Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 25-09-2012 16:43:10 |
Ben even mijn jongste dochter ontvlucht. Vrijwel de hele dag is ze al bezig, ik word er letterlijk
niet goed van. Het begon vannacht om half 1 al. Mevrouw wilde niet meer slapen. En wat je dan ook doet ze weigert en schreeuwt de boel bij elkaar. Rond 3.30 viel ze eindelijk in slaap. Vanmorgen naar de peuterspeelzaal geweest en daar zat ze ook al niet lekker in dr vel. Maar zodra ze dan thuis komt ontploft ze. Niks is meer goed, ze kan dan ook niks. Reageert zich op ons af. Driftbui na driftbui om vervolgens binnen 1 tel weer vrolijk te zijn en echt hard te lachen, heel onnatuurlijk, krijg er echt de kriebels van dan. Zojuist was echt de druppel. Ze was bij ons thuis nog naar de wc gegaan. Komen bij opa en oma aan, dat is 5 minuten lopen. Moet ze weer naar de wc en ze stond erop dat ik met haar meeging. Ik zei dat ik dat niet deed want ze kan het heel goed alleen. Dus ze gaat kwaad naar de wc en begint even later flink te schreeuwen dat haar kleren nat zijn. Kom ik op de wc heeft ze gewoon vanuit frustratie al haar plas laten lopen, tot in haar schoenen!! De grond, alles zeiknat! Ik word echt heel kwaad en trek al haar kleren uit en zet haar op de wc. En zei tegen haar dat ik met haar naar huis zou gaan en haar in bed zou leggen want ik kan haar even niet zien. Kijk mama ik ben weer vrolijk zegt ze dan ineens en begint weer heel eng te lachen, rillingen lopen dan over mijn rug. Ik vind dit echt geen normale reactie. Mensen geloven je niet omdat ze altijd zo'n lief aardig meisje is. Ja naar de buitenwereld. Kropt daar alles op en reageert zich thuis af. Ben toen bij opa en oma weggegaan en heb mijn man gebeld en gevraagd of hij wil komen, ik trek het niet meer. Zodra ik ga denken dat ik geen kinderen had moeten nemen moet ik zelf aan de bel trekken want dan gaat het met mij weer de verkeerde kant op. Mijn man zet dan alles weer ff op de rails en heb ik even tijd om uit te puffen. Mijn ouders zijn al op leeftijd dus daar kan ik niet te veel van verwachten. Ze zijn daar nu wel maar ga zo weer naar hun toe, heb ik heel eventjes kunnen bij tanken. Morgen moeten we naar het GGZ en daar gaat een kinderpsychiater Renske bekijken en komt daarna ook een aantal keren bij ons thuis. Ik hoop zo dat diegene ons verder kan helpen, want ik ga hier echt aan onderdoor. Zeker als je je ook nog zorgen maakt om een oudere dochter van 4,5 die weigert om zindelijk te worden, dat is nog een extra frustratie erbij. En als het echt helemaal alleen aan mij zou liggen, zou ze dit gedrag niet bij opa en oma vertonen als ik er niet bij ben, maar dat doet ze dus ook. Bij mensen waar ze zich veilig voelt daar laat ze haar ware aard zien. Ik ga maar weer terug. Het moet echt niet gekker worden om er tegenop te zien om je jongste dochter te zien! Dat klopt toch niet? |
Quote |
Bloemblaadje schreef op: 25-09-2012 16:45:57 |
![]() Ik kan je verder niet helpen, maar geloof dat je die knuffel wel even kan gebruiken. |
Quote |
Irma Mv T En B schreef op: 25-09-2012 16:48:07 |
Heb geen tips wil je alleen maar een hele dikke vette ![]() Sterkte. |
Quote |
Boterbloem schreef op: 25-09-2012 16:49:56 |
Sterkte en heel veel succes hoor! Goed dat je aan de bel hebt getrokken! |
Quote |
Mieps01 schreef op: 25-09-2012 18:19:03 |
Volgens mij zijn jullie alletwee gewoon moe van die gebroken nacht van vannacht. Hoop dat je
binnenkort leert beter met je dochter om te gaan. Voor jullie alletwee |
Quote |
Marimammavanalec schreef op: 25-09-2012 18:38:42 |
