Mama-life
| Anno schreef op: 02-11-2012 13:28:34 |
Mijn zoon is een moeilijk jochie. Heeft ADHD. Nu ben ik deze week voor de tweede keer al gebeld door
ouders dat mijn zoon hun kind pest en dit kind dan niet meer naar school durft. Dit vind ik echt
heel waardeloos en zielig voor die kinderen. Ik praat dan met die ouders mee en beloof mijn zoon aan
te spreken. Dit doe ik behoorlijk en hij krijgt ook straf. Maar ik voel me vaak machteloos. Het
gebeurt alleen op school en ik heb geen idee wat daar gebeurt. Pas was hij ziek en toen was hij heel
verdrietig omdat de hele klas blij was dat hij ziek was. Ze dagen hem uit, hij weet niet hoe hier
mee om te gaan...en gaat dan op de verkeerde manier er op in. Hij word vooral verbaal agressief. Die
telefoontjes laten me niet los. Denk zelfs wel eens : Waarom heeft iedereen nou normale kinderen en
ik zo'n vreemd raar kind. Ik voel mezelf falen als opvoeder. Ik heb het idee dat iedereen mij er ook
op aan kijkt. Maar goed ik heb meerdere kinderen en die zijn op school heel lief en zoet en geven
nooit problemen. Dus het ligt ook aan het kind. Maar ik zie ook de machteloosheid van mijn zoon want
hij weet dat de kinderen en hun ouders een hekel aan hem hebben. Hij is nu net naar school gegaan
met een grote stapel dierenkaartjes van de AH. Die gaat hij rondstrooien op het schoolplein. Echt
zijn manier van sorry zeggen. Dan vind ik het ook zo zielig want alle ouders kunnen van hem vinden
wat ze willen maar het kinds zelf heeft het ook echt heel zwaar. Ik zie ook het onvermogen om in te
leven en in sociale vaardigheden. Herkennen jullie dit, worden jullie ook wel eens gebeld, hoe
gaan jullie hier mee om? Ik trek het me vreselijk aan en zou het meer los willen laten maar hoe?? |
| Quote |
| Jacquelien schreef op: 02-11-2012 13:31:08 |
Wat doe school? Dat mis ik in je verhaal want ik neem aan dat het onder schooltijd voorkomt. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 02-11-2012 13:32:52 |
ach meid, ik ben helemaal ontroerd door je verhaal. ik herken het niet, dus heb geen advies uit
eigen doos voor je. ik kan me zo voorstellen dat je moederhart breekt bij dit soort verhalen. andere mensen hebben weer andere problemen en het lijkt misschien voor vele ouders fijner om op andere kinderen af te geven dan hun eigen kind af te vallen. je zoon vertoont ander gedrag, maar is daarnaast nog steeds een leuk kind met vast een heleboel mooie dingen. ik zou met de juf of meester praten hoe ze de ADHD kunnen uitleggen aan de klas. dan is er meer over bekend en kunnen de kinderen misschien wel een steentje bijdragen. en je hebt geen vreemd kind meid, je hebt een uniek kind! wees er trots op! probeer je frustraties rondom de situatie niet op je kind af te reageren, prop hem en jezelf vol met liefde...daar worden jullie beide sterker van! sterkte  |
| Quote |
| Annie schreef op: 02-11-2012 13:33:05 |
Ik zou eens met de leerkracht van school gaan praten. En misschien is een Sova training wel iets
voor je zoon! |
| Quote |
| Kim Mv J En B schreef op: 02-11-2012 13:33:33 |
Aller eerst.. Je heb geen raar vreemd kind.. Jou kindje is anders ja maar raar en vreemd nee. Hij
kan er niets aan doen dat hij ADHD heeft.. Ik vind hier ook een stukje van de juf in. Zj zit tenlotte in de klas en zal zien of er daadwerkelijk gepest word of niet. Ik zou eens met haar een babbeltje maken. Helaas heb ik er geen ervaring mee ( voor mij gelukkig natuurlijk ) maar ik wil jou een hart onder de riem steken.. Vind het sneu dat jou zoontje blijkbaar de pispaal is op school en met zijn dierenkaartjes probeerd het weer goed te maken.. Arm ventje.. Heel veel sterkte meis |
| Quote |
| Dano schreef op: 02-11-2012 13:34:25 |
