Weer e kinderen zelfmoord gepleegd...

Dat denk ik ook hoor snuitje.
En 15jarige weet  best dat pesten iemand helemaal kapot kan maken.
En ik vind dat ze daar best een soort straf voor mogen bedenken.

Heb jij het nu een beetje een plekje kunnen geven.
Of heb je er nog dagelijks last van.

Vreselijk dat die kinderen geen andere uitweg meer denken te kunnen vinden

Schuldig en verantwoordelijk.......moeilijk denk dat het en totaal plaatje is van allerlei factoren bij elkaar en ja daar zullen de pesters ook een rol in spelen, maar ook het (gebrek?? aan) vangnet rondom de gepeste en het karaketer van de gepeste, het is het totaal en dat is bij elk persoon verschillend, net zoals het gepest zijn bij elk anders is.
Ook ik ben gepest en heb er ook de letterlijke klappen van moet incasseren, maar ben er doorheen gekomen, met hulp, want zonder hulp is het een heel stuk moeilijker

---

Droom niet je leven, leef je dromen!

Ik geloof niet in suicide tgv pesten. Er zullen mensen zojn die zelfmoord plegen die gepest werden, maar ook een heleboel niet. Het signaal dat men suicide pleegt tgv pesten vind ik verkeerd, het sluit zoveel uit.

Quote Liefje:

Pesten is niet goed en heel heel erg verkeerd dat vind ik ook. Maar ze zijn niet schuldig want dan vraag ik me weer af netzo als bij die anderen....waar waren de ouders in de verhaal? Waarom is ze niet geholpen? Waarom is ze niet naar een andere school gegaan? Waarom is het gepest niet gestopt.....en dat zijn naast de ouders, ook leraren enz die een verantwoordelijkheid hebben daarbij is het ook nog een (gelukkig natuurlijk) dat niet iedereen die hevig gepest wordt zelfmoord gaat plegen... Niemand is hier schuldig aan aan haar dood, mensen zijn schuldig aan pesten, het niet goed handelen enz.

Waar waren de ouders???Ze wisten het mss niet eens en als ze het wisten,je staat zo machteloos!
Waarom is ze niet geholpen???Hoe wil je een gepest kind helpen,je doet wat in je macht ligt maar je staat wederom machteloos!!!Ga je naar de school en worden de pesters gestraft krijg het gepeste kind de rekening,ga je naar hun ouders,wordt je of uitgelachen of niet eens serieus genomen en als het wel zo is,doen zulke kinderen toch wat ze willen en krijgt het gepeste kind wederom de rekening....
Waarom iis ze niet naar een andere school gegaan????Wie weet hoevaak ze al van school gewisselt zijn??En ja pesters komen er achter waar ze naartoe zijn gegaan en jutten daar hun vrienden weer op zodat het zich weer herhaalt....
Waarom is het niet gestopt???Als jij een manier weet hoe je het kunt stoppen dan hoor ik dat graag,zulke mensen gaan gewoon door en zijn vaak echt verziekt in hun denken.
Zien in alles een reden om een gepest kind weer te grazen te nemen....

Ik neem jou nu als voorbeeld maar je weet volgens mij echt niet wat pesten met je doet,het kan je hele leven verwoesten!!
De angst elke dag op nieuw.....

Quote Sabje mv JM en ??:

Dat denk ik ook hoor snuitje. En 15jarige weet  best dat pesten iemand helemaal kapot kan maken. En ik vind dat ze daar best een soort straf voor mogen bedenken. Heb jij het nu een beetje een plekje kunnen geven. Of heb je er nog dagelijks last van.

Ik heb het wel een plekje kunnen geven, maar ik denk niet graag aan die tijd terug.
Zonder enige reden werd door 1 meisje een hele klas tegen me opgezet. Werd ook bedreigd enzo. Ik ben nu 30 jaar dus het is alweer ruim 15 jaar geleden dat dit is gebeurd, en het gekke is dat ik nog steeds "bang" voor deze mensen bent. Ik krijg soms weleens uitnodigingen op facebook van vroegere klasgenoten maar als ik zie dat de pesters ook vrienden met ze zijn durf ik ze niet te accepteren.
Ben er ook erg onzeker door geworden.

Over de ouders in het verhaal.........

Mijn ouders wisten ook niet dat ik gepest werdt op school. Het enige dat ze wisten was dat ik liever niet fietste, maar de echte reden heb ik ze pas 3 jaar terug verteld,
Mijn vader die op de school werkt waar ik ook zat was geschokt en vroeg aan mij waarom ik het nooit verteld had...........tja waarom.........ik moest wat harder worden en me niet alles aan trekken, dat het zo'n inpact had op mij hebben zij nooit geweten.

