zwanger worden

Ik denk dat het een moeilijk traject gaat worden . Het is de vraag of het natuurlijk bij hem ongedaan gemaakt kan worden en jij die al genoeg hebt meegegmaakt lichamelijk op dat gebied.

Proberen kan altijd, maar denk zelf dat het een lang traject gaat worden. Wel heel fijn meis dat je een nieuwe liefde hebt gevonden en het feit dat jullie samen een kindje willen, zegt ook een hoop


ben benieuwd wat de gyn zegt!

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

oef moeilijk..

dat jullie samen een kindje willen, geweldig!! 
maar persoonlijk zou ik gezien jou geschiedenis niet makkelijk gaan voor een nieuwe zwangerschap. (dat gezien mijn eigen ervaring)

Ik zelf kan niet tegen hormonen die vrijkomen tijdens een zwangerschap (het hcg hormoon) daardoor krijg ik hyperemisis. ik heb nu ook een nieuwe liefde en er is een kindje op komst... Na deze ga ik toch serieus nadenken over evt. sterilisatie vanuit mijn kant. 3 zwangerschappen ziek, klachten, niks kunnen, niks mogen... vreselijk. dit wil ik niet meer.

als jij het aandurft met alle dingen die je hebt meegemaakt (ook nog de vraag of het weer gebeurt) tijdens de zwangerschap. dan kan je het proberen. ik weet alleen niet in hoeverre een sterilisatie van de man ongedaan gemaakt kan worden. zeker niet als hij redelijk op leeftijd is. Wil je al die stress, zorgen etc? kunnen jullie dat aan?

ik wil je nergens vanaf praten hoor. maar denk verder dan alleen een kindje van jullie samen, het is mooi, absoluut.. maar de rest erom heen niet vergeten 

sterkte met alles! ik hoop dat jullie samen een mooi, lief kindje krijgen en dat het allemaal voorspoedig loopt.

---

trotse mama van kevin(15) marissa(9) en jaimy(bijna 3) 

toen mijn man zich liet helpen werd er gezegd dat het eigenlijk onomkeerbaar is bij mannen.
dus ik wens je veel succes. ik ken eigenlijk niemand waar ze het wel ij geprobeerd hebben om het terug te draaien.

maar wat een heftige tijd met en rond je zwangerschappen zeg.
ik zou het niet meer aandurven erlijk gezegd. maar goed ik sta ook niet in jouw schoenen maar al sjullie het wel willen en het lukt dan wens ik jullie heel veel succes en vooral een niet al te "lastige" zwangerschap.

---

Een dag mijn gezin niet gezien, is een dag niet geleefd!

Zoals ik lees ga je je eerst goed voorlaten lichten en of de gyn het ook met jullie aandurft.
hopelijk krijg je sitief nieuws.
Kan wel begrijpen dat je met een nieuwe partner een kindje wilt.

mijn man is 2 jaar geleden geholpen en toen zeiden ze dat je het wel degelijk omomkeerbaar kan maken. Binnen 10 jaar he je de grootste kans op het beste resultaat.

Ik ken wel iemand die het heeft gedaan en nu met zijn partner 2 kinderen heeft gekregen.
de kans kan verminderen en vermoeilken.

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Ik denk dat het nu het belangrijkste is te kijken in hoeverre het herstelbaar is bij je vriend. Hoe korter het geleden is hoe meer kans op succes, gemiddeld lukt het de helft van de mannen weer een kind te verwekken.

Hoe langer het geleden is dat je vriend zich heeft laten helpen, hoe moeilijker het word om dit terug te draaien.
Ik heb in mijn omgeving 3 mensen die het hebben laten omdraaien, en bij alle 3 is het niet gelukt helaas.
Denk dat je daar wel sterk rekening mee moet houden voor je al te veel hoop krijgt.

Wanneer jij het voor je eigen lijf nog een keer aandurft dan is dit geheel jouw beslissing, dan kunnen wij roepen wat we willen toch?
Vind het fijn voor je dat je "nieuwe"  liefde zo groot is dat je die nog wel wilt bezegelen.
Wens jullie het beste.