kun je niet een stuk schrijven in de schoolkrant/nieuwsbrief? waarin je alles uitlegt en dan kweek
je hoop begrip. mensen zien nl vaak alleen de buitenkant en de nare kanten van je kind. sterkte ermee |
| Quote |
| Mieps01 schreef op: 02-11-2012 13:47:04 |
Met school afspraken maken. Er is maar zoveel wat jij kunt doen als jij er niet bij bent... Wat vervelend voor iedereen.. voor die andere kinderen ook. Want voordat ouders gaan bellen.. brr.. Voor jouw kindje omdat hij gewoon niet beter "kan" reageren op zo'n moment. Ik vraag me ook af wat jij daarin kunt bijsturen? Ik neem aan dat je begeleid wordt voor zijn ADHD? Misschien hebben zij tips..Maar als het allemaal buiten je huis gebeurd dan is het voor jouw wel extreem lastig denk ik. Ondertussen loopt het voor jouw zoon toch uit de hand nu. Want als hij zich niet op zijn gemak voelt , dat brengt ook schade.. Kun je met school niet uitvissen wanneer het ongewenst gedrag gebeurd en samen naar een oplossing voor die momenten zoeken? Het zal voornamelijk zijn wanneer er minder toezicht en meer prikkels zijn denk ik..?? |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 02-11-2012 13:51:25 |
Maar gebeurd het wel zoals andere kinderen zeggen? Elk verhaal heeft 2 kanten. Wat zegt jullie
zoon hiervan? Ik vind hier ook een taak voor de school, zij moeten ervoor zorgen dat elke leerling zich veilig voelt. Zij horen kinderen aan te spreken op hun gedrag op school. Jij wordt gebeld door ouders wat gewoon heel vervelend is, maar jullie zoon krijgt dan (terecht) straf voor iets wat misschien al een week geleden is. In mijn ogen ook niet helemaal eerlijk. |
| Quote |
| Mitch schreef op: 02-11-2012 13:51:29 |
Heel stuk geschreven, en alles weg... zucht... opnieuw hihi. Ik vind het vreemd dat ouders je persoonlijk benaderen hierin, naar mijn mening zouden de ouders dit als eerste met school op moeten nemen welke dan weer samen met jou naar een oplossing kunnen gaan zoeken. Misschien is het een idee om met school een soort spreekbeurtje voor je zoon voor te bereiden? Dat hij in eigen woorden kan vertellen waarom hij niet gek of vreemd is, maar dat hij een mini mens met extra is. Dat zijn schoolkindjes hem vragen kunnen stellen, en zo een beter beeld kunnen krijgen van je kleine man? Het begint bij begrip denk ik... Mijn advies is om je niet te laten beinvloeden door die ouders, het is vervelend en pijnlijk maar het is wel jouw binkie en dat blijft hij. Feit dat hij sorry wilt zeggen door kaartjes rond te strooien geeft toch al aan dat er een goed hartje klopt in zijn borstkas? Neem contact op met school en stel je eigen grenzen, zou mijn advies zijn. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 02-11-2012 13:51:30 |
Hoe gaat de juf met hem om? Onze zoon heeft geen ADHD, maar kan wel redelijk druk/overprikkelt worden. Hij reageert dat dan ook eigenlijk af op andere kinderen, máár.... juf corrigeert hem veel maar geeft weinig complimentjes en daar kan onze zoon dus absoluut niet mee omgaan! Dit heb ik met juf besproken (vorige groep speelde dit ook al, die juf heeft het ook doorgegeven aan zijn huidige juf maar juf heeft daar niets mee gedaan  ), inmiddels
heeft ze hem in een rustiger groepje gezet, benoemd meer het goede gedrag i.p.v. alleen corrigeren
én het pesten is weer over!Wat ik je met dit verhaal mee wil geven is dat je als moeder (soms) moet vechten als een leeuwin voor je kind! Jij kent je kind het beste, kom voor hem op! Luister ook naar het verhaal van juf maar luister wél heel kritisch! Als zijn gedrag alleen voor komt op school dan is de kans heel groot dat hij zich daar niet fijn voelt. Juf moet hem dan op een andere manier gaan begeleiden, hoe lastig dat misschien ook is. Is hij al eens geobserveerd in de klas? Dat kan ook nog een goede aktie zijn van school, eens kijken wat er nu daadwerkelijk gebeurd. Juf ziet echt niet alles wat er gebeurd tijdens een les! Heel veel suc6, je hebt een mooi, bijzonder kind - geniet daar van! |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 02-11-2012 13:53:16 |
