum: 21-01-2013 12:32:03	Quote

Boterbloem schreef op: 21-01-2013 12:32:03

Is hier iemand die bekend is met ODD, dan bedoel ik vooral de ervaringsverhalen?

Hoe was jou kind? Wat voor behandeling heb je nu? Krijgt het medicijnen of niet...

Quote

Vorige | 1 | 2 | Volgende

Mama V Jurre,stijn,j
oris
Lid

hoi boterbloem
bij mijn middelste denken ze ook aan odd ook hij heeft wel al de voorlopige maar wij willen dit voor 200 procent zeker weten ook denken ze aan autisme en adhd. dus ja hoe is stijn stijn kan heel goed liegen is heel opstandig heeft zijn eigen fantasie.
heeft zijn eigen denkwijze behoorlijk pittig soms medicatie is al over gesproken ze wilde eerst iets geven met wat vooral de odd onderdrukt maar vind dat nogal ver gaan voor een mannetje van 6 dus wij gaan waarschijnlijk eerst midikanet proberen al met al zijn we nu weer een half jaar verder want volgende week heeft ie eerst nog een iq test omdat stijn behoorlijk slim is en ja dat buit ie uit en dan hopelijk de officiele diagnose hebben ze bij jou kind vermoeden?

Datum: 21-01-2013 13:15:40

Quote

Mama V Jurre,stijn,j
oris schreef op: 21-01-2013 13:15:40

hoi boterbloem
bij mijn middelste denken ze ook aan odd ook hij heeft wel al de voorlopige maar wij willen dit voor 200 procent zeker weten ook denken ze aan autisme en adhd. dus ja hoe is stijn stijn kan heel goed liegen is heel opstandig heeft zijn eigen fantasie.
heeft zijn eigen denkwijze behoorlijk pittig soms medicatie is al over gesproken ze wilde eerst iets geven met wat vooral de odd onderdrukt maar vind dat nogal ver gaan voor een mannetje van 6 dus wij gaan waarschijnlijk eerst midikanet proberen al met al zijn we nu weer een half jaar verder want volgende week heeft ie eerst nog een iq test omdat stijn behoorlijk slim is en ja dat buit ie uit en dan hopelijk de officiele diagnose hebben ze bij jou kind vermoeden?

Quote

Boterbloem
Lid

Bij mijn zoon roepen ze vanaf dat hij op de psz zit al dat hij ADHD heeft. Maar als ik de kenmerken bij langsging had hij idd wel meer dan de 6 die ze moeten hebben voor ADHD maar toch, keek ik naar kinderne met ADHD (en die ouders ook) dan was het niet te vergelijken... Ergens klopte iets niet dus.
Hij is inmiddels 7 jaar, maar begint nu echt heel erg moeilijk te doen. Ik moet heb al heel anders benaderen als zijn zusje, maar mijn opties zijn op. Ik weet het niet meer.

Daarbij is voor mij altijd de grens geweest: zolang hij gelukkig is is het goed, en dat is hij niet meer.

Dus ik heb een afspraak gemaakt voor deze week bij de huisarts en ging op zoek, nog steeds bij ADHD niet echt een gevoel van: dat is het!
Dus ik verder zoeken, kijk naar ODD, en hij matcht met de kenmerken dus echt zo dikdubbel! Mijn zus kent hem ook erg goed en die had ook direct zo'n: dit is het momentje.

Dus ik wil bij de huisarts dit ook eens expliciet gaan aangeven. Geen idee of hij ODD heeft, maar dat we eerder in die richting moeten kijken met kenmerken van ADHD lijkt me logischer dan eerst ADHD te bekijken.

Gee nidee hoe dat allemaal gaat.

Wat is medikanet?

De oorzaken herken ik dus alleen echt niet van ODD. Genetisch (tja, daar kan ik niets over zeggen), maar dan dingen als een slecht huwelijk, mishandeling, misbruik enzovoort enzovoort... Nu moet ik me daar natuurlijk ook niet blind op staren, maar hij heeft een prima jeugd, voor mijn gevoel een fijne opvoeding, ben duidelijk, consequent enzovoort.
Daarbij zouden ze dus idd vaak niet zo slim zijn terwijl hij een gewoon gemiddeld kind is. Heel goed met rekenen, maar weer heel iets zwakker met taal bijvoorbeeld. Niet anders dan de andere kinderen.

Maar nu heb ik het heel lang goed aangekunt (met erg veel aandacht) maar kennelijk is dat niet genoeg meer. Er moet meer bij komen kijken, heb echt handvatten nodig. Hij is niet meer gelukkig, hier thuis begint het zwaar te worden, zusje moet het steeds vaker ontgelden. Zo moeilijk!
Want hij bedoeld het niet lelijk, dat zie je ook duidelijk. Het is gewoon boosheid, drift, frustratie wat in hem zit.

Zo is hij van kleins af aan al, maar vond dat nooit zo ADHD. Nu ik deze kenmerken lees denk ik; zou het toch meer zijn dan een moeilijk karakter?

Datum: 21-01-2013 13:29:56

Quote

Boterbloem schreef op: 21-01-2013 13:29:56

Bij mijn zoon roepen ze vanaf dat hij op de psz zit al dat hij ADHD heeft. Maar als ik de kenmerken bij langsging had hij idd wel meer dan de 6 die ze moeten hebben voor ADHD maar toch, keek ik naar kinderne met ADHD (en die ouders ook) dan was het niet te vergelijken... Ergens klopte iets niet dus.
Hij is inmiddels 7 jaar, maar begint nu echt heel erg moeilijk te doen. Ik moet heb al heel anders benaderen als zijn zusje, maar mijn opties zijn op. Ik weet het niet meer.

Daarbij is voor mij altijd de grens geweest: zolang hij gelukkig is is het goed, en dat is hij niet meer.

Dus ik heb een afspraak gemaakt voor deze week bij de huisarts en ging op zoek, nog steeds bij ADHD niet echt een gevoel van: dat is het!
Dus ik verder zoeken, kijk naar ODD, en hij matcht met de kenmerken dus echt zo dikdubbel! Mijn zus kent hem ook erg goed en die had ook direct zo'n: dit is het momentje.

Dus ik wil bij de huisarts dit ook eens expliciet gaan aangeven. Geen idee of hij ODD heeft, maar dat we eerder in die richting moeten kijken met kenmerken van ADHD lijkt me logischer dan eerst ADHD te bekijken.

Gee nidee hoe dat allemaal gaat.

Wat is medikanet?

De oorzaken herken ik dus alleen echt niet van ODD. Genetisch (tja, daar kan ik niets over zeggen), maar dan dingen als een slecht huwelijk, mishandeling, misbruik enzovoort enzovoort... Nu moet ik me daar natuurlijk ook niet blind op staren, maar hij heeft een prima jeugd, voor mijn gevoel een fijne opvoeding, ben duidelijk, consequent enzovoort.
Daarbij zouden ze dus idd vaak niet zo slim zijn terwijl hij een gewoon gemiddeld kind is. Heel goed met rekenen, maar weer heel iets zwakker met taal bijvoorbeeld. Niet anders dan de andere kinderen.

Maar nu heb ik het heel lang goed aangekunt (met erg veel aandacht) maar kennelijk is dat niet genoeg meer. Er moet meer bij komen kijken, heb echt handvatten nodig. Hij is niet meer gelukkig, hier thuis begint het zwaar te worden, zusje moet het steeds vaker ontgelden. Zo moeilijk!
Want hij bedoeld het niet lelijk, dat zie je ook duidelijk. Het is gewoon boosheid, drift, frustratie wat in hem zit.

Zo is hij van kleins af aan al, maar vond dat nooit zo ADHD. Nu ik deze kenmerken lees denk ik; zou het toch meer zijn dan een moeilijk karakter?

