Menu
Topic:
kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Nicole_mv_tatum_en_r
enske
Lid
  
| Hier beneden staan een aantal kenmerken van Renske. ik ben eigenlijk benieuwd of andere moeders
dit herkennen. En je moet alles zien in de overdreven vorm. Dus geen kritiek kunnen ervaren is dus
echt geen kritiek kunnen ervaren en maakt niet uit wat het is, dan slaat ze volledig door.
1. extreme stemmingswisselingen, dus in een megadriftbui ineens heel hard beginnen te lachen
en dan weer terug slaan naar driftig.
2. totaal geen kritiek kunnen ontvangen
3. wel heel
veel kritiek naar anderen uiten.
4. ontzettend bijdehandte opmerkingen geven
5. heel snel
iets oppikken, dus als ze iets ziet kan ze dat zo nadoen, als ze dat wil.
6. papegaaien, dus
echt iemand letterlijk napraten
7. faalangstig, steeds maar zeggen "dat kan ik niet".
8.
niet tegen drukte kunnen
9. moeite met sociale contacten, loopt weg of draait zich om als
iemand naar haar toe komt
10. moeite met oogcontact
11. kan moeilijk alleen spelen thuis,
heeft dan echt haar zusje nodig. Op psz kan ze juist weer heel goed alleen spelen.
12. bij
andere het lieve verlegen meisje zijn, thuis en op plaatsen waar ze zich veilig voelt, barst de
bom
13. smetvrees, als iets ook maar een beetje vies is dan raakt ze volledig in paniek
14. wil niet in de belangstelling staan
15. kan er niet tegen als iemand achter haar loopt
16. moet altijd heel erg wennen aan nieuwe situaties
17.leergierig, maar alleen als ze iets
echt wilt leren, als ze niet wil dan zal je dat ook echt niet lukken
18. Kan niet tegen harde
geluiden
19. Hele slechte eter en drinker
20. klampt zich extreem aan mama vast
Zal vast nog wel dingen vergeten zijn, maar dit zijn wel de belangrijkste.
Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009) |
| Datum: 26-09-2012 10:28:03 | Quote |
Nicole_mv_tatum_en_r
enske schreef op: 26-09-2012 10:28:03
|
Hier beneden staan een aantal kenmerken van Renske. ik ben eigenlijk benieuwd of andere moeders
dit herkennen. En je moet alles zien in de overdreven vorm. Dus geen kritiek kunnen ervaren is dus
echt geen kritiek kunnen ervaren en maakt niet uit wat het is, dan slaat ze volledig door.
1. extreme stemmingswisselingen, dus in een megadriftbui ineens heel hard beginnen te lachen
en dan weer terug slaan naar driftig.
2. totaal geen kritiek kunnen ontvangen
3. wel heel
veel kritiek naar anderen uiten.
4. ontzettend bijdehandte opmerkingen geven
5. heel snel
iets oppikken, dus als ze iets ziet kan ze dat zo nadoen, als ze dat wil.
6. papegaaien, dus
echt iemand letterlijk napraten
7. faalangstig, steeds maar zeggen "dat kan ik niet".
8.
niet tegen drukte kunnen
9. moeite met sociale contacten, loopt weg of draait zich om als
iemand naar haar toe komt
10. moeite met oogcontact
11. kan moeilijk alleen spelen thuis,
heeft dan echt haar zusje nodig. Op psz kan ze juist weer heel goed alleen spelen.
12. bij
andere het lieve verlegen meisje zijn, thuis en op plaatsen waar ze zich veilig voelt, barst de
bom
13. smetvrees, als iets ook maar een beetje vies is dan raakt ze volledig in paniek
14. wil niet in de belangstelling staan
15. kan er niet tegen als iemand achter haar loopt
16. moet altijd heel erg wennen aan nieuwe situaties
17.leergierig, maar alleen als ze iets
echt wilt leren, als ze niet wil dan zal je dat ook echt niet lukken
18. Kan niet tegen harde
geluiden
19. Hele slechte eter en drinker
20. klampt zich extreem aan mama vast
Zal vast nog wel dingen vergeten zijn, maar dit zijn wel de belangrijkste. |
| |
| Quote |
Navigatie
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Marie8 schreef op: 26-09-2012 22:28:32
|
Je bent daar vrij in. Ik geef je daarbij als opmerking mee dat je daar hier niet mee verder zal
komen. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Nicole_mv_tatum_en_r
enske schreef op: 26-09-2012 22:44:31
|
Ik hoef daar niet mee verder te komen, ik ben hier niet om een diagnose te laten stellen want dat is
onmogelijk. ben hier voor herkenning en wellicht ervaringen hoe andere moeders met zo'n gedrag
omgaan. Misschien zijn er wel tips bij die compleet nieuw voor me zijn. En het is ook fijn om te
lezen dat er meerdere kinderen zijn die ongeveer hetzelfde gedrag vertonen, dat ik hier niet alleen
in sta. Dat geeft steun vind ik, je staat er dan niet alleen voor. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Marie8 schreef op: 26-09-2012 22:50:48
|
Steun is prettig. Misschien is het een idee om je vraag anders te formuleren? Dat je het eerder
zoekt in; voelen jullie je ook alleen staan, wat doen jullie om de dag door te komen?
