Groei baby loopt voor...

Vandaag bij de verloskundige geweest.
Ik ben morgen 26 weken zwanger en loop nu al voor met de groei van de baby.
Nu was mijn eerste ook een hele flinke, maar deze neemt nu al een enorme groeispurt.
Zodanig dat ik over 1,5 week een groeiecho krijg om te kijken hoever ik voorloop.
Met de 20 weken echo was alles "normaal" en ineens neemt de kleine een enorme sprong en die sprong zet zich duidelijk door de laatste twee controles.
Ik weet al zeker dat ik, mede door mijn voorgeschiedenis, niet over de 40 weken zwangerschap zal gaan, maar nu heeft ze (verloskundige) het toch al voorzichtig over dat ik toch op 38 weken kan gaan rekenen.
Ik ga sowieso met 36 weken over naar de gyn, ik mag niet thuis bevallen en als blijkt dat dit kindje ook zo groot is/wordt dan ga ik dus ingeleid worden.

Nu ben ik bekend met inleiden, alleen pas bij 42 weken....
Niet met 38 weken.
Dat is nog niet helemaal zeker, maar ergens weten we ook wel dat het niet heel veel verder zal gaan dan 38 weken omdat ik anders omval met die buik. (en alle medische dingen die er bij mij bij gaan komen, het is niet een kwestie van "ongemak".)
Ik heb nu al dat ik voorzichtig aan zoiets had van : "het zit wel heel erg hoog en in de weg met 6 maanden"
Dat klopt dus ook wel aardig.

Aan de ene kant ben ik opgelucht dat ik niet weer zo'n lijdensweg hoef af te leggen als bij mijn eerste, maar aan de andere kant, man, nu al zo voorlopen....dat wordt nog wat zeg!

Wie herkent dit?

Ik mag medisch niet thuis bevallen.
Ik ben bij de eerste twee liter bloed verloren en dat alleen al is een indicatie om niet thuis te mogen bevallen.
Dan heb ik het nog niet over de andere complicaties die er geweest zijn waardoor ik niet thuis mag bevallen.
Dat vind ik ook niet erg, het zou namelijk voor niemand verstandig zijn als ik dit thuis zou doen.
Het gaat mij nu voornamelijk meer om het voorliggen op de groei.
Ze schatten de zwangerschap op 29-30 weken ipv 26 weken, terwijl de termijnecho echt kloppend was/is.
Ik schijn een ideale omgeving te hebben om te groeien blijkbaar.
Leuk voor de kleine, iets minder voor mij.....
De eerste was trouwens 4590 gram )opzich wel groot) maar de lengte was 58 cm en daardoor was het hoofdje ook erg groot. Ik zou 10 of 11 pond er wel uitkrijgen, maar waarom zou ik mezelf en het kindje dat geweld aan doen?Ik heb een hele lange hersteltijd nodig gehad na de bevalling (echt lang) en dat is ook niet bevoordelijk voor de kleine, een moeder die niet fit is etc.

@ Baby2: dat is heftig.
Wanneer kwam je er achter dat de "kleine" zo voor lag op de groei?
Ik vind het zo snel al, de vorige keer met bijna 23 weken had ze het er al over dat die wel wat groot was, en nu zijn ze gewoon heel duidelijk, je ligt bijna 4 weken voor met de grootte van je buik.

De grootte zegt ook niet altijd alles, maar wel hoe je lijf erop reageerd, en dat verschilt heel erg per persoon en zwangerschap.
Ik ben benieuwd, ergens had ik al heel sterk het gevoel dat deze eerder zou komen, nu is dat alleen maar bevestigd en ik ben blij dat ze me helpen en niet weer zo laten aanmodderen als bij de eerste.
Dankjewel.

Het is ook niet zozeer het gewicht wat lastig is, alhoewel dat natuurlijk niet altijd zo prettig is.
Maar bij mij ging het om de lengte en daarmee ook om de hoofdomvang.
De hoofdomvang was 40,5 cm.

Dat het geen kleintje word, dat wist ik al van begin af aan, maar dat er zo snel zo een enorme groeispurt kan zijn was ik even verbaasd over en vroeg me dus inderdaad af of dat vaker voorkwam bij deze duur van de zwangerschap en of dat dan ook klopte met het uiteindelijke geboortegewicht etc.

@ Jessiemv3, dat vroeg ik vanmorgen nog, tussen deze en mijn eerste zit dan net geen 9 jaar, ik vroeg me af of mijn lijf daar nog voordeel mee had dat het de tweede is ook al is de eerste al even geleden.
Dat "voordeel" heb ik gelukkig nog steeds.
Dat scheelt inderdaad al veel.
Ik ben nu wel heel benieuwd naar de echo over 1,5 week.
Ze schatten nu dus 3-4 weken(!!) voor op de groei.