Quote

C@th
Lid

medikanet is een medicijn voor de concentratie (even kort gezegd

) mijn zoon heeft pdd-nos en add. dat is dus adhd zonder hyperactiviteit

odd ben ik niet bekend mee. maar zal vast in dat groepje thuis horen.

ga met de huisarts je zorgen bespreken dan zal je vast verwezen worden naar het ggz en daar zullen onderzoeken volgen. jullie moeten vragen beantwoorden zoals: hoe was de zwangerschap/bevalling etc..

suc6

trotse mama van kevin(15) marissa(9) en jaimy(bijna 3)

Datum: 21-01-2013 13:56:38

Quote

C@th schreef op: 21-01-2013 13:56:38

medikanet is een medicijn voor de concentratie (even kort gezegd

) mijn zoon heeft pdd-nos en add. dat is dus adhd zonder hyperactiviteit

odd ben ik niet bekend mee. maar zal vast in dat groepje thuis horen.

ga met de huisarts je zorgen bespreken dan zal je vast verwezen worden naar het ggz en daar zullen onderzoeken volgen. jullie moeten vragen beantwoorden zoals: hoe was de zwangerschap/bevalling etc..

suc6

Quote

Boterbloem Lid	oh boy, dat kan nog wat worden dan. Hij is begonnen met beademd te worden en daarna aan de zuurstof, wat dat betreft genoeg kans dat daar al ergens iets fout is gegaan. Maar goed, heel breed gesprek dus over alles, kan ik me ietwat voorbereiden.
Datum: 21-01-2013 14:04:49	Quote

Boterbloem schreef op: 21-01-2013 14:04:49

oh boy, dat kan nog wat worden dan. Hij is begonnen met beademd te worden en daarna aan de zuurstof, wat dat betreft genoeg kans dat daar al ergens iets fout is gegaan. Maar goed, heel breed gesprek dus over alles, kan ik me ietwat voorbereiden.

Quote

C@th
Lid

ja is even graven in je geheugen. maar daardoor kunnen ze wel een goede diagnose stellen. ik "wist" eigenlijk al vanaf geboorte af dat mijn zoon anders was dan andere kindjes. maar wilde het niet zien. daarbij, ik kon goed met hem overweg en hij met mij. we hadden geen problemen.. tot hij werd geslagen door een leraar op school, toen begonnen de problemen.. misschien ook maar goed ook want add wordt bijna niet opgemerkt omdat die kinderen juist wat rustiger zijn dan adhd-ers.

meestal klopt je voorgevoel.

trotse mama van kevin(15) marissa(9) en jaimy(bijna 3)

Datum: 21-01-2013 14:08:34

Quote

C@th schreef op: 21-01-2013 14:08:34

ja is even graven in je geheugen. maar daardoor kunnen ze wel een goede diagnose stellen. ik "wist" eigenlijk al vanaf geboorte af dat mijn zoon anders was dan andere kindjes. maar wilde het niet zien. daarbij, ik kon goed met hem overweg en hij met mij. we hadden geen problemen.. tot hij werd geslagen door een leraar op school, toen begonnen de problemen.. misschien ook maar goed ook want add wordt bijna niet opgemerkt omdat die kinderen juist wat rustiger zijn dan adhd-ers.

meestal klopt je voorgevoel.

Quote

Nimmie
Lid

jeetje als ik dat allemaal zo lees is het geen kattepis..

hier ook een meisje dat anders dan anders is in mijn ogen..
we hebben al afspraken staan bij de ggd en heb ik allerlei formulieren in moeten vullen en een blauwe brief met allerlei vragen en er zat een groene brief bij voor school, die heeft de juf nu op dit moment.

daisy lijkt kenmerken te hebben van adhd.. anders dan odd idd.. maar ook zij word weer eens even na gekeken of ze iets van dat soort heeft..
want het lijkt me niet normaal als je kind om 7.00 wakker springt en om 00.00 savonds nog niet wilt slapen, en jumpt door het huis hahaha..

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Datum: 21-01-2013 14:16:22

Quote

Nimmie schreef op: 21-01-2013 14:16:22

jeetje als ik dat allemaal zo lees is het geen kattepis..

hier ook een meisje dat anders dan anders is in mijn ogen..
we hebben al afspraken staan bij de ggd en heb ik allerlei formulieren in moeten vullen en een blauwe brief met allerlei vragen en er zat een groene brief bij voor school, die heeft de juf nu op dit moment.

daisy lijkt kenmerken te hebben van adhd.. anders dan odd idd.. maar ook zij word weer eens even na gekeken of ze iets van dat soort heeft..
want het lijkt me niet normaal als je kind om 7.00 wakker springt en om 00.00 savonds nog niet wilt slapen, en jumpt door het huis hahaha..

Quote

Nimmie Lid	ggz dus.. duhh.... Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon
Datum: 21-01-2013 14:18:40	Quote

Nimmie schreef op: 21-01-2013 14:18:40

ggz dus.. duhh....

Quote

Boterbloem
Lid

Hier ook 1 die niet kan slapen idd. Heb me altijd te erg gefocust op ADHD en dat dat haast niet kon.
Toen onze dochter kwam werd het wel degelijk duidelijk dat hij anders dan anders was, maar zolang we het op school en thuis aankonden en hij was tevreden en gelukkig dan was het goed.
In de klas kan hij best goed meekomen, zodra er een vrij moment komt (jas ophalen, naar de wc, buiten spelen) gaat het mis.

Wat ik vooral zie bij mijn zoon is dat hij heel erg piekt. Daarom is het best wel draagbaar en handelbaar. Hij ontploft, bijna letterlijk. Dan moet hij met deuren gooien, stampen op de trap, iemand omduwen die in de buurt staat, smijten met dingen (zo gefrustreerd, zo sneu om te zien!) en dan echt, zo ineens is hij weer 'normaal'. En zo piekt hij ook in aanhankelijkheid. Extreem knuffelen zeg maar, of niet.

Zie hem de laatste tijd zo strijden. Strijden tussen extreem knuffelen met erg lange zoenen (alsof hij bang is dat ik er zo dood bij neerval zeg maar) en zijn frustratie niet onder controle kunnen houden en zo ploffen.

En nu kunnen we hier nog redelijk mee omgaan, alleen hij begint steeds meer over volwassenen heen te walsen. Zat er altijd al in, maar nu wordt het heel extreem. En dat vind ik wel het meest typische van ODD, dat ik dat er ineens in terug zag.

Hoorde zo vaak mensen zeggen: jaaaa maar dat hebben ze allemaal. Helemaal waar! Maar hier is het dagelijkse kost, soms een aantal keer per uur. EN dan kunnen mensen zeggen: komt wel goed. Maar dat komt het niet zomaar volgensmij

Mijn vriendin die veel werkt met kinderen met gedragsstoornissen had hem een nachtje te logeren. Raakte mij zo toen ze mij bevestigde en niet wist dat het zo erg was. Dat ze respect had voor hoe we het elke dag weer opnieuw deden, zo uitputtend als het is.

Nu is het natuurlijk ons kind, dus daar ga je voor tot het uitsterste. Maar het is tijd om verder te kijken, heb handvatten nodig. Of hij nou ODD heeft, ADHD of helemaal niets en enkel een moeilijk karakter. Want mijn kennis stopt.

Datum: 21-01-2013 14:53:33

Quote

Boterbloem schreef op: 21-01-2013 14:53:33

Hier ook 1 die niet kan slapen idd. Heb me altijd te erg gefocust op ADHD en dat dat haast niet kon.
Toen onze dochter kwam werd het wel degelijk duidelijk dat hij anders dan anders was, maar zolang we het op school en thuis aankonden en hij was tevreden en gelukkig dan was het goed.
In de klas kan hij best goed meekomen, zodra er een vrij moment komt (jas ophalen, naar de wc, buiten spelen) gaat het mis.