![]() |
Quote |
Petrina schreef op: 25-09-2012 19:17:42 |
Ik hoop dat je uiteindelijk wat handvaten zal krijgen hoe je het beste om kan gaan met het karakter
van je dochter (s). Ik voel je pijn en verdriet door je woorden.....het lijkt mij vreselijk om dit
zo te moeten voelen. Heel veel sterkte morgen, maar verwacht geen wonderen meis, ik wil je waarschuwen want je meisje zal niet opeens veranderen na morgen. Het enige wat er kan is dat jullie allemaal er mee om leren gaan, zij zelf en ook jullie.... ![]() |
Quote |
Chantie schreef op: 25-09-2012 19:22:20 |
![]() ![]() |
Quote |
Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 26-09-2012 10:07:51 |
Gelukkig een rustige nacht gehad en even helemaal tot rust kunnen komen. Mijn man was gisteren
gelukkig naar huis kunnen komen van zijn werk en heeft de boel een beetje kunnen "organiseren". Ik
was dan ook blij toen het bedtijd was om 19 uur. Renske was wel alweer wat rustiger maar schoot toch
alweer snel terug. Het zal zeker gedeeltelijk ook vermoeidheid zijn geweest maar ook als ze goed geslapen heeft dan heeft ze van die buien. Deze heeft ze altijd al gehad vandaar dat we er ook verder mee gaan. Ik vind het namelijk niet normaal dat ze een megadriftbui heeft en vaak echt om niks en dan ineens vanuit het niks weer megavrolijk is. Ik weet ook dat ik vanmiddag geen wonderen hoef te verwachten en daar ga ik zeker niet vanuit. Maar een beetje begrip, erkenning en ondersteuning doet al heel veel. Tot nu toe werden we niet echt gelooft en nu bij het GGZ voelen we ons eindelijk serieus genomen. En niet zoals bij het riagg met een paar opvoedkundige tips, daar hebben we niks aan, alsof we niet al alles geprobeerd hebben. We willen ooit een keer weten waar dit gedrag vandaan komt en hoe hiermee om te gaan en wellicht haar een beetje te sturen hierin. Ik zie er als een berg tegenop om haar over ruim een half jaar naar de basisschool te laten gaan. Ze kan al niet tegen een drukte van 15 kinderen, laat staan als ze straks dagelijks in een groep van 25 tot 30 kinderen zit. |
Quote |
Mamma V. Tim En Tara schreef op: 26-09-2012 10:11:22 |
![]() |
Quote |
Baby2 schreef op: 26-09-2012 10:23:36 |
Wat lijkt me dit ontzettend zwaar!!! Moeilijk ook als je niet weet waar het gedrag vandaan
komt. Heel veel sterkte. ![]() |
Quote |
Caithy schreef op: 26-09-2012 10:49:42 |
Wat erg voor jullie! Het maakt je gewoon kapot en er is niets niets wat je kan doen!! Heb je het al
eens gefilmd hoe ze is op dat moment? Misschien geeft dat een beter beeld voor de hulpverleners? ![]() |
Quote |
Mamajenti schreef op: 26-09-2012 10:56:23 |
Ook hier even herkenning laten blijken. Onze oudste vertoont dit gedrag ook en als peuter was het
nog veel erger. Ik zou je graag helpen, ondersteunen en tips geven, maar heb geen idee of je daar op zit te wachten en of je in de buurt woont. Wat het belangrijkste is om je te realiseren, is dat je dochter niet zo doet door jou, maar dat jij ws wel degene bent die haar handvaten kan leren om zichzelf beter te begrijpen. Zoals Gabriel het nu kan omschrijven, als hij dat gedrag heeft is zijn hoofdje in de war. Hij loopt buitenshuis op zijn tenen, is zich veel te bewust van heel veel dingen en dat uit zich als hij zichzelf mag zijn. Je hebt er ws niets aan, maar het is dus eigenlijk een compliment dat ze de frustraties en verdriet bij jullie wel toont. Ze voelt zich dus veilig! En een hele dikkel knuffel . Mocht je behoefte hebben aan contact, mag je mij een pb sturen hoor of mailen via tien2a en dan via hotmail |
Quote |