Menu
 

Topic:

ook even mijn papa's

Angelique  schreef op: 23-08-2012 11:41:09
sorry weer zon topic maar merk dat het even hoog zit en ik t even kwijt wil
ook omdat het best verwarrend kan zijn  en ik ook niet de andere topics totaal wil vervuilen
moet er gewoon ff uit

ik heb 3 papa's nou ja 2 en een biodonor
de bio heb ik vanaf mijn  18de niet meer gezine en vind dat heel fijn
heb hem symbolische gecremeerd en hji leeft niet meer voor mij
mensen die het verhaal van de voedselbank in barneveld kennn
of tros opgelicht of internetoplichting volgen kennn hem vast
en das alleen van de laatste jaren
hij heeft mij geestelijk behoorlijk misbruikt maar ik ben er sterk van geworden en op een zeer verknipte manier hem daar nog dankbaar voor ook

mijn papa
hij kwma in mijn moeders leven na de scheiding ik was toen 13 ze zijn nooit getrouwd ofzo maar hij is mijn papa
hij is gestorven toen ik 19 jaar was
die man heeft heeel veel beteken erg meoilijk was het wel om je mama zo te zien met zon vreemde man die ook nog is de baas van bio en mama was
hij deed alles voor ons en zelfs als hij even geen tijd had voor mijn moeder kon ik hem altijd storen met vragen over school ofzo
een vervent skieer en hij nam ons mee maar ja wij konden niet zo vele dus hij zou dat jaar met een vriend gaan skieen zodat hij weer is echt kon gaan skieen en hij vertrok in de auto naar spanje
hij had zichzelf speciaal daarvoor een mobiel aan geschaft en belde dat ze waren aan gekomen ze zouden de omgeving verkennen vast wat skiien en daarna eten en morgen zou het echte werk beginnen
dezelfde avond kregen we telefoon we keken tv ik met mij moeder in zijn huis (we woonde net een jaartje bij hem ) en toen veranderde ons leven zijn vriend belde hij ze hadden de omgeving verkent genoten vollop maar eenmaal in het hotel aan de bar storte hij in een hartinfarct
hij werd geholpen het leek beter te gaan en mee te vallen is zelf naar de ambulance gelopen en vanuit de ambu zelf het zh ingegaan daar kreeg hij een tweede infacrt ze zijn nog zeker 2 uur bezig geweest maar t mocht niet baten hij was dood
hij had zooooo ontiegelijk hard gewrrkt dat laatste jaar ivm reoganisaties bij zijn werk
voor hij op vakntie ging had hij alles af en ingelverd
ook had hij va verschillende mensen net even anders dan anders afscheid genomen
ik had al paar maanden ruzie met hem en vlak voor hij ging hebben we dat uitgesproken en kreeg ik een neiuwe fiets van hem
een paar dagen later kwam zijn auto terug en er zat iemand in (van anwb) met zon zelfde jas als hij aan had was het dan toch gewoon een nachtmerrie en kwam hij terug van vakntie ??
wat heb ik die man vervloekt omdat hij zon jas aan had
na een week kwam hij terug met het vliegtuig gebalsemd in een kis en we mochten hem zien
wat zag hij er verdig uit het was goed zo voor hem maaaar wat waren wij kwaad
we hoorde achteraf dat de fisio al gezegt had dat hij rustiger aan moest doen al zou hij een jaar vakantie nemen dan zou hij nog steeds snel sterven zijn lichaam kon hem niet meer bij houden zijn hart kon de shock van de ontspanning niet meer aan


het frapante was hij stierf in maart en de oud en nieuw ervoor was ik totala in paniek
mij oma was ziek kanker in ver stadium er zou dat neiuwe jaar iemand dood gaan en ik wilde de klok stoppen ik wilde geen neiuw jaar was totaal in paniek maar helaas de tijd tikt door en niet oma maar aad ging dood mijn papa die nog niet zo lang mijn papa was
mijn oma heeft nog aantal jaar geleefd en de illusie die mijn oma was bleek in rook op te gaan omdat ze een feeks werd (moeder van mijn bio ))
paar jaar later kwam aad op bezoek
hij was er altijd al maar nooit zo duidelijk
het was een feestdag (zo gek weet niet meer wat pasen of kerst geen idee) we zaten aan tafel met zijn drie mijn mams mijn stiefvader(toen nog alleen vriend van mams) en ik
aad zijn spullen vollop in ons huis aan wezig zo ook die ene flesopenen (zon heinke openen r) ik ben er wat mee aan speen heb geen trek en ineens is zijn geur er heeeeel duidelijk aanwezig op de flesopener iks chrik me dood geef hem aan mijn moeder maaaaa ruik
mijn moeder werd soort van boos waarom zou ik daaraan ruiken
ik wil weten of je het ook ruikt en ze basrt in tranen uit ook arie rook het al kon hij het niet plaatsen
een windvlaag en hij was weer weg maar vanaf die dag wist ik dat ik niets verbeelde hij was er en is er
10 jaar lang was hij bij me in mijn moeilijkste delen van mijn leven heeft hij me bij gestaan en geholpen zich schuldig voelend en mijn papa zijnt


