Wat heeft dit te betkenen?

Quote Anna28:

Ik zit me nogal te irriteren aan je softe reacties naar hem toe. Jij laat dit bestaan, dus dan moet je ook niet klagen denk ik dan. Maar goed, ik zit niet in die situatie. Het is op dit moment jouw keuze om zo je relatie door te zetten. Lijkt me toch niet zo best voor de kinderen hoor...

Sluit ik me helemaal bij aan. TO wil graag een time-out, haar man niet dus die blijft waar die zit en doet of zijn neus bloed en TO heeft de ballen niet om zelf dan tijdelijk weg te gaan om te laten zien dat het haar menes is. Maar dat zei ik een paar dagen geleden ook al. Dat er niks zal veranderen als zij geen stappen onderneemt. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Volgens mij mis ik een aantal posts want ik snap hier helemaal niets van eerlijk gezegd.
De man van TO heeft een mailtje gestuurd naar een andere vrouw omdat hij haar zo leuk vind en hoopt dat ze toch reageerd?
TO is hier achter gekomen en het vertouwen is beschadigd hierdoor en TO wil eigenlijk niet meer verder met man.
En andere topics? heb geen idee wie TO is maar vind het erg vaag met alle verwijzingen naar gedrag en eerdere topics van TO het is echt niet te volgen, jammer.

TO ik zou een time out vragen/eisen van mijn man waarin hij kan nadenken wat de reden is van zijn gedrag, wat hij verder wil met onze relatie en in zijn leven en hoe hij denkt hieraan te gaan werken.
Zelf zou ik die tijd gebruiken om helder te krijgen waar mijn gevoel zit, wat ik wil van mijn man en wat de eventuele voorwaarden zijn om de relatie toch voort te zetten en er voor te vechten, dus ook goed kijken naar wat ik wil met mijn leven, onze relatie en wat ik bereid ben te doen daarvoor.
Na een dag of 4 rust zou ik een gesprek willen om te zien waar we beiden zitten, dan zou ik nog 3 dagen nemen om te laten bezinken en overdenken wat er besproken is en aan de hand daarvan zou ik besluiten wat te doen.
Mijn man zou niet in mijn buurt hoeven komen als hij zulke mailtjes naar andere vrouwen zou sturen, eerst weten waar ik aan toe ben en wat er precies speelt, tot die tijd mag hij mooi ergens anders zijn zonden gaan overdenken.
Heel veel sterkte iig, hopelijk kom je er voor jezelf en je kinderen goed uit, want hoe jong ook, kinderen krijgen dit soort spanningen tussen ouders ALTIJD mee, hoe graag wij ook willen denken van niet.

---

M Y A

Als ik je posts zo lees denk ik niet dat je bij hem weg zal gaan. Dat hoeft ook niet, maar neem op zijn minst een time out zodat jullie beiden kunnen nadenken. Misschien dat jullie het zien zitten om in relatietherapie te gaan. Als jij je zo gedraagt als je nu doet vind ik het niet gek dat hij weer tegen je aan wil zitten want je bent niet duidelijk.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

ik snap dat er van alles door je hoofd gaat qua praktische zaken.
verhuizen, je kinderen, je toekomst, hoe te regelen, alles wordt anders, etc.

maar is dat je reden om zo door te gaan? dat je geen gedoe wil? dan is niet alleen je man een lapzwans, maar ben jij ook wel makkelijk!
je lijkt me hierin doodongelukkig, maar accepteer je het maar, want ja...hoe moet het anders met de opvang?

Het is geweldig dat je alles voor je kinderen zo normaal mogelijk wilt houden.
Maar als jij je gevoel weg blijft stoppen en alleen maar door gaat voor je kinderen dan gaat dat je enorm opbreken.
Wil je nog 20 jaar bij deze man blijven dan moet je echt een plan maken.
Mediator
Time out
Relatie therapie
Zelf in gesprek met huisarts/maatschappelijk werk

Als je altijd al de sterkste moet zijn in de relatie dan kan ik wel begrijpen dat je daar ook doodmoe van bent
Maak eens een plaatje voor jezelf wat je idealen zijn over bijvoorbeeld 5 jaar en bedenk hoe je dat zou kunnen bereiken.
Samen wonen zonder liefde is in ieder geval niet jarenlang vol te houden, want wat ga je doen als je man of jij verliefd wordt?

