Mama-life
| Anonima schreef op: 16-09-2012 08:58:09 |
ik moet echt even min ei kwijt hier hoor. en toch maar even anoniem. af en toe weet ik het niet meer. ik heb 2 kinderen, 5 en 7. maar ik kan er op dit moment echt helemaal niet van genieten. ik weet dat elk kind wel eens niet luisterd, brutaal is en dat je dan moet mopperen, maar ik vind het hier gewoon niet normaal op het moment. ik sta met mijn handen in het haar. de oudste luisterd voor geen meter, haalt dingen uit waarvan het stoom me echt van uit de oren komt. en luisteren ho maar. mijn vriend zegt "het zijn kinderen, en wij zijn echt niet de enige waar het zo gaat, maar ik zelf vind dat ze op hun leeftijd dondersgoed weten wat wel en niet mag, en wanneer ze echt veel te ver gaan. enkele voorbeelden: ze mogen van mij niet nagellakken en make-uppen znder het te vragen. toch gaan ze stiekum naar boven om het onder hun deken te doen. gevolg: hele beddegoed onder de nagellak. ik was heel duidelijk, nee is nee. ander incident: "mama mogen wioj nagellakken? ik zal heel voorzichtig en netjes zijn zegt de oudste. ik denk ik geef haar een kans, want ze vind het zo leuk. dus ik zeg prima, maar denk eraan.. alleen de nagels, en verder wil ik nergens nagellak zien. "ok mamma, ik zal heel netjes doen" 10 minuten later komt de jongste naar benden met gelakte teennageld en haar goede broek helemaal betekent met nagellak. ik kan dan zooo boos worden. ander voorbeeld: ze mogen bij mij niet in de kledingkasten komen. ze hebben al een paar keer letterlijk ALLE kleding eruit getrokken en op huhn manier gaan "strijken" met een kinderstijkijzer. en dan opgepropt weer terug in de kast. dus hier hebben we een heel goed gesprek over gehad, dat ik dat dus niet meer wil hebben. ook kleed de oudtse als ik haar d'r gang laat gang wel een stuk of 5x per dag om wat de grootste onzin is. Ook hier heeft ze zelfs al een keer huisarrest voor gehad omdat ze maar niet luisterde, en ze weet gewoon echt dat dat niet mag. en jawel... gister weer ALLE kleren uit de kast op de grond gegooied omdat ze "kledingwinkeltje" wilde spelen. nog een voorbeeld: watervaste stift op de net gestucte muren (grote tekeningen) overal plakt ze stickers op. door het hele huis vind ik ze, als ik even boven met de was bezig ben, gaat ze snel beneden stiekum stoelen in de keuken zetten en trekt ze alle snoeppotten en trommels open, en eet ze ze zoveel ze kan snel op. ze neemt niet eens de moeite om alles weer terug op de plek te zetten zoadat ik het niet zou zien. het boeit haar werkelijk niet hoe boos ik ben. pas gewassen kleding die op de waslijn hangt trekt ze eraf om tentjes mee te bouwen.. ik ben zooo kapot moe van elke dag weer die strijd met haar, en het ergste is dat de jongste alles kopieert van wat zij doet. opruimen kennen ze niet, ze pakt een schaar en een vel papier, knipt dat in kliene stukjes en strooit ze door de kamer. gaat midden op de vloer drinken inschudden, giet ernaast, en laat alles gewoon staan/liggen. uit school, tassen worden op de grond gepleurd, de ene schoen in de keuken, de andere in de kamer, jas ergens op de bank. en ELKE dag zeg ik er wat van, ELKE dag MOET ze van mijn terugkomen en alles op de plek opruimen. en ELKE dag weer begint ze daarover te schreeuwen tegen mij. deuren laat ze openstaan, wc-lampen aan, niet doorspoelen, kranen laten lopen, koelkast open. caviahok open zodat onze kat erbij kan. en zo kan ik nog uren doorgaan. alles heb ik al geprobeerd: rustig blijven, uit mijn pan gaan, straffen, huisarrest, niet meer fietsen, zelfs maandenlange van te voren geplande dagje uit naar efteling hebben we een keer niet door laten gaan. we hadden haar gewaarschuwd van denk eraan... als je nog een keer niet