Everything Happens for a Reason?

nee. Maar ik denk wel dat je van alles iets kunt leren. Maar de dingen gebeuren niet om een reden.

---

Let it Bee

ja ik vind van wel en de reden die zie je pas nadien, alles is een les

Sommigen dingen van ik dat van wel. Wat Spatje zegt, dat zie je naderhand als les. Maar anderen dingen vind ik van niet. Bijvoorbeeld als mensen of kinderen veel te jong overlijden... 

Een goede kennis van mij is in 3 maanden tijd haar moeder en man verloren. Ze is volledig ingestort. Had met beide een superband. En ook nog 2 kinderen. Zo simpel om te zeggen dat is dan een les voor haar en heeft wel een reden. Het zou je zelf maar overkomen zeg. Uiteindelijk zal ze er vast wel uitkomen, dat hoop ik tenminste en weer gelukkig kunnen zijn, maar wat krijgen sommigen veel op hun bordje.

mijn geloof en ervaring is dat alles voorbestemt is en toeval niet bestaat
ik kan heeeel veel voorbeelden geven en voor mij is het allemaal het heeft zo moeten zijn
het gaat in mijn geval over erge psychiatrische ziekte eetstoornis tot mijn relatie ne kindjes maar ook overlijden van verschillende personen
alles heeft ergens iets goeds veroorzaakt

en ja ik ben me heeeel erg bewust dat sommige mensen heel boos of verdrietig worden door zulke beweringen want sommige dingen kan ook ik niet uitleggen
maar vaak als je dan wat verder bent vallen dingen ineens op hun plek

maaaaar daarnaast geloof ik ook in een ziel die een x aantal levens op aarde doorbrengt en die moet leven om bepaalde dingen te doen
soms is het voor een ziel genoeg om weer even in de baarmoeder te zijn
soms is het voor een ziel ndoig 100 te worden

en zo geloof ik nog meer dingen en dat maakt voor mij het plaatje gewoon compleet
en toch snap ik ook niet alles en vind ik dingen als ziekte enz ook echt wel heel heftig en erg harde lessen maar tot nu is voor mij persoonlijk alles keer op keer bevestigt
ik sprak laatst iemand die heel ziek is maar ook die persoon kon een groot deel met mijn gedachte stroom mee gaan en zag nu al mooie dingen ontstaan uit ...

voor mij is het mijn "geloof "en voor een andere iss het heel kwetsend
ik wil dus ook niemand kwetsen met mijn verhaal is gewoon hoe ik zelf in het leven sta

Ik denk niet dat dingen met reden gebeuren. Maar dat dingen gebeuren en daarna door betrokkenen een reden toegedeeld krijgen. Zodat ze er makkelijker mee om kunnen gaan. Dat mensen zelf betekenis geven aan dingen due gebeuren, niet dat die betekenis er van te voren al is.

Niet: everything happens for a reason.
Maar: Everything happens and then gets reason...

Door dingen een positieve draai te geven kunnen mensen makkelijker met vervelende of verdrietige gebeurtenissen omgaan en het helpt ze om verder te gaan. Dus gewoon een psychologische eigenschap van mensen om hun problemen te handelen en het goede te zien in kwade dagen.

Ben het eigenlijk wel eens met Cassandra. Ik denk ook dat het een soort verwerkingsmechanisme is van mensen waardoor moeilijke dingen in het leven soms net iets makkelijker een plekje krijgen.

Quote Cassandra:

Ik denk niet dat dingen met reden gebeuren. Maar dat dingen gebeuren en daarna door betrokkenen een reden toegedeeld krijgen. Zodat ze er makkelijker mee om kunnen gaan. Dat mensen zelf betekenis geven aan dingen due gebeuren, niet dat die betekenis er van te voren al is. Niet: everything happens for a reason. Maar: Everything happens and then gets reason... Door dingen een positieve draai te geven kunnen mensen makkelijker met vervelende of verdrietige gebeurtenissen omgaan en het helpt ze om verder te gaan. Dus gewoon een psychologische eigenschap van mensen om hun problemen te handelen en het goede te zien in kwade dagen.