Je ziet
nu nl. zoveel moeders die iets herkennen in het gedrag van jou dochter. Er wordt ook op dat gedrag
gefocust. Maar je ziet ook dat al die kinderen een ander verhaal hebben. En in sommige gevallen ook
een andere diagnose. Dus in aanpak gaat het je niks opleveren, buiten nog meer verwarring. Daar heb
je nu toch ggz voor?
Door je vraagstelling mondt het uit in mensen die mogelijke
diagnoses gaan noemen en dat jij gaat zoeken of het volgens jou past. En op dat stukje reageer ik
met dat je daar niet verder mee zal komen.
|
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Ladyb schreef op: 27-09-2012 08:17:42
|
Mijn zoon had ook een hechtinsstoornis, ik had een pnd. Dit was de directe oorzaak van de stoornis,
ik dacht er ook te zijn voor hem maar we waren zeker niet gehecht. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Miek
Gast
| Ik herken wel een paar dingen van mijn dochter toen ze die leeftijd had. Mijn gevoel zei dat er iets
niet klopte en dat was inderdaad zo. Ze was nog geen 4,5 toen ze de diagnose pdd-nos kreeg. Vanaf
die tijd ben ik veel erover gaan lezen, waaronder het boek geef me de vijf en eindelijk kon ik haar
gaan begrijpen. Even een voorbeeldje, we hadden met de klei gespeeld en ze moesten het gaan
opruimen. Ze vertikte het. Dus na alles geprobeerd te hebben zei ik, als je niet opruimt gooi ik het
weg. Ze deed de prullenbak open en gooide de klei weg....... Later begreep ik dat ze gewoon had
gedaan wat ik had gezegd. Had heel veel strijd met haar. We zijn toen met planbord gaan werken en
dat werkte echt heel goed. Iedere ochtend strijd met haren kammen, omdat ik dat maar deed wanneer ik
even de tijd had. Met planbord hebben we vaste volgorde gemaakt, na boterham eten haren kammen. Na
een tijdje ging ze al zelf de spullen klaar leggen en weg strijd. Ook was ze na school altijd boos
op me, want ze hoopte dat oma er zou staan (was 1 of 2 keer gebeurd). Picto gemaakt van mama haalt
je uit school. Ook weer weg strijd. Na een paar weken kwam ze zelfs met bloemetjes naar buiten,
stond bijna te janken op het plein.
Het omslaan van buien is ook wel hekernbaar. Na een
driftbui zit ze na 5 minuten weer vrolijk te zingen, terwijl ik me nog heel rot voel.
Harde
geluiden kon ze ook niet tegen. Ze is nog steeds heel gevoel met haar oren. Het komt bij haar harder
binnen.
Angsten, wat ze veel had, kon ze heel goed verstoppen. Ze werd dan heel druk of
explosief gedrag. Dat dat angst was wist ik ook niet. Op vakantie in de winkel klampte ze zich ook
aan mij vast, met het verhaal, mam, ik vind je zoooooo lief. Maar eigenlijk was het, mam, ik vind
het hier zo spannend, al die mensen die ik niet kan verstaan.
Ook hebben we kleuren aan haar
emoties geplakt en daar afspraken over gemaakt. Groen is goed, oranje wordt het al minder en rood
is boos of verdrietig. Dan gaat ze even naar boven en ga ik later naar haar toe om te praten.
Ze heeft vaak zelf tijd nodig om na te denken wat er is. Zelf heeft ze roze verzonnen als ze een
giebelbui heeft en zwart is voor angst.
Situaties leg ik haar vaak uit door te tekenen en dan
uit te leggen wat ze dan wel kan doen. Bv, ga niet terugschelden, maar ga naar de juf, want dan
blijf jij groen.