luisterd gaan we niet naar de efteling. en wat krijg je als reactie "we gaan lekker toch wel" nou... toen kwam ze van een koude kermis thuis.. we zijn echt niet geweest. ze was zooooo boos en verdrietig, maar ik moest voor mijn geveol echt voet bij stuk houden. ik houd haar heeel kort, zulk gedrag accepteer ik gewoon echt niet. ik weet dat elk kind kattekwaad uithaalt, maar dit soort dingen gaat me te ver. mijn vriend heeft zoiets van, het zijn kinderen, en dit hoort er nu eenmaal bij. nou sorry hoor, maar ik ben echt aan het eind van mijn latijn, mijn huis is een teringbende dat wil je niet weten omdat ik al mijn energie nodig heb om haar te corrigeren, en haar bende op te ruimen. ik kom niet meer toe aan de normale huishoudelijke klusjes omdat ik alleen maar bezig ben met kasten inruimen, troep opruimen. en als ze op bed liggen ben ik totall loss en heb ik echt geen puf meer om wat te gaan doen. mijn vriend helpt me waar hij kan, maar heeft ook een drukke baan. de school weet van deze problemen thuis en daar wordt ze geopserveerd en extra in de gaten gehouden, ze zit met haar bureau tegen de juf aan. we weten inmiddels (na diverse onderzoeken) dat haar intelectuele leeftijd 3 jaren hoger ligt dan haar emotionle leeftijd. ze is 7, maar qua lesstof rond de 10. (ze leest ook in groep 7 terwijl ze pas in groep 4 zit omdat ze zoveel verder is). ik snap dat dit een inpact is voor haar, en dat er heel veel in dat koppie rondgaat, maar ik vind niet dat ik daardoor dit gedrag mag tollereren. ze kan ook zoooo ontzettend lief zijn, dan kruipt ze lekker tegen me aan, maakt mooie tekeningen voor me, en dan geniet ik echt van mijn meisje, maar op het moment zit ik alleen maar de klok vooruit te kijken wanneer het weer beddtijd is.. en daar ben ik zelf zooo verdrietig over.. ik wil gewoon genieten van mijn kanjers... want hoe dan ook... kanjers blijven het voor mij..... |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 16-09-2012 22:48:28 |
Precies Marie Komop zeg, je geeft zelf aan dat je kapot bent. Dat je het niet meer weet. Dan ging ik echt niet
zelf door lopen klooien en de "strijd" aan. Ik zocht hulp voor het hele gezin. Daarmee faal je toch
niet. Je krijgt alleen een objectieve visie van een buitenstaander. Die zien vaak snel waar het hem
zit. Geven goeie tips en adviezen, komen een paar keer op de koffie en that's it. Weinig inspanning
maar heel veel bereikt. |
| Quote |
| Anonima schreef op: 17-09-2012 08:06:55 |
uhhh ik wil niet helemaal vervelend doen... maar ik heb al in meerdere berichten aangegeven
dat wij allang hulp ingeschakeld hebben. dit allemaal in overleg samen met de school. de 1x was
zelfs al toen ze net 4 jaar was. en nu loopt dat traject nog steeds. dus ik heb zeker niet het idee dat ik faal als ik hulp inschakel. ik vraag hier alleeen wat adviezen, naast de handvaten die zij mij aanreiken. want misschien zijn er meiden met tips. en die waren er ook, daar heb ik ook voor bedabnkt en gezegd dat ik er wat mee kan. ook heb ik al aanggeven wat due hulp voor mij betekend wbt het benadren van haar als een 7 jarige ipv een 10 jarige. dus wij doen daar zeer zeker wat mee, en het helpt enorm. ik hoopte hier nog wat meer tips te krijgen, en die kreeg ik gelukkig. maar er zat 1 reactie bij dat ik me niet zou inlezen in mijn kind, en dat het allemaal maar aan mij zou liggen en dat mijn gedrag zielig zou zijn voor mijn kind. tja.. sorry dat ik daar over val en dat dat me aangrijpt. ik doe mijn best en ik wil het beste voor mijn kind, net als iedere andere moeder denk ik... |
| Quote |
| Saskia 70 schreef op: 17-09-2012 08:24:52 |
Lieve anonima Ik heb helaas geen verdere tips voor jou en ik vind je een goede moeder omdat je alles doet wat in je vermogen ligt om verder te kunnen. Daarom wil ik je een  geven en hopen