Fijn te lezen dat er meer mensen zijn met deze ervaring.

Wat een reacties, wat fijn!
Ik zie het allemaal wel.
Ik had zelf al wel door dat mijn buik erg groot was, maar dat had ik bij de eerste ook al.
Ik voelde dat de kleine ook al erg hog zat, ver, ver, ver boven de navel ;-))
Het is alleen dat er zoveel veranderd is in 9 jaar tijd met de verloskundige en hoe ze zwangerschappen begeleiden dat ik soms even "vergelijkingsmateriaal" zoek.

Ik wist van te voren al dat ik me geen illusies hoefde te maken over een klein baby-tje van 6-7 pond.
Ook nu weer de kleertjes vanaf maat 56 aan het kopen of gekocht.
Maar ik was verrast door de hoeveelheid in weken die ik voor zou lopen en over extra echo's etc.
Ik krijg dus met 27.5 week een echo en bij de gyn met 36 weken een echo.
De vorige keer (was bij een andere praktijk) namen ze me in het geheel niet serieus en lieten ze me doorlopen met klachten die uiterst serieus waren.
Nu nemen ze me al serieus voordat ik me zelf zorgen maak, dat is ook weer eens wat nieuws.

Echte zorgen maak ik me niet, had gewoon al het gevoel dat het a. geen kleintje zou zijn en b. dat het eerder zou komen, dan wel natuurlijk of ingeleid.
Ik vind het wel fijn om jullie ervaringen te lezen.
Het is een enorm verschil nu en een aantal jaren geleden, je wordt meer gecontroleerd, meer echo's en nog veel andere dingen waar ik bij de eerste nooit van gehoord had en die nu allemaal standaard gecontroleerd worden etc.

Ik ben wel blij dat ze me goed in de gaten houden en niet laten aanmodderen en dan ga ik gewoon zelf ook even flink relativeren ;-) Al denk ik zelf ook niet zo heel erg dat ze er naast zitten momenteel....Ik voel de kleine zelf natuurlijk ook....een kleine druktemaker die er zin in heeft.

Bij mijn eerste hebben ze drie dagen voor de bevalling een echo gemaakt en werd hij geschat op 3700 gram.
Hij was dus 4590 gram.
Scheelt bijna een kilo....

Ik ben ook blij dat ze me goed in de gaten gaan houden en me serieus nemen dit keer.
Ik ga er vanuit dat het inderdaad goed gaat komen

Even een update:

Ik ben gisteren geweest voor de groeiecho.
Het blijkt dat de kleine volledig gestrekt, met het hoofd naar boven en de voeten dus beneden ligt.
Daardoor is mijn buik erg groot.
Zoals het er nu naar uit zag was alles helemaal volgens het boekje, de grootte was wat je mag verwachten bij de duur van de zwangerschap, de verloskundige had het nu ineens over een kindje wat fijn gebouwd zou zijn
Ik ben het kwijt....

Maar goed, het verklaard wel waarom mijn buik zo megagroot is, ik veel maagzuur heb en veel andere klachten, de kleine pakt gewoon alle ruimte.
Nu alleen maar hopen dat het ten tijde van de bevallinbg keurig ligt zoals het "hoort" te liggen, anders wordt het een keizersnede.
Geen gyn die dit aangaat, een stuitbevalling met mijn achtergrond.
Dus ik heb nog even dat de kleine gaat draaien, ik hoop ook heel erg dat dat gaat gebeuren!!

Thanx dames.
Ik zie het wel gebeuren.
Weet wel dat ik het heel fijn zou vinden als de kleine zich ging draaien, dit voelt zo naar aan en is zelfs pijnlijk als ze schopt, ze schopt ergens recht op een zenuw, ik schiet werkelijk alle kanten op als ze daar schopt.
Dus ik hoop dat ze zich snel gaat bedenken en lekker gaat liggen zoals het "hoort".
Alhoewel ze al tijden zo ligt, alleen wordt het nu steeds naarder.
We wachten het wel af....

Klopt wat je zegt, soms kun je inderdaad niet eens lopen, dan wordt er ergens op gedrukt en dan ga je zowat door de grond, sta dan midden op straat stil in de hoop dat ze zich even "gedraagt" en ik weer verder kan lopen, heb dan ook mijn buik bijna vast en omarmt om het op te tillen. Ziet er overigens belachelijk uit, maar steeds midden op straat stil staan is ook niet zo'n leuke actie