Ik probeer vaak te zeggen wat ze wel mag. Het is lastig voor haar als ik zeg,
doe eens niet, want dan kan ik zoveel zeggen. Maar zeg ik tegen haar houd je voeten stil, is dat
duidelijk.
Als laatste, de grapjes. Vaak maken we grapjes, maar als ze moe is of ze heeft een
vol hoofd dan vind ze het niet meer leuk en snap ze het ook gewoon niet meer. De ene keer kan ze het
wel aan, andere keer niet. Hangt er helemaal vanaf wat er die dag gebeurd is, was het rustig of
druk.
Het is een heel stuk geworden. Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat je snel verder kom
met je dochter!
|
| Datum: 27-09-2012 08:24:35 | Quote |
Miek schreef op: 27-09-2012 08:24:35
|
Ik herken wel een paar dingen van mijn dochter toen ze die leeftijd had. Mijn gevoel zei dat er iets
niet klopte en dat was inderdaad zo. Ze was nog geen 4,5 toen ze de diagnose pdd-nos kreeg. Vanaf
die tijd ben ik veel erover gaan lezen, waaronder het boek geef me de vijf en eindelijk kon ik haar
gaan begrijpen. Even een voorbeeldje, we hadden met de klei gespeeld en ze moesten het gaan
opruimen. Ze vertikte het. Dus na alles geprobeerd te hebben zei ik, als je niet opruimt gooi ik het
weg. Ze deed de prullenbak open en gooide de klei weg....... Later begreep ik dat ze gewoon had
gedaan wat ik had gezegd. Had heel veel strijd met haar. We zijn toen met planbord gaan werken en
dat werkte echt heel goed. Iedere ochtend strijd met haren kammen, omdat ik dat maar deed wanneer ik
even de tijd had. Met planbord hebben we vaste volgorde gemaakt, na boterham eten haren kammen. Na
een tijdje ging ze al zelf de spullen klaar leggen en weg strijd. Ook was ze na school altijd boos
op me, want ze hoopte dat oma er zou staan (was 1 of 2 keer gebeurd). Picto gemaakt van mama haalt
je uit school. Ook weer weg strijd. Na een paar weken kwam ze zelfs met bloemetjes naar buiten,
stond bijna te janken op het plein.
Het omslaan van buien is ook wel hekernbaar. Na een
driftbui zit ze na 5 minuten weer vrolijk te zingen, terwijl ik me nog heel rot voel.
Harde
geluiden kon ze ook niet tegen. Ze is nog steeds heel gevoel met haar oren. Het komt bij haar harder
binnen.
Angsten, wat ze veel had, kon ze heel goed verstoppen. Ze werd dan heel druk of
explosief gedrag. Dat dat angst was wist ik ook niet. Op vakantie in de winkel klampte ze zich ook
aan mij vast, met het verhaal, mam, ik vind je zoooooo lief. Maar eigenlijk was het, mam, ik vind
het hier zo spannend, al die mensen die ik niet kan verstaan.
Ook hebben we kleuren aan haar
emoties geplakt en daar afspraken over gemaakt. Groen is goed, oranje wordt het al minder en rood
is boos of verdrietig. Dan gaat ze even naar boven en ga ik later naar haar toe om te praten.
Ze heeft vaak zelf tijd nodig om na te denken wat er is. Zelf heeft ze roze verzonnen als ze een
giebelbui heeft en zwart is voor angst.
Situaties leg ik haar vaak uit door te tekenen en dan
uit te leggen wat ze dan wel kan doen. Bv, ga niet terugschelden, maar ga naar de juf, want dan
blijf jij groen.
Ik probeer vaak te zeggen wat ze wel mag. Het is lastig voor haar als ik zeg,
doe eens niet, want dan kan ik zoveel zeggen. Maar zeg ik tegen haar houd je voeten stil, is dat
duidelijk.
Als laatste, de grapjes. Vaak maken we grapjes, maar als ze moe is of ze heeft een
vol hoofd dan vind ze het niet meer leuk en snap ze het ook gewoon niet meer. De ene keer kan ze het
wel aan, andere keer niet. Hangt er helemaal vanaf wat er die dag gebeurd is, was het rustig of
druk.
