Schoonmoeder wil komen helpen

ik heb een schoonmoeder die ik respecteer, maar die me niet helemaal ligt. ik ga over een tijdje bevallen van onze 4e en nu heeft mijn schoonmoeder met mijn man afgesproken dat ze graag een volle week komt helpen. In het verleden is ze wel eens komen helpen in noodsituaties.. En werd ik er ontzettend nerveus van. Ik moest echt herstellen van haar komst na dat soort situaties.

met de beste bedoelingen heeft ze ontzettend andere ideeën over hoe het moet met de baby.
Ze wil zo snel mogelijk een schema.. En duidelijke hoeveelheden cc kunstvoeding. Ik geef borstvoeding op verzoek. Slapen moet in datzelfde schema.. Ik vind dat een pasgeboren baby gewoon doet wat hij doet.. En dat volgen we dan wel. Baby slaapt wat haar betreft meteen in eigen kamer.. Anders wordt haar zoon, mijn man, er wakker van.. Baby slaapt wat bij betreft zelfs bij ons in bed. Haar eigen dochter mocht van haar niet eens koffie zetten toen ik daar na 3 dagen op kraamvisite kwam.. Toen ze bij mijn eerste kwam, dat was daarna, wilde ze graag met de baby wandelen, en besloot ze dat ik dus best al een dag na de bevalling een blokje om kon lopen .. Ze houdt heel veel van haar eigen kinderen en gaat voor hen door het vuur.. Aanhang, dat is wat anders...  Mjn man heeft overigens geen moeite met mijn aanpak. Steunt me ook. Maar zal niet snel iets uiten richting zijn moeder. 

Mijn man geeft aan dat ik toch zo volwassen moet kunnen zijn om over mijn reservaties heen te stappen en gewoon ook met zijn moeder in de buurt mijn eigen ding moet doen.. En dat ik de kinderen de tijd met oma ontneem in een periode waarin dat misschien wel heel fijn voor ze is. En oma de kans met ons dan pasgeboren pukje. 
ik ben bang dat mijn hormonen in de kraamtijd met al dat verschil in inzicht tot een knal gaan leiden... Of dat ik er gewoon een rotgevoel aan overhoudt. Als we een maandje verder zijn is ze van harte welkom voor een week of langer.. Met of zonder schoonpapa.

keuze oma korter te laten komen is er door omstandigheden niet.. Het is echt een volle week of niks...meer wil ik voor kans herkenning daar niet op los laten.

reageer ik in mijn  zwangerschaps hormonen nu over? Of heb ik wel gelijk als ik mijn schoonmoeder niet meteen laat komenop

Ik denk/ weet bijna 100% zeker dat mijn man mij en onze kinderen en zichzelf gewoon lief goede verzorging gunt. Wie kan dat nou beter dan zijn eigen mama..( beetje kinderlijk klinkt het zo geschreven) maar ik ken mijn man al zoveel jaren dat ik echt denk dat het hij hem alleen maar uit een goed hart komt.. 

Ik ben een beetje opgelucht te lezen dat ik niet een rare gedachtengang heb, dat ik het liever niet wil. 
Grenzen stellen is moeilijk met oma. Ik ben normaal erg conflictmijdend.. Oma is wel erg snel erg direct en ze blijft er lang in hangen. Bedoelingen zijn goed.uitvoering niet altijd. Als je wel duidelijk begrensd, zit je maanden met haar in conflict over "nik" Normaal ben ik dus bewust erg flexibel. Ik wil ook geen conflict aan mijn huis met de vrouw die mijn man heeft grootgebracht en die ook echt wel veel kan leren aan/goeds kan bijdragen aan het leven van mijn kinderen.

ze komt maar een maandje/weken na de geboorte. kan ze haar eigen gang gaan.. Oma zijn.. En waarschijnlijk zijn mijn hormonen dan wel weer zo op de rit dat ik makkelijker mijn eigen gang ga en ook mijn mond hou als dat beter is.