Daarom zou ik nooit zomaar zeggen; die ouders........ misschien wisten deze ouders het ook niet!!

---

trotse mama van Arnoud, Berdine*, Lucas en Chris

Quote Nina_mv_Owen_en_Quinn:

[...] Maar degene die gepest wordt, moet die dan wel door jouw kind de lasten dragen? Wat denk je hoe het voelt om gepest te worden, ik denk dat dat vergelijkbaar kan zijn met de last dragen als er een gevolg komt zoals zelfmoord vanwege het pestgedrag.

Nee ook niet hoor ik zal er dan ook alles aan doen om mijn kinderen in goede banen te leiden en te leren dat pesten dus niet mag maar op het moment dat het bv toch gebeurd vind ik niet dat hij een schuldlast moet gaan dragen geen enkel kind behoort zoiets te dragen.

En dat betekend dus voor mij ook ondanks dat door een fout van 1 kind (bv de pester) een ander kind (de gepeste) een last moet dragen en zelfmoord pleegt vind ik niet dat dan de andere kind daar een schuldlast in moet hebben

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Quote Snuitje:

Ik ben ook erg gepest vroeger op school. En ik kan je vertellen dat je je heel erg machteloos voelt. Ik heb me dood ongelukkig gevoelt op school en schaamde me om het tegen andere te zeggen.  Dit meisje zag gewoon geen andere uit weg. Ik vind dat de pesters zeker mede verantwoordelijk zijn voor deze zelf moord. Als dit meisje niet gepest had geweest dan had ze waarschijnlijk ook niet tot deze daad gekomen.

misschien niet nee maar misschien ook wel en dat is het punt je weet nooit zeker hoe stabiel die kinderen zijn geweest of geworden zouden zijn dus ik vind niet dat je een ander daarvoor ter verantwoording kunt roepen.

nu het zo vaak in het nieuws is zouden 15 jarigen het beter moeten kunnen beseffen maar ze zullen ook misschien wel denken ja maar zo erg pesten wij bij ons niet...

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Wat Suus zegt kan ik me ook wel in vinden.
Want vanmiddag werd gezegt in de media, het meisje dat zelfmoord pleegde is VERMOEDELIJK gepest.
Het pesten kan natuurlijk wel een druppel zijn voor iemand om niet meer verder te willen leven.

De pesters zijn schuldig aan een rotgevoel bij de gepeste, maar niet aan de zelfmoord. 
Er zijn legio gepeste kinderen die het ver geschopt hebben in de wereld en die er alleen maar sterker van zijn geworden. 
Er bestaan ook legio mensen die zelfmoord hebben gepleegd, zonder dat ze ooit gepest zijn. 

Ik denk dat kinderen die gepest worden, sowieso al veel zwakker in hun schoenen stonden. Iemand die zelfzeker is en goed in zijn vel zit, wordt niet gepest. Hoe zielig ik het ook vind en hoe zeer ik ook vind dat je pesten niet moet doen. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Quote E mv 2:

[...] Waar waren de ouders???Ze wisten het mss niet eens en als ze het wisten,je staat zo machteloos! Waarom is ze niet geholpen???Hoe wil je een gepest kind helpen,je doet wat in je macht ligt maar je staat wederom machteloos!!!Ga je naar de school en worden de pesters gestraft krijg het gepeste kind de rekening,ga je naar hun ouders,wordt je of uitgelachen of niet eens serieus genomen en als het wel zo is,doen zulke kinderen toch wat ze willen en krijgt het gepeste kind wederom de rekening.... Waarom iis ze niet naar een andere school gegaan????Wie weet hoevaak ze al van school gewisselt zijn??En ja pesters komen er achter waar ze naartoe zijn gegaan en jutten daar hun vrienden weer op zodat het zich weer herhaalt.... Waarom is het niet gestopt???Als jij een manier weet hoe je het kunt stoppen dan hoor ik dat graag,zulke mensen gaan gewoon door en zijn vaak echt verziekt in hun denken. Zien in alles een reden om een gepest kind weer te grazen te nemen.... Ik neem jou nu als voorbeeld maar je weet volgens mij echt niet wat pesten met je doet,het kan je hele leven verwoesten!! De angst elke dag op nieuw.....

Dat kan idd maar ik vind en ik zal als ouder mijn kinderen goed in de gaten houden en als mijn kind gepest gaat worden en school doet er niet wat aan dan doet deze mama er wel wat aan.
En dat kan op veel verschillende manieren maar ook al zou ik naar de andere kant van het land moeten verhuizen dan doen we dat ook al zou ik zelf die pesters aan moeten pakken dan doe ik dat.