een keer kreeg ik een ongeluk ik werd geschept door een auto toen ik op mijn scooter reed
mijn moeder was stuk artsen gaven me weinig kans ik was voordurend buiten westen
maar hij was er samen met mijn tante ik had een gekneusde enkel en twee gebroken ribben en een hersenschudding en kon de volgend dag naar huis
ik heb hem gezien en bedankt ze kwmaen zeggend at t goed wasik moest ruste en hun konden weer verder
vlak voor ik zwanger werd van ryan ik had inmiddels een mooi leven prblemen overleefd en op de rit en ben sterker dan ooit
hi kwam bij me hij liet zich zien omdat ik dat graag wilde hij kwma afscheid nemen hij moest verder weer naar aarde voor de volgende fase en ik was sterk genoeg om t zelf te doen voortaan
3 weken later had ik een positieve zwangerschaps test in handen .....



mijn steifvader arie een bijzonder mens maar een ziek mens
mijn moeder werk in een verzorgings tehuis in de voeding en daar was arie een bewonener
een jonge man rond de 50 tussen al die oude menen maar ja hij heeft ms zit in een rolstoel kan nog wel wat maar niet veel zijn vrouw en kind llieten hem in de steek ze konden er niet mee leven en daar zat hij dan
ze werden verliefd ik was doodongerust als me moeder voor de zoveelste keer veeel te laat thuis kwam en toen kwam de aap uit de mauw
ze hadden zitten knuffelen in het fietsen hok hoe bizar
veel gepraat ze is hopeloos verliefd maar doodsbang want hij is ziek hij gaat dood alleen weet niemand wanneer
hij kan nog lopen en op vakntie in zijn rolstoel zich goed redden en is gezond zover kan en fit
ze besluiten de gok te nemen genieten zolang het kan ze trouwen en hij trekt bij ons in
er komt ene traplift maar al snel ook een bed beneden en nog meer dingen
na een tijdje kan hij niet meer omhoog en besluiten ze te verhuizen gelijkvloers kan hij met bed in de woonkamer slapen maar ook nog makkelijker bij mams in bed
maar na minder dan een jaar in dat huis ligt hij volledig op bed en kan er nouwlijks uit
inmiddels zijn ze wel ruim 6 jaar gelukkig getrouwd ondkas alles is de liefde nog vollop aan wezig
hij kan eigenlijk allene nog met zijn armen dingen doen kan zelf zijn bed niet uit heeft ee catheter steeds blaasonsteking dathem weer zwakker maakt
hij wil nog zo graag maar t gaat hard nu
5jaar terug was het slecht ik was zwanger en heb de nmen van mijn kin aan hem verteld het zou jayden jari worden jari vernoemt nar jan en arie zijn twee opas
er is dat jaar ook een euthenasie verklaring opgemaakt en vanf dat moment is mijn afscheid begonnnen
het was echt mijn stiefvader maar nu staat hij ver van mijn af
ik kan het niet aan ik neem afstand steeds meer
hij weet het ik heb het ze verteld dat ik het meoilijk hem om hem zo te zien
maak zoveel mogenlijk fotos van hem en de kids zodat ze hem niet zullen vergeten
mijn gevoel gaat steeds verder weg
als ik bij ze ben geniet ik en dingen diehij doet (steiekem via ons kado rgelen voor mijn moeder enz) ik geniet er vollop van
ook hoe hij geniet van ons en de kids enz fijn om te zien ook is zijn humor nog niet weg en das ook fijn
maar in zijn ogen zie ik pijn en verdriet hij zou zo graag mee kamperen mee naar een pretpark dollen met de kids ons helpen in huis enz enz maar t kan niet
en ik zie mijn moeder lijden ze wil zo graag maar ja ook zij kan niet
ze kan hem wel 1 a 2 dagen alleen laten hij heeft veel thuiszorg maar toch hij beperkt haar in haar leven en dat hebben ze voor elkaar over ze zijn gelukkig maar lijden beide onder zijn ziekte maar die keus hebben we toen met zijn allen gemaakt