Overigens vind ik het wel vreemd dat je gebeld wordt door de ouders, die moeten hiermee naar school
- niet naar jou! Kijk ook uit dat je niet mee gaat in het verhaal dat jouw zoon de zondebok is, dat kan wel eens heel anders zijn! Daarbij vind ik dat een kind die verbaal agressief is net zo zielig is als een bang kind, een kind wat verbaal agressief is uit het alleen anders! |
| Quote |
| Melissa schreef op: 02-11-2012 13:57:53 |
Ik herken het van beide kanten. Vroeger was ik de vreemde eend in de bijt, ik ben pas op latere leeftijd bestempelt met ADD, maar het verklaarde veel vanuit mijn kindertijd. Ik wist me ook geen goede houding te geven onder klasgenoten, was vaak bazig en arrogant. Met als resultaat dat niemand mij aardig vond en ik dus veel gepest werd. Ook ik probeerde te lijmen bij de leeftijdsgenootjes door dingen weg te geven, vooral als ik snoepjes had oid dan deelde ik altijd alles uit in de hoop dat ze me dan wel aardig zouden vinden, ze vonden me dan 'aardig' tot het einde van de zak snoep en dan was ik weer Melissa Pissa . En nu de andere kant, Dominiek is een 'normaal' jongetje, valt altijd goed in de groep, is sociaal en zelfstandig. Nu zit hij in de klas met twee jongens met ADHD die ook grote moeite hebben met zich aan te passen. En nu zie ik ook wel waarom kinderen (en ouders) zo'n hekel aan mij hadden vroeger. Dominiek durfde op een gegeven moment ook niet meer naar school, deze jongens zijn enorm impulsief en delen zo een klap uit als het in ze opkomt, of gaan pesten en uitlachen, om de volgende minuut weer beste vriendjes te willen zijn. En als je dan je eigen kind bang, gefrustreerd en boos uit school ziet komen, elke dag weer, dan kun je zo'n kind die dat aanricht wel wat! Bij ons heeft school het 'pestprotocol' ingezet, ook zijn er zware straffen gezet (althans zwaar voor een vrije school haha). En er is veel gepraat, vooral om begrip voor elkaar te krijgen, dus dat de rest van de klas begrip kreeg in hoe de beleving van deze twee jongens was en hoe ze dus konden reageren, en ook vooral van de jongens naar de klas toe, hoe de klas zich voelde als ze pijn hadden door die jongens, of uitgelachen werden. Ik denk dat dat het meest geholpen heeft! |
| Quote |
| Anno schreef op: 02-11-2012 14:13:24 |
Zit hier gewoon echt te snikken van jullie reacties ! Zo mooi dat jullie allemaal aangeven dat hij
niet vreemd of raar is maar mooi en bijzonder ! Ik zou willen dat dit op school ook zo was. Heb
echt het gevoel dat iedereen mijn kind een vervelend kind vind en dat zoet zo'n pijn. Ik laat me soms ook teveel leiden door mijn gevoelens. Ik ben twee keer onder het middageten gebeld waar mijn zoon bij was en andere kids. Ik had natuurlijk moeten zeggen dat het niet uitkwam maar op de een of andere manier doe ik dat dan weer niet. Ik maak zelf de fout mijn zoon verwijten te gaan maken, waarom doe je dat nu en als je zo doet is het niet gek als iedereen een hekel aan je heeft...En dan voel ik me achteraf zo schuldig dat ik dit tegen hem gezegd heb. Want ik weet dat dit zijn gedrag alleen maar versterkt. In de klas werken ze met beloningssystemen en dat gaat heel goed. Hij is heel gevoelig voor beloningen. Hij is ook heel behulpzaam thuis en op school en ik weet dat hij dit alleen doet voor de positieve opmerkingen die dit oplevert. De problemen zijn altijd