Wat ik vooral zie bij mijn zoon is dat hij heel erg piekt. Daarom is het best wel draagbaar en handelbaar. Hij ontploft, bijna letterlijk. Dan moet hij met deuren gooien, stampen op de trap, iemand omduwen die in de buurt staat, smijten met dingen (zo gefrustreerd, zo sneu om te zien!) en dan echt, zo ineens is hij weer 'normaal'. En zo piekt hij ook in aanhankelijkheid. Extreem knuffelen zeg maar, of niet.

Zie hem de laatste tijd zo strijden. Strijden tussen extreem knuffelen met erg lange zoenen (alsof hij bang is dat ik er zo dood bij neerval zeg maar) en zijn frustratie niet onder controle kunnen houden en zo ploffen.

En nu kunnen we hier nog redelijk mee omgaan, alleen hij begint steeds meer over volwassenen heen te walsen. Zat er altijd al in, maar nu wordt het heel extreem. En dat vind ik wel het meest typische van ODD, dat ik dat er ineens in terug zag.

Hoorde zo vaak mensen zeggen: jaaaa maar dat hebben ze allemaal. Helemaal waar! Maar hier is het dagelijkse kost, soms een aantal keer per uur. EN dan kunnen mensen zeggen: komt wel goed. Maar dat komt het niet zomaar volgensmij

Mijn vriendin die veel werkt met kinderen met gedragsstoornissen had hem een nachtje te logeren. Raakte mij zo toen ze mij bevestigde en niet wist dat het zo erg was. Dat ze respect had voor hoe we het elke dag weer opnieuw deden, zo uitputtend als het is.

Nu is het natuurlijk ons kind, dus daar ga je voor tot het uitsterste. Maar het is tijd om verder te kijken, heb handvatten nodig. Of hij nou ODD heeft, ADHD of helemaal niets en enkel een moeilijk karakter. Want mijn kennis stopt.

Quote

Mama V Jurre,stijn,j oris Lid	even snel dit herken ik ook bij stijn moet zo op gesprek reageer vanaaf
Datum: 21-01-2013 15:17:17	Quote

Mama V Jurre,stijn,j
oris schreef op: 21-01-2013 15:17:17

even snel dit herken ik ook bij stijn moet zo op gesprek reageer vanaaf

Quote

Mama V Jurre,stijn,j
oris
Lid

Wat ik vooral zie bij mijn zoon is dat hij heel erg piekt. Daarom is het best wel draagbaar en handelbaar. Hij ontploft, bijna letterlijk. Dan moet hij met deuren gooien, stampen op de trap, iemand omduwen die in de buurt staat, smijten met dingen (zo gefrustreerd, zo sneu om te zien!) en dan echt, zo ineens is hij weer 'normaal'. En zo piekt hij ook in aanhankelijkheid. Extreem knuffelen zeg maar, of niet.

dit stukje dus

Datum: 21-01-2013 15:17:47

Quote

Mama V Jurre,stijn,j
oris schreef op: 21-01-2013 15:17:47

Wat ik vooral zie bij mijn zoon is dat hij heel erg piekt. Daarom is het best wel draagbaar en handelbaar. Hij ontploft, bijna letterlijk. Dan moet hij met deuren gooien, stampen op de trap, iemand omduwen die in de buurt staat, smijten met dingen (zo gefrustreerd, zo sneu om te zien!) en dan echt, zo ineens is hij weer 'normaal'. En zo piekt hij ook in aanhankelijkheid. Extreem knuffelen zeg maar, of niet.

dit stukje dus

Quote

Nimmie
Lid

Quote Boterbloem:

Wat ik vooral zie bij mijn zoon is dat hij heel erg piekt. Daarom is het best wel draagbaar en handelbaar. Hij ontploft, bijna letterlijk. Dan moet hij met deuren gooien, stampen op de trap, iemand omduwen die in de buurt staat, smijten met dingen (zo gefrustreerd, zo sneu om te zien!) en dan echt, zo ineens is hij weer 'normaal'. En zo piekt hij ook in aanhankelijkheid. Extreem knuffelen zeg maar, of niet.

Zie hem de laatste tijd zo strijden. Strijden tussen extreem knuffelen met erg lange zoenen (alsof hij bang is dat ik er zo dood bij neerval zeg maar) en zijn frustratie niet onder controle kunnen houden en zo ploffen.

Ik herken dit stukje heel erg boterbloem.

mijn dochter kan ook uit het niets ontploffen!..
als ze al niet aan mn telefoon mag zitten dan is het boe bah en nou stamp voetend gaat ze weg.
ook idd knuffel momenten, herken ik.. en na 5 min is ze het al zat en is niks goed..

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Datum: 21-01-2013 15:22:17

Quote

Nimmie schreef op: 21-01-2013 15:22:17

Quote Boterbloem:

Wat ik vooral zie bij mijn zoon is dat hij heel erg piekt. Daarom is het best wel draagbaar en handelbaar. Hij ontploft, bijna letterlijk. Dan moet hij met deuren gooien, stampen op de trap, iemand omduwen die in de buurt staat, smijten met dingen (zo gefrustreerd, zo sneu om te zien!) en dan echt, zo ineens is hij weer 'normaal'. En zo piekt hij ook in aanhankelijkheid. Extreem knuffelen zeg maar, of niet.

Zie hem de laatste tijd zo strijden. Strijden tussen extreem knuffelen met erg lange zoenen (alsof hij bang is dat ik er zo dood bij neerval zeg maar) en zijn frustratie niet onder controle kunnen houden en zo ploffen.

Ik herken dit stukje heel erg boterbloem.

mijn dochter kan ook uit het niets ontploffen!..
als ze al niet aan mn telefoon mag zitten dan is het boe bah en nou stamp voetend gaat ze weg.
ook idd knuffel momenten, herken ik.. en na 5 min is ze het al zat en is niks goed..

Quote

Mieps01
Lid

Volgens mij schreef op het oude BB een moeder met een zoon met ODD. Maar dat knulletje moest echt eenmaal tijd intern. Daar viel helemaal geen land mee te bezeilen... Volgens mij wou het op het op school met hem ook niet. Lastig als je moet zien dat je kind zo met zichzelf strijdt!

Love life. Engage in it. Give it all you've got. Love it with a passion
because life truly does give back, many times

Datum: 21-01-2013 15:50:04

Quote

Mieps01 schreef op: 21-01-2013 15:50:04

Volgens mij schreef op het oude BB een moeder met een zoon met ODD. Maar dat knulletje moest echt eenmaal tijd intern. Daar viel helemaal geen land mee te bezeilen... Volgens mij wou het op het op school met hem ook niet. Lastig als je moet zien dat je kind zo met zichzelf strijdt!

Quote

Truusje Lid	Misschien bedoel je mij miep01? Mijn zoon had de diagnose ODD en is een tijd intern geweest. Kort gezegt valt ODD onder de noemer ADHD aanverwanten. Bij ODD trekt het meer naar de agressieve en explosieve kinderen. Bij ons is de diagnose aangepast. Heb nu weinig tijd.....zal vanaaf weer proberen.
Datum: 21-01-2013 16:59:53	Quote

Truusje schreef op: 21-01-2013 16:59:53

Misschien bedoel je mij miep01?

Mijn zoon had de diagnose ODD en is een tijd intern geweest.

Kort gezegt valt ODD onder de noemer ADHD aanverwanten.
Bij ODD trekt het meer naar de agressieve en explosieve kinderen.

Bij ons is de diagnose aangepast.

Heb nu weinig tijd.....zal vanaaf weer proberen.

Quote

M&j Lid	Mijn zoon is net 8 en wordt momenteel ook onderzocht op ADHD, via school. Ik heb begrepen dat een lage frustratie tolerantie erbij kan horen. mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005 Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen. Spinoza 1670
Datum: 21-01-2013 17:09:21	Quote

M&j schreef op: 21-01-2013 17:09:21

Mijn zoon is net 8 en wordt momenteel ook onderzocht op ADHD, via school. Ik heb begrepen dat een lage frustratie tolerantie erbij kan horen.

Quote

Boterbloem
Lid

Wat fijn hoeveel er reageren! Truusje, waarnaar is het bij jullie aangepast?