Ik denk dat vanaf de zijlijn makkelijker oordelen is dan wanneer je er zelf middeninzit.
Kan me best voorstellen dat TO overspoelt wordt door emoties en daardoor nu geen
energie heeft om duidelijke stappen te zetten.

Nu praat ik even langs je heen TO, sorry, maar ik schrik een beetje van sommige reacties, hoe goed ze ongetwijfeld ook bedoelt zullen zijn.

Is de depressie/ zijn de depressieve gevoelens van je man dan wel goed uit behandelt?
Kan hij niet eerst eens met de huisarts gaan praten?
'zijn hoofd in de war' klinkt namelijk niet prettig

De ene persoon is wat extraverter, de ander wat intraverter
In een relatie neemt de één soms wat meer het voortouw dan de ander
Bij jullie lijkt dat uit balans te zijn, mogelijk ook door onvermogen van je man
Is hij altijd zo geweest of is hij passiever geworden?

Nog maals heel veel sterkte, volg je hart maar cijfer jezelf niet weg!

maar wil je hem een kans geven ?
Houd je nog van hem of is het door alles weg/kapot?

Je moet niet handelen in ZIJN belang , omdat hij anders gekwetst / verdrietig of zielig is, nee je moet handelen vanuit JOUW gevoel!

Wil JIJ nog 40 jaar met hem verder?
Kun JIJ nog intiem met hem zijn zonder het idee te hebben dat hij aan een ander denkt of dat je iets niet goed doet?
Wil JIJ nog alles voor hem regelen ?

Ik krijg een beetje het gevoel dat hij nu ineens de zielige uit gaat hangen omdat hij anders alles zelf moet gaan doen.....

Ik weet niet, ik kan niet in jullie huishouden kijken natuurlijk

Ik kan me zo vinden in de reactie van Anoniema want dat idee heb ik ook nl. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Sorry, maar hij gaat helemaal in de slachtoffer rol zitten! Trap er niet in meis...
het gaat er nu om wat JIJ wil.
Want hij heeft jou dit aangedaan en JIJ moet nu zeggen wat je wilt..

Als hij mans genoeg is kruipt ie uit zijn slachtofferrol en accepteert jouw keus, wat die ook zal zijn..

Ik kan en wil je niet beinvloeden (ben zelf net gescheiden, dus zal duidelijk zijn welke kant het opgaat dan , dus zal er niet dieper op ingaan, maar meid... ben zelf al verbijsterd. Een hele dikke  voor je.

Ik weet het niet. Er lopen voor mijn gevoel een aantal dingen door/naast elkaar.

Het feit dat jij zegt dat je alles moet regelen/doen. Als jou dat al eerder stoorde had je daar iets aan moeten doen. Het is niet heel eerlijk om dat er nu bij te slepen. Daarnaast vind ik dat je een beetje minderwaardig over hem praat.

Het feit dat hij psychisch niet goed in zijn vel zit blijkbaar. Ad kan je karakter veranderen.

Je hebt een relatie met elkaar. Je hebt een aantal kinderen. Je bent getrouwd in voor en in tegenspoed. Waarmee ik niet wil zeggen dat het goed is wat hij gedaan heeft. Aan de andere kant kun je natuurlijk ook proberen om hier doorheen te komen. Je trots en woede opzij te zetten en uit te zoeken hoe het zover heeft kunnen komen. Al dan niet dmv therapie.

Slachtofferrol een waar woord.
Hij weet dondersgoed dat hij fout is geweest, en zoekt nu allerlei excuses voor wat hij gedaan heeft..

Hier kom je samen echt niet uit... jij wilt vergeten, ik kan je garanderen dat je dat niet gaat lukken.
Op elk gek moment van de dag zal dit boven komen, niet alleen als je samen intiem bent of wilt zijn.. er moet openheid komen, hij moet eerlijk naar jou toe zijn..
Ik denk als jullie samen in therapie gaan dat je nog voor hele overwachte dingen komt te staan, jij nooit vermoed had waar hij mee zit en hij waar jij mee zit.. denk dat jullie daar veel samen aan hebben en kunnen leren.
Maar goed dat moet je wel willen natuurlijk, als jij nog van hem houd dan moet je je relatie een kans geven..vergeven is mogelijk vergeten is wat moeilijker.