Het is een heel stuk geworden. Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat je snel verder kom
met je dochter! |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Alice schreef op: 27-09-2012 09:24:17
|
Een hechtingstoornis kan ook voorkomen bij bvb couveusekindjes, of kindjes die een periode in het
ziekenhuis hebben gelegen, kindjes die veel pijn hebben gehad, kindjes die 's nachts veel gehuild
hebben zonder dat daar gehoor aan werd gegeven. Maar inderdaad ook een pnd kan een oorzaak zijn.
Het ene kind is veerkrachtiger dan het andere.
Ook wellicht een combinatie van
hooggevoeligheid of hoogbegaafdheid die het nog moeilijker heeft maakt. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Made
Lid
| Het stukje lief zijn bij een ander, geen sociale contacten leggen en extreme
stemmingswisselingen herken ik wel...en dan in mezelf toen ik klein was (vanaf een jaar of 4
denk ik).
Op school was ik heel stil en verlegen en een voorbeeld leerling.
Zodra ik mn dikke teen op
de mat legde draaide ik als een blad aan een boom om. Ik werd uit het niets hysterisch en mn moeder
liet me eerst een kwartier/ half uur uitrazen, ook plaste ik in mn broek zodra ik thuis was. Thuis
ontzentend grote mond, dwars, boos noem het maar op.
Als mn ouders ouderavond haddene en
hoorden dat ik zo'n lief kind was, dat ze daar wel een klas vol van wilden hebben, stonden mn ouders
echt met verbazing en open mond te kijken...dat kan niet!
Jaren later ben ik erachter
gekomen, dat dit waarschijnlijk kwam omdat ik op school niet voor mezelf op durfde te komen, over me
heen liet lopen en soms liet pesten/ buitensluiten.
THuis uitte dit zich in frustratie en
boosheid en waar het is heel veiliger dan thuis om dit te doen bij mensen waar je van houd en die je
vertrouwd.
The most dangerous place on earth is between a mother and her child |
| Datum: 27-09-2012 09:46:43 | Quote |
Made schreef op: 27-09-2012 09:46:43
|
Het stukje lief zijn bij een ander, geen sociale contacten leggen en extreme
stemmingswisselingen herken ik wel...en dan in mezelf toen ik klein was (vanaf een jaar of 4
denk ik).
Op school was ik heel stil en verlegen en een voorbeeld leerling.
Zodra ik mn dikke teen op
de mat legde draaide ik als een blad aan een boom om. Ik werd uit het niets hysterisch en mn moeder
liet me eerst een kwartier/ half uur uitrazen, ook plaste ik in mn broek zodra ik thuis was. Thuis
ontzentend grote mond, dwars, boos noem het maar op.
Als mn ouders ouderavond haddene en
hoorden dat ik zo'n lief kind was, dat ze daar wel een klas vol van wilden hebben, stonden mn ouders
echt met verbazing en open mond te kijken...dat kan niet!
Jaren later ben ik erachter
gekomen, dat dit waarschijnlijk kwam omdat ik op school niet voor mezelf op durfde te komen, over me
heen liet lopen en soms liet pesten/ buitensluiten.
THuis uitte dit zich in frustratie en
boosheid en waar het is heel veiliger dan thuis om dit te doen bij mensen waar je van houd en die je
vertrouwd. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Nicole_mv_tatum_en_r
enske
Lid
| Hoe herkent u een hechtingsstoornis?
- Het kind heeft geen vertrouwen in volwassenen, is bang om relaties aan te gaan en stoot ouders
(vaak de moeder) af; Ze trekt juist sneller naar volwassenen dan
kinderen en hangt juist extreem aan mij
- Het kind voelt zich anders dan de rest van het gezin; het kind voelt zich tekortschieten. Mede
hierdoor wordt het kind eenzaam; Hier is ze nog te jong voor om daar
iets over te kunnen zeggen
- Sommige kinderen isoleren zich van de buitenwereld: zij hebben geen echte vrienden bij
leeftijdsgenoten; ook hier is ze nog te jong voor, met 3 jaar heb je
ook nog geen echte vrienden
- Het kind handelt zonder geweten, leert niet van zijn fouten en heeft een sterke
vernietigingsdrang - gericht op zichzelf (automutilatie) én op anderen (vaak de moeder);
Dit heeft ze soms als ze een driftbui heeft maar om nou over
vernietigingsdrang te praten. Ze slaat me heel soms in zo'n bui en soms zichzelf.
