Menu
 

Topic:

vraag het aan: Anna28

Anna28  schreef op: 23-12-2012 20:25:50
Ik open m alvast

Vraag maar raak
 
Navigatie
Vorige | 1 | 2 | 3 | Volgende
RE: vraag het aan: Anna28
Boterbloem  schreef op: 24-12-2012 16:33:50

Geen gek plan, daar een topic over te openen.

De weg naar bekering? Er staat inderdaad heel vaak: bekeer je, en laat je dopen. Niet: laat je bekeren en doop je.

Het enige wat God vraagt is die eigen keuze, van bekering. Die keuze voor Hem. Dat is waarom hij Liefde heet. Waarom God liefde is.

Hij dwingt je niet van Hem te houden, Hij geeft jezelf die mogelijkheid, en als je van Hem houd dan bekeer je je. Dat zul je echt zelf moeten doen. 


 


Alleen toch is het gekke: voor ik deze openbaring kreeg, voor mijn wedergeboorte kon ik hier echt niet bij. Vond ik veel te simpel. 
Ik snap het wel, het door het stof kruipen, de weg naar bekering. Alleen dan houd je vast aan jezelf, en niet aan Jezus.

Het is volbracht. We hoeven het niet overnieuw te doen.


En wat denk je, ik houd vaak ook teveel vast aan het aardse hoor. Ben geen heilige, was dat maar waar haha. Maar dat geeft niet! Daarom mag je verder leren. Steeds weer terug naar Jezus. Hij heeft een plan met jou leven.

Jij mag gewoon leven met Hem, als jij binnenstapt bij jou familie in huis stapt Jezus met jou naar binnen. Straal het gewoon lekker uit, af en toe eens heerlijk erover praten. Dwing niet, forceer niet. Wees ontspannen. Zo moeilijk, maar het leeft erg prettig. 


 


Vind dat echt een leerproces, alleen wij kunnen een ander niet bekeren.

 
RE: vraag het aan: Anna28
Senna  schreef op: 24-12-2012 16:36:23
Wat een mooit topic is dit weer geworden!
 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 16:38:02

Quote Boterbloem:

 


Vind dat echt een leerproces, alleen wij kunnen een ander niet bekeren.




jammer he.... 
Als je op een gegeven moment 'het licht' hebt gezien en je ziet anderen zo worstelen met alle wetten waaran ze niet kunnen voldoen, de vreselijke onmacht zich niet te kunnen bekeren en de angst voor de hel, angst voor de dood en zelfs psychische problemen vanwege de angst...
Dan zou ik willen dat ik ze kon laten zien hoe mooi het ook kan zijn. 

En dat terwijl ik helemaal niet zo standvastig ben als dat ik vaak zou willen hoor!


 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 16:38:26

Quote Senna:
Wat een mooit topic is dit weer geworden!








 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 16:39:13
Dat komt door alle mooie en bijzondere vragen van iedereen hier
 
RE: vraag het aan: Anna28
Senna  schreef op: 24-12-2012 16:39:48
En door jouw openheid in je antwoorden!
 
RE: vraag het aan: Anna28
Minou  schreef op: 24-12-2012 16:41:25
Juist Senna!


Ik zou als de vragenlijst klaar is, een mooi topic maken Met jullie: Senna, Boterbloem, Anna en Bettie en meerderen die er zo heerlijk over kunnen praten
 
RE: vraag het aan: Anna28
Senna  schreef op: 24-12-2012 16:42:28
Aan mij heb je dan weinig hoor Minou, ik leer vooral veel van wat de meiden schrijven
 
RE: vraag het aan: Anna28
Minou  schreef op: 24-12-2012 16:45:20
Nou jouw inbreng is er niet minder om hoor lieverd!
 
RE: vraag het aan: Anna28
Cir  schreef op: 24-12-2012 17:31:25
Wat een zware tijd heb je gehad in je jeugd zeg, jeetje!
IK ben zelf niet gelovig, ook totaal niet gelovig opgevoed en veel van wat ik lees in jou topic en de topics van Boterbloem en Bettie is voor mij dan ook abracadabra. Ik begrijp bepaalde dingen gewoon niet, ik ken begrippen niet zoals GG of OGG. Maar het maakt niet uit, ik lees met veel interesse.
Ik weet niet zeker of het zo is hoor maar ik krijg het idee dat de verschillen in jullie kerken ook bijna onbespreekbaar zijn. Dat de "strengere partijen"hier ook niet over in gesprek willen? Of is dat niet zo?



 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 19:02:32
thanks meiden 

@Cir: het maakt ook niet uit of je de dingen begrijpt hoor, het feit dat je interesse toont vind ik al hartstikke lief! 

Het is een beetje lastig om alle 'zware' kerken en hun gemeenten over 1 kam te scheren als het openheid tot gesprek aangaat. 

Uit ervaring heb ik inderdaad meegemaakt dat de verschillende denkwijze vaak lastig te bespreken is. Er is toch veelal een star beeld: zo is het, en niet anders. Er is maar één manier en iedereen die daar van afwijkt is voor eeuwig verdoemd... 
En dan is het erg lastig om een gesprek aan te gaan. 