Je moet toch zeker niet menen dat ik keer op keer in gesprek ga met school als er steeds niks veranderd?

Oh en ben vroeger zelf ook wel gepest maar doordat ik erg sterk in mijn schoenen stond (mede dankzij mijn moeder) had ik er de meeste van de tijd gewoon schijt aan en ik wist dat als ze mij maar met 1 vinger zouden aanraken mijn mama dan wel zou komen met de honkbalknuppel (dat zei mijn mams altijd)

Door de opvoeding en mijn ouders voelde ik mij altijd gewoon veilig ondanks dat het op school niet altijd even leuk was.

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

wat alice ook zegt zo bedoel ik het ook

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Misschien mankeerde dit meisje wel iets waardoor ze zich een outsider voelde of was en uiteindelijk een oorzaak voor suicide is.... suicide is complex hoor, ik vind de conclusies de laatste weken dat mensen suicide door pesten plegen echt te simpel.

Bovendien...als je dit doet tgv pesten.... ze was onderweg van huis naar school, rookte een peuk, belde iemand en sprong.... met vriendinnen om zich heen. Dat is niet logisch en geeft ook aan hoe complex dit is.

---

Genieten van mijn grote gezin!

Pesten helpt iig niet om t niet te doen.. dat lijkt me duidelijk....

Overigens is dit niet nieuw..., zelfmoord onder deze leeftijdsgroep komt redelijk veel voor.. helaas.
Gepeste kinderen dragen t vaak de rest van hun leven mee, en dat kan zeer verstrekkende gevolgen hebben. Of t de enige oorzaak is geweest, geen idee... ka, hoeft niet. Wel goed dat de school er onderzoek naar doet... Ik laat mijn kinderen dit soort dingen lezen, of ik t vertel t ze.. en hoop ze nooit te betrappen op pesten, dan is de boel te klein hier....

hier gisteren een discussie met mijn man over gehad, hij snapt dit niet begon al gelijk dat ze dan waarschijnlijk uit een instabiel gezin zou komen dan.

Hier ben ik zelf gepest op de middelbare school op de basisschool was ik met iedereen bevriend ik lag goed in de groep toen ging ik naar de middelbare school en daar ging het mis.
Je schaamt je rot je voelt je echt waardeloos en het tegen iemand zeggen durf je echt niet net als vrouwen die door hun man mishandelt worden en niet weg durven te gaan terwijl iedereen roept jamaar dan ga je toch weg, ik denk dat het daarmee te vergelijken is. Het pesten gebeurd ook niet open en bloot altijd geniepig. Mijn ouders merkten wel dat ik niet lekker in mijn vel zat maar dat was toen te wijten aan het feit dat ik ziek was ik had de ziekte van pfeiffer dus ja. 
En vaak verergert het ook als je het vertelt tegen iemand zoals een leraar of je ouders want dan pakken ze je terug dus dat laat je echt wel uit je hoofd je wilt het echt niet erger maken dan het al is.
Ik heb in die tijd ook met zelfmoordgedachtes gelopen ik kon er beter niet meer zijn naar mijn gevoel.

Hier net als snuitje ik voeg geen oud klas genootjes toe reunie van school ben ik ook niet naar toe gegaan het hoeft van mij niet dat is toch te pijnlijk. Ik heb mijn leven nu mijn baan mijn man en kinderen de kinderen die mij toen gepest hebben schijnen een stuk minder goed terecht gekomen te zijn ben nu wel trots op mijzelf ik ben er toch maar mooi gekomen denk ik dan.

Ja nou hier dus totaal niet ik durfde het zeker wel aan mijn ouders te vertellen als er iets gebeurde en mijn moeder zou ook nooit zonder mijn toestemming bv naar school gaan om er iets van te zeggen dat vertrouwen was er gewoon. Gewoon je verhaal kwijt kunnen bij je ouders zonder dat je bang hoeft te zijn dat ze bv naar school gaan en het erger wordt hier gebeurden dingen in overleg.....denk dat wellicht meer ouders dat eens moeten doen want het is toch niet goed dat een kind thuis niks verteld uit de angst dat mama/papa stappen gaan ondernemen wat het kind niet wilt.

Van mijn moeder wist ik dat ze voor mij klaar stond en actie zou ondernemen wanneer ik dat nodig zou vinden.

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Quote :

maar dat kan toch nooit de opzet zijn van een 15 jarige? om iemand de dood in te jagen.