ik ben blij met deze mensen blij met mijn papa blij met stiefpapa en toch ook terglijk heeeel bang en verdrietig
mijn bio ben ik kwijt en ik mis ene vader maar niet hem
mijn papa ben ik kwijt en die mis ik heel erg het verscheurd me als ik er aan denk
mijn stiefpapa hij is er nog maar ook weer niet
een papa is mij niet zo gegund zeg ik altijd en toch hebben ze alle drie mijn leven verrijkt
zonder hen zou ik niet zijn wie ik ben
en t lijkt ene hoop verdriet en dat is het ook maar ik leef ermee geniet van de geoie momenten en het is goed zo

dit is mijn stief papa met jayden



m is voor mama 2 a's arie en aad


en mijn papa



 
Quote
Navigatie
RE: ook even mijn papa's
Anita_mv4  schreef op: 23-08-2012 18:01:08
Meis ik heb even niet zoveel te zeggen vandaag maar ik wil je een hele dikke knuffel geven
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Made  schreef op: 23-08-2012 20:02:03
Ook voor jou een dikke digi
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 23-08-2012 21:05:02
 becht weer sis he pffff
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Petrina  schreef op: 23-08-2012 21:07:27

Zag dat mijn berichtje weg was...

Bij deze toch voor jou nog even:

Wat heb jij veel te vroeg en vaak afscheid moeten nemen van de mensen van wie je houd! Wat heb je veel verloren maar wat heb je ook veel ontvangen. En hoe sterk, wijs en krachtig ben jij dat je ondanks die zware verliezen toch zo puur kon genieten en beleven van alles wat je ontvangen mocht en mag... Wat een voorbeeld en wat een wijsheid bezit jij.

Jij bezit meer kracht dan dat je beseffen zal!

 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 23-08-2012 21:09:41
sommige snappen het gewoonniet he
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Nimmie  schreef op: 23-08-2012 21:10:19
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 23-08-2012 21:11:21
maar sis van jou wist ik dat allang
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Mama V Jurre,stijn,j
oris
  schreef op: 23-08-2012 21:14:34
 knuffel voor jou
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 23-08-2012 21:17:34
geen prbleem sis hoorde dat er van de weke wel meer weg waren geloof dat ik ze wel allemala gelzen had gaat wel meer fout mo menteel nu die mannen weer in kippen hok bezig zijn




ben ze heel dankbaar hoor
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Miesje  schreef op: 23-08-2012 21:19:09

Quote angelique:
geen prbleem sis hoorde dat er van de weke wel meer weg waren geloof dat ik ze wel allemala gelzen had gaat wel meer fout mo menteel nu die mannen weer in kippen hok bezig zijn




ben ze heel dankbaar hoor



ja die mannen he pff
komen steeds maar in ons kippenhok
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Alice  schreef op: 23-08-2012 21:28:57

Inderdaad wel dubbel wat je schrijft Angelique, maar ook zo begrijpelijk.
En.. je weet 't he.. en onthou 't goed.. je bent een prachtvrouw!

 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 23-08-2012 21:30:48
dingen moeten zo zijn alice lees maar is in topic voor angelique heel bizar allemaal er is hoop gaande en ja voel mezelf wel even bijzonder en zo lopen er meer mensen hier rond
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Alice  schreef op: 23-08-2012 21:32:04
Ga ik doen.. ben de hele dag weg geweest, dus heb een hoop bij te lezen!
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 23-08-2012 21:34:08
doet dat topic is mooi krijgt intresante wending en ook jou opmerkingen van gsiter worden genoemd
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Mootjemvstijn_daan  schreef op: 23-08-2012 23:52:43
Wat mooi geschreven.
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Fruitsalade  schreef op: 24-08-2012 08:04:40
Oh lieverd, het is toch ook pittig allemaal he!!!

En dan zit jij daar en ik hier en lees ik ook pas nu je topic...