Heerlijk zo'n echte grote liefde voor je! En heerlijk dat het zo goed gaat dat  je dus nog een kindje wilt ondanks alles wat je hebt meegemaakt.
wat ik wel denk, is misschien niet wat je wilt horen.
Ik denk dat jullie nu een aantal maanden bij elkaar zijn, en dat ik helaas uit eigen ervaring weet hoe groot de druk van een medisch traject mbt kindjes maken op je relatie werkt. Wij hebben uiteindelijk aan ivf onze eerste 3 overgehouden, maar wat was het zwaar! Ik snap dat je vast het gevoel hebt dat je haast hebt omdat je nieuwe partner al niet meer zo jong is, maar als je dit echt wilt, zou ik zowiezo nog heel even wachten en gewoon samen eerst je relatie sterk maken.. Want alles bij elkaar is het echt de moeite van het proberen waard, maar wordt het ook wel heel zwaar denk ik, als je eerst hersteloperaties moet gaan doen en dan moet hopen dat je zwangerschap goed gaat. Mijn vader was 50 toen hij mij kreeg en nee ik zeg echt niet dat je 10 jaar moet wachten voordat je het samen inzet, maar tegelijkertijd....neem de tijd ook even om van elkaar en je liefde te genieten, zodra je hiermee start heeft elke vruchtbaarheidsbehandeling de akelige eigenschap dat het je leven behoorlijk overneemt..

Moeilijk, kan mij jullie wens zeer goed voorstellen(zitten al jaren in de mmm) laat je inderdaad goed voorlichten niet alleen wat de concquenties voor jou zullen zijn maar ook info voor het traject bij je vriend.
Wij zitten in het amc poli cvv, daar ze ook pesa/mesa/tese in combinatie met icsi/ivf doen, de uroloog (dr meistner) is geweldig (oke hilarisch om te zien en om aan te horen, maar echt heel kundig)
Verdiep jullie ook in dit traject wie weet biedt dat na groen licht een uitkomst

---

Droom niet je leven, leef je dromen!

tuurlijk duim ik voor je meis 

Ook ik ben voor je aan het duimen!!!!

Oh, mooi Diane! En 24 december al, fijn!
Ik hoop hier over een tijdje te kunnen lezen dat er een kleintje bij jullie komt! Veel sterkte met alles, het wordt zo te lezen niet makkelijk... maar het zla het zeker waard zijn! en

Ik heb wel ervaring met ICSI maar niet niet PESA of MESA

hier ook ervaring met icsi ken wel een stel die via PESA/MESA/TESA is zwanger geworden

Ik vond de behandelingen erg zwaar, vooral emotioneel. Ik was erg moeilijk te stimuleren dus moest lange tijd spuiten en heen en weer naar het ziekenhuis. Ik spoot gemiddeld anderhalve maand, toch wel het dubbele van een gemiddelde poging.

Stel je vragen maar hoor, dan probeer ik ze te beantwoorden!

Hier vond ik het traject erg meevallen alleen de punctie was pijmlijk maar dat kwam omdat mijn eitjes erg vastzaten

Hier ben ik meteen zwanger geraakt.

Tussen verwijzing en eerste poging zat zo 2 maand

Ik was beide keren de tweede poging zwanger, van de jongste van ene cryopoging.

Ben november doorverwezen en in februari startten we, bij de eerste.
Tweede hadden we geen doorverwijzing nodig.

Hier was de punctieverschillend. Twee keer traumatisch en twee keer goed te doen

Bij de punctie krijg je van tevoren pijnstilling, is per ziekenhuis verschillend wat je krijgt.
Je krijgt een steriel laken over je heen en bij mij verdoofden ze eerst de baarmoedermond met 4 spuiten.
Op de echokop komt ene naald en dan gaan ze, de follikels aanprikken, dit kun je meekijken op t scherm. Als ze door de wand van de follikel heen zijn, zuigen ze hem leeg en komt die vloeistof in een glazen potje. Dit doen ze bij alle aanprikbare follikels

Sorry voor de typfouten, wilde te snel