Helemaal mee eens!
Ik hoop toch echt dat er een hoop dingen zijn die NIET met een reden gebeuren.
Mocht mij persoonlijk groot leed overkomen, zou zo'n opmerking me dan ook zeer in het verkeerde keelgat schieten. Hoe troostend bedoeld ook misschien.

nee ik kan dat niet geloven. Waarom is er zoveel verdriet en ellende op de wereld? Moet daar een reden voor zijn?
Nee ik geloof dat niet..

ben ik het niet mee eens
Ik ben een kindje verloren en zie daar geen enkele reden voor, een kind moet zijn ouders overleven en niet andersom

Dat bedoel ik Spekse

Ja ik geloof dat alles wat er gebeurd op aarde een reden heeft, Angelique verwoord het heel goed zoals ik het ook ervaar. Het hele leven is niet voor niets, is niet zonder doel in mijn ogen krijg je problemen op je levenspad om zo te groeien als persoon, om te lessen te leren die je vormen tot de persoon die je uiteindelijk moet worden, hmmmm lastig uit te leggen.

Quote SismvNick:

Nee dat vind ik niet. Mag zelfs hopen van niet. Kan me namelijk niet voorstellen dat wat ik meegemaakt heb en nog mee maak een rede zou kunnen hebben.

Hier sluit ik me bij aan!
Moet dit topic ook niet meer lezen denk ik, want ook al word ik niet boos op mensen die denken dat het wel zo is, ik kan er ook niet zo goed tegen op het moment geloof ik.
Want waarom zou de één fluitend door het leven kunnen en mogen gaan, en moet de ander keiharde klappen incasseren?

Nee.. ik geloof er ook niet in. 
Sommige dingen kunnen later goed uitpakken, maar waren misschien ook goed gekomen als het slechte niet was gebeurd. 

Waarom de een fluitend door 't leven gaat en de ander heel veel verdriet kent... Het is moeilijk. Niemand zn leven is natuurlijk fluitend, kunnen er ook dingen gebeuren die je aan de buitenkant niet ziet. Maar sommige mensen in mijn omgeving, hebben wel echt keer op keer pech. Zonder dat ze daar zelf ook maar een beetje schuldig aan zijn. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Quote angelique:

mijn geloof en ervaring is dat alles voorbestemt is en toeval niet bestaat ik kan heeeel veel voorbeelden geven en voor mij is het allemaal het heeft zo moeten zijn het gaat in mijn geval over erge psychiatrische ziekte eetstoornis tot mijn relatie ne kindjes maar ook overlijden van verschillende personen alles heeft ergens iets goeds veroorzaakt en ja ik ben me heeeel erg bewust dat sommige mensen heel boos of verdrietig worden door zulke beweringen want sommige dingen kan ook ik niet uitleggen maar vaak als je dan wat verder bent vallen dingen ineens op hun plek maaaaar daarnaast geloof ik ook in een ziel die een x aantal levens op aarde doorbrengt en die moet leven om bepaalde dingen te doen soms is het voor een ziel genoeg om weer even in de baarmoeder te zijn soms is het voor een ziel ndoig 100 te worden en zo geloof ik nog meer dingen en dat maakt voor mij het plaatje gewoon compleet en toch snap ik ook niet alles en vind ik dingen als ziekte enz ook echt wel heel heftig en erg harde lessen maar tot nu is voor mij persoonlijk alles keer op keer bevestigt ik sprak laatst iemand die heel ziek is maar ook die persoon kon een groot deel met mijn gedachte stroom mee gaan en zag nu al mooie dingen ontstaan uit ... voor mij is het mijn "geloof "en voor een andere iss het heel kwetsend ik wil dus ook niemand kwetsen met mijn verhaal is gewoon hoe ik zelf in het leven sta

Heel goed verwoord hoe ik er ook over denk en hoe ik het ervaar

Ik denk dat alles een reden heeft. 