dat je de rust krijgt die je graag wilt. Misschien heb je niets aan mijn berichtje maar ik wil je
graag een  onder de riem steken. |
| Quote |
| Alice schreef op: 17-09-2012 09:25:57 |
Je zegt dat kort houden en streng zijn het beste werkt bij jouw meisje. Ik denk eigenlijk dat 't
niet zo goed werkt. Wel op de momenten dat je dat doet, maar zodra ze even de kans krijgt, of
als je de teugels wat minder strak houdt, springt ze uit de band. En je kunt haar natuurlijk niet 24 uur per dag kort en in de gaten houden, dat is voor jullie beiden geen doen. Zij wordt er natuurlijk ook alleen maar baldadiger van. En jij ongelukkiger en gefrustreerder. ik zou meer verantwoordelijkheid bij haar leggen en haar daar ook op aanspreken. Als ze kleren uit de kast haalt, best, maar zij is degene die het allemaal, netjes opruimt. En net zolang tot jij het goedvindt. Laat haar helpen met de was doen, zodat ze weet hoeveel werk het is. En dat 't niet zo leuk is als iemand het dan zomaar van de waslijn haalt. Probeer haar niet persoonlijk aan te spreken, maar benoem in algemeenheid wat je niet leuk vindt en waarom niet, probeer haar niet te vernederen, maar juist aan te spreken als een jong volwassene met verantwoordelijkheidsbesef. Probeer je kind geen stempel op te drukken met "wat ben jij toch ALTIJD vervelend", "waarom luister jij toch NOOIT?" De keren dat ze dan wel heeft geluisterd en niet vervelend was, vallen daardoor in het niets en heeft zij zoiets van, waarom zou ik dat nog doen, ik ben toch altijd stout. Kinderen gaan zich ook vaak gedragen naar de stempel die ze krijgen, ook als dat een positieve stempel is. Probeer niet te zoeken naar straffen die haar raken, maar probeer te zoeken naar logische consequenties voor haar gedrag die in lijn staan met hetgeen ze gedaan heeft. In dat boek wat ik aanraadde op de vorige pagina (had gisteren niet veel tijd) staan heel veel voorbeelden en manieren om iets aan te pakken. Is echt een aanrader, de bieb heeft 'm ook. Het zijn geen vreselijke dingen die ze doet, ik vind het absoluut niet getuigen van adhd, autisme of wat dan ook. Ik denk dat jullie er samen wel uitkomen! |
| Quote |
| Sabrah schreef op: 17-09-2012 10:03:03 |
Ik ben het eens met Alice. Een mooi voorbeeld vind ik dat je dochter uit zichzelf gaat douchen etc.
Ze geeft op haar manier aan dat ze dit aankan en hieraan toe is en dan ga jij zeggen dat ze beter
met haar zusje in bad kan gaan. Eigenlijk zeg zij op dat moment dat jij haar te klein vind om alleen
te douchen. (Ik persoonlijk vind 7 trouwens een prima leeftokd om dit alleen te doen, mijn zoontje
deed dat ook op die leeftijd) Juist omdat ze bovengemiddeld slim is, is het belangrijk dat ze de
ruimte krijgt. In haar hoofd is ze al 10 stappen verder en dan laat jij haar een paar stappen terug
doen. Ik zou persoonlijk een rustig gesprek met haar aangaan. Ik zou hierin aangeven dat jij het vervelend vind om zo vaak boos te moeten worden. Spreek met elkaar af dat je met een schone lei begint en bijv. een week lang test hoe het gaat als je haar meer ruimte geeft. Zij heeft dn een week de tijd om te bewijzen dat ze wel groot is en het aankan. Ze zou je wel eens kunnen verbazen  Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen hoor! Wij hebben momenteel heel wat te stellen met de jongte hier en af en toe zit ik er dan ook even doorheen. We willen allemaal het beste voor onze kinderen maar vergeet niet dat wij moeders ook maar mensen zijn. |
| Quote |
| Saskia1980 schreef op: 17-09-2012 10:20:26 |
Mijn dochter is 4 jaar en heeft een regulatiestoornis en is daarnaast hoog begaafd. Ook wij liepen