Ik snap eerlijk gezegd niet dat je het pikt dat hij weigert om weg te gaan. Het gaat hier om een time out. Kun je hem niet duidelijk maken dat als hij je geen rust en afstand gunt dat de relatie zeker kapot gaat?? Wat voor lapzwans ben je als je zelf stom bent geweest en dan ook nog weigert om (tijdelijk) te vertrekken? Ik kan me voorstellen dat jij niet weg wilt, je hebt tenslotte niks gedaan, maar ik zou echt eisen dat hij weg gaat. Desnoods zijn koffers pakken en buiten zetten of hulp regelen bij het de deur uit krijgen van hem. Je zegt zelf de sterkste te zijn maar zo komt het nu niet over.

jij wilt hem niet kapot maken maar hij mag jou wel kapot maken ????

Ik zou ook niet weggaan. Bovendien vind ik dat anderen hier heel makkelijk praten. Gooi hem eruit lees ik hier steeds. Ik vind dat je zulke adviezen niet moet geven. Stoken in een huwelijk vind ik dat.

Ik vind ook dat er teveel op to wordt ingepraat. Dit is haar leven, haar keuzes. 

Maar goed... die onzin van: je hebt voor elkaar gekozen in voor- en tegenspoed... daar help je haar ook niet verder mee. Niet persoonlijk bedoeld, Mamavonn, ik gebruik nu even jouw woorden, maar je bent niet de enige met die strekking. Maar daar werd ik pas altijd ziek van... dus mag hij doen en laten wat hij wil, want ja, ik had ooit gekozen voor hem? En als hij dusdanig veranderd is of dingen blijkt te doen die absoluut niet stroken met mijn waarden en normen, dan moet ik dat maar pikken, want ja, we zijn getrouwd? Is dat echt wat jij (en menig ander) dus denkt? Zijn die woorden, is die keuze toendertijd,  belangrijker dan vertrouwen in een relatie??? Gewoon nieuwsgierig hoor... 

Punt is TO, dat je vertrouwen nu behoorlijk beschaamd is en dat je nu geen antwoord hoeft te en kunt geven op de vraag of dit hersteld kan worden. Er zijn 2 wegen die je nu kan gaan bewandelen... en welke dat zal zijn, daar durf ik nu geen zinnig woord over te zeggen. Sorry. Kan alleen maar even met je mee lezen... 

ik ben het met mamavonn eens....makkelijk praten door iedereen.
iedereen maakt fouten, de ene grote en de ander kleine.
hij is niet vreemdgegaan, ja geestelijk mss wel, en makkelijk is het niet, en ja ik spreek helaas uit ervaring.
maar eruit zetten is destijds nog nooit bij mij opgekomen.
ik ben met mijn man getrouwd in voor tegen spoed, en iedereen maakt fouten.....ook to, mss op een heel ander front....

dat hij vandaag in tranen was zegt toch wel wat?
kom op, niet iedere man is een zak en speelt toneel!!!
wees duidelijk en geeft je grens van dit moment aan...maar werk, werk aan je huwelijk.

Defenitief eruit is niet nodig..tenzij TO helemaal klaar met hem is.. maar goed dat is niet duidelijk.
Ik denk alleen dat er wel wat moet gebeuren, want deze stress en spanning wordt op een gegeven moment onhoudbaar.
Trek in ieder geval op tijd aan de bel bij wie dan ook...

Tja, Liva heeft gelijk ....
je bent getrouwd in voor en tegenspoed, dat heb je ooit beloofd, dus moet je nu alles maar toelaten?

vechten kun je heel lang doen. TO geeft toch aan dat ze doodongelukkig is met deze man?
tuurlijk kan niemand haar adviseren, maar ze klaagt steen en been (terecht!!) en ze wil niet meer verder, ze heeft het er zo moeilijk mee.
dan vraag ik me af...waarom pijnig je jezelf zo....

man kan doen en laten wat ie wil...even zielig doen en vrouw doet alsof ze gek is en we leven nog lang en gelukkig?

was het leven maar zo simpel, want dat had ik die versie ook ondertekend....

ja maar mafkees, ze was toch niet ongelukkig, ze zegt zelf dat ze glukkig was??? of ben ik nou mis.
je ze uit nu heel veel kritiek over hem, maar zegt ook heel gelukkig te zijn.
kijk als je relatie heel slecht gaat, en je hebt echt alles in het werk gesteld om het te veranderen, verbeteren, maar als het vechten tegen de bierkaai is....tja, dan snap ik dat het een logische keus is dat je uit elkaar gaat.

