Advies nodig

Wij zijn twee weken terug bij de huisarts geweest. Jim heeft een zwelling van een erwt in zijn testikel. De huisarts dacht aan een spatader. Dit had hij nog niet eerder gezien bij een kind. En wou dit overleggen met de kinderarts. Dit is telefonisch gebeurd. Volgens de kinderarts moest dit een waterbreuk zijn.

Vorige week ben ik terug bij de huisarts geweest. Ik vond het antwoord niet fijn en voldoende. Dit begreep de huisarts want volgens hem was het ook geen waterbreuk.

Vandaag zijn wij bij de kinderarts geweest. Het is geen waterbreuk. Maar wat het wel was... Dat wist zij ook niet. Zij had dit nog niet eerder gezien.
Ik vond het gesprek  onaangenaam. Zij had het dossier van mijn zoon en dus verwijsbrief van de HA niet doorgenomen. De co assistente vertelde namelijk over zijn hartruisje.
Maargoed. Ik moest mij geen zorgen maken. Het was geen kanker! Nou ja zeg. Zo ver heb ik nooit gedacht. Er is namelijk nog wel een verschil tussen niks en kanker. Als of zij dit kan voelen. Nu wilt zij een echo maken (volgende week maandag) En dan pas over 3 weken de uitslag. En dan eventueel verwijzen naar de uroloog.

Maar als ik er nu over na denk. Het zit mij gewoon niet lekkerl.
Zij heeft dit nog nooit eerder gezien. Ze reageerde voor mijn gevoel vreemd. Want er kan toch nog van alles zijn bij de ballertjes? Wat gaat zij  beoordelen ? Zij had het namelijk nog nooit gezien. 
Ik wil dus graag gelijk naar de specialist uroloog.

Moet ik morgen de kinderarts bellen. Of kan dit via mijn huisarts. Of ben ik nu echt een overbezorgde mama?

Hij heeft geen pijn. Is heel tevreden en doet het super goed. Maar ik wil gewoon weten wat die erwt daar doet.

Een cyste kan ze wel beoordelen. Maar wat daar mee te gaan ?? Ga ik haar advies vertrouwen? Zij heeft het nog nooit eerder gezien. Gaan zij mij dan vertellen en adviseren daarover...

De co assistente moest haar vertellen over zijn hartruis. Zij wist dus niet op welke plek dit is vernomen. Maar ze zei zo. Ik luister wel even. Dan hoef je misschien ook niet meer op controle (andere kinderarts). Nou dat vond ik dus zo vreemd hé. Ging heel vluchtig eroverheen. IK ga gewoon op controle zoals de afspraak was.

Ze zei je ziet het niet zitten. Nou maakt dat wat uit? Dat doet het wel degelijk op sommige momenten. Het was zo zweverig.

Het zou in eerste instantie een waterbreuk zijn. Dit was een andere kinderarts (Dezelfde ziekenhuis). Telefonisch kon hij dat bevestigen. Ik heb 1 week erover gedacht , het zat mij echt niet lekker. Een waterbreuk komt zoveel voor. Dit had mijn huisarts dan ook kunnen bevestigen, zo dacht ik.

En nu weer zo vaag... Ik moest haar namelijk vragen waar zij aandacht. Als zij dit eerder had gezien? Anders had ik helemaal geen reactie van haar gehad. Behalve dat het geen kanker was. Daar denk ik ook niet aan. Maar dat ga je toch niet zo vertellen aan een moeder. Dit kun je volgens mij ook niet zien of voelen. Je hebt net een babytje met een vreemde knobbel. Dan laat je zo'n woord toch niet vallen. Ben er gewoon naar van. Misschien zijn het mijn hormonen hoor...

Het moet goed voelen. De kinderarts die zijn hartruisje heeft onderzocht. Hij was duidelijk, heeft aandachtig naar mijn kind gekeken. Dit voelde goed.

Mijn gevoel is nu echt niet goed. Een uroloog die ziet zoveel meer. Die is daar toch in gespecialiseerd ?