tegen de muren op en konden niet met haar gedrag om gaan en hebben uiteindelijk hulp gezocht en daar
kwam dan deze regulatiestoornis uit en dat ze een heel hoog IQ heeft. Ik begrijp haar vaak ook niet
maar merk wel dat ze zelf in de knoop zit. Als ze iets gedaan heeft kan ze ook niet vertellen
waarom. Snap je gevoel heel goed, ik ervaar dat ook dagelijks.. Wij krijgen gelukkig
ouderbegeleiding en binnenkort volgen er nieuwe onderzoeken omdat zij wel neigt naar ADHD en
PDD-Nos. Sterkte en hoop dat je wat hebt aan alle tips die zijn gegeven! |
| Quote |
| Ans Mv J.k.d schreef op: 17-09-2012 10:33:37 |
Gewoon ff een paar tips die je gewoon kan gebruiken. Het verkleden daar kan je haar zo'n kleding rek
geven met hangers leer ze hoe ze die kleren opmoet hangen. Geef haar een begintijd en een eindtijd van een spel of andere activiteit. Maak een dagschema eventueel samen met haar zodat ze ziet wat ze kan/moet doen die dag. Heb je een schuurtje? Zoja neem een goede kist curve box. Tenten bouwen doe je buiten! Gewoon heel duidelijk. Geen discussie's jou regels. Neem de tijd om de regels gewoonte te laten worden. Doe dit bijv ff in een vakantie. Schakel iemand in die je ff kan helpen met je huishouden. Laat haar eens wassen en de was ophangen zodat ze ervaart dat dit best zwaar werk is om dat steeds opnieuw te doen. Nadat de dag voorbij ging zeg dan ik vond het vandaag heel fijndat je... je kamer goed hebt opgeruimd. Eindig elke dag met iets positiefs uiteindelijk komen daar steeds meer leuke dingen bij. |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 17-09-2012 12:53:54 |
@ alice, daar heb je idd een punt... het klopt precies wat je zegt.. het kort houden werkt erg
goed, maar idd, als ze dan even de kans krijgt... maakt ze daar idd dubbel en dwars gebruik van. ik
zal dit punt eens gaan overleggen met de begeleider. dank je voor de tip! en het boek heb ik
inmiddels besteld!  @sabrah, dat we dat douchen niet meer toestaan is juist omdat we haar als 7 jarige moeten behandelen, en niet als een ouder kind. dit is een handvat geweest van de begeleiding, en dit heeft uitstekend geholpen. sinds we dat doen, én niet alleen het douchen, maar meer vergelijkbare dingen, is ze veel rustiger, aanhankelijker en echt nog lekker een ongedongen kind. zoals ze hoort te zijn. ik heb in mijn omgeveing rondgevraagd destijds, en 80% van de 7 jarigen gaat echt niet smorgens zelf uit bed komen, en zelf op de badkamer alles pakken/klaarzetten en douchen. daarna zelfstandig aankleden en met gwassen en geborstelde haren, compleet in de kleren beneden komen. en precies wat jij zegt, dat ze in haar hoofd al 10 stappen verder is, dat is nu juist haar probleem. dat botst met haar emitionele leeftijd. dus moeten wij juist die 10 stappen vooruit, terug dringen. zo te lezen is dat het tegenovergestelde als bij jouw kindje, maar zo zie je maar, elk kind is weer anders. (heeft trouwens even geduurd hoor voor we erachter waren dat bij mijn dochter juist die 10 stappen vooruit terug gedrongen moesten worden ipv haar de ruimte geven. daar raakte ze juist helemaal van in de knoop.) @saskia 70; dank je wel meis, lief van je @saskia1980; die onderzoeken van ADHD en PDD-nos hebben wij idd ook gehad. daar kwam niks uit. jullie ook terkte ermee! ik weet hoe lastig en frustrerend het soms is. @ans mv J.K.D. ja, dat helpt idd hoor. ze helpt me regelmatig mee, met koken, ook de was ophangen idd. ook wil ze af en toe stofzuigen. dit vind ik prima, en zo leert ze idd dat het huishouden niet vanzelfsprekend is. en ze hebben een speelkamer, met daarop zo'n kledingrek met alle verkleedkleding, en die moet ze van mij ook na het spelen netjes ophangen. weten jullie wat nog het ergste en frustrendste van alles is........ ze is gewoon een kopie van mij vroeger. mijn ouders hebben echt heel wat te stellen gehad met mij haha! toen was er nog niet de begeleiding die je nu hebt. en met mij is het ook goed gekomen. ik ben nog steeds rete-eigenwijs, met een compleet eigen wil. en dat heeft zij ook echt. mijn moeder moet er soms wel eens om lachen, die herkent het enorm van mij van vroeger. |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 17-09-2012 12:54:19 |