Ik merk dat nu we hebben besloten hulp te zoeken dat ik gewoon breek ofzo... En ik baal daar van. Vanmiddag gewoon al weer 2 plofmomenten in korte tijd. Het is ook zo weer voorbij maar je ziet gewoon dat hij niet anders kan als dit. Zegt ie iets later ook weer: sorry mama, ik wil ook niet lelijk doen tegen jou...

Dus hij ziet het kennelijk wel achteraf? Of zou het komen omdat ik er echt regelmatig met hem over praat...

Hoe gaat de weg verder? Je wordt dus doorverwezen, dan krijg je een intake neem ik aan? Volgt alles een beetje snel? OF spreken we over maanden tijd voordat er daadwerkelijk wat gaat gebeuren? Wachtlijsten?

Datum: 21-01-2013 17:17:06

Quote

Boterbloem schreef op: 21-01-2013 17:17:06

Wat fijn hoeveel er reageren! Truusje, waarnaar is het bij jullie aangepast?

Ik merk dat nu we hebben besloten hulp te zoeken dat ik gewoon breek ofzo... En ik baal daar van. Vanmiddag gewoon al weer 2 plofmomenten in korte tijd. Het is ook zo weer voorbij maar je ziet gewoon dat hij niet anders kan als dit. Zegt ie iets later ook weer: sorry mama, ik wil ook niet lelijk doen tegen jou...

Dus hij ziet het kennelijk wel achteraf? Of zou het komen omdat ik er echt regelmatig met hem over praat...

Hoe gaat de weg verder? Je wordt dus doorverwezen, dan krijg je een intake neem ik aan? Volgt alles een beetje snel? OF spreken we over maanden tijd voordat er daadwerkelijk wat gaat gebeuren? Wachtlijsten?

Quote

Worteltje
Lid

Ik heb iets ervaring. Mijn vriendin (en toen tevens buurvrouw) haar dochter heeft het. Samen met adhd. Was bij haar combinatie van druk zijn en agressief. Ik kwam daar dagelijks over de vloer en zij bij mij. Zelfde leeftijd als mijn kids. Nadat ze verhuisd zijn ging ze intern, was voor tijdelijk om te kijken hoe hier mee om te gaan maar ze zit nog steeds intern. S6 en ik hoop dat ze juiste diagnose kunnen stellen

Mama van 2 pubers en een kleine peuterpuber

Datum: 21-01-2013 17:32:59

Quote

Worteltje schreef op: 21-01-2013 17:32:59

Ik heb iets ervaring. Mijn vriendin (en toen tevens buurvrouw) haar dochter heeft het. Samen met adhd. Was bij haar combinatie van druk zijn en agressief. Ik kwam daar dagelijks over de vloer en zij bij mij. Zelfde leeftijd als mijn kids. Nadat ze verhuisd zijn ging ze intern, was voor tijdelijk om te kijken hoe hier mee om te gaan maar ze zit nog steeds intern. S6 en ik hoop dat ze juiste diagnose kunnen stellen

Quote

Boterbloem Lid	Maar weet je ook of zij enkel ODD had of ODD-CD. De CD is nog een stuk heftiger.
Datum: 21-01-2013 17:37:06	Quote

Boterbloem schreef op: 21-01-2013 17:37:06

Maar weet je ook of zij enkel ODD had of ODD-CD. De CD is nog een stuk heftiger.

Quote

Worteltje
Lid

Oeh, dat weet ik niet meer. Is zo'n 9 jaar terug die diagnose. Kan het wel eens vragen. Ze is altijd mijn schatje geweest. Kon zo lief spelen als ik haar 1 op 1 had en met der bezig was. Met mijn 2 erbij en haar zus erbij was het altijd zo druk dat zij vanzelf nog drukker werd. Ze zijn erg ver weg gaan wonen dus na haar 9e heb ik haar niet zoveel meer meegemaakt. Ik ga het eens vragen voor je.

Mama van 2 pubers en een kleine peuterpuber

Datum: 21-01-2013 17:46:55

Quote

Worteltje schreef op: 21-01-2013 17:46:55

Oeh, dat weet ik niet meer. Is zo'n 9 jaar terug die diagnose. Kan het wel eens vragen. Ze is altijd mijn schatje geweest. Kon zo lief spelen als ik haar 1 op 1 had en met der bezig was. Met mijn 2 erbij en haar zus erbij was het altijd zo druk dat zij vanzelf nog drukker werd. Ze zijn erg ver weg gaan wonen dus na haar 9e heb ik haar niet zoveel meer meegemaakt. Ik ga het eens vragen voor je.

Quote

Juulmvjens Lid	Onze zoon is getest (op iets anders hoor) en wij konden heel snel erecht. Binnen 2 weken. Ik heb het wel zelf geregeld en heb daarna pas een verwijsbrief bij de ha gehaald. Hij is getest door een neuropsycholoog.
Datum: 21-01-2013 17:51:23	Quote

Juulmvjens schreef op: 21-01-2013 17:51:23

Onze zoon is getest (op iets anders hoor) en wij konden heel snel erecht. Binnen 2 weken. Ik heb het wel zelf geregeld en heb daarna pas een verwijsbrief bij de ha gehaald.
Hij is getest door een neuropsycholoog.

Quote

Mama V Jurre,stijn,j
oris
Lid

je voelt je zo machteloos he boterbloem pff weet zo goed hoe je je voelt je wilt hem helpen je begrijpt totaal niet waar het gedrag vandaan komt omdat jezelf zo helemaal niet bent. je weet dat er iets moet gebeuren het is een traject wat dus echt niet 123 klaar is vind ook en dat is persoonlijk hoor odd een van de hefstige diagnose die er is dus zorg wel dat het goed onderzocht wordt had het vandaag nog over bij fittkids daar zitten beide zoontjes op met dat er zogauw een etiketje wordt geplaats en dat ouders vaak doen wat er gezegd wordt kinderen van nu moeten al zoveel en dan krijg je dit soort gedragingen en soms is het echt zo maar laat dat dan wel goed onderzoeken en ga niet over 1 dag ijs als ik alles bij elkaar optel ben ik nu al zon 4 jaar bezig met stijn het begon met 2 jaar op de peuterspeelzaal had zoiets toen in eerste instantie ja daag omdat zijn broer autisme heeft heeft hij ook iets snap je maar goed toen getest voorlopige diagnose odd te jong om vastgetseld te worden gelukkig!!!!!!! mkd gezeten en nu op sbo waar ze overigens niet verder kunnen inv gedrag al met al wat wil ik met dit stukje dat het geen diagnose is die zomaar even gesteld moet gaan worden en dat er echt goed naar gekeken moet gaan worden want als ze die diagnose eenmaal hebben tja je snapt me wel sterkte en even een hele dikke knuffel voor jou

Datum: 21-01-2013 21:25:37

Quote

Mama V Jurre,stijn,j
oris schreef op: 21-01-2013 21:25:37

je voelt je zo machteloos he boterbloem pff weet zo goed hoe je je voelt je wilt hem helpen je begrijpt totaal niet waar het gedrag vandaan komt omdat jezelf zo helemaal niet bent. je weet dat er iets moet gebeuren het is een traject wat dus echt niet 123 klaar is vind ook en dat is persoonlijk hoor odd een van de hefstige diagnose die er is dus zorg wel dat het goed onderzocht wordt had het vandaag nog over bij fittkids daar zitten beide zoontjes op met dat er zogauw een etiketje wordt geplaats en dat ouders vaak doen wat er gezegd wordt kinderen van nu moeten al zoveel en dan krijg je dit soort gedragingen en soms is het echt zo maar laat dat dan wel goed onderzoeken en ga niet over 1 dag ijs als ik alles bij elkaar optel ben ik nu al zon 4 jaar bezig met stijn het begon met 2 jaar op de peuterspeelzaal had zoiets toen in eerste instantie ja daag omdat zijn broer autisme heeft heeft hij ook iets snap je maar goed toen getest voorlopige diagnose odd te jong om vastgetseld te worden gelukkig!!!!!!! mkd gezeten en nu op sbo waar ze overigens niet verder kunnen inv gedrag al met al wat wil ik met dit stukje dat het geen diagnose is die zomaar even gesteld moet gaan worden en dat er echt goed naar gekeken moet gaan worden want als ze die diagnose eenmaal hebben tja je snapt me wel sterkte en even een hele dikke knuffel voor jou

