Mama-life
| Even Niet schreef op: 21-10-2012 21:56:33 |
Ik weet zoiezo al dat ik geen makkelijke jeugd heb gehad. slagen hier slagen daar. en ben eigen handig vertrokken toen ik 16 jaar was. Ik heb al heel lang mensen van me afgehouden. weet niet hoe ik er mee om moet gaan, ben slecht in vriendschappen. 1 iemand die kent mij al vanaf kleins af aan.. naja meerdere maar goed dat doet er ff niet toe. Ik ben als baby zijnde in het ziekenhuis beland, met wat vage klachten. naar onderzoeken is er gebleken dat ik alleen cake te eten kreeg. Godsamme hoe kun je dat nou doen!!. kinderbescherming is erbij geweest en ben ik op de voet gevolgd geweest door een of ander instantie die thuis de boel komen filmen. heeft mijn moeder toen der tijd mijn toen zieke vader het huis uitgezet en dat hij maar moest oprotten. ze wilde dan ook niks met hem te maken hebben, ik werd er elk weekend gedropt om zo toch bij mijn lieve papa te zijn. er is toen der tijd veel ruzies geweest OM MIJ!! niet om de andere 4 maar om mij!.. mensen vonden mij een buitenbeentje en als mijn moeder daar lucht van kreeg was ik de klos. Ik had een achterstand en werd op een speciaal school gezet. verder thuis had ik gewoon veel te voorduren, als mijn moeder haar dag niet had was ik de klos. vele jaren later is mijn moeder gaan samen wonen, ze werd uit huis gezet door dat ze teveel schulden had staan, diegene heeft mijn moeder in huis genomen met mij en mn zusje en woonden we dichterbij mijn vader. Mijn zusje was echt het lievelingetje van mam, en ik werd een beetje buiten gesloten. iedereen heeft profijt van alles gehad maar ik niet, ik moest alles schoonmaken thuis mocht op mijn 13e niet meer mee op vakanties en moest ik 2 krantenwijken oplossen op diezelfde dagen  .Iedereen rond om in de familie zag dit, en vonden mij het lievelingetje omdat ik gewoon rustig was, was het niet gewoon dat ik bang was van alles, omdat ik al eens vaker zomaar klappen kreeg als de ander de katten kwaad uithaalde. en als mijn moeder lucht kreeg dat mensen medelij met mij kreeg ze met mij en mn zusje ergens in een caravan ging zitten en ik dan weer de klappen kreeg.. Mijn zusje kreeg alles maar nieuw, terwijl ik de vodden van een ander kreeg en ermee gepest werd op school, en daardoor ben ik zo onzeker geworden. ik begin al te zweeten en mijn hart begint al te kloppen als ik gewoon naar bekende ga van mij.. veel van dit weet ik nog goed zelf.. toen ik 16 was, heb ik eens zon ruzie gehad met mijn moeder en heb ik mijn biezen gepakt en ben gegaan! ze hielp me gewoon mee, ik moest maar oprotten.. ik kon in het sta caravan zitten zonder gas en of voedsel! dat pikte ik niet en ben naar een toenmalige vriend gegaan. ik werd verrot gescholden echt met woorden dat ik hier maar niet neer zal knallen!.. sinds dien ben ik zo voorzichtig! en zo onzeker, zo bang dat ik iets fout doe. vriendschappen kan ik niet onderhouden, als ik ze enkel spreek is het leuk maar dat was het dan.. mijn relatie loopt gewoon zelde op een zijde draadje door mijn wisselingen hulp heb ik al gehad hiervoor en heb het ook breed over mijn verleden gehad maar pff ik wilde het vandaag gewoon ook even van mij afschrijven.. ik hoop
dan ook echt dat ik het beter zal doen ik ken gewoon de liefde niet ik ben ook gewoon kei en kei hard tegen mijn man die dit allemaal niet verdiend en soms kan ik gewoon mezelf voor mn kop schieten! sorry voor mijn geklaag |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 21-10-2012 22:01:09 |
jeetje...ben er even stil van..zoveel rottigheid.. Ten eerste : je klaagt niet.. Ten tweede: Ik was benieuwd naar hoe je hiermee om kan gaan in het dagelijks leven. Je schrijft dat je het voor vandaag van je af moet schrijven. Heb je vandaag er meer moeite mee? Of is dat elke dag zo? Ms is het dan nog wel eens goed toch nog eens hulp te zoeken. Want dit moet wel een plekje krijgen.. Veel sterkte meid!    |
| Quote |
| Mirella schreef op: 21-10-2012 22:01:24 |
Jeetje meid wat een ellende heb jij voor je kiezen gehad. Een moeder hoort natuurlijk absoluut niet