ik wilde nog stukje schrijven maar doe het niet het is ieder geval echt niet mijn bedoeling mensen te kwetsen

in mij topic staan veel verhalen als mensen neiuwsgierig zijn kunnenz e daar lezen over "mijn ding"

ik word ook verdrietig van alle ellende in de wereld van hoe sommige meiden hier ook op forum zo hard moeten strijden
ook daar heb ik geen verklaring voor dat zal misshcine de toekomst uit wijzen misschien ook niet

is fijn dat iedereen dingen mag geloven en daar evt prfijt van heeft
en of dat dan toeval betsaat niet is of een god of iets heel anders dat geeft niet het si goed als je je er fijn bij voelt

en ja zou iedereen willen helpen en beter maken en.... maar helaas dat gaat gewoon niet

Ik geloof wel dat alles wat je meemaakt je vormt tot wie je bent, maar of alles met een reden gebeurd dat weet ik niet.
Heb toch dingen meegemaakt waarvan ik denk 'moest dat nou zo?'.

Ken je dat stemmetje in je hoofd die je vertelt welke keuze je moet maken bij een keuze, zoals iets simpels: zal ik nu boodschappen doen of zal ik naar het strand gaan.
Vervolgens hak je de knoop door en kies je het ene en daardoor ontmoet je weer persoon X of gebeurd er gebeurtenis Y.

Weleens meegemaakt dat je een keuze hebt, dat je de keuze maakt en vervolgens later een nieuwe keuze krijgt, welke je ook weer kiest, waardoor je eigenlijk door die tweede keuze weer op hetzelfde punt uitkomt als wanneer je bij de eerste keuze de andere keuze had gekozen? (sorry beetje verwarrend haha)

Of dingen met een reden gebeuren weet ik niet, wat ik wel weet is dat het pad wat we in het dagelijks leven lopen al in grote lijnen voorbestemd is.
Of je nou op 15 jarige leeftijd een keuze maakt om bijvoorbeeld de muziek in te gaan en daarmee beroemd wordt, of dat je dat op 30 jarige leeftijd doet, het stukje pad was bedoeld dat je de muziek in zou gaan en ermee beroemd zou worden.

De ene komt er met een omweg van keuzes en gebeurtenissen, de ander gaat rechtstreeks, alle gebeurtenissen onderweg maken je tot wie je nu bent.

Zo heb je allemaal paden die je in je leven bewandelt, en tja paden in een wereld vol met mensen kruizen elkaar nu eenmaal op één of meerdere punten...

---

Tja wat zal ik er eens van maken...

Mag toch hopen van niet.

Denk wel dat dingen die je mee maakt je vormen, maar als je klap na klap te incasseren krijgt kan het je beeld op het leven en jij als persoon ook flink benadelen.
Zelf ook al flink wat meegemaakt en nog steeds krijgen we klap na klap en ook groeien wij als gezin nu naar elkaar toe gelukkig, heb het ook anders meegemaakt dat door het overlijden van mijn vader ik nu al 20 jaar geen contact meer heb met die kant van de familie, als kind is dat niet te bevatten en nu nog niet, wat zou in deze de reden moeten zijn het "nut" dat mijn vader zo jong al overleed, om over de rest maar te zwijgen dgeen

---

Droom niet je leven, leef je dromen!

veel van wat je nu meemaakt heeft ook met je vorige levens te maken, maar dat is ook al uitgelegd in angelique haar topic

nee ik hoop het niet want dan krijg ik toch wel veel op mijn bordje 

Quote spatje:

veel van wat je nu meemaakt heeft ook met je vorige levens te maken, maar dat is ook al uitgelegd in angelique haar topic

idd
en wete je ik roep t ook niet zomaar
ik weet op mijn persoonlijke toepassing dat t klopt
de eerste 27 jaar van mijn leven heb ik ook klap op klap op kalp gehad heb meerdere keren de dood in de ogen gekeken ben zeeeer deerbare mensen kwijt al dan niet overleden
en ja het is hard gelach en ja het is gewoon kut
maar toch ondnaks dat ik over sommige dingen nog dagelijks verdriet heb kan ik wel zeggen ik heb nooit spijt vand ingen die ik deed ook niet van het leven wat ik leed
keer op keer krijg ik de bevestiging het zij van bboven af het zij van dierebare om me heen
ook zijn er mensen boven om me heen die mij een bepaalde weg in sturen en das voor mij wel bewijs zeg maar ondanks dat ook weer meoilijk te geloven is

ik wil trouwens neiamnd overtuigen dat hoeft niet wilde dit alleen graag nog kwijt om te laten merken dat ook ik diep geweets ben en heel goed weet dat het heel hard kan zijn en nooit zomaar zal roepen

