Menu
 

Topic:

emotionele kleuter

Angelique  schreef op: 12-10-2012 13:42:53
misshcine hefet iemand tips word er zelf beetje moedeloos van

wat gebeurde er net
jayden kom schoenen aan jas aan en hup naar school
let wel hij kan heel goed zelf aankleden en schoenen en jas aan doen
vaak doe ik de klittebandjes nog wat straker omdat hij van die smalle pootjes hefet en soms help ik met de rits
meneer wilde gewoon zijn schoenen niet aan doen nou ja dan komen we dus telaat op school he of je gaat op je sokken
affijn na hele gevecht schoenen aan en dus nog net op tijd op school
is speelgoed middag op vrijdag en ja zijn speelgoed lag dus nog thuis op de tafel
bij school komt hij er achter en is gelijk in tranen
ik heb hem uitgelegt als hij gewoon geluisterd had en zijn schoenen aan had gedaan dan was er niets gebeurd maar nee draamaaaaa tranen met tuiten
geen jas meer uit willen op school en zeker de klas niet in
ik kan niet stoppen met huilen mamaaaaa ja schta kus knuffel
juf uitgelegt hoe en wat en ben gegaan met de belofte om 15 uur (moeten we in de klas kijken zijn kwart over uit) die camera mee te nemen
ga er niet voor terug zeker omdat hij gewoon weer is niet luisterd
affijn kind huilend in de klas achter gelaten

en dit is een van de vele dingen
hij blijft zo in de emotie hangen en is niet dat hij gewoon huilt omdat ie zijn zin niet krijgt maar echt omdat hij er dan even intens verdrietig om is
hij kan huilen omdat papa of mama even boodsschap doen zonder hem
omdat hij net te laat is bij de schommel en hij zo graag wilde schommelen
omdat hij niet mag klimmen omdat we thuis broodjes moeten eten
als iet net even niet lukt bijv knoopje van een shirt vast maken ipv vragen is gelijk huilen
maar dito als hij gevallen is en dad niet erg maar hij komt er gewoon niet uit
soms is het na 10 min over maar soms duurt het gewoon een half uur
hij word dan gewoon weer verdrietig omdat hij niet kna stoppen met huilen

wat ik ook doe het helpt niet
ik kan boos op hem worden en dus tot 3 tellen (wat we altijd doen als hij niet luisterd en werkt super)
ik kan hem op de gang zetten om daar uit te huilen soms werkt dat maar vaak word het alleen erger en gata ie behoorlijk gillen
kan hem naar zijn kamer sturen dat helpt redelijk omdat ie dan gaat spelen maar ja als hij eigenlijk straf heeft omdat hij niet luisterde wil ik dat niet want is dan ook nog een beloning
ik kan hem troosten bij me nemen dingen uitleggen enz wat vaak de snelste manier is maar ja ook weer t belonen
als het iets heel onschuldigs is dan troost ik hem natuurlijk maar dat kan gewoon niet altijd

ik vraag me af of mensen het herkennen en hoe gaan jullie hier dan mee om
ik word er soms echt moe van zeker als het zo 6 x op een dag voorkomt
soms dagen niet hoor soms 1x en soms echt hele dag
oke ben zelf ok gevoelig persoontj en herken wel dingen maar moet toch een goede manier zijn om hem hiermee te leren omgaan
 
Quote
Navigatie
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 13:47:38
Heel herkenbaar hoor, Yenthe heeft regelmatig hetzelfde.
Denk dat het gewoon een fase is, emoties ontdekken en herbergen ofzo.

Als Yenthe niet kan stoppen met huilen, laat ik haar met mij mee ademen terwijl ik tot 5 tel. Diep in- en uitademen, bij 5 kan ze t vaak wel weer onder controle houden
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 13:59:13
zou dus toch een fase kunnen zijn hij hefet het al wel ff wat maanden en word gewoon vervelend

admenen kunnen we is oefenen heb een keer grpobeerd maar toen snapte hij niets van wat ik bedoelde drong helemaal niet tot hem door
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:01:12
Duurt hier ook al flink wat maanden. Is begonnen toen de driftbuien minder werden