Quote

Kaasje
Lid

Boterbloem, wij hadden problemen met onze oudste die zich voornamelijk op school uitte.
Via het oke punt ( plek waar je heen kunt voor vragen over opvoeding en dergelijke) en de huisarts ( die van het oke punt de opdracht kreeg)een verwijzing voor een kindbreed onderzoek gekregen.
HEb zelf verschillende bedrijven/ instellingen gebeld die dit doen en even gepolst waar ik mij prettig bij voelde...

uiteindelijk iets uitgekozen en de huisarts daar de verwijzing heen laten sturen.
Wij kregen een intake gesprek, bergen vragen lijsten en zoonlief mocht ook een paar keer komen voor testen en gesprekjes. School heeft ook vragen lijsten moeten invullen en zo kwamen we langszaam aan tot een conclusie.

Succes met het te volgen traject.

Vroeger was ik een twijfelaar. Nu ben ik daar niet meer zo zeker van

Datum: 21-01-2013 21:32:00

Quote

Kaasje schreef op: 21-01-2013 21:32:00

Boterbloem, wij hadden problemen met onze oudste die zich voornamelijk op school uitte.
Via het oke punt ( plek waar je heen kunt voor vragen over opvoeding en dergelijke) en de huisarts ( die van het oke punt de opdracht kreeg)een verwijzing voor een kindbreed onderzoek gekregen.
HEb zelf verschillende bedrijven/ instellingen gebeld die dit doen en even gepolst waar ik mij prettig bij voelde...

uiteindelijk iets uitgekozen en de huisarts daar de verwijzing heen laten sturen.
Wij kregen een intake gesprek, bergen vragen lijsten en zoonlief mocht ook een paar keer komen voor testen en gesprekjes. School heeft ook vragen lijsten moeten invullen en zo kwamen we langszaam aan tot een conclusie.

Succes met het te volgen traject.

Quote

Truusje
Lid

Quote Boterbloem:

Wat fijn hoeveel er reageren! Truusje, waarnaar is het bij jullie aangepast?

Bij ons is het aangepast naar MCDD type PDD-NOS.

Ik heb hieronder een stukje gekopieerd waarin MCDD goed wordt uitgelegt.

Wat is MCDD?

MCDD is de afkorting van de Engelse term Multiple Complex Developmental Disorder. In het Nederlands: Meervoudige complexe ontwikkelingsstoornissen.

Deze stoornis wordt beschouwd als een variant van bepaalde autistische stoornissen. MCDD is nog niet officieel opgenomen in het algemeen gebruikte psychiatrisch handboek (de DSM), maar wordt als beschrijving van bepaalde psychiatrische problemen van kinderen al wel regelmatig door kinder- en jeugdpsychiaters gebruikt.

Regulatieproblemen

Hoewel MCDD wordt beschouwd als een variant van het autisme of PDD-NOS, staan bij kinderen met MCDD niet de contactproblemen op de voorgrond maar de problemen bij het reguleren van emoties en gedachten.

Een beetje angst ontaardt bij hen meteen in paniek, een beetje boosheid wordt razernij. Hun veel te sterke fantasie zorgt ervoor dat hun gedachten met hen op de loop kunnen gaan, waardoor fantasie en werkelijkheid niet meer uit elkaar worden gehouden.

Soms vertellen ze over 'stemmetjes' of 'mannetjes' in hun hoofd die hen regeren zonder dat ze zich daartegen kunnen verzetten. Het regulatiemechanisme, de innerlijke thermostaat die emoties en gedachten in evenwicht houdt, werkt bij hen kennelijk minder goed.

Zicht op sociale verhoudingen

Kinderen met MCDD nemen wel initiatieven tot contact met anderen, maar missen vaak het vermogen sociale verhoudingen goed te doorzien. In de geborgenheid en veiligheid van een een-op-een-relatie met een volwassene kunnen ze vaak redelijk functioneren. Het gaat mis zo gauw de situatie complexer of minder overzichtelijk wordt.

Op het schoolplein, in de winkel, op het verjaardagspartijtje, op het familiefeest ontsporen deze kinderen heel snel en reageren dan met angst of woede.

Misschien herken je hier iets in?
Deze kinderen hebben wel de kenmerken van ADHD of ODD maar het is wat complexer.
MCDD is nog niet zo bekend.

Veel succes met alles!

Datum: 22-01-2013 08:36:08

Quote

Truusje schreef op: 22-01-2013 08:36:08

Quote Boterbloem:

Wat fijn hoeveel er reageren! Truusje, waarnaar is het bij jullie aangepast?

Bij ons is het aangepast naar MCDD type PDD-NOS.

Ik heb hieronder een stukje gekopieerd waarin MCDD goed wordt uitgelegt.

Wat is MCDD?

MCDD is de afkorting van de Engelse term Multiple Complex Developmental Disorder. In het Nederlands: Meervoudige complexe ontwikkelingsstoornissen.

Deze stoornis wordt beschouwd als een variant van bepaalde autistische stoornissen. MCDD is nog niet officieel opgenomen in het algemeen gebruikte psychiatrisch handboek (de DSM), maar wordt als beschrijving van bepaalde psychiatrische problemen van kinderen al wel regelmatig door kinder- en jeugdpsychiaters gebruikt.

Regulatieproblemen

Hoewel MCDD wordt beschouwd als een variant van het autisme of PDD-NOS, staan bij kinderen met MCDD niet de contactproblemen op de voorgrond maar de problemen bij het reguleren van emoties en gedachten.

Een beetje angst ontaardt bij hen meteen in paniek, een beetje boosheid wordt razernij. Hun veel te sterke fantasie zorgt ervoor dat hun gedachten met hen op de loop kunnen gaan, waardoor fantasie en werkelijkheid niet meer uit elkaar worden gehouden.

Soms vertellen ze over 'stemmetjes' of 'mannetjes' in hun hoofd die hen regeren zonder dat ze zich daartegen kunnen verzetten. Het regulatiemechanisme, de innerlijke thermostaat die emoties en gedachten in evenwicht houdt, werkt bij hen kennelijk minder goed.

Zicht op sociale verhoudingen

Kinderen met MCDD nemen wel initiatieven tot contact met anderen, maar missen vaak het vermogen sociale verhoudingen goed te doorzien. In de geborgenheid en veiligheid van een een-op-een-relatie met een volwassene kunnen ze vaak redelijk functioneren. Het gaat mis zo gauw de situatie complexer of minder overzichtelijk wordt.

Op het schoolplein, in de winkel, op het verjaardagspartijtje, op het familiefeest ontsporen deze kinderen heel snel en reageren dan met angst of woede.

Misschien herken je hier iets in?
Deze kinderen hebben wel de kenmerken van ADHD of ODD maar het is wat complexer.
MCDD is nog niet zo bekend.

Veel succes met alles!

Quote

Boterbloem
Lid

Truusje... Schrik gewoon een beetje van het stukje hierboven...

Die stemmetjes in zijn hoofd, dat zegt mijn zoon ook. Hij moet dingen doen van stemmetjes in zijn hoofd. Hij kan het niet niet-doen, want het moet gewoon.

En dat maakt dat ik mij zo machteloos voel. Mijn zoon heeft een rijke fantasie, kan veel verzinnen, maar als hij dit verteld is hij zo bloedserieus en verdrietig. Dan zegt hij: ik wil het ook niet, maar dat weet ik pas veel ater dat ik het niet wil.