Ja de lessen waarom soms hard voor mij, en ja vaak heb ik ook gedacht waarom nou zo.... Maar tot nu toe heb ik altijd weer mogen zien waarom het zo moest, van zachte lessen leer je zoveel minder, juist doordat je wel moest, doordat je er niet om heen kon, tenminste dat is wat ik ervaren heb, heb ik enorm veel geleerd, ben ik enorm gegroeid en door de lessen die ook nu nog blijven komen, blijf ik veranderen.

Juist door alle klappen waardeer ik nu enorm alle kleine dingen, en ervaar ik die als bijzonder, juist door wat ik meegemaakt heb sta ik op het niveau waar ik nu sta!

Stefan jou omschrijving is inderdaad ook heel waar, sommige gaan recht op het doel af, andere gaan met een omweg, maar uiteindelijk gaat het er om dat je toch dat doel bereikt, daar zorgt het leven voor.

Ik heb al veel ellende meegemaakt en ja ik heb er veel van geleerd, dus soms hebben dingen een reden. (voor mij persoonlijk)
Zo zijn er mensen die het leven fluitend doorlopen en zo zijn er mensen die een superzwaar leven hebben.
Ik ben niet zo filosofisch en spiritueel aangelegt dus denk er niet te veel over na.
Maar als en bv kinderen overlijden dan is er maar 1 ding wat ik denk en dat is WAAROM?
Als ik er alleen maar aan denk dat we onze dochter zouden verliezen dan begin ik meteen te huilen, die pijn zou ik denk ik nooit aankunnen.

Quote angelique:

ik wilde nog stukje schrijven maar doe het niet het is ieder geval echt niet mijn bedoeling mensen te kwetsen in mij topic staan veel verhalen als mensen neiuwsgierig zijn kunnenz e daar lezen over "mijn ding" ik word ook verdrietig van alle ellende in de wereld van hoe sommige meiden hier ook op forum zo hard moeten strijden ook daar heb ik geen verklaring voor dat zal misshcine de toekomst uit wijzen misschien ook niet is fijn dat iedereen dingen mag geloven en daar evt prfijt van heeft en of dat dan toeval betsaat niet is of een god of iets heel anders dat geeft niet het si goed als je je er fijn bij voelt en ja zou iedereen willen helpen en beter maken en.... maar helaas dat gaat gewoon niet

Je mag alles schrijven wat je schrijven wilt, op de manier waarop je het doet zal je er niemand mee kwetsen meis.
Zie je dat ik stiekem toch weer hier kom kijken . Heeft mijn nieuwsgierigheid het toch weer van me gewonnen. haha.

Iedereen mag denken wat hij wil, dat is toch juist mooi. En ook jij hebt je klappen te verwerken gehad en misschien nog wel af en toe, als je dan troost kan vinden in hetgeen je denkt, wie ben ik dan om te zeggen dat je dat niet mag geloven of op mag schrijven? Dus doe het gerust.

Zeggen dat je het verdient heb??? pardon?

Ik vind het wel een groooot verschil trouwens tussen de overtuiging dat iemand iets verdient heeft of dat dingen met een rede gebeuren.
Ik heb nog geen antwoord op de vraag, want ben er nog niet over uit.

Maar degene die zeggen dat iemand het verdient om zo ziek te zijn moeten van mij een officiele rotschop krijgen...minimaal.

"Je zult het wel verdiend hebben"?????????????????  Ik heb zelf al rare dingen gehoord de laatste tijd, zoiets als chemo's die je "maar voor lief" moet nemen. En dat is nog niet eens het ergste. Maar dit!!!

Ik weet niet hoe ik zou reageren als iemand zoiets tegen me zei. Op het moment zelf denk ik dat je met je mond vol tanden staat of niet? Je denkt wel dat je van alles terug zou zeggen, maar dit overvalt je waarschijnlijk gewoon.

Bizar zeg!! (maar ik ga off topic geloof ik hahaha)