Ademen had ze hier ook niet gelijk door, maar dan nam ik haar tegen me aan en ademde heel duidelijk in en uit. Doordat ze het voelde was het voor haar makkelijker om mee te doen
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:05:40
maar doe j dat dan altij ook als ze eigenlijk gewoon zelf stout was en dus eigenlijk geen beloning verdient ?
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:07:58
Dan neem ik haar niet op schoot, maar als ik zie dat ze niet zelf uit haar huilbui kom dan zeg ik dat ze moet stoppen met huilen. Lukt dat niet dan tel ik en zeg ik dat ze diep moet ademen. Meestal stopt ze dan en kan ik daarna boos worden om het stoute

Nee even serieus, zolang ze zo in dat verdriet zit, valt er toch niet met haar te praten. Dus kan ik haar beter eerst helpen rustig te worden zodat we daarna kunnen praten
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:11:02
blijft lastig wle fijn de herkenning had al met iemand over gehad maar vind het wel erg moeilijk ene kant kan ik echt goed boos zijn of geirriteerd maar ook weer veel medeleiden hebben
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:13:04
Heb ik ook hoor. Maar ik probeer dat stukje huilen los te zien van de rest van het gedrag. Zolang Yenthe zo huilt dat ze er zelf niet uit komt heeft het geen nut om met het andere gedrag aan de slag te gaan. Dus help ik haar eerst, zodat we daarna verder kunnen. Even heel simpel gezegd maar denk dat je me wel begrijpt
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:18:26
ja begrijp je zeker
alleen denk ik dan weer verder ga ik dan niet gedrag in stand houden als ik iets fout doe en huil krijg ie sowieso positeve aandacht ondanks dat de straf erachteraan komt
hij is amelijk na 5 min vergten waar t om ging en ja dan mis ik dat doel dus weer

bijv hij heeft er tegen woordig handje van om uit het niets ryan om te gooien met een goien duw tegen zijn borst zeg maar
dus ja ryan huilen daar ga ik eerst heen want hij verdient de positieve aandacht en daaarna stuur ik dus jayden de gang in om zijn gedrag
als ik na 2 min ofzo naar jayden toe ga en vraag waarom hij dat deed krijg ik standaard datw eet ik niet meer
das dus met heel veel dingen zo
kan ook weer makkelijke uitweg zijn he maar ja weet gewoon niet wat ik aan hem heb

ene dag eet hij zijn bord leeg en dan weer niet
ik weet dt hij bepaalde dingen niet lust dwing hem niet maar toch is het dan elke keer mama ik ben ziekjes heb pijn in mijn buik of mijn buik is vol terwijl als ik dat dus ga testen met toetjes of andered dingen zoals worst(bij de stampot) dan is alles weg en kan hij dat wel eten
tis ene slimkees maar t makt het er niet veel makkelijker op voor ons
en wil toch beetje mijn opveoding rechtlijnig houden en ook gewoon straffen als het verdient is en  belonen als dat verdient is
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Alice  schreef op: 12-10-2012 14:19:39
En bij je nemen, beetje troosten, onder woorden brengen waarom hij zo huilt. 
dus vragen.. "huil je omdat je niet meer op de schommel kunt?" etc. Dan bevestigt hij dat en kun je zeggen dat je dat begrijpt en dan vraag je of hij nog eventjes een minuutje wilt huilen. En na een minuutje vraag je dat nog eens. Gewoon rustig en begripvol. 
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Mitch  schreef op: 12-10-2012 14:22:05
Hier ook herkenning, nu heb ik een mega zacht jochie hier maar word wel eens moe van het gehuil steeds.
Hij word helaas ook enorm boos op zichzelf als hij erin blijft hangen en gaat zichzelf ook stompen en aan zijn haren trekken om het te laten stoppen.
Wij kijken het aan in hoeverre het aandacht is omdat hij straf heeft... en in hoeverre het echt doorslaat, slaat hij door dan probeer ik hem te knuffelen en samen ademen.

Hij slaat dus ook door in woede, dat kon ik vroeger opvangen met een soort houdgreep maar dat red ik nu niet meer met onze krachtpatser.
Als het echt te ver gaat dan gaat hij onder de lauwe douche (ja ja ontaard blabla) tot je zijn grommen over hoort gaan in huilen wat je door merg en been gaat en dan is hij weer te bereiken voor een knuffel.