zo met haar kind om te gaan, heeft ze zelf wel liefde gehad? Hoe oud zijn jouw kindjes nu en lukt je
dat allemaal? Dikke knuff. |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 21-10-2012 22:01:42 |
Dit is geen geklaag, dit is gewoon intens verdrietig. Zo'n jeugd gun je niemand, ieder kind heeft
het recht om zich geliefd te voelen en als dat niet gebeurt vind ik dat heel erg triest. Kan niks zinnigs toevoegen, maar wil je wel een dikke knuffel geven |
| Quote |
| Petrina schreef op: 21-10-2012 22:04:24 |
Enorm herkenbaar, leer jezelf te vinden, leer jezelf te waarderen en geef als eerste jezelf eens
liefde. Wees eens niet hard voor jezelf, en accepteer wat je voel, voel eens wat je voelt bij wat je
schrijft. Je schrijft het alsof je het makkelijk en zonder gevoel geschreven hebt zo van nou dit is
mijn jeugd, maar hoe vind jij het dat je zo'n jeugd gehad hebt? Vertel tegen je man waarom je hard tegen hem doet, en ik hoop dat je man sterk genoeg is om door die hard heid heen te kijken en door je masker te prikken, want jij hebt als geen ander liefde en waardering nodig. En wat je schrijft is geen klagen, het is enorm moeilijk en pijnlijk om verder te leven zonder liefde en waardering van je ouders/1 van je ouders, en het is enorm moeilijk en pijnlijk om verder te leven als je ouders/1 van je ouders je zoveel pijn en verdriet aangedaan hebben. Je mist een basis, het is nu allemaal zoeken naar wat is normaal, hoe hoort het, wat mag er. Ik wil je heel veel sterkte wensen op je levenspad, ik hoop dat je mooie en sterke mensen op je pad vind die jou hierbij kunnen helpen en steunen! |
| Quote |
| Even Niet schreef op: 21-10-2012 22:07:24 |
ik heb 1 dochter. dat is alles wat ik heb van mij. mijn moeder heeft zelf ook geen jeugd gehad, nee ik denk dat ik de klos gewoon werd van wat zij allemaal heeft moeten doorstaan. en nee ik heb er vandaag gewoon even moeite mee, tis niet dat ik er elke dag mee rond loop eigenlijk. ik kijk naar mijn kind en als ik haar zie lachen dan lacht mijn hart, ik heb ook weleens veel moeite gehad met mijn kind. heel in het begin toen ze zoveel huilde ik kreeg van die enge ideeen , kussen op der hoofd leggen!! maar toch heb ik dat nooit gedaan, omdat ik het zelf niet over mijn hart kon krijgen. en als ik nu zie hoe ze is, ze word bijna 6 dan ben ik gelukkig dat ik haar heb. |
| Quote |
| Dani schreef op: 21-10-2012 22:08:27 |
meis , dit is geen klagen hoor.. lucht je hart maar eens goed , hopenlijk doet je dat goed! knuffel. |
| Quote |
| Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 21-10-2012 22:09:11 |
weet even niet zo goed wat te zeggen........ |
| Quote |
| Petrina schreef op: 21-10-2012 22:10:13 |
Je weet heel goed wat je niet wilt, en het is aan jou nu om die cirkel te doorbreken en niet jou
meiske de klos te laten worden van wat jij mee gemaakt hebt. Goed dat je ook echt kan genieten en je hart ook echt kan lachen! Soms zijn er gewoon van die dagen dat het even je overvalt als een dikke deken. Goed dat je je hart gelucht hebt hoor! Ik hoop dat dit je helpt voor dit moment. |
| Quote |
| Even Niet schreef op: 21-10-2012 22:17:28 |
dankje wel, voor alle knuffels. en ja voor mij voelde dit wel ff als klagen hoor   |
| Quote |
| Minou schreef op: 21-10-2012 22:53:24 |
Klagen?? Oh meisje toch...wat een helse jeugd... Lucht hier je hart, praat, schrijf wanneer je je zo voelt..het lucht op. Je hebt nu een dochtertje heb
je je leventje een beetje op de rit? Qua huisvesting en alles?Zie je nog familie? je zusje? Jeetje...ben er echt stil van... |
| Quote |
| Deborah Op De Mobie l schreef op: 21-10-2012 22:56:16 |
herkenbaar ... |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 21-10-2012 22:59:07 |