Ik ben vreselijk gepest vroeger. Op de middelbare school waren we met 2 klassen een week naar Londen. Ik had een rotdag gehad (was die dag weer buitengesloten) en zat lekker met een zak chips bij te komen in het raamkozijn van de hotelkamer. Lekker in de zon. 

Er kwamen twee klasgenoten binnen die direct begonnen met treiteren. 'Aaah zit je weer alleen joh, misschien moet je springen, dan is iedereen eindelijk van je af!' Ik zei niks en uit het niets rende één van de twee gillend de gang op dat ik zelfmoord wilde plegen!!??! Het duurde niet lang of er stonden meerdere mensen in de kamer die mij begonnen aan te moedigen. Ik zat daar gewoon chips te eten!! Ik heb me daarna opgesloten in de badkamer tot het eten. 

De volgende dag was natuurlijk iedereen op de hoogte en gingen we op weg naar de metro. Daar aangekomen werd ik weer aangemoedigd, twee gingen zelfs zo ver dat ze duwtjes in mijn rug gaven. Allemaal heel sneaky en achter de rug van de leraren om. 

Stel nou dat ik gebroken was en het had gedaan?

Ik heb alle redenen gehad om er niet te zijn maar ik ben er nog. Natuurlijk heb ik daarna regelmatig het gevoel gehad dat het beter zou zijn als ik er niet meer was maar nee, ik zou het nooit kunnen. Begrijpen doe ik het wel!

 

Anoniem, wat een verhaal!
Wat kunnen mensen intens gemeen en hard zijn.
En wat zul jij je eenzaam gevoeld hebben

 

Ik denk dat het wel kan, je moet pesten niet onderschatten, dag in dag uit getreiterd worden, geestelijk en lichamelijk, dat maakt je toch kapot, een hele groep tegen je en de rest die niets durft te doen. Misschien deed ze het wel voor de ogen van de pesters. Je komt er toch niet zomaar toe, zeker niet zo'n jong iemand.
Ik ben bang dat pesten nooit stopt, pesters voelen zich zo heerlijk machtig erbij en komen vaak uit een moeilijk gezin heb ik laatst gelezen waar weinig liefde en ook machtsvertoon is, misschien dus soort afreageren en ergens wel de baas over te zijn.

Wij hebben een dochter in deze leeftijd en ik weet dat het een lastige leeftijd waarin de meisjes dingen heel erg uitvergroten. Ze zijn onzeker en trekken zich alles aan. Ze voelen zich ook het ene moment zielsgelukkig en hyper van blijdschap, om het volgende moment vreselijk depressief te zijn en te huilen om niets. En dan heeft ons kind een groep vrienden en een leuk leven. Ze wordt niet gepest en durft haar mond open te trekken.

Ze praat wel eens over een meisje in hun klas die volgens hun raar doet. Ze is stil en als iemand ook maar per ongeluk tegen haar aan botst gaat ze door het lint en slaat en schopt van zich af. Het meisje wordt niet gepest, maar ze heeft ook niet echt vriendinnen in de klas. Ze gaat wel bij de groep staan, maar praat dan niet. Die meiden zien niet wat er aan de hand is. Ze zien een stil en schuchter meisje wat ineens agressief kan worden, een meisje wat ze bij de groep proberen te houden, maar wat zich eigenlijk afzet. Ze mag ook feestjes komen, wordt gewoon uitgenodigd, maar komt nooit.

Ik zie een ander meisje. Ik zie een onzeker bang meisje wat zich onzeker voelt in de groep en niet zichzelf durft te zijn. Een meisje wat diep van binnen misschien ook graag wil zijn als de rest, amar niet goed weet hoe. Ik weet dat als ze ontspant en gewoon zichzelf is, ze prima in de groep past, maar dat doordat ze zich krampachtig voortbeweegt in de groep ze zichzelf er buiten zet. Ik denk dat het meisje niet gelukkig is.

Ik praat er over met mijn dochter en leg haar uit waarom het meisje zich zo gedraagt en wat zij kan doen om het meisje zichzelf te kunnen laten zijn. De groep doet zijn best, maar vindt het best moeilijk, juist omdat ze eigenlijk allemaal onzekere pubers zijn. School weet er van, maar kan niet veel doen omdat ze niet gepest wordt, al zou het meisje het best eens zo kunnen voelen. Het is echt een moeilijke leeftijd waarbij ze in een emotionele achtbaan zitten en niet elk kind is in staat dat bij te houden en dan mag je hopen dat je in een begripvolle klas zit die je nemen zoals je bent ipv in een klas die jouw onzekerheid aangrijpt om die van henzelf te verbergen.