Ik denk dat kinderen leren om een bepaalde grens te zetten op hun emoties en hoe ze dit uitten... en dat sommige kindjes dit gewoon erg laat (of niet) doorhebben.
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:22:19
dat doen we sowiesoaltijd vragen waarom die huilt
ik nem hem dan wle bij me maar niet op schoot zeg maar
ga door mijn knieen kan ik hem aan kijken vraag wat er is en leg ook uit dat ie op zijn beurt moet wchten enz en dat hij best mag huilen maar dat het eigenlijk neit ndoig is om zoeits dat de schommel zi vrij is en dat hij dan is

als hij eenmaal geschommeld heeft en ik zeg joh nu is de buurt van ander kindje dan  is het ineens allemala niet zo erg meer ondanks dat hij dat ook niet leuk vind

is allemala tegenstrijdig misshcine maak ik t zelf ook wle groter dan het is
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:23:00
Ik herken het hoor! Yenthe geeft heel vaak aan dat ze niet weet waarom ze iets doet. Denk dat het op hun leeftijd ook nog best moeilijk is om dingen te overzien. En soms idd een manier om er makkelijk onderuit te komen haha.

Maar dat helpen om te stoppen met huilen hoeft niet persé op een positieve manier he.
Als ik boos ben op haar zeg ik op boze toon:

"Yenthe stoppen met huilen nu"

"Ja maar ik kan niet stoppen"

"Jawel, dat kun je wel; ik tel en jij ademt"

En dan even tellen en verder gaan. Kost 10 seconden en het maakt de communicatie veel makkelijker!

Wat eten betreft, volgens mij doet elke kleuter dat hihihi
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:25:05
Alice, ik vraag dat ook regelmatig hoor. Maar soms zie ik dat ze er echt niet uitkomt en dat ze het, door het huilen, alleen maar groter maakt. Ze raakt dan echt overstuur. En dat is het moment waarop ik haar zeg dat ze moet stoppen met huilen
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:25:29

Quote Mitch:
Hier ook herkenning, nu heb ik een mega zacht jochie hier maar word wel eens moe van het gehuil steeds.
Hij word helaas ook enorm boos op zichzelf als hij erin blijft hangen en gaat zichzelf ook stompen en aan zijn haren trekken om het te laten stoppen.
Wij kijken het aan in hoeverre het aandacht is omdat hij straf heeft... en in hoeverre het echt doorslaat, slaat hij door dan probeer ik hem te knuffelen en samen ademen.

Hij slaat dus ook door in woede, dat kon ik vroeger opvangen met een soort houdgreep maar dat red ik nu niet meer met onze krachtpatser.
Als het echt te ver gaat dan gaat hij onder de lauwe douche (ja ja ontaard blabla) tot je zijn grommen over hoort gaan in huilen wat je door merg en been gaat en dan is hij weer te bereiken voor een knuffel.

Ik denk dat kinderen leren om een bepaalde grens te zetten op hun emoties en hoe ze dit uitten... en dat sommige kindjes dit gewoon erg laat (of niet) doorhebben.



ja zit iddd wat in gelukkig gata het hier niet zo ver met de kwaadheid op zichzelf is echt puur verdriet en hij kan wel soort van paniekerig worden als hij niet kan stoppen
soms is dta ook als ik boos ben dat ik die paniek zie en dan is het duidleijk dat ik hem knuffel het moet niet zo zijn dat hij dat erbij krijgt en dat gebeurd niet veel maar dan is wel mijn grens van oke nu ga  ik niet zoeken nu hefet hij gewoon mij ndoig
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Mitch  schreef op: 12-10-2012 14:27:11
Wanneer ze in het hulen blijven dan maak je het met zacht zijn alleen maar erger, dat klinkt harder dan ik bedoel hoor.
Soms hebben ze echt nodig om te horen.. stop en nu is het klaar.
Ik denk dat je er echt een keer in heb moeten zitten voor je dat kunt bevatten.
Als je mij ooit had gezegt dat ik bijv. mijn zoon onder de lauwe douche zou zetten, dan had ik je zwaar gepikeerd aangekeken en gevraagt of je wel wijs was.
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:27:53

Quote SennamvYenT:
Ik herken het hoor! Yenthe geeft heel vaak aan dat ze niet weet waarom ze iets doet. Denk dat het op hun leeftijd ook nog best moeilijk is om dingen te overzien. En soms idd een manier om er makkelijk onderuit te komen haha.