- Veelvoorkomend gedrag bij mensen met een hechtingstoornis: fysiek geweld, wreedheid jegens
dieren, (dwangmatig) vreten, stelen, vernielen, slapeloosheid, provocerend seksueel gedrag en
weglopen; Fysiek geweld als daar zichzelf slaan onder wordt verstaan
tijdens zo'n bui ja dan wel, wreedheid tegen dieren absoluut niet ze is juist dol op onze katten en
heeft ze nog nooit pijn gedaan terwijl dit toch wel vaak voorkomt bij peuters. vreten absoluut niet,
eerder het tegenovergestelde, stelen ook niet, vernielen ook niet, slapeloosheid heel soms dat ze
uren kan wakker liggen, sexueel gedrag is ze nog te jong voor en weglopen zeer zeker niet, want ze
raakt in paniek als ze ons even niet ziet.
- Het kind heeft de neiging oppervlakkige, makkelijk inwisselbare contacten aan te gaan; valt ook weinig over te zeggen gezien haar leeftijd
- Het kind is geniaal in het observeren, taxeren en manipuleren van de mensen om zich heen, en het
lukt het kind regelmatig om de ouders tegen elkaar uit te spelen. Hierdoor is het eigenlijke
(hechtings)probleem voor mensen buiten het gezin vaak onzichtbaar; Dit
klopt in grote lijnen wel.
- Het kind heeft meestal een normaal of hoog IQ. Dit blijkt niet uit schoolresultaten:
leerprestaties en creativiteit blijven vaak achter. Ze is wel heel
slim, dus zou kunnen kloppen
Paar dingen die kloppen maar echt niet alles, heb dus echt nog niet het gevoel dat het
dit zou kunnen zijn. Maar ik ga het wel eens ter sprake brengen bij een volgende afspraak op het
GGZ, ik ben tenslotte geen deskundige.
Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009) |
| Datum: 27-09-2012 10:05:58 | Quote |
Nicole_mv_tatum_en_r
enske schreef op: 27-09-2012 10:05:58
|
Hoe herkent u een hechtingsstoornis?
- Het kind heeft geen vertrouwen in volwassenen, is bang om relaties aan te gaan en stoot ouders
(vaak de moeder) af; Ze trekt juist sneller naar volwassenen dan
kinderen en hangt juist extreem aan mij
- Het kind voelt zich anders dan de rest van het gezin; het kind voelt zich tekortschieten. Mede
hierdoor wordt het kind eenzaam; Hier is ze nog te jong voor om daar
iets over te kunnen zeggen
- Sommige kinderen isoleren zich van de buitenwereld: zij hebben geen echte vrienden bij
leeftijdsgenoten; ook hier is ze nog te jong voor, met 3 jaar heb je
ook nog geen echte vrienden
- Het kind handelt zonder geweten, leert niet van zijn fouten en heeft een sterke
vernietigingsdrang - gericht op zichzelf (automutilatie) én op anderen (vaak de moeder);
Dit heeft ze soms als ze een driftbui heeft maar om nou over
vernietigingsdrang te praten. Ze slaat me heel soms in zo'n bui en soms zichzelf.
- Veelvoorkomend gedrag bij mensen met een hechtingstoornis: fysiek geweld, wreedheid jegens
dieren, (dwangmatig) vreten, stelen, vernielen, slapeloosheid, provocerend seksueel gedrag en
weglopen; Fysiek geweld als daar zichzelf slaan onder wordt verstaan
tijdens zo'n bui ja dan wel, wreedheid tegen dieren absoluut niet ze is juist dol op onze katten en
heeft ze nog nooit pijn gedaan terwijl dit toch wel vaak voorkomt bij peuters. vreten absoluut niet,
eerder het tegenovergestelde, stelen ook niet, vernielen ook niet, slapeloosheid heel soms dat ze
uren kan wakker liggen, sexueel gedrag is ze nog te jong voor en weglopen zeer zeker niet, want ze
raakt in paniek als ze ons even niet ziet.
- Het kind heeft de neiging oppervlakkige, makkelijk inwisselbare contacten aan te gaan; valt ook weinig over te zeggen gezien haar leeftijd
- Het kind is geniaal in het observeren, taxeren en manipuleren van de mensen om zich heen, en het
lukt het kind regelmatig om de ouders tegen elkaar uit te spelen. Hierdoor is het eigenlijke
(hechtings)probleem voor mensen buiten het gezin vaak onzichtbaar; Dit
klopt in grote lijnen wel.