heftig verhaal. ik ben gister op cursus geweest ( fluister-kind) en wil je graag iets meegeven wat ik heb gezien en gehoord. je leven bestaat uit allerlei fases. jezelf als baby, jezelf als peuter, jezelf als schoolkind, puber, etc. ergens heb je deuken opgelopen. jouw innerlijke kind is die nu van zich laat horen. jouw jeugd is niet leuk geweest, heel zwaar zelfs. ga eens rustig met jezelf zitten. sla een dekentje om je heen, zoek de stilte op. haal jezelf in gedachten naar boven hoe je eruit zag als kind. praat in gedachten tegen dit kind: "ik zie je, ik zie dat je niet gezien werd, ik zie dat je het zwaar hebt gehad. ik voel het, ik voel je verdriet van dat meisje van toen. Maar nu zit je in mij. Ik ben nu volwassen. en veel sterker dan toen. ik ben er voor je" klinkt zweverig waarschijnlijk. maar omarm jezelf als kind. letterlijk en figuurlijk. je verdriet mag er zijn. huil, schreeuw, stamp....gooi het eruit. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 21-10-2012 23:00:05 |
Het is ook moeilijk als je geen onbezorgde liefdevolle jeugd hebt gehad. Ik hoop dat je er met je
man over praten kunt. Veel sterkte. |
| Quote |
| Cindy schreef op: 22-10-2012 05:17:37 |
Ik mag het niet zeggen maar gelukkig ben ik niet de enige geweest. Als je wilt kunnen we hier samen over mailen. zal dan even een mail aan maken voor je gr cindy |
| Quote |
| Peekaboo schreef op: 22-10-2012 06:06:51 |
Herkenbaar, ben zelf vertrokken toen ik nog jonger was. Vind het ook moeilijk om contacten te
maken/houden. Altijd maar denken 'wat vind iemand van mij'? Ik kan mezelf ook echt ineens
helemaal terugtrekken of me ellendig voelen. Velen zien mij niet voor wie ik ben omdat mijn
verleden mij hier in mijn omgeving dwars blijft zitten. Anderen snappen het niet, die zien
alleen het schilletje. Maar onder dat schilletje komt bijna niemand. Dat zijn zoveel lagen. Ben net
een ui!  |
| Quote |
| Peekaboo schreef op: 22-10-2012 06:10:02 |
TO, kun je benoemen op welke momenten je dat gevoel hebt? |
| Quote |
| Mariskamv2 schreef op: 22-10-2012 06:48:43 |
lieve schat, wat heb jij het zwaar gehad. Nu is de tijd om van jezelf te leren houden, je blokkades
op te lossen. jij bent het waard, je hebt een man die van je houdt en een dochter. leer jezelf lief te hebben. Zal niet altijd makkelijk zijn, neem mensen in vertrouwen, stukje bij beetje kan je je muur gaan afbouwen. Zal niet makkelijk zijn. Geloof me ik weet het. Je hebt altijd meegekregen dat jij er niet mocht zijn, dat je niet goed genoeg was. Dat is niet waar. Je bent een mooi mens, geef jezelf liefde. Dat ben je waard. Wees niet te streng voor jezelf. Lukt het niet, zeg dan tegen jezelf, nu lukt het even niet. Maar de volgende dag, gaat het vast weer iets beter. dikke knuffel voor jou. |
| Quote |
| Tiesmv3jongens schreef op: 22-10-2012 07:27:04 |
O wat heb jij het zwaar gehad |
| Quote |
| Even Niet schreef op: 22-10-2012 07:38:31 |
Van mezelf houden vind ik nogal moeilijk en in vriendschappen onderhouden is voor mij een slechte
eigenschap net als nee zeggen . Er vroeg iemand wanneer ik deze gevoelens heb nou zo nu en dan als ik gewoon ineens aan toen moet denken dan komt het naar boven. |
| Quote |
| Slabbertje schreef op: 22-10-2012 07:39:13 |
wees trots op jezelf, je bent jong weggegaan hebt voor je zelf gekozen en met je eigen dochter doe
je het hartstikke goed. Tuurlijk mag je even klagen, pff niemand verdient zo een zwaar rotjeugd zoals jij hebt gehad, liefde heb je nooit gehad maar ondanks dat doe je het zelf helemaal anders, sterke vrouw hoor |
| Quote |
| Minou schreef op: 22-10-2012 09:48:14 | ||
Ik kijk door die ui
heen en zie een PRACHTMENS! | ||
| Quote |
| Jessiemv3 schreef op: 22-10-2012 11:56:15 |
Jeetje, wat een heftig verhaal.... ben er ook even stil van..... Ik vind het zo triest om te lezen wat je is overkomen maar vind je ook zo sterk in hoe je nu over je dochter praat. Ik hoop dat je met lotgenoten hierover kunt praten en jezelf weer terug kunt vinden. Ik wens je heel veel geluk in je verdere leven toe samen met je kleine meisje |
| Quote |
| Even Niet schreef op: 22-10-2012 12:00:15 |
Ik mag echt van geluk spreken dat mijn man zoveel geduld met mij heeft want eerlijk is eerlijk ik
ben ook de makkelijkste niet. en ik baal dan
zo van mijzelf.zijn vrienden mogen mij niet!!.. dus komen ook bijna nooit op visite, ach scheelt mij weer een hoop schoonmaak lol!. |
| Quote |