Heb ik ergens gezegd dat je maar altijd bij iemand moet blijven? Nee dat heb ik  niet.

Maar hoewel de man in dit verhaal iets gedaan heeft wat niet door de beugel kan zie ik toch ook echt wel de mindere kanten van TO in deze relatie. Ik krijg het idee dat ze hem als een van haar kinderen behandelt. Hoe ze over hem praat alsof hij niet helemaal goed snik is.

Er zit iets scheef in die relatie en hoewel de man nu iets gedaan heeft praat dat de vrouw niet vrij.

En in dat licht bezien denk ik idd dat je hier doorheen moet als je beiden nog voor je relatie wil gaan.

Daar heb je punt mamavonn....to praat niet liefdevol over man.
Beide hebben een aandeel in relatie wat ik kan lezen.

Hoop dat jullie de juiste weg voor jullie beide kunnen vinden, en mijn mening is dat de kinderen hier los van staan..

Joh

Het is logisch dat je boos en verdrietig bent. Neem je tijd om dit te voelen. Maar probeer straks ook eens heel eerlijk naar je eigen handelen te kijken.

Wat zou je zelf kunnen doen om jullie relatie te veranderen?

is gewoon gecompiceerd en daarbij hoor je een dele van een verdrietige en boze vrouw het verhaal zal nooit helemaal zo zijn
en dan zeg ik niet dat to liegt ofzo maar ze praat ook erg uit emmoties en er komen dingen bij zoals dat zij de twoutjes moet trekken
dat nu hoog opspeelt maar waarvan ze toch zelf de keus heeft gemaakt want ik neem aan dat hij altijd zo geweest is
en dus werkte dat in hun relatie prima

toch lees ik ook gevoel is weg en ben er klaar mee alles is stuk we gaan op een zaelijke basis voor de kids verder
ik persoonlijk kan me niet voorstellen dat ik dus mijzelf zooo ontiegelijk wegcijfer voor de kinderen
oke mijn kids komen echt op plek een maar als ik mezelf er niet net iets boven of gelijk aan zethebben dei kids niets aan mij
ik moet goed in mijn vel zitten en gelukkig zijn anders ga ik daar kapot aan

ik zou nooit op zakelijke basis met mijn partner verdr kunnen om de kids maar in een gezin van pa en ma te laten op groeien
weet helaas hoe het is als kind zijnde mijn moeder is bij mijn vader gebleven puur om ons anders had ik mijn moeder wellicht nooit meer gezien bij mijn geboorte ging het al niet goed en ik was 13 toen ze gingen scheiden nee ik vond het verre van fijn

anderzeids heb ik in zelfde situatie als to gestaan alleen dan zonder kinderen gelukkig
ook ik ben maar bij hem gebleven want ja liefde maakt blind wilde hem die kans geven enz hij smeekte me en toch is dat ook giga fout gelopen
kijk ik knan niet zeggen ik doe dit of dat als dit me over komt want ik sta niet in die situatie al neig ik wel gewoon naar ermee kappen als het vertrouwen weg is tja dan word het een heel lastig verhaal
ik hoop alleen dat to goed nadenkt ondanks alle druk cijfer je zelf niet weg zet dingen op een rij
blijf niet bij hem allene voor de kids maar omdat JIJ dat wil en kunt dat er evt nog een toekomst is tussen jullie
maar durf ook de stap te nemen als gewon neit gaat kinderen krijgen veeel meer mee dan we denken en ik denk als het gewoone cht over is tussen de ouders dat de kindjes beter afzijn in een gescheiden situatie waar jullie als ouders ok met elkaar om gaan dan dat julile om elkaar heen blijven draaien in een huis