Gelukkig ken ik ook veel mensen die er wel voor openstaan en die zelfs door die gesprekken zijn gaan inzien dat het inderdaad anders kan. Zonder al het zwartkijken enzo. En er zijn ook mensen die zich heel erg thuis voelen in die kerken, en dat is ook prima. Misschien heb ik wel ongelijk en zij gelijk, wie weet het? 1 ding is belangrijk, de basis. En zoveel kerkverbanden, zoveel meningen: er is maar één God. 

Mijn ervaring is dus: meestal staat men inderdaad niet open. Maar hier op het forum kom ik heel leuke vrouwen tegen die wel het gesprek aangaan en dan is het heel interessant om te lezen waarom zij wel bij die kerk blijven. 
 
RE: vraag het aan: Anna28
Boterbloem  schreef op: 24-12-2012 19:06:20

vraag is denk ik ook: wanneer sta je open?

Ik geloof dat ik een levende relatie met Jezus heb. Als iemand mij dan gaat zeggen: je moet 2 keer op een zondag naar de kerk, je moet voor elke maaltijd bidden en na de maaltijd uit de bijbellezen en danken, je mag op zondag geen tv kijke nen je moet rokken dragen... Wanneer sta ik dan open?


 


Als ik zeg: misschien is dat wel zo? (alleen geloof ik echt niet dat het daar om draait)
Als ik het opvolg?
Of ook gewoon als ik iemand die mening laat houden en mijn mening vervolgens vertel.
Of moet ik mijn mening achterwege laten en, vanuit mijn visie, de echte genade laten liggen en het maar zo laten voor die persoon zonder hem/ haar de andere mogelijke kant te laten zien?

Moeilijk hoor! Daar waar er geen openheid is geloof ik persoonlijk dat er geen lelijkheid achter zit. Maar dat het angst is voor de hel, angst dat anderen het verkeerde kiezen, de wil dat de ander ook goed terecht komt enzovoort. Dus niets negatiefs naar mij toe om mijn andere mening...

 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 19:11:29

Quote Boterbloem:

vraag is denk ik ook: wanneer sta je open?

Ik geloof dat ik een levende relatie met Jezus heb. Als iemand mij dan gaat zeggen: je moet 2 keer op een zondag naar de kerk, je moet voor elke maaltijd bidden en na de maaltijd uit de bijbellezen en danken, je mag op zondag geen tv kijke nen je moet rokken dragen... Wanneer sta ik dan open?


 




Je hebt wel gelijk ja. Maar het lastige is dat als je zo bent opgevoed, op een reformatorische school hebt gezeten en niet beter wist, je het heel lastig hebt als er ineens zo'n vrijheid is. 
Ik voel me enorm schuldig nu ik niet meer voor elke maaltijd bid, niet elke avond uit de Bijbel lees... dat moet immers?! Anders kun je nooit een kind van God zijn, want dan wil je Hem wel dienen, dan wil je je hele leven naar Hem zetten. 
Das me geleerd. 
En dan ineens die vrijheid. Dat strookt niet met elkaar. 


Das een strijd soms. 

 
RE: vraag het aan: Anna28
Cir  schreef op: 24-12-2012 19:27:16
Kan me voorstellen dat als je jezelf die vrijheid opeens wel toestaat dat het ook wel angstig zal zijn. Het strenge gaaft zo'n structuur in jeleven lijkt me. Hoe was dat in het begin? Alle remmen los of juist voorzichtig, beetje bij beetje?
 
RE: vraag het aan: Anna28
Senna  schreef op: 24-12-2012 19:32:46
Vind je het niet moeilijk dat je met je man niet "als christenen onder elkaar" over het geloof kunt praten?
 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 19:34:06

Quote Cir:
Kan me voorstellen dat als je jezelf die vrijheid opeens wel toestaat dat het ook wel angstig zal zijn. Het strenge gaaft zo'n structuur in jeleven lijkt me. Hoe was dat in het begin? Alle remmen los of juist voorzichtig, beetje bij beetje?



Nee ik heb nooit alle remmen los gedaan. Nooit gedurfd ook. Ergens bleef dat stemmetje....
Maar volgens gereformeerde begrippen ging ik wel totaal op in de wereld. Ik kocht een tv toen ik op kamers ging wonen en kocht mijn eerste broeken. Een enorme verandering! Ook voor de mensen op mn werk en om me heen. 
Ik knipte mijn haar leuk in laagjes en liet mijn vriend bij me slapen (dat is onaanvaardbaar)
Ik ging overigens nog wel soms naar de kerk omdat ik het heel vervelend vond om veroordeeld te worden. 
Ik ben ook in de kerk getrouwd toen. 
Ben echter nooit gaan stappen, dansen, zuipen, blowen of wat dan ook. Dat past ook niet bij wie ik ben. Ik ben rustig aan de wereld gaan ontdekken. En daar hoorden dan wat vriendjes bij, een televisie, internet, andere kledingstijl en een andere relatie met mijn ouders. 
 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 19:39:54

Quote Senna:
Vind je het niet moeilijk dat je met je man niet "als christenen onder elkaar" over het geloof kunt praten?