en toen was ik niet meer anoniem hahah!  maakt ook niet uit... |
| Quote |
| M.m. schreef op: 17-09-2012 13:00:48 |
Misschien een leuke tip: De eerste week van oktober is Week van de Opvoeding. Overal in het land
activiteiten rondom het thema 'luister eens naar me'. Kijk eens of je kunt vinden wat voor
activiteiten/workshops/lezingen er zijn bij jou in de buurt. Het meeste is gratis bij te wonen! |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 17-09-2012 13:04:40 | ||
Dat begrijp ik hoor Enne, ik heb het dan waarschijnlijk anders opgevat. Dacht dat het tegen mij ging. Tis wat met die oktober kids van ons | ||
| Quote |
| Melissa schreef op: 17-09-2012 14:44:45 |
Ik heb niet alle reacties gelezen. Ik herken het gedrag wat je beschrijft, een vriendin van mij heeft een dochtertje die ook dit gedrag vertoont. Ze lijkt totaal lak te hebben aan de woorden van haar ouders, doet waar ze lekker zelf zin in heeft en heeft weinig grensen (broertje blauw oog slaan met de bezem, wegfietsen en de autoweg zelf oversteken en gewoon echt overal lak aan hebben) Maar wat ik daar zie, is dat de moeder ook de vrijheid steeds weer teruggeeft om de fout in te gaan. Fiets je zomaar weg, dan gaat het tuinhek op slot, de voordeur op slot, want duidelijk kan het kind (4) er niet mee omgaan. Mishandel je je broertje, dan kun je niet meer alleen zijn met je broertje (en dat is heel vervelend, want wil hij tv kijken, dan moet zij maar bij mama in de keuken zitten terwijl mama kookt, of mee naar boven als mama de was strijk oid), zo zou ik het althans doen. zij niet, even een beetje boos, kind op de gang en het is weer goed. Maar kind staat dus lachend op de gang omdat de straf haar niets doet en op de gang heeft niet direct verband met de actie die ze doet. Hier laat ik direct zien wat de gevolgen zijn van een actie, en ik heb 0 tolerance. Zeg je hier "gatverdamme dat lust ik niet" als je aan tafel schuift, pak ik je bord weg en dan eet je maar niet (word niet boos trouwens), Sla je je broertje, dan ga je maar alleen spelen want duidelijk ben je even niet te vertrouwen. En maak je een tekening op het behang, dan kun je al je potloden en stiften inleveren en dan kleur je maar even nergens op. Ik heb daar geen voorgeschreven regels voor, toch weten de kinderen inmiddels dat alle acties een reactie krijgen, en dat kan positief of negatief, maar heeft altijd te maken met de actie. (snap je hem) En het is hier erg duidelijk, maar juist daardoor heel harmonieus. Kinderen halen wel eens kwattekwaad uit, maar dat hoort erbij. En mijn mening is dat als mijn vriendin dit ook zou doen ze binnen een aantal weken verbetering zou zien. Nu kan ik natuurlijk niet in jou huishouden kijken, maar wilde het toch even met je delen. |
| Quote |
| Minou schreef op: 17-09-2012 14:46:41 | ||
je kunt het nog aangeven hoor, dan halen de mods jouw posts ff weg! | ||
| Quote |
| Corine86 schreef op: 17-09-2012 14:52:41 |
Ik heb niet alles doorgelezen. |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 17-09-2012 17:05:16 | ||
haha, maakt niet uit monica, was idd zeer zeker niet tegen jou bedoeld. bedankt meiden voor alle tips, ik heb er zeer zeker wat aan gehad. en het zal best allemaal goed komen met onze grote kleine dame | ||
| Quote |