- Het kind heeft meestal een normaal of hoog IQ. Dit blijkt niet uit schoolresultaten:
leerprestaties en creativiteit blijven vaak achter. Ze is wel heel
slim, dus zou kunnen kloppen
Paar dingen die kloppen maar echt niet alles, heb dus echt nog niet het gevoel dat het
dit zou kunnen zijn. Maar ik ga het wel eens ter sprake brengen bij een volgende afspraak op het
GGZ, ik ben tenslotte geen deskundige. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Nicole_mv_tatum_en_r
enske schreef op: 27-09-2012 21:00:56
|
Nog een aantal kenmerken die ik vergeten was:
1. zeer luidruchtig, kan moeilijk "normaal"
rustig praten
2. Loopt heel veel op haar tenen
3. Oog voor detail, ziet gelijk de kleinste
veranderingen
4. Ontzettend goed geheugen, kan zich dingen herinneren van bijna een jaar
geleden
5. fladderen met de handjes
Dat was het weer ff, dit schoot me weer
even te binnen. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Sennamvyent schreef op: 27-09-2012 21:02:30
|
Mag ik vragen wat je nu precies wilt met dit topic?
Zoals je al in eerder reacties kon
lezen, kan het zooooo veel kanten op gaan.
En waarom je nu druk maken over wat iedereen
aandraagt terwijl je al in het hulpverleningscircuit zit met haar... |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Sennamvyent schreef op: 27-09-2012 21:05:46
|
Ow sorry, ik lees het hierboven al.
Is het niet beter om je nu toe te spitsen op de
proffesionele hulpverlening en hun adviezen? |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Nicole_mv_tatum_en_r
enske schreef op: 27-09-2012 21:12:55
|
ja dat doe ik zeker, maar dat gaat nu eenmaal niet zo snel en tot die tijd vind ik het fijn om er
met anderen over te praten. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Alice schreef op: 27-09-2012 21:31:53
|
Een diagnose kun je nooit vinden op internet. Het is gewoon te globaal daarvoor, alle kinderen zijn
individuen en de ene autist is de andere gewoon niet. En zo is 't met alle aandoeningen.
Je
zult bij elke aandoening wel wat herkennen. En misschien heeft ze er ook wel meerdere, of geen
enkele.
De redenen waarom ik aan hechtingstoornis dacht, heb ik je gegeven. Ik weet absoluut
niet of dat juist is. Je kunt 't idd hooguit voorleggen aan de hulpverleners en zien wat zij er
van denken.
Maar ja.. zo heb je eigenlijk al heel veel mogelijke diagnoses, en ze geven je
allemaal eigenlijk geen handvaten.
Ik snap wel dat je heel erg een oplossing wilt voor hetgeen
jullie nu meemaken, want 't lijkt mij ook vreselijk. Hoop ook echt dat ze iets voor jullie kunnen
doen. |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Nicole_mv_tatum_en_r
enske schreef op: 11-10-2012 14:28:46
|
Het vermoeden wat ik heb dat heeft haar psychologe en psychiater dus ook, vermoedelijk pdd-nos.
Maar daar zijn wel meer onderzoeken voor nodig, maar het neigt wel die kant uit te gaan.
Nu
komt er een psychologe een aantal keren bij ons thuis om te observeren.
Alice ik heb haar
gevraagd of het een hechtingsstoornis zou kunnen zijn en ze zei toen al meteen dat een
hechtingsstoornis voor Renske een veel te groot woord is. Rensk is wel ontzettend gehecht aan mij,
misschien wel te hecht, maar er is geen sprake van een stoornis.
We hebben dus zeker nog
een lange weg te gaan, maar ik ben nu al blij dat we zo goed aangehoord worden en geholpen worden.
Heb er alle vertrouwen in dat we gaan leren hoe we Renske het beste kunnen benaderen, want dat gaat
nog een hele klus worden. Ik en ook de hulpverleners zijn blij dat we zo vroeg aan de bel hebben
getrokken. En des te meer reden om nog meer te balen van het RIAGG! |
| |
| Quote |
RE: kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
Tiesmv3jongens schreef op: 11-10-2012 19:14:35
|
Fijn dat er nu geluisterd wordt en ook echt iets onderzocht gaat worden. En als het eruit komt wat
ze vermoeden kan je tenminste gerichte begeleiding krijgen. Het is nog wel een lange weg en ook
daarna zal je eraan moeten blijven werken maar als je weet hoe je ermee om moet gaan is het wel
makkelijker. Succes met het verdere traject.  |
| |
| Quote |
Navigatie
Reageren op kenmerken van mijn dochter, herkenbaar?