op het schoolplein, teveel kids en te weinig toezicht. En het is idd zo dat ik dingen hoor van 1 kant. De ouders van dat andere kind zijn er niet bij geweest en ik ook niet. Het is zo lastig om in te schatten hoe iets dan gegaan is. Ik weet wel dat kinderen weten hoe hij kan reageren en er ook misbruik van maken. Ze dagen hem uit, hij gaat erop in, zij gaan naar de juf en mijn zoon krijgt straf. Ik hoor dat en van mij krijgt hij dan nog eens extra op zijn kop. Dan raakt hij natuurlijk helemaal van slag. Ik ben er een beetje huiverig van om iets in een schoolkrant te zetten of een spreekbeurt te houden. Dat geeft wel een enorme stempel. Ik was vroeger eerlijk over zijn problemen maar hij kreeg direct een stempel. Kwam er een moeder naar me toe : Misschien moet je eens over medicatie na gaan denken of : gaat het nu een beetje met hem? Ik probeer me nu maar zo neutraal mogelijk op te stellen. Ik heb met school ook al uitgebreid contact gehad over het buitenspelen maar tot nu toe lost het weinig op. Ik moet wel zeggen dat het perioden zijn vaak. Soms wanneer hij beter in zxijn vel zit gaat het op het schoolplein ook beter. |
| Quote |
| Mama-van-aimy schreef op: 02-11-2012 14:17:43 |
In dit geval vind ik dat school als bemiddelaar moet optreden en niet dat een ouder zomaar de andere
ouder gaat bellen. De ouders van het andere kindje horen het verhaal van 1 kant en reageren boos naar jou. Jouw zoontje krijgt in dit geval geen kans om zich te verdedigen. Een goede leraar/lerares moet ingrijpen. Het is sneu voor het andere kindje. Maar het is ook sneu voor jouw zoontje dat hij uit zichzelf kaartjes gaat uitdelen om vriendjes "te kopen". Laat de juf in de klas uitleggen dat je zoontje anders kan reageren dan andere kindjes. Daar kom je al zoveel verder mee. Mijn zoontje heeft PDD NOS. En hij heeft een verschrikkelijk hekel aan Nijntje... Nu was er gisteren een klasgenootje die maar zat te zingen "Nijntje.... piepklein konijntje". Mijn zoontje is helemaal uit zijn plaat gegaan. Boos en verdrietig en helemaal van de leg. De juf is toen een rondje met hem gaan lopen om hem rustig te krijgen (was trouwens de eerste keer dat hij op school zo uit zijn dak ging). Vervolgens heeft de juf een gesprek gehad met het meisje wat Nijntje zat te zingen. Dat ze hem niet moest pesten. Daarna heeft de juf er klassikaal aandacht aan besteed. Gevolg: Kindjes waren het er allemaal over eens dat het meisje die Nijntje aan het zingen was, dat niet mocht doen omdat mijn zoontje daar niet tegen kan. Kindjes in de klas houden er rekening mee en niemand pest hem ermee. Ze vonden het zelfs heel sneu voor hem dat dat meisje hem ermee zaten te pesten. Conclusie: Als de juf voldoende aandacht besteed aan het probleem, het gevolg en samen een oplossing kunnen vinden voor het gedrag en de uitwerking van je zoontje, dan zal er veel meer begrip getoond worden en snappen kinderen ook waarom je zoontje op een bepaalde manier kan reageren. |
| Quote |
| Melissa schreef op: 02-11-2012 14:21:07 |
Dat zijn opmerkingen die blijven hangen ano, mijn moeder ergerde zich er ook aan hoe ik mij gedroeg
en dat ik nergens geaccepteerd werd. Ik snap ook wel dat dit voor de ouder ook erg sneu is , je
hoopt toch dat je kind zijn best doet om geaccepteerd te worden. En dat doet het, alleen hij ziet de