Hoe moeilijk is het, als je zo niet begrepen bent. En wanneer je wel begrepen bent dat het nog niet geaccepteerd kan worden, terwijl je zo aan het strijden bent.

Wat hierboven staat: angst wordt paniek, boosheid razernij.
Die grote fantasie, je wilt niet weten wat we allemaal al door zijn geweest. Hij bedenkt altijd de engste dingen bij het slapen gaan wat er allemaal kan gebeuren, een schaduw wordt weet ik niet wat.In het begin dacht ik: normaal, hoort bij de leeftijd. Maar ik zie dat mijn dochter van 4 nu al anders begint te worden. Bang maar met een goede uitleg toch rustiger. Hij ontploft.

Zat gister wat verder te lezen en zag dat het dus helemaal nie gek is dat hij niet reageert op straf hebben zoals op de trap zitten. Doet hem niets. Terwijl leren van de gevolgen in veel dingen wel helpt. Is kennelijk dus ook echt logischer voor hem.

Ooooh wat hoop ik dat ik goeie handvatten krijg! Wat moet het moeilijk zijn voor deze kindjes.

Wat doen ze nu verder bij jullie? op welke manier krijg je allemaal hulp?

Datum: 22-01-2013 12:46:51

Quote

Boterbloem schreef op: 22-01-2013 12:46:51

Truusje... Schrik gewoon een beetje van het stukje hierboven...

Die stemmetjes in zijn hoofd, dat zegt mijn zoon ook. Hij moet dingen doen van stemmetjes in zijn hoofd. Hij kan het niet niet-doen, want het moet gewoon.

En dat maakt dat ik mij zo machteloos voel. Mijn zoon heeft een rijke fantasie, kan veel verzinnen, maar als hij dit verteld is hij zo bloedserieus en verdrietig. Dan zegt hij: ik wil het ook niet, maar dat weet ik pas veel ater dat ik het niet wil.

Hoe moeilijk is het, als je zo niet begrepen bent. En wanneer je wel begrepen bent dat het nog niet geaccepteerd kan worden, terwijl je zo aan het strijden bent.

Wat hierboven staat: angst wordt paniek, boosheid razernij.
Die grote fantasie, je wilt niet weten wat we allemaal al door zijn geweest. Hij bedenkt altijd de engste dingen bij het slapen gaan wat er allemaal kan gebeuren, een schaduw wordt weet ik niet wat.In het begin dacht ik: normaal, hoort bij de leeftijd. Maar ik zie dat mijn dochter van 4 nu al anders begint te worden. Bang maar met een goede uitleg toch rustiger. Hij ontploft.

Zat gister wat verder te lezen en zag dat het dus helemaal nie gek is dat hij niet reageert op straf hebben zoals op de trap zitten. Doet hem niets. Terwijl leren van de gevolgen in veel dingen wel helpt. Is kennelijk dus ook echt logischer voor hem.

Ooooh wat hoop ik dat ik goeie handvatten krijg! Wat moet het moeilijk zijn voor deze kindjes.

Wat doen ze nu verder bij jullie? op welke manier krijg je allemaal hulp?

Quote

Boterbloem
Lid

Kaasje: ik kan dus heel wat lijsten verwachten? Zal wel weer graven zijn af en toe zeg... Morgenvroeg heb ik een afspraak bij de HA.

Mama van jurre, stijn en joris, fijn even die herkenning het begrip. Ik vind het ook wel heel heftig. Ik ben natuurlijk al die jaren thuis geweest waardoor ik heel intensief hem heb kunnen opvoeden. Daardoor was een heleboel best goed te doen. Ik zag wel wat anders, maar denk dat wanneer hij op de opvang had gezeten dat we wel eerder hadden moeten testen. Omdat daar simpelweg niet zoveel aandacht naar 1 kind kan gaan (absoluut geen verwijt).
Deels vraag ik me af: heb ik het te ver laten lopen? Aan de andere kant: ik had de mogelijkheid en ik weet dat ik met de juiste handvatten dus waarschijnlijk weer veel verder kom.
Veranderen kan ik het niet meer hoe ik het heb gedaan, ben wel blij dat hij lang zonder stempel heeft kunnen rondlopen maar het lijkt ineens zo extreem te verergeren.
Vind hem altijd zo groot, maar als je hem zo ziet strijden is het toch ineens weer je kleine propje

Juul, dank je! Hoor nu idd al van meer dat ze snel terecht konden, dat geeft hoop! Want lang moeten wachten nu je het besloten hebt is ook maar niets. Ben benieuwd!

Worteltje, ben benieuwd!

Datum: 22-01-2013 12:51:38

Quote

Boterbloem schreef op: 22-01-2013 12:51:38

Kaasje: ik kan dus heel wat lijsten verwachten? Zal wel weer graven zijn af en toe zeg... Morgenvroeg heb ik een afspraak bij de HA.

Mama van jurre, stijn en joris, fijn even die herkenning het begrip. Ik vind het ook wel heel heftig. Ik ben natuurlijk al die jaren thuis geweest waardoor ik heel intensief hem heb kunnen opvoeden. Daardoor was een heleboel best goed te doen. Ik zag wel wat anders, maar denk dat wanneer hij op de opvang had gezeten dat we wel eerder hadden moeten testen. Omdat daar simpelweg niet zoveel aandacht naar 1 kind kan gaan (absoluut geen verwijt).
Deels vraag ik me af: heb ik het te ver laten lopen? Aan de andere kant: ik had de mogelijkheid en ik weet dat ik met de juiste handvatten dus waarschijnlijk weer veel verder kom.
Veranderen kan ik het niet meer hoe ik het heb gedaan, ben wel blij dat hij lang zonder stempel heeft kunnen rondlopen maar het lijkt ineens zo extreem te verergeren.
Vind hem altijd zo groot, maar als je hem zo ziet strijden is het toch ineens weer je kleine propje

Juul, dank je! Hoor nu idd al van meer dat ze snel terecht konden, dat geeft hoop! Want lang moeten wachten nu je het besloten hebt is ook maar niets. Ben benieuwd!

Worteltje, ben benieuwd!

Quote

Truusje
Lid

Quote Boterbloem:

Truusje... Schrik gewoon een beetje van het stukje hierboven...

Die stemmetjes in zijn hoofd, dat zegt mijn zoon ook. Hij moet dingen doen van stemmetjes in zijn hoofd. Hij kan het niet niet-doen, want het moet gewoon.

En dat maakt dat ik mij zo machteloos voel. Mijn zoon heeft een rijke fantasie, kan veel verzinnen, maar als hij dit verteld is hij zo bloedserieus en verdrietig. Dan zegt hij: ik wil het ook niet, maar dat weet ik pas veel ater dat ik het niet wil.

Hoe moeilijk is het, als je zo niet begrepen bent. En wanneer je wel begrepen bent dat het nog niet geaccepteerd kan worden, terwijl je zo aan het strijden bent.

Wat hierboven staat: angst wordt paniek, boosheid razernij.
Die grote fantasie, je wilt niet weten wat we allemaal al door zijn geweest. Hij bedenkt altijd de engste dingen bij het slapen gaan wat er allemaal kan gebeuren, een schaduw wordt weet ik niet wat.In het begin dacht ik: normaal, hoort bij de leeftijd. Maar ik zie dat mijn dochter van 4 nu al anders begint te worden. Bang maar met een goede uitleg toch rustiger. Hij ontploft.

Zat gister wat verder te lezen en zag dat het dus helemaal nie gek is dat hij niet reageert op straf hebben zoals op de trap zitten. Doet hem niets. Terwijl leren van de gevolgen in veel dingen wel helpt. Is kennelijk dus ook echt logischer voor hem.

Ooooh wat hoop ik dat ik goeie handvatten krijg! Wat moet het moeilijk zijn voor deze kindjes.

Wat doen ze nu verder bij jullie? op welke manier krijg je allemaal hulp?