Nou lieverd, hier dan een paar knuffies van mij en ik zie je morgen he!!!
Ik ga weg zodra het kan, best kans dat ik rond een uur of 4 al weg ga.
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Angelique  schreef op: 24-08-2012 09:23:27
thnx meiden
ja stiefpaps is apart verhaal hij is er nog en vind hem zo te zine gewoon vreslijk
maar goed hij is er nog en geniet ook vollop gelukkig
papa ja t is zuur en mis hem mnog elke dag maar het hoort erbij ik leef ermee en das te doen
ik ben gewoon heeeel blij dat hij me nog zoveel geholpen heeft en me dingen geleerd heeft


fruit ja wij zullen ietsje later zijn hopenlijk is erwin op tijd en kkunen we ieder geval voor 5 uur weg
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Ivy  schreef op: 24-08-2012 09:43:47

Wat heftig allemaal!  Je hebt veel meegemaakt op het gebied van vaders...!
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Saskia1980  schreef op: 24-08-2012 16:35:43
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Ans Mv J.k.d  schreef op: 25-08-2012 14:46:25
ik wilde gis nog reageren maar had zo'n hoofdpijn. Dat is meestal ook zo als ik op 1 persoon gaat concentreren. Heb jij dat dan ook Angelique?
Bij mij is het trouwens niet zo dat ik dingen kan zien of zo maar wel voelen. Bijv bij me kids heb ik altijd geweten wat ze nodig hadden voordat ze het zelf aangeven. Bij me oudste wist ik al dat er iets was voordat dat echt naar voren kwam. Soms kan ik het ook doormiddel van lezen en de foto's te zien. Zo was er ook een vrouw die bij jou zei dat je een meisje zou krijgen(op BB) Waarvan ik gelijk wist nee het kindje wat ze nu draagt is een jongen. Maar ik heb toen bewust niet gerageerd.
Verder ga ik echt blind af op mijn gevoel. De keren dat ik het negeerde waren de gevolgen niet mis. Dus als ik voel dat iets niet klopt of ik heb het gevoel dat iets anders moet doe ik dat.
Bijv mijn hondje heb ik overreden met de bakfiets hij sprong eruit en ik had het niet gezien was even in gesprek met me moeder en toen... Bij de mri zei die man nee ik zou geen operatie laten doen. Hij is 12 jaar en de kans dat het gaat lukken is zo klein, en de kans dat je hem alsnog moet laten inslapen is erg groot.
Ik voelde dat hij fout zou zitten en ik ben op me gevoel afgegaan. Hem laten opereren en ja het was een zware operatie. Maar hij heeft het gehaald in begin was hij verlamd kon hijniet lopen maar door middel van een hondenrolstoel kon hij toch uitgelaten worden. En na een paar maanden probeerde hij weer te staan en toen lukkte dat ook en toen zetten hij weer stapen. En nu loopt hij weer binnen. En ja voor buiten hebben we de rolstoel.
Bij me vriendin heb ik ook gezegd dan en dan raak je zwanger en het wordt een meisje. Ze zei nog nee joh dan wil ik nog geen kinderen hoor! Ik het wordt een ongelukje maar echt je wordt dan en dan zwanger. Ja het is precies gegaan zoals ik het had gezegd.
Bij mezelf wist ik trouwens dat er ook iets mis was tijdens me laatste zwangerschap. Eerst dacht ik nog misschien is er nog iets met de baby? En toen kreeg ik 2 dromen en in de eerste droom zag ik allemaal doodkisten en geesten enz, maar droom nummer 2 daar kreeg ik echt de stuipen van ik droomde zwart! Heel raar om uittelegen maar er was niks meer en toch wist ik dat ik droomde. De dag daarna kreeg ik te horen dat ik uitzaaien van kankercellen in de lever had althans dat was het beeld dat de echoscopiste had gezien.
Toen ging de sluier van mijn leven omhoog en kreeg ik heel sterk het gevoel dat het niet klopte en dat ik beter zou worden. Dat gebeurde godzijdank ook! Het was non-hodgking en dat is goed te behandelen. Maar goed dat zijn dus de dingen waaraan ik merk dat ik hooggevoelig,empatisch ben of hoe je het ook wil noemen.
Maar nog even over wat ik eerst zei we zitten op 1 lijn.Wat jij vreest dat vrees ik ook. En hoop ook dat het niet zo zal zijn.

Ps sorry voor het lange verhaal.
 
Quote
RE: ook even mijn papa's
Krumelke  schreef op: 25-08-2012 15:12:22
 
Quote
Navigatie


Reageren op ook even mijn papa's
Naam
Bericht