Maar dat helpen om te stoppen met huilen hoeft niet persé op een positieve manier he.
Als ik boos ben op haar zeg ik op boze toon:

"Yenthe stoppen met huilen nu"

"Ja maar ik kan niet stoppen"

"Jawel, dat kun je wel; ik tel en jij ademt"

En dan even tellen en verder gaan. Kost 10 seconden en het maakt de communicatie veel makkelijker!

Wat eten betreft, volgens mij doet elke kleuter dat hihihi



doe ik ook altijd laat even gaan en dan is het van oke en nu is het genoeg we gaan stoppen met huilen
ene keer boos en andere keerminder
ga dan toch is op ademen oefenen
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:29:01
Idd Mitch, ik heb idd wel geprobeerd om het zacht te benaderen. Wanneer ik dat doe is ze haar grens volledig kwijt en raakt ze volledig overstuur. Ik begrijp dus wel wat je bedoelt
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:30:28

Quote Mitch:
Wanneer ze in het hulen blijven dan maak je het met zacht zijn alleen maar erger, dat klinkt harder dan ik bedoel hoor.
Soms hebben ze echt nodig om te horen.. stop en nu is het klaar.
Ik denk dat je er echt een keer in heb moeten zitten voor je dat kunt bevatten.
Als je mij ooit had gezegt dat ik bijv. mijn zoon onder de lauwe douche zou zetten, dan had ik je zwaar gepikeerd aangekeken en gevraagt of je wel wijs was.




maar dan gaat het dus wel verder
want ja ik kan ook goed boos worden hoor
stopt ie niet huil je maar uit in de gang nog harder gillen prima blijf je daar maar zitten tot papa thuis komt (30-60min)
hij heeft daar dus al is 45 min gezeten niet gillend maar wel opperend en toen kwam hij oke mama nu is het klaar
heb hem ook echt bij zijn arm gepakt en in de gang gegooid zeg maar
dus blijf echt geen zachtei
maar is wel de midde weg die ik wil vinden niet oma alles wil ik boos worden maar wil negatief gedrag ookz eker niet belonen lastig hoor
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Patricia2211  schreef op: 12-10-2012 14:32:58
hier ook heel veel herkenning... maar ook juist heel druk zijn en in haar eigen wereldje leven, juist ineens overal om gaan lachen  (bijv met verschonen en dan broek niet uit willen) en dan houd ze bijna niet meer op, en boos worden...
het is hier zo sinds 2 weken, snap er geen snars van.... hoop wel dat het snel weer overgaat.
ze is 3 jaar en 8 maanden trouwens
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Mitch  schreef op: 12-10-2012 14:33:40
Ja ik zet mijn zoon niet apart wanneer hij erin blijft hangen.
Ik voed het ook niet met ah's en oeh's maar probeer hem wel steeds te laten merken dat ik er voor hem ben.
Als ik in d emaling genomen word en hij stelt zich aan (wat hij ook erg goed kan) dan mag hij het ff fijn uitzoeken zelf
Maar dat verschil herken ik tegenwoordig gelukkig wel.
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Alice  schreef op: 12-10-2012 14:39:52
Je kent zelf je kind het beste en de een is moeilijker dan de ander. 
Ik heb dit altijd zo gedaan met mn nichtjes en neefje en dat werkte gewoon goed. Ik hoefde niet boos te worden, nam 't huilen ook zeker niet altijd serieus. Maar gaf hen 't gevoel van wel en dat was dan goed. Dan was er eigenlijk ook geen reden meer om te huilen en gingen ze liever spelen. 
Maar als je merkt dat 't averecht werkt, dan moet je dat natuurlijk niet doen. 
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:40:21

Quote Mitch:
Ja ik zet mijn zoon niet apart wanneer hij erin blijft hangen.
Ik voed het ook niet met ah's en oeh's maar probeer hem wel steeds te laten merken dat ik er voor hem ben.
.