Mijn zoon heeft 8 maand intern gezeten bij karakter en kwam toen om het weekend een weekend thuis, daarna heeft hij nog 4 maand alleen dagbehandeling gehad.
Op dit moment is hij weer volledig thuis.
Hij staat wel weer op een wachtlijst om langere tijd intern te kunnen maar die wachttijd is minstends 2 jaar.

In de tijd dat hij intern is geweest hebben wij veel geleerd hoe we het beste met hem om kunnen gaan.
Duidelijk zijn.
Niet van het plan afwijken.
Geen emoties tonen.
Rustig blijven.

Over het algemeen gaat het nu goed.
Zijn medicatie is goed afgesteld.

Hij gaat elke woensdag en vrijdag naar een opvang voor kinderen zoals hij, ook mag hij daar 1 weekend in de maand logeren.
Voor ons heel fijn om op adem te komen en alle aandacht te hebben voor de andere kinderen.
Hij heeft het daar heel erg naar zijn zin omdat de hele dag voor hem gepland is.

Wat ik met name moeilijk vind zijn de stemmingswisselingen.
Heeeel boos of heeel verdrietig.
Hij leeft ook heel erg in zijn eigen fantasie.
Hij verteld verhalen die niet kloppen aan andere mensen die voor ons heel kwetsend zijn. (papa mishandeld mama),(papa en mama gaan scheiden)
De lijntjes met school en de opvang zijn heel kort want voordat je het weet gaan deze verhalen hun eigen leven lijden

Later meer....

Datum: 22-01-2013 19:52:47

Quote

Truusje schreef op: 22-01-2013 19:52:47

Quote Boterbloem:

Truusje... Schrik gewoon een beetje van het stukje hierboven...

Die stemmetjes in zijn hoofd, dat zegt mijn zoon ook. Hij moet dingen doen van stemmetjes in zijn hoofd. Hij kan het niet niet-doen, want het moet gewoon.

En dat maakt dat ik mij zo machteloos voel. Mijn zoon heeft een rijke fantasie, kan veel verzinnen, maar als hij dit verteld is hij zo bloedserieus en verdrietig. Dan zegt hij: ik wil het ook niet, maar dat weet ik pas veel ater dat ik het niet wil.

Hoe moeilijk is het, als je zo niet begrepen bent. En wanneer je wel begrepen bent dat het nog niet geaccepteerd kan worden, terwijl je zo aan het strijden bent.

Wat hierboven staat: angst wordt paniek, boosheid razernij.
Die grote fantasie, je wilt niet weten wat we allemaal al door zijn geweest. Hij bedenkt altijd de engste dingen bij het slapen gaan wat er allemaal kan gebeuren, een schaduw wordt weet ik niet wat.In het begin dacht ik: normaal, hoort bij de leeftijd. Maar ik zie dat mijn dochter van 4 nu al anders begint te worden. Bang maar met een goede uitleg toch rustiger. Hij ontploft.

Zat gister wat verder te lezen en zag dat het dus helemaal nie gek is dat hij niet reageert op straf hebben zoals op de trap zitten. Doet hem niets. Terwijl leren van de gevolgen in veel dingen wel helpt. Is kennelijk dus ook echt logischer voor hem.

Ooooh wat hoop ik dat ik goeie handvatten krijg! Wat moet het moeilijk zijn voor deze kindjes.

Wat doen ze nu verder bij jullie? op welke manier krijg je allemaal hulp?

Mijn zoon heeft 8 maand intern gezeten bij karakter en kwam toen om het weekend een weekend thuis, daarna heeft hij nog 4 maand alleen dagbehandeling gehad.
Op dit moment is hij weer volledig thuis.
Hij staat wel weer op een wachtlijst om langere tijd intern te kunnen maar die wachttijd is minstends 2 jaar.

In de tijd dat hij intern is geweest hebben wij veel geleerd hoe we het beste met hem om kunnen gaan.
Duidelijk zijn.
Niet van het plan afwijken.
Geen emoties tonen.
Rustig blijven.

Over het algemeen gaat het nu goed.
Zijn medicatie is goed afgesteld.

Hij gaat elke woensdag en vrijdag naar een opvang voor kinderen zoals hij, ook mag hij daar 1 weekend in de maand logeren.
Voor ons heel fijn om op adem te komen en alle aandacht te hebben voor de andere kinderen.
Hij heeft het daar heel erg naar zijn zin omdat de hele dag voor hem gepland is.

Wat ik met name moeilijk vind zijn de stemmingswisselingen.
Heeeel boos of heeel verdrietig.
Hij leeft ook heel erg in zijn eigen fantasie.
Hij verteld verhalen die niet kloppen aan andere mensen die voor ons heel kwetsend zijn. (papa mishandeld mama),(papa en mama gaan scheiden)
De lijntjes met school en de opvang zijn heel kort want voordat je het weet gaan deze verhalen hun eigen leven lijden

Later meer....

Quote

Kaasje Lid	Boterbloem ben je nog bij de ha geweest? Ben je wat wijzer geworden? Vroeger was ik een twijfelaar. Nu ben ik daar niet meer zo zeker van
Datum: 23-01-2013 19:41:27	Quote

Kaasje schreef op: 23-01-2013 19:41:27

Boterbloem ben je nog bij de ha geweest?

Ben je wat wijzer geworden?

Quote

Boterbloem
Lid

Wat heftig Truusje! Maar als ik je verhaal lees is mijn zoon dan toch minder extreem... Of werd het op latere leeftijd pas erger? Maar die stemmen in zijn hoofd... het blijft spoken.

Kaasje:
Ben bij de HA geweest. Nadat ik vertelde hoe hij was was zijn eerste vraag: hoe heb je dat al die jaren gered? Dus heb hem allemaal opties gegeven wat ik allemaal heb gedaan voor mijn zoon en hij was zelfs een beetje onder de indruk. Punt is natuurlijk dat ik al die jaren thuis ben geweest, hij is mijn eerste dus ik 'weet haast niet beter' en daarbij heb i behoorlijk wat pedagogische vaardigheden in mij van de opleiding en lees ik graag bij waardoor ik de tijd en mogelijheid had hier zelf mee bezig te gaan. School is hier juist op ingesprongen waardoor hij ook daar door kon gaan.
Tegelijkertijd gaf hij mij groot gelijk er naar te willen laten kijken. Hij heeft mij ontzettend goed geholpen. Hij heeft meerdere opties gegeven waar ik tussen kon kiezen. Ik heb gevraagd naar zijn mening en heeft heel mooi uiteengezet wat hij na al die jaren voor een indruk heeft van alles. Ik heb mijn keuze gemaakt.
Hij maakt een verwijzingsbrief, ik ga morgen als de kinderen op school zitten (hadden vandaag en margedag) bellen met de instantie.

Toch baal ik in zekere zin een klein beetje... (komt langzamerhand). Ik heb nooit nar hem laten kijken omdat ik hem echt niet onder ADHD vond vallen ondanks alle gelijkenissen. Maar zijn concentratie is daar nog net te goed voor bijvoorbeeld... Tegelijkertijd gaat het de laatste tijd in korte tijd zo hard achteruit dat ik voor mijn gevoel er nu net te laat bij ben. Kan niets ongedaan maken, kan het niet veranderen. Maar baal dat ik er net niet wat eerder bij ben. Ben blij dat ik er niet vanaf het eerste moment bovenop heb gezeten, maar misschien nu toch n et te lang gewacht...

Datum: 23-01-2013 23:01:43

Quote

Boterbloem schreef op: 23-01-2013 23:01:43

Wat heftig Truusje! Maar als ik je verhaal lees is mijn zoon dan toch minder extreem... Of werd het op latere leeftijd pas erger? Maar die stemmen in zijn hoofd... het blijft spoken.