Ja. Nu wel. 
We hebben elkaar leren kennen toen ik nergens meer aan deed. Hebben jaren samengewoond enz. 
Hij kende mijn familie en respecteerde hen. 
Toen ik zo'n 1.5 jaar geleden werd gegrepen door het nieuwe geloven was dat best een eenzaam iets. Ik had zoveel vragen, zoveel angsten... en hij snapte er niks van. 
In het afgelopen halve jaar ben ik enorm naar mijn broertje toe gegroeid. Mijn broertje komt eigenlijk net weg van de zware kant en ligt momenteel in scheiding en heeft heel veel theologische kennis. Hij heeft me enorm gesteund, is mijn klankbord geweest (en nog wel) en kan mijn vragen vaak beantwoorden. 

Maar thuis blijft het soms eenzaam. Als ik een liedje draai op youtube en ik wordt erdoor geraakt dan begrijpt mijn man dat niet. 
Ik kan niet napraten over wat er in de kerk gebeurde en ik kan soms momenten hebben dat ik het moeilijk heb. Dan vind je geen gehoor. 
Maar dat weet ik en dat accepteer ik. Er zijn andere mensen die mij daarin kunnen begrijpen gelukkig. 
Wat ik soms heel jammer vind is dat hij zijn moeilijke dingen zo slecht kan loslaten. Verdriet, angst, pijn, ziekte: ik kan het vaak vol vertrouwen uit handen geven. (lang niet altijd helaas) En dat gun ik hem ook zo enorm. Als hij verdriet heeft om zijn overleden vader, als hij boos is op mijn ziekzijn of het werk hem tegenzit... ik gun hem zo die vrede in zijn hart. 
Maar dat zit er niet in bij hem. En dat is goed. Ik heb een heel lieve en fijne man, soms is het best lastig samen maar over het algemeen redden we het prima 
 
RE: vraag het aan: Anna28
Boterbloem  schreef op: 24-12-2012 19:42:30

Quote Anna28:
[...]

Je hebt wel gelijk ja. Maar het lastige is dat als je zo bent opgevoed, op een reformatorische school hebt gezeten en niet beter wist, je het heel lastig hebt als er ineens zo'n vrijheid is. 
Ik voel me enorm schuldig nu ik niet meer voor elke maaltijd bid, niet elke avond uit de Bijbel lees... dat moet immers?! Anders kun je nooit een kind van God zijn, want dan wil je Hem wel dienen, dan wil je je hele leven naar Hem zetten. 
Das me geleerd. 
En dan ineens die vrijheid. Dat strookt niet met elkaar. 

Das een strijd soms. 




Heel herkenbaar! Maar merk wel dat hoeverder ik kom in de relatie hoe minder dat voorkomt.
Sommige dingen zijn zelfs al verdwenen (ga met een gerust hart uit eten op zondag, als ik niet naar de kerk kan voel ik me niet schuldig enzovoort).
Het is een heel proces, maar ik geloof dat het helemaal goed komt met jou.

Wat ben jij een mooi mens zeg!!!!

En wauw, wat komen er hier een mooie vragen! Zo ontzettend interessant!
 
RE: vraag het aan: Anna28
Anna28  schreef op: 24-12-2012 20:14:41
Ik ga zo een paar uurtjes met manlief op de bank gezellig kerstavond houden. 

Iedereen bedankt voor de openhartige en fijne vragen, de lieve reacties en de openheid over geloofszaken. 

 
RE: vraag het aan: Anna28
Bettie  schreef op: 24-12-2012 20:16:08
Jammergenoeg heb ik vanavond te weinig inspiratie om wat vragen voor je te bedenken. Maar.....die komen vast later wel in je net nieuw geopende topic.

 
RE: vraag het aan: Anna28
Anne Mv 3  schreef op: 24-12-2012 21:09:47
Heel mooi topic Anna.
Ik ben geen fanatieke ML-er, maar lees toch wel regelmatig mee.
Het topic van Boterbloem vond ik al heel bijzonder (zo net voor de kerst ) en nu weer een topic wat zo in het Licht staat. Ontroerend!

Je schrijft over je man, mijn man gaat mee naar de kerk. Is gelovig opgevoed etc. Toch staat hij er heel anders in dan ik, durft zich niet echt over te geven. Dat zorgt soms ook voor meningsverschillen, eenzaamheid etc. Ik heb heel veel gehad aan het boekje 'Ik wou dat ik kon geloven' (Rietkerk) en 'Geloven zoals je bent' (Doornebal)
Hij moet zijn eigen weg met God gaan, ook al wil ik zus of zo... Blijf altijd dankbaar voor wat je wél hebt met elkaar! Blijf bidden! 'Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand' (Jakobus 5:16)

En dan nu mijn vraag aan jou: welk gedeelte uit de bijbel heeft een bijzondere betekenis voor je?
 
Navigatie
Vorige | 1 | 2 | 3 | Volgende
Fout
Je kan geen berichten plaatsen in gesloten topics... Ga terug