Anoniem, wat erg zeg voor je!!!

vreselijk anoniem


ik ben ook goed gepest achteraf kan ik oorzaak en gevolg wel zien dus hoe en waarom maaaaar dan nog is dat geen reden om te pesten
(ik was gewoon graag op mezelf )
ik heb het verteld aan mijn ouders en die aan de lerares
gevolg ik werd inelkaar gemept voor de deur van de school
ben gelijk weer naar binnen gegaan naar mijn juf tevens directrice
zij heeft dat mens geschorst
ze kwam terug met familie die de juf bijna dood geslagen hebben door aar bril was ze ook bijna blind door glas in haar oog
ze is aantal weken uit de rolatie geweest
en de pester en die zat gewoon in de klas als ze aangifte had gedaan was het leed niet te over zien
ik voel me nog steeds schuldig
ik kan me zo goed voorstellen dat mensen zo ver heen gaan dat ze gewoon domweg niet meer weten hoe verder maar denk wel dat er ook onderliggende dingen geweest zullen zijn bij slachtoffer de ene is vatbaarder dan de ander

anderzeids heb ik het prgramma gezien over de pesters die de slachtoffers na jaren zien
ook daar waren mensen die rond 14/15 jaar veel gepest hebben
achteraf hoorde je vaak dat ze niet eens wisten hoe en waarom en dat ze nooit beseft hebben dat het zo erg voor slachtoffer was
heb er dus wel heel dubbel gevoel bij en eigenlijk moet ik topics als dit gewoon niet lezen het raakt me te veel

Dat was ik ook Senna. Fleur woonde bij haar ouders, ik niet. Mijn ouders deden er toen ik nog thuis woonde sowieso niets aan. Pesten gebeurt vaak ook heel erg stiekem dus je moet het altijd vertellen. Daar ben je op een gegeven moment ook wel klaar mee als er niets veranderd. Daarbij is het de groep tegen jou. Je wordt een soort van murw, gaat mensen en situaties uit de weg. De vriendinnetjes die zij had waren misschien net zoals de mensen die ik toen om me heen had. Ze vonden mij best aardig maar de groepsdruk en het erbij willen horen telde voor hen uiteindelijk meer. Bang om zelf het slachtoffer te worden. Op zich vrij logisch. 

Wat anoniem vertelt komt echt veel voor.. Ik moest ooit eens als stagiaire mee met kamp en toen heb ik dit soort dingen ook meegemaakt (niet ik zelf, maar kinderen die ik begeleidde), later als leerkracht zelf ook nare dingen meegemaakt.....

Ik geloof zeker dat mensen zelfmoord plegen agv pesten, je eigen waarde kan helemaal weg zijn...

Zit er nog eens over na te denken. Waarom post ik eigenlijk Anoniem? 

Geen aandacht willen trekken? Schaamte? Bang voor onbegrip? 

Alsof ik nog niet genoeg had om over na te denken haha 

Quote Anoniem:

Zit er nog eens over na te denken. Waarom post ik eigenlijk Anoniem?  Geen aandacht willen trekken? Schaamte? Bang voor onbegrip?  Alsof ik nog niet genoeg had om over na te denken haha

ik persoonlijk vermoed dat je gewoon genoeg hebt niet "zielig"gevonden willen worden sterk moeten zijn of sterk over komen ofzo
gewoon maskertje
maar van mij krijg je een extra knuff

Mijn vader en moeder stonden en staan ook altijd voor mij klaar. Maar ik wist zeker dat als ik alles zou vertellen aan mijn ouders dat mijn moeder op school door het lint zal gaan, en ik was dan bang dat het pesten nog erger zal worden. Ik ben gelukkig nooit op het punt geweest om zelfmoord te plegen. Maar ik voelde me wel altijd ziek doordeweeks omdat ik gewoon niet naar school durfde. 

Ik wil mijn angst niet tonen denk ik. Ik kan niet zeggen dat het zijn weerslag niet heeft gehad op wie ik ben. Met mensen die ik niet ken en vooral mensen die mijn verleden niet kennen heb ik geen moeite. Daar kan ik mezelf bij zijn, die hoef ik niks uit te leggen. 

Ik denk ook dat mensen die mij niet goed genoeg kennen het totaal niet verwachten. Het heeft me gemaakt tot wie ik ben. Ik ben echt wel trots op mezelf en op wat ik heb bereikt maar ik blijf het moeilijk vinden om echt vriendschappen aan te gaan.