wereld anders dan zij. Ik kwam op een dag thuis, huilend en onder de blauwe plekken (ik werd ook in elkaar geslagen) en ipv getroost te worden zei ze "Aan wie zou het nu liggen, aan Melissa achternaam of aan de rest van de wereld??" , die ben ik nooit meer vergeten. Ik voelde me in de steek gelaten, niemand die mij begreep! Steun hem, sta achter hem, praat met hem, en laat hem elke dag merken en voelen dat je onvoorwaardelijk van hem houd! Probeer of er iemand is die met de hele klas kan praten, en dan hoeft het niet jou zoon versus de klas te zijn, maar maak er een algemeen gesprek van , dus een 'hoe gedraag ik me naar anderen toe' gesprek. Of misschien kan de juf de klas aanspreken om hem te helpen, dat hij sommige dingen moeilijk vind en daarom dan gaat 'schelden' en dat de andere kinderen hem misschien kunnen helpen op dat moment 'waarom ben je boos' 'kan ik iets doen om je minder boos te laten voelen' ' kun je zelf iets doen om minder boos te zijn' , in mijn ervaring zijn kinderen daar heel goed in. Dus ze een groepsgevoel geven waarin jou zoon de ruimte krijgt om zichzelf te zijn! |
| Quote |
| Mama-van-aimy schreef op: 02-11-2012 14:24:24 | ||
Blijf altijd achter je zoontje staan. Maak geen verwijten naar hem. Hij vertoont bepaald gedrag wat misschien niet door de beugel kan, maar door hem dingen te verwijten en hem daarmee bevestigen dat zo iedereen een hekel aan hem zal krijgen/hebben, zal dat voor hem alleen maar een bevestiging zijn dat niemand hem leuk/lief vind. Bespreek met hem zijn gedrag dat hij iets heeft gedaan dat niet goed is. Hoe hij het wel goed kan aanpakken. Het is zijn gedrag wat je niet altijd kan goedkeuren. Maar keur hem niet geheel af met je woorden. Blijf achter hem staan. Hij heeft je juist nu zo hard nodig. | ||
| Quote |
| Mamsie schreef op: 02-11-2012 14:27:08 |
ik vind het dus niet zo raar dat ouders zelf gaan bellen. Zelf een dochter die behoorlijk gepest is, en uiteindelijk ben ik na veel op school te hebben geeten ook maar de ouders zelf gaan bellen. Je komt toch voor je kind op? Ik heb wel beide kinderen geleerd dat gedrag en een kind wel losse dingen zijn. Dus hoe lelijk het gedrag is, het kan nog altijd een leuk kind zijn. Maar ik vind het absoluut niet raar dat ouders zelf gaan bellen. Bij onze oudste in de klas zitten 3 kinderen met ADHD en mijn dochter, een introvert meisje was vaak het dupe. Uiteindelijk hebben WIJ ouders bij elkaar gezeten voor een oplossing, en de WIJ ouders met onze kinderen. Onze dochter heeft moeten uitleggen wat haar gevoel bij het pesten was, en de andere kinderen heben moeten proberen uit te leggen, wat hun gevoel is op school. Maar dit komt alleen omdat we als ouders toenadering naar elkaar hebben gezocht. Het is vreselijk als je een kind hebt met ADHD althans niet vreselijk dat je een kind hebt, maar ADHD lijkt me inderdaad niet makkelijk. Maar het is ook niet makkelijk om als kind continu het dupe te zijn van kinderen met een aanpassing! Die aanpassing werd namelijk de reden dat ik niet meer bij de juf kon aankloppen. Omdat dat als enig excuse werd gebruikt en er dus geen oplossing kwam. Aan de andere kant vind ik het ook nogal makkelijk van ouders om "het probleem" maar te laten oplossen door de juf. Volgens mij zijn wij de opvoeders, en kunnen we dat best regelen! Hier in de groep worden de ADHD-ers ook vooral uitgedaagd, en helaas reageren ze bijna overal op, waardoor zij degene zijn die het gedaan hebben. Ook daarin hebben we samen met school de klas in kunnen spiegelen. EN nu eindelijk na 2 jaar gaat het echt heel erg goed in de klas, en nemen ze het als klas voor elkaar op! dus ik vind eht helemaal niet zo verkeerd als ouders zelf bellen. als je dan maar samen een oplossing kunt gaan bedenken, en niet alleen hoeft te luisteren naar het relaas van een ouder. Maar als ouder van een kind wat gepest wordt wordt je ook radeloos! |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 02-11-2012 15:11:10 |
Hoe gaat het dan verder met hem op school? Heeft hij in de les veel last van zijn ADHD, wordt hij