Ik zet Yenthe ook niet apart. Nooit eigenlijk. Dan raakt ze volledig in paniek en is echt bang. Toen ze klein was, moest ze wel eens in de hoek. Dan kon ze mij wel zien en horen, maar wist ze dat ze te ver gegaan was.

Bij haar werkt het echt het beste om haar kordaat uit het huilen te halen
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Angelique  schreef op: 12-10-2012 14:40:52
herken veel dingen ook wle hoor geod en slecht gedrag enz maar ja die buikpijntjes dat blijft lastig van de weke was ie wel echt ziek verhoging al hele week af en aan
maar j vind maar is uit of hij pijn in zijn buik hefet omdat hij ziek is of omdat hij gewoon weer geen zin in zuurkool ofzo heeft das best tricky maar ja leer hem dat is af
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:43:47
Qua eten zijn we hier heel stellig, anders eet ze nooit mee.

Als ze vier happen proeft, mag ze een toetje. Als haar ele bord leeg is, mag ze twee keer een toetje (oftewel, twee keer weinig is één keer normaal).
Als ze niet eet doe ik niet moeilijk, dan krijgt ze niks en is het klaar.
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Mitch  schreef op: 12-10-2012 14:43:59
Mijn zoon klaagt vaak over buikpijn ook, dan zeg ik dat hij op de wc moet gaan zitten om te proberen te poepen.

9 van de 10 keer is dat het ook.

Sowieso is avondeten hier nooit een strijd, mijn man wil nog wel dat hij zijn bord leeg eet, mij zal het echt een zorg zijn.
Het zinnetje" pick your battles"  neem ik zeer zeer letterlijk hahaha.
Wil hij zijn bord niet leeg eten, dan niet, komt er hier wel gewoon een toetje achteraan, wil hij die wel, ook goed.
Hij groeit wel hoor, en hij gaat er echt niet sneller van groeien als ik iedere keer strijd heb dat hij zijn bord leeg moet eten ;-)
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Saskia1980  schreef op: 12-10-2012 14:44:13
Moeilijk, Channa heeft zoals je weet een regulatiestoornis en kan helemaal niet met emoties omgaan. Als zij dat heeft dan laten we haar, net zo lang tot zij zelf aangeeft dat we haar mogen vasthouden, troosten. Zij zit er dan zo diep in dat praten, boos worden absoluut geen zin heeft, zelfde eigenlijk als een woedeaanval. Het is echt heel moeilijk om mee om te gaan.
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 14:45:24
Met toetje dreigen vond ik ooit echt not done trouwens

Maar Yenthe eet weinig tot niks, denkt dat ze het niet lust en vindt het heel eng om te proeven. Op deze manier doet ze iig wel haar best!
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Mitch  schreef op: 12-10-2012 14:57:48
Ik moest!! vroeger mijn bord leeg eten (anders kreeg je er een schep bij en zo hihi), en dan was ik kotsmisselijk en bomvol maar wilde zo graag dat toetje.
Denk dat dat mijn manier van denken over eten ook wel gekleurd heeft.
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Sennamvyent  schreef op: 12-10-2012 15:00:30
Heul herkenbaar Mitch. Ik zat soms gewoon uren na de maaltijd nog aan tafel met een koude prak voor mn neus. En als ik dan nog niks gegeten had hielden ze mn neus dicht om het er in te proppen.

Daarom gaan wij van die 4 happen uit. Het is voor haar te overzien. En wanneer wij weten dat ze iets echt niet lust of te eng vindt, krijgt ze ook wel eens gewoon alleen aardappelen of een boterham
 
Quote
RE: emotionele kleuter
Mitch  schreef op: 12-10-2012 15:04:39
Hihi geloof dat mijn record 3 uur is over een bord zuurkoolstamppot brrrr.
Mijn moeder was dan soms nog wel zo lief om je bord onder te verdelen... dat MOET je teen en dat mag je laten staan, maar dat redde je bij mijn vader niet hoor

Ach mensies deden het zoals ze het zelf goed dunkte denk ik dan.
maar ik maak er echt geen punt van, nu is jullie situatie wel anders dan de onze he ;-)
Mijn zoon teert gewoon prima op lucht, terwijl jullie meisje eten eng vind.
 
Quote
Navigatie


Reageren op emotionele kleuter
Naam
Bericht