Kaasje:
Ben bij de HA geweest. Nadat ik vertelde hoe hij was was zijn eerste vraag: hoe heb je dat al die jaren gered? Dus heb hem allemaal opties gegeven wat ik allemaal heb gedaan voor mijn zoon en hij was zelfs een beetje onder de indruk. Punt is natuurlijk dat ik al die jaren thuis ben geweest, hij is mijn eerste dus ik 'weet haast niet beter' en daarbij heb i behoorlijk wat pedagogische vaardigheden in mij van de opleiding en lees ik graag bij waardoor ik de tijd en mogelijheid had hier zelf mee bezig te gaan. School is hier juist op ingesprongen waardoor hij ook daar door kon gaan.
Tegelijkertijd gaf hij mij groot gelijk er naar te willen laten kijken. Hij heeft mij ontzettend goed geholpen. Hij heeft meerdere opties gegeven waar ik tussen kon kiezen. Ik heb gevraagd naar zijn mening en heeft heel mooi uiteengezet wat hij na al die jaren voor een indruk heeft van alles. Ik heb mijn keuze gemaakt.
Hij maakt een verwijzingsbrief, ik ga morgen als de kinderen op school zitten (hadden vandaag en margedag) bellen met de instantie.

Toch baal ik in zekere zin een klein beetje... (komt langzamerhand). Ik heb nooit nar hem laten kijken omdat ik hem echt niet onder ADHD vond vallen ondanks alle gelijkenissen. Maar zijn concentratie is daar nog net te goed voor bijvoorbeeld... Tegelijkertijd gaat het de laatste tijd in korte tijd zo hard achteruit dat ik voor mijn gevoel er nu net te laat bij ben. Kan niets ongedaan maken, kan het niet veranderen. Maar baal dat ik er net niet wat eerder bij ben. Ben blij dat ik er niet vanaf het eerste moment bovenop heb gezeten, maar misschien nu toch n et te lang gewacht...

Quote

Anne Mv 3
Gast

Is er de laatste maanden wat verandert, op school of thuis wat er voor gezorgd heeft dat hij nu meer last heeft van.... (geef het een naam)?
Omgevingsfactoren kunnen een hele grote invloed hebben op kinderen!
Onze jongste heeft geen diagnose maar wel een gebruiksaanwijzing

, als juf hem niet positief begeleidt dan is het al mis.
Complimentjes, goed keuring etc. heeft hij keihard nodig om 'normaal' te kunnen functioneren.

Hoop voor je dat er nu duidelijkheid komt. Diagnose is bij jou geen doel op zich, dat vind ik mooi om te lezen!
Of je te lang gewacht hebt weet ik niet, je intensie was in ieder geval heel goed en oprecht waarom je hiervoor gekozen hebt!

Datum: 24-01-2013 08:25:59

Quote

Anne Mv 3 schreef op: 24-01-2013 08:25:59

Is er de laatste maanden wat verandert, op school of thuis wat er voor gezorgd heeft dat hij nu meer last heeft van.... (geef het een naam)?
Omgevingsfactoren kunnen een hele grote invloed hebben op kinderen!
Onze jongste heeft geen diagnose maar wel een gebruiksaanwijzing

, als juf hem niet positief begeleidt dan is het al mis.
Complimentjes, goed keuring etc. heeft hij keihard nodig om 'normaal' te kunnen functioneren.

Hoop voor je dat er nu duidelijkheid komt. Diagnose is bij jou geen doel op zich, dat vind ik mooi om te lezen!
Of je te lang gewacht hebt weet ik niet, je intensie was in ieder geval heel goed en oprecht waarom je hiervoor gekozen hebt!

Quote

Boterbloem
Lid

Diagnose is geen doel op zich, en dat zei de huisarts ook: waar ik nu naartoe ga daar is de diagnose bijzaak, daar gaat het uiteindelijk om de begeleiding en handvatten die je krijgt. Daar voel ik me goed bij!

Wat je vraagt zit ik me dus ook heel erg af te vragen. Gaf het eerst af op wennen aan elkaar (ze zijn beide duidelijk weer een nieuwe fase in gegaan in hun leven/ leeftijd, dat je merkt dat ze ineens wat ouder zijn geworden) ik dacht: die moet zijn plek weer vinden, ondertussen sinterklaas en sintmaarten, verjaardag kerst enzovoort...

Maar het is anders. Maar kan werkelijk niets noemen wat veranderd is...

Datum: 24-01-2013 09:37:18

Quote

Boterbloem schreef op: 24-01-2013 09:37:18

Diagnose is geen doel op zich, en dat zei de huisarts ook: waar ik nu naartoe ga daar is de diagnose bijzaak, daar gaat het uiteindelijk om de begeleiding en handvatten die je krijgt. Daar voel ik me goed bij!

Wat je vraagt zit ik me dus ook heel erg af te vragen. Gaf het eerst af op wennen aan elkaar (ze zijn beide duidelijk weer een nieuwe fase in gegaan in hun leven/ leeftijd, dat je merkt dat ze ineens wat ouder zijn geworden) ik dacht: die moet zijn plek weer vinden, ondertussen sinterklaas en sintmaarten, verjaardag kerst enzovoort...

Maar het is anders. Maar kan werkelijk niets noemen wat veranderd is...

Quote

Anne Mv 3
Gast

Hndvatten zijn idd het belangrijkste. Beetje meer inzicht wat er in dat koppie gebeurd.

Onze jongste had vorig jaar een moeilijke periode - ik kon wel wat dingen bedenken waardoor dat kwam maar dat was het gewoon niet... wist ook niet hoe ik hem kon helpen want hij zat zichzelf dwars (niet zoals jouw zoon - maar toch ook een jongetje wat geen grip had op z'n leventje)
Toen kwam z'n rapport, daarin stond dat hij 'slechte selectieve aandacht' had. In gesprek met juf bleek dat hij in de kring (groep 2) érg snel afgeleid is. Soms zat hij aan andere kinderen en maakte grapjes met andere woorden: juf moest hem vaak bij z'n naam noemen. Dat is geen straf, maar voor hem voelt dat wél zo. Na dat gesprek is ze hem meer positief gaan begeleiden, als hij wél goed zit dit benoemen of duim omhoog - laten merken dat ze het wel zag dat hij z'n best deed
(werkjes maken deed hij trouwens super, het was echt een probleem in het groepsgebeuren)
Kind veranderde in een week als een blad aan de boom!
Ik stond er zelf versteld van hoe 'zo iets onbenulligs - in onze ogen' zulke grote gevolgen kon hebben!!

Datum: 24-01-2013 09:47:17

Quote

Anne Mv 3 schreef op: 24-01-2013 09:47:17

Hndvatten zijn idd het belangrijkste. Beetje meer inzicht wat er in dat koppie gebeurd.

Onze jongste had vorig jaar een moeilijke periode - ik kon wel wat dingen bedenken waardoor dat kwam maar dat was het gewoon niet... wist ook niet hoe ik hem kon helpen want hij zat zichzelf dwars (niet zoals jouw zoon - maar toch ook een jongetje wat geen grip had op z'n leventje)
Toen kwam z'n rapport, daarin stond dat hij 'slechte selectieve aandacht' had. In gesprek met juf bleek dat hij in de kring (groep 2) érg snel afgeleid is. Soms zat hij aan andere kinderen en maakte grapjes met andere woorden: juf moest hem vaak bij z'n naam noemen. Dat is geen straf, maar voor hem voelt dat wél zo. Na dat gesprek is ze hem meer positief gaan begeleiden, als hij wél goed zit dit benoemen of duim omhoog - laten merken dat ze het wel zag dat hij z'n best deed
(werkjes maken deed hij trouwens super, het was echt een probleem in het groepsgebeuren)
Kind veranderde in een week als een blad aan de boom!
Ik stond er zelf versteld van hoe 'zo iets onbenulligs - in onze ogen' zulke grote gevolgen kon hebben!!

Quote

Vorige | 1 | 2 | Volgende

iemand bekend met ODD

Rubriek: Zorgenkindjes

Wat is MCDD?

Regulatieproblemen

Zicht op sociale verhoudingen

Wat is MCDD?

Regulatieproblemen

Zicht op sociale verhoudingen