veel gecorrigeerd? krijgt hij veel complimentjes? hoe kijkt de juf tegen hem aan? vindt ze hem een
leuke leerling of vindt ze hem een lastige leerling? Daar schrijf je niet over, maar dat kan echt aanleiding zijn voor de problemen op het plein. |
| Quote |
| Son schreef op: 02-11-2012 15:15:41 |
wat een vervelende situatie zeg. Heb je al Brammetje Baas gekeken ? Vraag of juf die met de kinderen wil zien.... |
| Quote |
| Jacquelien schreef op: 02-11-2012 15:33:35 |
Waarom straf je hem op nieuw als school hem ook al heeft gestraft? Gewoon een vraag uit
belangstelling. Mijn dochter heeft ook problemen op school en als ik dat hoor dan vind ik dat ze straf op school moet krijgen en ik ben er voor haar om haar erin te begeleiden en sturen. Ze moet een veilige haven zijn en zich bij mij kunnen uiten. Zo hoop ik haar te kunnen leren hoe het beter kan. Dubbel straffen vind ik dan niet zinvol. Zeker omdat hij zelf wordt uitgedaagd! |
| Quote |
| S@ssefr@s schreef op: 02-11-2012 15:35:24 |
Wij hebben hetzelfee met mijn zoontje gehad (toen groep 4). Ouders spraken mij aan vanwege het
gedrag van mijn kind. Ik ben toen zelf naar school gestapt om hier over te praten. Blijkbaar deed
mijn kind tijdens schooltijd dingen die niet heel handig waren en omdat ik daar op dat moment
niet bij ben en niet in kan grijpen, moesten de leerkrachten dat doen. Zij wisten niet van deze
dingen, dus ik heb ze gevraagd of ze er iets mee konden. Door mijn verhaal zijn ze meer op mijn kind
gaan letten en ging het een stuk beter. Ook heeft de ib-er in de klas uitgelegd waarom mijn kind
reageert zoals hij reageert en wat zij dan moesten doen op dat moment. Dit heeft er toe geleid dat
er veel en veel emer begrip kwam voor mijn kind. Er waren jongetjes (nog maar 7 jaar) die zeiden:
hadden we dat nou eerdere geweten. Uiteindelijk is mijn kind toch naar speciaal onderwijs gegaan
waar het nu goed gaat. |
| Quote |
| Anon schreef op: 03-11-2012 07:14:02 |
Ik zou ook even een gesprek aangaan met school. Bij mij is altijd de stelregel, gebeurt het op
school dan moeten de problemen op school worden opgelost. Als de ouders bellen is het misschien een
idee om samen met de lkr te praten. Thuis heb ik ook een adhdertje en wat ik merk dat andere kinderen heel goed weten dat het lontje heel kort is, dus er ook van genieten om het lontje steeds weer aan te steken. Dat vind ik net zo oneerlijk! Want slaan is voor mij net zo fout als uitdagen. Beiden zou moeten worden aangepakt. Vandaar dat de school hierin een duidelijke taak heeft. Ook het leerkracht gedrag is belangrijk. Hoeveel complimenten krijgt jouw zoon van de lkr. Het klinkt gek, maar dat bepaalt je sociale positie in de groep. Tegen elke negatieve opmerking moeten 7 complimenten staan om de negatieve opmerking te neutraliseren. Veel lkr zijn hiervan niet bewust... |
| Quote |
| Saskiamv2boys schreef op: 03-11-2012 09:41:45 |
mijn zoon is ook erg gepest door vooral de rugzak kindjes in zijn klas.. En ik ben met mijn zoon daarvoor bij een kindercaoch geweest en die heeft op school ook met de pest kinderen gepraat en rollen spellen gedaan.. Ik heb nadrukkelijk op school gezegt dat ik deze ouders ook begrijp maar dat wij er wel samen met zijn alle uit moesten komen. We hebben een gesprek met de ouders en leerkracht bij elkaar gehad. En zo allebei onze verhalen verteld aan elkaar. Mijn zoon word nu niet meer gepest maar vind de kinderen nog steeds niet leuk. En zegt ze wel gedag maar laat ze verder links liggen.. School moet hierin ook bemiddelen vind ik.. Ik heb op een duur ook de ouders gebeld en ze aangesproken op het gedrag. Sommige gingen er wat aan doen en sommige wilde er niks van weten. Die hebben niks gedaan.... |
| Quote |
